Η πρώτη εμφάνιση του Παναθηναϊκού κουβαλά ένα νταμπλ και μια απορία 35 ετών

Ο designer Μάνος Λουράκης δεν έχει γένια, αλλά για την περίσταση αξίζει να τα ευλογήσουμε. Διότι η δεύτερη από τις επτά διαφορετικές βερσιόν της νέας εμφάνισης του Παναθηναϊκού που είχε εμπνευστεί και σχεδιάσει για χάρη μας πριν από 20 ημέρες, πιθανολογώντας ποιο μπορεί να είναι το pattern απέχει ελάχιστα απ' αυτήν που τη Δευτέρα έκανε τη βόλτα της στους δρόμους της Αθήνας. Είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς πως λείπουν μονάχα τα επαναλαμβανόμενα τριφύλλια από το μοτίβο.

Ήταν η τρίτη κατά σειρά που λανσαρίστηκε από το τμήμα επικοινωνίας του αθηναϊκού κλαμπ σε διάστημα λίγω ημερών, ύστερα από τη λευκή του σαββατιάτικου φιλικού με τον ΠΑΟΚ και την τρίτη γκρι, αλλά η βασική: αυτή δηλαδή που πρόκειται να φορούν οι ποδοσφαιριστές του Ντάνι Πογιάτος στα περισσότερα παιχνίδια της χρονιάς που είναι προγραμματισμένο ν' αρχίσει την ερχόμενη Κυριακή στην Τρίπολη. Μια φανέλα που ταιριάζει το ρετρό στοιχείο και τη σύγχρονη ματιά παραπέμποντας ξεκάθαρα στην εκδοχή (άλλης εταιρίας και με διαφορετικό κεντρικό χορηγό) που φορέθηκε από τους 'πράσινούς' επί μία τριετία (1984-85, 1985-86, 1986-87) και συνοδεύτηκε από την κατάκτηση ενός νταμπλ (1986), όπως επίσης μια σπουδαία πορεία ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1984-85).

Έχοντας τερματίσει πρώτος στο πρωτάθλημα της προηγούμενης σεζόν (1983-84) για πρώτη φορά ύστερα από επτά χρόνια, ο Παναθηναϊκός του Γιάτσεκ Γκμόχ, που στο μεσοδιάστημα είχε αγοράσει τον Δημήτρη Σαραβάκο από τον Πανιώνιο και είχε ενισχυθεί μ' έναν χαφ του φήμης του Βέλιμιρ Ζάετς δηλώνοντας ως έδρα το Ολυμπιακό Στάδιο, θα δοκίμαζε τις αντοχές του στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, φορώντας μια φανέλα σε ενιαίο έντονο πράσινο και πολύ λεπτή ρίγα που συνδυαζόταν με λευκό σορτς.

Μ' αυτήν την ένδυση, οι 'πράσινοι' θα απέκλειαν στον πρώτο γύρο την ολλανδική Φέγενορντ του Ρουντ Γκούλιτ χάρη στο 0-0 του Ρότερνταμ και το 2-1 στο ΟΑΚΑ, προτού στην επόμενη φάση θα υποτιμούσαν τη δυναμική της Λίνφιλντ και θα χρειάζονταν, μετά το οριακό 2-1 στην Αθήνα με γκολ του Ταράση στο 88', την ιστορική ανατροπή στο Μπέλφαστ ισοφαρίζοντας σε 3-3. Παρά το εις βάρος τους 3-0 από το 6' ως το 26'. Το επόμενο εμπόδιο για το 'τριφύλλι' ήταν η σουηδική Γκέτενμποργκ. Την οποία νίκησε 1-0 στο Ούλεβι και ισοφαρίζοντας δις (2-2) στο δεύτερο ματς έφτασε στο σημείο ν' απειλεί με αποκλεισμό τη Λίβερπουλ των Νταλγκλίς-Ρας. Το παιχνίδι στο Άνφιλντ μετατράπηκε σ' ένα από τα μεγαλύτερα 'what if' της πράσινης ποδοσφαιρο-ιστορίας. Τι θα είχε συμβεί αν είχε μετρήσει το σουτ-γκολ του Χουάν Ραμόν Ρότσα στο 0-0 με τους 'κόκκινους', επειδή κατά τον επόπτη ο Θανάσης Δημόπουλος ήταν εκτεθειμένος. Η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα του Γκρόμπελαρ, αλλά ακυρώθηκε και το συνολικό 5-0 έστειλε τους 'κόκκινους' στο αιματοβαμμένο 'Χέιζελ' των Βρυξελλών. Το πιο πιθανό είναι η σπουδαία ομάδα του Τζο Φάγκαν να περνούσε. Ωστόσο η απορία, για την ευκαιρία που στερήθηκε ετσιθελικά η ελληνική ομάδα, δεν έχει σβήσει από τότε.

Η συνέχεια δόθηκε την επομένη. Τη σεζόν 1985-86 ο Παναθηναϊκός του Τσέχου Πιετρ Πάκερτ (και Γκόρσκι σε ρόλο συμβούλου), με μια εμφάνιση που η διχρωμία του πράσινου χωριζόταν από τη λεπτή λευκή ρίγα, έριξε όλο το βάρος στις εγχώριες διοργανώσεις, μια και ο αποκλεισμός από την ιταλική Τορίνο στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου UEFA τον άφησε χωρίς Ευρώπη από νωρίς το φθινόπωρο. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είχε επενδύσει πάρα πολλά (Σαραγκάνης, Βαμβακούλας, Χρ.Δημόπουλος, Βλάχος, Πατσιαβούρας) και η κατάκτηση των ελληνικών τίτλων ήταν η εξιλέωση των ποδοσφαιριστών για τον επεισοδιακό αποκλεισμό από την 'γκρανάτα'. Για τις διαμαρτυρίες προς τον Γάλλο διαιτητή Βοτρό ο 'Καπετάνιος' είχε τιμωρηθεί με αποκλεισμό 4 ετών από τα ευρωπαϊκά γήπεδα, μολονότι ο μύθος πως τον απείλησε με το περίστροφό του ούτε επιβεβαιώθηκε ποτέ από επίσημα χείλη ούτε κατεγράφη στο φύλλο αγώνα.

Ασχέτως της πίεσης που απέρρεε από την αναγκαιότητα για πρωτιές;, οι 'πράσινοι', έχοντας ως βασικό ανταγωνιστή τον ΟΦΗ, κυριάρχησαν σχετικά άνετα στο πρωτάθλημα και με 18 νίκες σε 30 αγώνες έριξαν από την κορυφή τον ΠΑΟΚ. Εξίσου εντυπωσιακοί εμφανίστηκαν και στον τελικό του Κυπέλλου, στον οποίο σάρωσαν με 4-0 τον Ολυμπιακό, έχοντας προηγουμένως αποκλείσει την ΑΕΚ στα ημιτελικά.

Την τρίτη διαδοχική χρονιά που ο Παναθηναϊκός (του Ίβιτς αρχικά και του Δανιήλ κατόπιν) φόρεσε παρόμοια εμφάνιση με την νέα δεν κατάφερε πολλά. Στο Κύπελλο Πρωταθλητριών είχε ένα άσχημο βράδυ στο Βελιγράδι και το 3-0 από τον Ερυθρό Αστέρα δεν του άφησε περιθώρια για πρόκριση στον δεύτερο γύρο (νίκη 2-1 στο ΟΑΚΑ), στο πρωτάθλημα βρέθηκε αρκετά πίσω από τους 'ερυθρόλευκους' (πριν ακριβώς από τα 'πέτρινα' χρόνια τους) και στο κύπελλο έμεινε εκτός από τον φιναλίστ Ηρακλή στα ημιτελικά.

Είναι δυνατόν η εξελιγμένη μορφή του 2020 να φέρει επιστροφή σε κάποιον τίτλο;