Η μόνη φορά που ο Τζακ Τσάρλτον νίκησε τον αδερφό του

Ο Μπόμπι Τσάρλτον ήταν το σεβάσμιο πρόσωπο της οικογενείας, όμως ο Τζακ Τσάρλτον, που στις 10 Ιουλίου αποδήμησε σε τόπο χλοερό, στα 85, από λέμφωμα, έμοιαζε με το 'μαύρο πρόβατο'. Για την ακρίβεια, είναι υπερβολικός αυτός ο χαρακτηρισμός. Φαινόταν, δίπλα δίπλα με τον θρύλο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που έγινε ένας από τους ιππότες της βασίλισσας, ο πιο πονηρός από τα δύο αδέλφια, εκείνος που ήξερε τα περισσότερα τρικ.

Δεν ήταν τυχαίο, βεβαίως. Ο κατά δύο χρόνια μικρότερος Μπόμπι παρέμεινε για πάντα ο μικρός αδελφός. Ο Τζακ, παγκόσμιος πρωταθλητής με την εθνική Αγγλίας το 1966, το 1/2 των δύο αδελφών που πρώτα κέρδισαν το Παγκόσμιο Κύπελλο, έπαιξε μόνο στη Λιντς, την ομάδα που τη δική του εποχή ήταν που άνοιξε τον δρόμο για να γίνει από τις υπερδυνάμεις του αγγλικού ποδοσφαίρου, να αμφισβητήσει τα ηνία όποιας ήταν στην κορυφή, είτε λεγόταν Λίβερπουλ είτε Άρσεναλ. Έμαθε τα κόλπα του αγγλικού Βορρά από τον Ντον Ρέβι και τον Μπιλ Μπρέμνερ, μακριά από τα πρωτόκολλα και τους εξαναγκασμούς. Γι' αυτό, κιόλας, δεν είχε πρόβλημα να αναλάβει την εθνική του ΕΪΡΕ, να την οδηγήσει στο πρώτο Euro και τα δύο πρώτα Παγκόσμια Κύπελλα στην ιστορία της, το 1988 και το 1990 και 1994, να πανηγυρίσει μαζί της προκρίσεις, αλλά, κυρίως, την ακόμη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της: το 1-0 επί της Αγγλίας στις 12 Ιουνίου 1988, στο 'Νεκαρστάντιον' της Στουτγάρδης, με το γκολ του Ρέι Χάουτον στο 6'. Το βλέμμα του, γεμάτο με χαρά και ελπίδα, δεν εκτιμήθηκε από τους Άγγλους.

Έξι χρόνια αργότερα, ο Τσάρλτον είδε τον ίδιο ποδοσφαιριστή να σκοράρει επίσης νωρίς, στο 11', ένα αριστοτεχνικό ψηλοκρεμαστό σουτ για το 1-0 επί της Ιταλίας, στις 18 Ιουνίου του 1994, στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Ήταν το ματς που ουσιαστικά χάρισε στους Ιρλανδούς τη δεύτερη συναπτή πρόκριση σε φάση των 16 στη διοργάνωση. Τέσσερα χρόνια πριν, το 1990, η Ιρλανδία είχε φτάσει στους προημιτελικούς του Παγκόσμιου Κυπέλλου, προσπερνώντας το εμπόδιο της Ρουμανίας στα πέναλτι. Το τελευταίο χτύπημα, με το οποίο κράτησε την ανάσα της όλη η χώρα, αφού ουδείς εμπιστευόταν τον τύπο, πέτυχε ο Ντέιβιντ Ο' Λίρι.

Ο Τσάρλτον ήταν χαρακτήρας. Και το ποδόσφαιρο γι' αυτόν ήταν πολύ σημαντικό. Αν μία ιστορία το αποδεικνύει, είναι η πρώτη χρονιά του ως προπονητής στη Μίντλεσμπρο, τη σεζόν 1973-1974. Είναι η ίδια χρονιά που και ο Μπόμπι σταματά το ποδόσφαιρο. Ο τελευταίος πηγαίνει προπονητής στην Πρέστον Νορθ Εντ, που είναι στην ίδια κατηγορία, τη 2η.

Την τελευταία αγωνιστική, η Πρέστον έχει 32 βαθμούς, είναι προτελευταία, αλλά έχει τη δυνατότητα με νίκη να φτάσει την 4η από το τέλος Σέφιλντ Γουένσντεϊ. Στις 27 Απριλίου 1974, η Πρέστον φιλοξενεί, όχι όποια κι όποια αλλά, την Μπόρο. Αντίπαλος της φυσιογνωμίας που έπαιξε μείζονα ρόλο για να γίνει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ό,τι είναι τις μέρες μας, είναι ο μεγαλύτερος αδελφός του.

Η Μίντλεσμπρο έχει γράψει ιστορία, αφού έχει εξασφαλίσει την άνοδο από τον χειμώνα, κάνοντας μια καταπληκτική χρονιά. Ασφαλώς, η υπόθεση είναι οικογενειακή και ο Τζακ πρέπει να κάνει το χατίρι στον αδελφό του. Ο Μπόμπι εις μάτην, όμως, περιμένει κάτι τέτοιο. Το ίδιο κι η μητέρα του, η εμβληματική Σίσι Τσάρλτον, την οποία άνετα φανταζόσουν να κόβει ξύλα στο δάσος και που, όταν έγινε η αεροπορική τραγωδία του Μονάχου, το 1958, έκανε οτοστόπ με ένα φορτηγό φορτωμένο με εφημερίδες για να βοηθήσει. Βρέθηκε στο 'Ολντ Τράφορντ' για να κάνει δουλειές για τον συνεργάτη του Ματ Μπάσμπι, Τζίμι Μέρφι, που προσπαθεί να κρατήσει το ηθικό των παικτών ακμαίο. Ο Τζακ, χωρίς να πάρει άδεια από τη Λιντς, ταξίδεψε στο Μάντσεστερ με τη σύζυγό του, Πατ, για να είναι δίπλα στον πατέρα του και τη μητέρα του.

Αλλά εκείνον τον Απρίλη του 1974, αυτά είναι παρελθόν. Η Μίντλεσμπρο περνάει... τρένο από το Πρέστον, το αρχικό 3-0 μετατρέπεται σε 4-2. Όταν προσπαθεί να έρθει σε επικοινωνία με τη μητέρα του, 'τρώει' πρώτα ένα γερό μάλωμα κι έπειτα η πόρτα κλείνει πίσω του. Η Σίσι του μίλησε ξανά τα Χριστούγεννα εκείνου του έτους και ενώ η Πρέστον ούτως ή άλλως, μετά την ήττα, τιμωρήθηκε με αφαίρεση ενός βαθμού για τη χρησιμοποίηση τιμωρημένου παίκτη, που σημαίνει ότι θα υποβιβαζόταν οπωσδήποτε.

Αυτός ήταν ο Τζακ Τσάρλτον. Ο αντισυμβατικός ποδοσφαιρικός δρόμος του τον κατέστησε κάτι που ο αδελφός του, τηρουμένων των συνθηκών, δεν μπορούσε να γίνει ποτέ: μία γοητευτική ποδοσφαιρική φυσιογνωμία, με την οποία πολύ θα ήθελες να κάνεις παρέα.