Η εμμονή του Μπουφόν κόντρα στη λογική του Ρόμπεν
Την ίδια ημέρα που ο γερόλυκος Τζιανλουίτζι Μπουφόν επέστρεφε στη Γιουβέντους, ο Άριεν Ρόμπεν σταματούσε το ποδόσφαιρο πριν κλείσει τα 36 του.
Είναι γλυκός ο νόστος. Πληρώνει το κενό του (ενός) χρόνου που χάνεται. Γεφυρώνει την (χιλιομετρική) απόσταση (από το Τορίνο στο Παρίσι). Εξαλείφει το (συναισθηματικό) χάσμα που προκαλείται απότομα (μετά από μια κοινή πορεία 17 ετών). Καταργεί και επαναπροσδιορίζει (τη σχέση).
Ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν γύρισε σπίτι. Ολοκλήρωσε με επιτυχία τα εργομετρικά τεστ και δεσμεύτηκε με τη Γιουβέντους για τον επόμενο χρόνο. Τη Γιουβέντους του Σάρι πια. Στο φινάλε του συμβολαίου του, το καλοκαίρι του 2020 θα είναι 42 ετών και 6 μηνών. Κατά συνέπεια θα έχει γίνει ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε ποτέ με τη ‘βέκια σινιόρα’, έχοντας ‘δαμάσει’ το χρόνο και καταρρίψει την επίδοση του Ντίνο Τζοφ. Εφόσον, μάλιστα, καταγράψει τουλάχιστον 8 συμμετοχές στη Serie A, θ’ αφήσει πίσω τον ρέκορντμαν Πάολο Μαλντίνι φτάνοντας τις 648. Λέγεται πως ήταν ο μοναδικός όρος που ζήτησε να συμπεριληφθεί στο συμβόλαιό του.
“Έλαβα την επιβεβαίωση πως η ζωή είναι απίθανη“, επεσήμανε ο βετεράνος τερματοφύλακας. “Είναι από τις ομορφότερες και πιο ευτυχισμένες ημέρες μου. Αντιλήφθηκα πως αξίζει να ονειρεύεσαι“, συμπλήρωσε μετά τη συνάντηση με τον Πάβελ Νέντβεντ και τις υπογραφές στο χαρτί με το κείμενο που επικύρωσε την επιστροφή του στο Τορίνο.
Αν συμφωνείς πως ο Μπουφόν θα έπρεπε να είναι στη θέση του παλαίμαχου Τσέχου, να σηκώσεις τώρα το χέρι. Μέτρησα πολλούς. Μάλλον θα έπρεπε να υποδέχεται τους νεοφερμένους ποδοσφαιριστές και να φωτογραφίζεται μαζί τους. Να λειτουργεί ως βιτρίνα του κλαμπ και να προβάλει τις αξίες του. Την ίδια ώρα ο Μπουφόν τρέχει πίσω από την υστεροφημία του. Με μια ανυποχώρητη διάθεση, μια ακόρεστη μανία για αυτοεπιβεβαίωση.
Το τρόπαιο του Champions League έχει εξελιχθεί σε εμμονή που θολώνει τη σκέψη του. Η λάμψη που εκπέμπει το γυαλιστερό περίβλημα της κούπας τον τυφλώνει και μοιραία χάνει τον προσανατολισμό του. Επιδίδεται σ’ ένα -σχεδόν αλαζονικό- κυνήγι της προσωπικής ευτυχίας του. Που δεν την έχει ανάγκη.
Ένα χρόνο πριν, στις 30 Ιουνίου, ο ‘Τζίτζι’ του ιταλικού ποδοσφαίρου έγραφε τελευταία φορά ως μέλος της Γιουβέντους. “17 χρόνια με τ’ ασπρόμαυρα που τελειώνουν επίσημα σήμερα. 17 χρόνια με φίλους, συντρόφους, δάκρυα, νίκες, ήττες, τρόπαια, κουβέντες, τσακωμούς, απογοητεύσεις, ευτυχία και πολλά, πολλά συναισθήματα. Δεν θα ξεχάσω τίποτα. Θα τα κουβαλώ για πάντα μαζί μου“.
Δεν ήταν διατεθειμένος να συμβιβαστεί με την ιδέα του δεύτερου γκολκίπερ, πίσω από τον Πολωνό Στσέζνι, και γινόταν έρμαιο μιας εσωτερικής αδυναμίας και πλήρους αναστροφής του παρελθόντος που τον έβρισκε να παραμένει, άνευ δεύτερων σκέψεων, ακόμη κι όταν η ιταλική ομάδα υποβιβάστηκε για την εμπλοκή της στο Calciopoli.
Ήταν πεπεισμένος πως στην Παρί Σεν Ζερμέν του Νεϊμάρ και του Εμπαπέ αφενός δεν θ’ απειλείται από τον Αρεολά αφετέρου θα συναντήσει τις προϋποθέσεις για να ζήσει ό,τι είχε ονειρευτεί να συμβαίνει κάποτε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν συνέβη ακριβώς. Παρών μόνο σε 25 παιχνίδια στη χρονιά, μοιράστηκε το ρόλο του Νο1 με τον Γάλλο συνάδελφό του αλλά ήταν αυτός που ήπιε μεμιάς όλο το φαρμάκι του αποκλεισμού στο πρώτο νοκ άουτ σταύρωμα του Champions League από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με το γκολ που δέχθηκε από τον Μάρκους Ράσφορντ στο 94′ του δεύτερου αγώνα.
Όλα όσα είχε πλάσει στο μυαλό του κατέληξαν σκόνη. Φιλοδοξίες που της παρέσυρε ο άνεμος, ελπίδες που σκόρπισαν στον παρισινό ουρανό, πάνω από το ‘Παρκ ντε Πρενς’. Το πριγκιπόπουλο είχε γυρίσει στην πρότερη μορφή του βατράχου, τα ξόρκια για να λυθούν τα μάγια χρόνων δεν είχαν πιάσει, είχε επιβληθεί σκληρή τιμωρία για την ‘ύβρι’ αποκοπής από την κληρονομιά του, για την απρόσμενη εγκατάλειψη της Γιουβέντους.
Ο Μπουφόν επιστρέφει στο Τορίνο επιδιώκοντας τη λύτρωση. Την επανόρθωση της πράξης του, την αποκατάσταση του ονόματός του και μαζί τη διεκδίκηση της έσχατης πιθανότητας, δεδομένης της ενίσχυσης του ρόστερ, να καταφέρει το υπέρτατο, έστω ως αναπληρωματικός. Για τον εαυτό του γύρισε. Να τον αποθεώσουν ξανά.
Ό,τι ακριβώς δεν είχε ανάγκη να πράξει την ίδια ημέρα ο Άριεν Ρόμπεν των 30 τίτλων με Αϊντχόφεν, Τσέλσι, Ρεάλ Μαδρίτης και κυρίως με την Μπάγερν Μονάχου. Ο Ολλανδός εξτρέμ δεν έχει συμπληρώσει ακόμη 36 χρόνια απ’ όταν γεννήθηκε στο Μπίντουμ των 10.000 κατοίκων. Εύκολα θα έβρισκε, αν το επιθυμούσε, άλλο ένα διετές συμβόλαιο σε ΗΠΑ, Αραβική Χερσόνησο ή Κίνα. Γνωρίζοντας τον εαυτό του προτίμησε να συγκρουστεί το μυαλό με την καρδιά, όπως ανέφερε, διότι “δεν μπορούν τα πάντα να πηγαίνουν όπως θέλεις“, διότι “δεν είσαι πια ένα 16χρονο παιδί που δεν ξέρεις τι θα πει τραυματισμός“.
Ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν είναι 41 στα 42!
