ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Η προσβλητική απάντηση της ‘Corriere’ ήταν εξίσου ρατσιστική με το εξώφυλλο

Οι δικαιολογημένες αντιδράσεις που προκάλεσε το πρωτοσέλιδο της 'Corriere dello Sport' γιγαντώθηκαν μετά την ανάρμοστη επεξήγηση - επίθεση.

Η προσβλητική απάντηση της ‘Corriere’ ήταν εξίσου ρατσιστική με το εξώφυλλο
Ο Ρομέλου Λουκάκου ήταν στο εξώφυλλο της 'Corriere dello Sport' που προκάλεσε σάλο στην Ιταλία και όχι μόνο AP Photo/Luca Bruno

Ας δεχθούμε -καλοπροαίρετα- πως ήταν μια ανέμπνευστη… έμπνευση. Ένα επιφανειακό λογοπαίγνιο δίχως το κατάλληλο υπόβαθρο. Η κακιά στιγμή, άντε. Μια εντελώς άστοχη απόπειρα σύνδεσης ενός αθλητικού γεγονότος όπως το ΊντερΡόμα της Παρασκευής με μια κοινωνική περίσταση/διάσταση (Black Friday). Ένα τρανταχτό λάθος, βρε αδερφέ.

Θα ήταν όλ’ αυτά (απο)δεκτά -ως ένα σημείο τουλάχιστον- για το πρωτοσέλιδο που τύπωσε και παρουσίασε την Πέμπτη η διευθυντική ομάδα της ‘Corriere dello Sport’ προλογίζοντας το μεγάλο παιχνίδι στο ‘Τζουζέπε Μεάτσα’ μεταξύ της πρωτοπόρου της Serie A και της φορμαρισμένης ομάδας με τις πέντε νίκες στα τελευταία έξι ματς πρωταθλήματος, το αποτέλεσμα του οποίου θα έχει βαθμολογική επιρροή στη μάχη του τίτλου.

Για όσους έτυχε να μην πέσουν πάνω στο εξώφυλλο, ας ρίξουν μια ματιά.

Μεταξύ πάντως των ποικίλων αντιδράσεων και των δυσμενών σχολίων για περιεχόμενο, εμφανίστηκε -προς απογοήτευση- η αιτιολογία της επιλογής του τίτλου από την ηγεσία της εφημερίδας. Ο γνωστός μεγαλοδημοσιογράφος Ίβαν Τζατσαρόνι, διευθυντής από τον Μάιο του 2018, ανέλαβε, με άρθρο του – παρέμβαση, την υπεράσπιση του τίτλου που συνόδευε τη μονταρισμένη φωτογραφία του πολύγλωσσου Ρομέλου Λουκάκου και του Κρις Σμόλινγκ (που ‘σβήνει’ τη μνήμη του Μανωλά). Θ’ αρκούσε μια συγγνώμη προς τον Βέλγο φορ και τον Άγγλο στόπερ, ένα απολογητικό κείμενο προς ικανοποίηση της κοινής γνώμης, όλων εκείνων που αντίκρισαν πίσω από τις λέξεις μια κεκαλυμμένη ρατσιστική χροιά.

Για όσους θεωρούν υπερβολικά τα παραπάνω, ο Πιάρα Πάουαρ, εκτελεστικός διευθυντής της Fare, του δικτύου που έχει συσταθεί για την καταπολέμηση των διακρίσεων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο με τις ευλογίες των FIFA/UEFA/Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν όσο περιγραφικός απαιτούσαν οι συνθήκες. “Θα έπαιρναν ποτέ δύο λευκούς Ιταλούς ποδοσφαιριστές και θα έλεγαν ‘Λευκή Τρίτη’; Δεν θα το έκαναν και αυτό είναι το ζήτημα. Γιατί να διαλέξεις δύο ποδοσφαιριστές που είναι μαύροι και να τονίσεις τη φυλή τους ως τρόπο να παρουσιάσεις τον αγώνα; Υπερβαίνει το όριο της ανεκτικότητας“, ισχυρίστηκε ρωτώντας κι απαντώντας μαζί.

Η Fare είχε ήδη ‘τιτιβίσει’ αναρτίοντας και σχολιάζοντας το επίμαχο πρωτοσέλιδο.

Στη Ρόμα είχαν εξοργιστεί επίσης, επισημαίνοντας πως ουδείς άλλος θα είχε σκεφτεί κάτι τέτοιο, ανεξαρτήτως του τι έλεγε το άρθρο εντός.

Η Ίντερ είχε μια πιο διαλλακτική στάση, θυμίζοντας ότι “το ποδόσφαιρο είναι πάθος, πολιτισμός και αδελφοσύνη” και συμπληρώνοντας ότι “είμαστε και θα είμαστε πάντα εναντίον όλων των μορφών διακρίσεων“.

Το… αυτί του ανθρώπου της ‘Corriere dello Sport’ δεν ίδρωσε. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω για τον Ιταλό. Ο οποίος προτίμησε την αντεπίθεση από την άμυνα, κάνοντας χρήση επικριτικών φράσεων όπως “part-time ηθικολόγοι“, “ευγενείς μνησίκακοι“, “φθηνή αγανάκτηση” και “στρατοί ορθά σκεπτόμενων ανθρώπων συρρέουν στα πληκτρολόγια για να μετατρέψουν τις ψυχές τους σε λευκές“, και καταλήγοντας πως το πρωτοσέλιδο αφορούσε αποκλειστικά και μόνο όσους ήθελαν (ή κάνοντας το ακόμα χειρότερο) μπορούσαν να το καταλάβουν. Οι άλλοι, όλοι μας, στον Καιάδα, ως ανεπαρκείς να λάβουν το μήνυμα!

Το ‘Black Friday’, για εκείνους που θέλουν και είναι ικανοί να το αντιληφθούν, δημιουργήθηκε για να επαινέσει τη διαφορετικότητα, να υπερηφανευτεί γι’ αυτήν, για τον υπέροχο πλούτο της. Αν δεν το καταλαβαίνεται είναι επειδή δεν μπορείτε. Είναι ένα αθώο άρθρο, άρτια ανεπτυγμένο από τον Ρομπέρτο Περόν, που έχει μετατραπεί σε δηλητήριο από τους ανθρώπους που είναι γεμάτοι απ’ αυτό“, κατέληξε ο Τζατσαρόνι.

Εμείς λέμε ευτυχώς που ο Ρομέλου Λουκάκου “είναι αρκετά δυνατός για να το αντιμετωπίσει“, όπως ανέφερε ο ατζέντης του Φεντερίκο Παστορέλο, νιώθοντας “τρομερά προσβεβλημένος“. Αντίστοιχα δυνατός οφείλει να είναι ο Κρις Σμόλινγκ. Διότι καταλήγουμε στο συμπέρασμα, συμφωνώντας αναφανδόν με τον Πάουερ, πως δίπλα μας ζουν άνθρωποι που “δεν γνωρίζουν ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, τι είναι καθωσπρέπει και τι απρεπές, τι πρόκειται να είναι ρατσιστικό και τι θα είναι αποδεκτό. Δεν γνωρίζουν πού είναι η γραμμή της ανεκτικότητας“.

Προλαβαίνει η Μίλαν να προσπεράσει τη Νάπολι; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ