Η Γουλβς γρύλισε ξανά ένα βράδυ σ’ ένα μπαρ

Η παραμυθένια πρόκριση του Ολυμπιακού στις 16 καλύτερες ομάδες του Europa League, που αποτυπώθηκε σε 34 απολαυστικές φωτογραφίες, δεν έχει δράκο. Ούτως ή άλλως η Πόρτο είχε ήδη αποκλειστεί από τη Λεβερκούζεν με δύο ήττες και δεν ήταν από τις 14+1 πιθανές αντιπάλους των ‘ερυθρόλευκων’ στην κλήρωση της Παρασκευής. Η πορεία της ελληνικής ομάδας, όμως, θα έχει λύκο. Έναν λύκο 143 χρόνων, εκ των ιδρυτών της αγγλικής Football League του 1888, της πρώτης ποδοσφαιρικής ένωσης του κόσμου, το τρόπαιο της οποίας έχει κατακτήσει τρεις φορές κι άλλες τέσσερις το FA Cup. Συμμετείχε δε (κι έχασε από την Τότεναμ) σε (διπλό) τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης (στο νεοσύστατο τότε Κύπελλο UEFA), προτού το 1980 πανηγυρίσει τον τελευταίο επίσημο τίτλο του (λιγκ καπ) νικώντας 1-0 τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Νότιγχαμ Φόρεστ!

Όλα αυτά το καμάρι του Γουλβερχάμπτον, ενός παραδοσιακού εμπορικού κέντρου 250.000 κατοίκων στα Δυτικά Μίντλαντς. Το οποίο όμως για 35 χρόνια βίωνε μια παρατεταμένη περίοδο παρακμής, που την είχε φέρει ως την τέταρτη κατηγορία, με παροδικές εκλάμψεις (τέσσερις σεζόν στην Premier League). Ήταν ένας βαθύς ύπνος διαρκείας.

Ο ήλιος του Μέντες βγήκε από την Ανατολή

Το καλοκαίρι του 2016 ο ήλιος ανέτειλε ξανά. Η 14η στην Championship Γουλβς απέκτησε νέους ιδιοκτήτες και η μετάλλαξή της στην ολόφρεσκη, σημερινή, μορφή της υπήρξε ραγδαία. Η Fosun International, ο κινέζικος κολοσσός του Γκούο Γκουντγκτσάνγκ, του -κατά το Forbes- πεντηκοστού πιο πλούσιου Κινέζου πολίτη με περιουσία που αγγίζει τα 6 δισ. δολάρια, αγόραζε τις μετοχές του Στιβ Μόργκαν έναντι 45 εκατομμυρίων λιρών και δεσμευόταν “να επενδύσει μεταξύ 20-30 εκατομμυρίων μέσα στην επόμενη διετία“, σύμφωνα με την επιστολή του πρώην ιδιοκτήτη στους πιστούς οπαδούς του αγγλικού κλαμπ.

Ο Γκούο δεν σηκώθηκε ένα πρωί από το κρεβάτι του, τράβηξε το πουπουλένιο πάπλωμά του και προέβλεψε ως συμφέρουσα μια επένδυση σε μια αγγλική ομάδα της δεύτερης κατηγορίας. Ένας επιχειρηματίας με το εύρος δράσης του Κινέζου μεγιστάνα ανά τον κόσμο (Club Med, Cirque du Soleil, κλπ) είχε διαφορετικές προτεραιότητες ως τη στιγμή που πείστηκε από τον δαιμόνιο Πορτογάλο ατζέντη Ζόρζε Μέντες για την εξαγορά του συλλόγου. Οι δυο τους είχαν ήδη στενές επιχειρηματικές και φιλικές σχέσεις, από τη στιγμή Fosun είχε εμπλακεί στο μετοχολόγιο της Gestifute. Της εταιρίας διαχείρισης δικαιωμάτων του Μέντες, στο πελατολόγιο της οποίας ανήκαν (και ανήκουν ακόμη) μεταξύ άλλων ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Ζοζέ Μουρίνιο, ο Ντιέγκο Κόστα, ο Χάμες Ροντρίγκες και ο Νταβίντ ντε Χέα.

Ο Μέντες εξήγησε στον Γκούο το προσοδοφόρο του εγχειρήματος και η διαδικασία προχώρησε πολύ γρήγορα, από τη στιγμή που ο Μόργκαν είχε βγάλει στο σφυρί το ποσοστό του από τον Σεπτέμβριο του 2015 και έψαχνε τη φόρμουλα απεγκλωβισμού για να μην ξοδεύει άλλα χρήματα. “Ο στόχος μας είναι πεντακάθαρος: θα κάνουμε το καλύτερο για να βοηθήσουμε τη Γουλβς να επιστρέψει στην Premier League το συντομότερο δυνατό και να παραμείνει εκεί γιατί πιστεύουμε ότι εκεί ανήκει“, έλεγε την ημέρα της αγοραπωλησίας ο Τζεφ Σι, ο άνθρωπος που ανέλαβε να διοικήσει και να επιβλέπει για λογαριασμό της Fosun το όλο πρότζεκτ κι εξακολουθεί ως σήμερα να το ‘τρέχει’ οικονομικά ως εκτελεστικός πρόεδρος.

Η Γουλβς δεν κέρδισε αμέσως το στοίχημα. Ένας χρόνος προσαρμογής, υπό τη νέα συνθήκη, ήταν αναγκαίος για να μπουν στέρεες βάσεις. Είχε όμως αρχίσει ήδη ένα ‘τρελό’ αλισβερίσι που έφερε στο ‘Μόλινιου’ ποδοσφαιριστές αξίας – πελάτες του Μέντες. Ο Έλντερ Κόστα και ο Ιβάν Καβαλέιρο από την Μπενφίκα και τη Μονακό αντίστοιχα ήταν τα πιο τρανταχτά παραδείγματα της διασύνδεσης των δύο πλευρών. Μεταγραφές που κόστισαν 23 εκατομμύρια ευρώ, από τα συνολικά 40 που ξοδεύτηκαν εκείνο το καλοκαίρι για την ενίσχυση του ρόστερ.

Μια τυχαία γνωριμία σ’ ένα μπαρ

Προκειμένου βέβαια η αποστολή να στεφθεί από επιτυχία, θα έπρεπε να βρεθεί ένας προπονητής που θα λειτουργήσει ως άλλος Ίθαν Χαντ. Ένας τύπος που θα κουμαντάρει τ’ αποδυτήρια μιας ομάδας στα οποία οι Πορτογάλοι άρχιζαν να γίνονται πλειονότητα. Ο Νούνο Εσπίριτο Σάντο, με τη θητεία σε Ρίο Άβε, Βαλένθια και Πόρτο ήταν αυτός που επιλέχθηκε, καθόλου τυχαία, ν’ αναλάβει τα ηνία. Διαδέχθηκε τον Σκώτο Πολ Λάμπερτ, που ναι μεν είχε βελτιώσει την εικόνα της Γουλβς, αλλά δεν πέτυχε στον απόλυτο βαθμό.

Πελάτης του Μέντες, αλλά όχι μόνο ο Εσπίριτο. Αδερφικός φίλος του επί μια 20ετία, ο άνθρωπος που τον βοήθησε όσο κανείς άλλος στην επαγγελματική πορεία του είτε ως ποδοσφαιριστή είτε ως προπονητή.

Ο Πορτογάλος ατζέντης, με ρίζες τη Λισαβόνα, ήταν ένας οραματιστής ποδοσφαιριστής χωρίς πολύ ταλέντο που γρήγορα κατάλαβε ότι με την μπάλα στα πόδια δεν έχει μέλλον στο χώρο. Προτίμησε να την παίξει στα δάχτυλα και να ορίζει με αυτόν τον τρόπο τις τύχες του ποδοσφαίρου. Ως ένα βαθμό τουλάχιστον. Βέβαια έως ότου εμπλακεί μανατζερικά, είχε ανοίξει ένα βίντεο κλαμπ και με τα έσοδα που αποκόμισε σταδιακά μπήκε στη νύχτα. Έγινε ιδιοκτήτης ενός μπαρ και άρχισε να συναναστρέφεται με πολύ κόσμο, αποκτώντας διασυνδέσεις και επαφές που στο μέλλον θα του ήταν πολύ χρήσιμες.

Ένα βράδυ στο μπαρ πήγε να διασκεδάσει ο Νούνο Εσπίριτο. 20χρονος τερματοφύλακας στη Γκιμαράες τότε ο Πορτογάλος, γνωρίστηκε τυχαία με τον ιδιοκτήτη Ζόρζε Μέντες και εντυπωσιάστηκε από το επικοινωνιακό χάρισμά του. Οι δυο τους άρχισαν να κάνουν παρέα και να σέβονται ο ένας τον άλλον. Σε σημείο που κατέληξαν να συνεργαστούν. Ο Μέντες επωμίστηκε το βάρος να βρει καλύτερη ομάδα στον Εσπίριτο και να τον εκπροσωπήσει στις διαπραγματεύσεις που θα προκύψουν. Η πρόταση της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια ήρθε πολύ γρήγορα και έκτοτε η σχέση τους ατσαλώθηκε. Ο Μέντες είχε αποκτήσει τον πρώτο πελάτη του. Ο Νούνο πολύ δεν αγωνίστηκε στην ‘Ντέπορ’, αλλά έκτοτε είχε πάντα καλές δουλειές και μισθούς ανώτερους της προσφοράς του (Οσασούνα, Πόρτο, Ντιναμό Μόσχας), χάρη στον ατζέντη του που άνοιγε τον κύκλο γνωριμιών του.

Αντίστοιχα συνέβη όταν ενεπλάκη με την προπονητική. Αρχικά δίπλα στον Ζεζουάλδο Φερέιρα ως γυμναστής τερματοφυλάκων στη Μάλαγα και στον Παναθηναϊκό και αργότερα χαράσσοντας αυτόνομη πορεία ως πρώτος προπονητής. Σε Ρίο Άβε, Βαλένθια και Πόρτο. Την πρώτη την οδήγησε στην Ευρώπη για πρώτη φορά στα χρονικά, με τη δεύτερη αναδείχθηκε τρεις φορές προπονητής του μήνα στην Primera Division φέρνοντάς την τέταρτη στο πρωτάθλημα, αλλά από την τρίτη απολύθηκε πάνω στο χρόνο γιατί η δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα δεν ήταν το ζητούμενο.

Ο (απλός) σύμβουλος του προέδρου

Φυσικά ο Μέντες τού είχε έτοιμη δουλειά. “Είχα καλύτερες επιλογές, αλλά επέλεξα να έρθω στη Γουλβς γιατί πιστεύω στην υπόσχεση και στους ανθρώπους“, έλεγε κατά την παρουσίασή του τον Ιούνιο του 2018. Ο άνθρωπος που εμπιστευόταν τυφλά ήταν ο ατζέντης του. Τη σχέση του οποίου με τη Γουλβς είχαν επιδιώξει να πλήξουν ανταγωνιστές. Κυρίως η Άστον Βίλα. Χωρίς αποτέλεσμα, όπως αποδείχθηκε από τις έρευνες. “Ο καλύτερος ατζέντης έχει τους καλύτερους ποδοσφαιριστές. Για μένα δεν υπάρχει ζήτημα. Μιλάμε για τον Ζόρζε, είναι φίλος μου για 20 χρόνια. Κάνω τη δουλειά μου, κάνει τη δουλειά του. Το κλαμπ έχει το δικό του τμήμα, παίρνει τις δικές του αποφάσεις. Δεν έχει σημασία από πού προέρχεται ο κάθε ποδοσφαιριστής“, απαντούσε κάθετα ο Νούνο Εσπίριτο όταν τον ρωτούσαν για την αύξηση των πελατών του Μέντες στο δυναμικό της Γουλβς (Μιράντα, Νέβες, Ζότα, Πατρίσιο, Μουτίνιο). Οποιαδήποτε άλλη σχέση πλην της συμβουλευτικής διέψευδαν επίσης οι Κινέζοι. “Είναι κάποιος που απλώς διατηρεί φιλικές σχέσεις με τους ιδιοκτήτες“, ήταν η μόνιμη φράση που συνόδευε της αμφιβολίες.

Αμφιλεγόμενη ή όχι η συνεργασία, πριν συμπληρωθούν δύο χρόνια από τότε και σχεδόν 22 απ’ όταν οι Μέντες και Εσπίριτο γνωρίστηκαν πίνοντας αλκοόλ, η Γουλβς καμαρώνει για τις καλύτερες χρονιές της σύγχρονης ιστορίας της. Τουλάχιστον αυτές μετά το 1980. Αφού πρώτα κατέκτησε τον τίτλο στην Championship με 99 βαθμούς, τερμάτισε πέρυσι -αν και νεοφώτιστη- στην 7η θέση στην Premier League και με πρώτο σκόρερ τον Ραούλ Χιμένες των 13 τερμάτων εξασφάλισε την επιστροφή της στα ευρωπαϊκά κύπελλα, χάρη στο εγχώριο τρεμπλ της Μάντσεστερ Σίτι – όταν μάλιστα η μισητή Γουέστ Μπρομ παρέμεινε στη δεύτερη κατηγορία. Εφέτος δε την ώρα που διεκδικεί με όσες πιθανότητες την έξοδό της στο Champions League (στο -5 από την Τσέλσι και την ποινή της Σίτι σε εκκρεμότητα) βρίσκεται ήδη στους 16 του Europa League, έχοντας διαβεί τρεις προκριματικούς γύρους (Κρουσέιντερς, Πιούνικ, κυρίως δε την Τορίνο με 6/6 νίκες), προκριθεί ως δεύτερη από τον όμιλο (με ρεκόρ 4-1-1 παρέα με την Μπράγκα), αποκλείσει την Εσπανιόλ με συνολικό σκορ 6-3 και μετρήσει συνολικά 36 γκολ για μόλις 8 εις βάρος της.

Οι λύκοι γρυλίζουν ξανά, αλλά ο Ολυμπιακός του Λονδίνου, ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς που δεν νοιάζεται για ό,τι λες, δεν έχει να φοβηθεί τη βόλτα στο δάσος. Κι ας άλλαξε στρατόπεδο ο Ντανιέλ Ποντένσε.

Αν συνεχίσει, θα βρει μία εκ των:

Μπασακσεχίρ – Κοπεγχάγη

Ρέιντζερς – Λεβερκούζεν

Βόλφσμπουργκ – Σάχταρ Ντόνετσκ

Ίντερ – Χετάφε

Σεβίλλη – Ρόμα

Άιντραχτ/Ζάλτσμπουργκ – Βασιλεία

ΛΑΣΚ Λιντς – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

***

Σε ποια χώρα θα καταλήξει το Europa League; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: