Η Μπορντό κινδυνεύει να διαλυθεί με ελληνική (και όχι μόνο) πατέντα

Χάρη στα 5 πρωταθλήματα των τελευταίων 40 ετών, όσα ακριβώς η Μαρσέιγ και η Μονακό στο ίδιο χρονικό διάστημα, άλλους 9 περιφερειακούς τίτλους (κύπελλο, λιγκ καπ, σούπερ καπ) και μία συμμετοχή σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης (UEFA Cup, 1995), δικαιολογημένα η Μπορντό συγκαταλέγεται στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου. Δεν θα πάψει ν’ ανήκει σε αυτή, πολύ περισσότερο δε στο κλαμπ των 19 ομάδων που έχουν φορέσει τουλάχιστον μία φορά το στέμμα, αλλά οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών τη φέρνουν σε μια θέση που δεν είχε βρεθεί από τη σεζόν 1991-92, όταν συμμετείχε για τελευταία φορά στη δεύτερη κατηγορία της χώρας.

Μετά την πανηγυρική επιστροφή της δεν έλειψε ποτέ. Μόνο που η αιφνιδιαστική απόφαση των Αμερικανών ιδιοκτητών να αφήσουν στη μοίρα τους τον σύλλογο της δυτικής Γαλλίας γεννά αναπόφευκτα μια σειρά από ερωτηματικά για το μέλλον της, μια και με οικονομικό άνοιγα που υπολογίζεται ότι θα υπερβεί τα 60 εκατομμύρια και πολύ πιθανό να προσεγγίσει τα 80 στο φινάλε της σεζόν η εκδοχή της πτώχευσης και του υποβιβασμού δεν είναι ασύμβατη με την πραγματικότητα που προέκυψε ξαφνικά. Κατά την Equipe το αμερικανικό όνειρο έχει μετατραπεί πια σε εφιάλτη.

Ο κύριος μέτοχος, η επενδυτική εταιρία ‘King Street’ με έδρα τη Νέα Υόρκη, ενημέρωσε με ανακοίνωσή της ότι πρόκειται να διακόψει άμεσα τη χρηματοδότηση της Μπορντό και να εγκαταλείψει χωρίς δεύτερη σκέψη οποιαδήποτε ενασχόληση μαζί της. Προκειμένου να δικαιολογήσει την κάθετη αυτή ενέργεια που απειλεί την επιβίωση της Μπορντό, επικαλέστηκε φυσικά την έλλειψη ρευστότητας και πόρων, ως αποτέλεσμα της υγειονομικής κρίσης του κορονοϊού και της κατάρρευσης της τηλεοπτικής συμφωνίας που στέρησε από κάθε γαλλική ομάδα ένα σημαντικό έσοδο.

Το νεοϋορκέζικο fund θύμισε επίσης ότι επένδυσε άλλα 45 εκατομμύρια πέραν των πρώτων 100 εκατ. που είχε δαπανήσει για την εξαγορά των μετοχών τον Νοέμβριο του 2018 προκειμένου να καλυφθούν οι ετήσιες ‘τρύπες’ στα ταμεία και να στηριχθεί το νέο εγχείρημα, αλλά και τα πολλά λάθη, ύστερα από τις σχεδόν δύο δεκαετίες της Groupe M6 στα ηνία. Βέβαια “η King Street μπορεί να κρύβεται πίσω από την κρίση της υγείας και των τηλεοπτικών δικαιωμάτων για να δικαιολογήσει την απόσυρσή της“, όπως εξήγησε η αναλύτρια Βιρζινί Φιλπέν, αλλά “αυτό συμβαίνει όταν μπαίνεις στο ποδόσφαιρο χωρίς να γνωρίζεις τίποτα γι ‘αυτό, αγνοώντας το άθλημα, την ιστορία, τα μεγάλα ονόματα του συλλόγου και τους οπαδούς“.

Από τον πρώτο χρόνο κιόλας ήταν ορατό πως εξ αποστάσεως οι Αμερικανοί δεν ήταν εφικτό να διοικήσουν και να είναι ωφέλιμοι. Με συνέπεια να χάσουν γρήγορα τα ερείσματά τους στην ούτως ή άλλως επιφυλακτική κερκίδα και να ξεκινήσει από νωρίς η αντίστροφη μέτρηση. Παραδόξως πάντως κάθε φορά που παρουσιαζόταν ένας υποψήφιος αγοραστής, απέρριπταν τις προσφορές ζητώντας ως χρηματικό αντίτιμο τουλάχιστον τα χρήματα που είχαν βάλει. Τον Φλεβάρη του 2020 εμφανίστηκαν ντόπιοι επιχειρηματίες, ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα παρουσιάστηκε ενδιαφέρον από Γάλλο που δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην Καλιφόρνια. Ούτε η μία ούτε η άλλη περίπτωση προχώρησαν.

Από την Πέμπτη η Μπορντό έχει τεθεί σε καθεστώς επιτήρησης από το Εμπορικό Δικαστήριο της ομώνυμης πόλης, το οποίο διόρισε έναν επιτετραμμένο για την οριοθέτηση της νέας εποχής. Πέραν των ultras που προσκάλεσαν τον κόσμο σε συλλαλητήριο, αντέδρασαν πολύ οι βετεράνοι ποδοσφαιριστές της Μπορντό. Μορφές με ειδικό βάρος που είχαν εξ αρχής εκφράσει τις ενστάσεις τους για το εγχείρημα. Φερ’ ειπείν ο πάντα λαλίστατος Κριστόφ Ντιγκαρί, δέκατος σε συμμετοχές (324) στην ιστορία του κλαμπ, περιέγραψε τους Αμερικανούς ως “σκουπίδια“, διότι με την ανευθυνότητά τους “έκαναν τα πάντα για να βυθίσουν τον σύλλογο“. Ανάλογα καυστικός ο “είμαι σοκαρισμένος και αηδιασμένος” Μπισέντε Λιζαραζού χαρακτηρίζοντας την όλη υπόθεση ως “σκάνδαλο” και “μια απόλυτη ντροπή για το γαλλικό ποδόσφαιρο“.

Την ίδια ώρα ο Γιοάν Μικού, θλιμμένος με την τροπή των πραγμάτων, υπενθύμισε ότι “όταν έφτασαν αυτοί οι αγοραστές, πολλοί εξ όσων αγαπούν το κλαμπ χτύπησαν τον συναγερμό, αλλά κανείς δεν τον άκουσε“. Θυμωμένος και ο εμβληματικός Αλέν Ζιρές, πρώτος σε συμμετοχές και γκολ ποδοσφαιριστής της Μπορντό, γιατί “η Μπορντό βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού“, προτού ο Ζινεντίν Ζιντάν ευχηθεί σ’ έναν σύλλογο “που μου έδωσε τόσα πολλά” να βρει τρόπο ώστε “αυτή η κατάσταση να ξεπεραστεί σύντομα“.

Σύμφωνα με το France Football, τέσσερα είναι τα σενάρια που αφορούν την Μπορντό, αλλά μόνο το ένα εξ αυτών της επιτρέπει να παραμείνει στην πρώτη κατηγορία.

• θα κηρυχθεί άμεση πτώχευση και η ομάδα θ’ αποβληθεί από το τρέχον πρωτάθλημα χωρίς να υπολογίζονται τα αποτελέσματα της μέχρι εδώ. Τούτο ανατρέπει πλήρως την εικόνα του πίνακα, αφού η Παρί προσπερνά την πρωτοπόρο Λιλ και η Μαρσέιγ πέφτει στην έβδομη θέση.
• θα υποβιβαστεί στο φινάλε της σεζόν λόγω οικονομικής αφερεγγυότητας.
• θα προχωρήσει τη διαδικασία της πτώχευσης και θα της επιβληθεί ποινή αφαίρεσης 15 βαθμών υπό την προϋπόθεση ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα αναλάβει τα χρέη.
• θα βρεθεί άμεσα λύση και η ομάδα θα συνεχίσει απερίσπαστη την πορεία της.

Η δημοτική αρχή ανέλαβε δράση, αναζητώντας ανθρώπους που θα ήταν διατεθειμένοι να βγουν μπροστά. Σε κάθε περίπτωση η Μπορντό έχει βρεθεί στη μέση μιας δίνης που τη ρουφάει προς τον πυρήνα της, διότι οι βασικοί χρηματοδότες της κατά τα 2,5 τελευταία χρόνια διάλεξαν εν μία νυκτί τον δρόμο της παύσης πληρωμών και της άτακτης χρεοκοπίας με δεδομένο ότι δεν αναλαμβάνουν καν τα χρέη τους, αλλά τ’ αφήνουν αμανάτι στον επόμενο.

Είναι μια πάγια τακτική δόλιας αποχώρησης, μια πράξη δειλίας, η εύκολη απόφαση του “δεν πληρώνω, σηκώνομαι να φύγω και βρέξει ας κατεβάσει”, την οποία σίγουρα έχεις κατά καιρούς συναντήσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αλλά όχι μόνο σε αυτό ή ανάλογης αξίας πρωταθλήματα, αφού παραδοσιακά σε κάθε χώρα θα βρεθούν εφήμεροι μεγαλοεπενδυτές για να εκτοξεύσουν μια φωτοβολίδα, διεκδικώντας κέρδη (οι περισσότεροι) ή προβολή (κάμποσοι), και μόλις αυτή σβήσει να την ξεφορτωθούν δίχως τύψεις. Ή τον όποιο οίκτο για ό,τι σάπιο αφήνουν πίσω.

Ίσως εφέτος η Μπορντό πέσει αγωνιστικά. Ιδίως αν την Κυριακή ηττηθεί στην έδρα της Λοριάν που την καταδιώκει και η Νιμ επιβληθεί της Λανς. Θα ήταν πολύ πιο τιμητικό για το μέγεθός της να συμβεί έτσι. Όχι απαξιωτικά.