Η ‘MourinhoDay’ ήταν πιο απολαυστική από τη νίκη της Τότεναμ
Αν κάτι έλειψε ενόσω ο Ζοζέ Μουρίνιο ζούσε από τα 'έτοιμα', γραμμένος στο ταμείο ανεργίας, δεν ήταν τόσο οι προπονητικές ιδέες του, όσο οι αντιδράσεις αυτών που τον λατρεύουν κι εκείνων που λατρεύουν να τον μισούν.
Η εποχή του Ζοζέ Μουρίνιο στην Τότεναμ άρχισε με νίκη. Με το λακωνικό, πλην πανηγυρικό σχόλιο των 8 λέξεων υποδέχθηκαν τα στελέχη του κλαμπ το αποτέλεσμα της μονομαχίας του βόρειου με το ανατολικό Λονδίνο απέναντι στη Γουέστ Χαμ, το μεσημέρι του Σαββάτου. Ένα αποτέλεσμα που σηματοδότησε την έναρξη μιας special, ομολογουμένως, περιόδου στους ‘σπερς’, απόρροια των ανακατατάξεων που προωθήθηκαν μεσοβδόμαδα.
Η Τότεναμ ήταν τουλάχιστον διασκεδαστική για 60-65 λεπτά, σκοράροντας τρεις φορές με τους Σον, Μόουρα και Κέιν, αλλά προβληματική στα τελευταία 20 της αναμέτρησης, κυρίως δε από το χρονικό σημείο που ο Αντόνιο μείωσε, με συνέπεια το υπέρ της 3-2 στο φινάλε να λάβει τη μορφή λύτρωσης. Λίγο χρόνο ακόμη να ‘χαν τα ‘σφυριά’ ενδεχομένως θα έβρισκαν το γκολ της ισοφάρισης απέναντι σ’ ένα σύνολο που φοβόταν τη σκιά του. Στο flash interview ο Πορτογάλος δικαιολογήθηκε λέγοντας πως “το αίσθημα της απώλειας του προηγούμενου προπονητή, η επιστροφή από τις εθνικές ομάδες και η κούραση στο τελευταίο 20λεπτο” επηρέασε κομβικά την απόδοση των ποδοσφαιριστών του. Θα ήταν η πρώτη φορά που ομάδα του Μουρίνιο δεν θα νικούσε αγώνα της Premier League, παρόλο που είχε προηγηθεί 2-0 στο πρώτο μισό.
Δεν συνέβη όμως και παράδοση των 35 σερί αγώνων δεν διακόπηκε, γιατί κάποιοι άντεξαν παραπάνω από τους υπόλοιπους. Κυρίως ο Έρικ Ντάιερ, ένα ανθρώπινο τείχος, που κέρδισε σχεδόν διπλάσιες εναέριες μονομαχίες απ’ όσες όλη η Γουέστ Χαμ στη διάρκεια του αγώνα (16 έναντι 9). Γενικά το πάθος των παικτών της Τότεναμ περίσσευε. Ακόμη και ο Ντέλε Άλι επιβλήθηκε σε περισσότερες μάχες απ’ αυτές που έχασε (6/10).
Ασχέτως βέβαια του ποιος ξεχώρισε και ποιος υστέρησε, ο αστέρας σ’ αυτήν τη νέα αρχή ήταν ο Πορτογάλος. Τα φώτα πάνω του έπεσαν, τα tweets τον μετέτρεψαν σε trend του μεσημεριού. Ήταν μια #MourinhoDay. Ήταν η μέρα του κι ας απειλείται.
Συλλέξαμε κάποια εξ αυτών, άλλα έξυπνα, άλλα αστεία κι άλλα πικρόχολα. Ούτως ή άλλως ο Πορτογάλος γεννά όλων των ειδών τα συναισθήματα.
Από τα παραπάνω καταλαβαίνεις γιατί ο Ζοζέ Μουρίνιο είχε λείψει από το ποδόσφαιρο. Πιθανόν όχι ως προπονητής, εκτός κι αν έχει πραγματικά αλλάξει, αλλά ως προσωπικότητα δίχως αμφιβολία.
Ο Μέσι θα αφήσει τον Ντιμπάλα να βρει θέση στην ενδεκάδα της Αργεντινής; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο:
