Η blockbuster εκδοχή για το μέλλον του Μέσι που θα έσπαγε τα ταμεία

Γνωρίζαμε από τα πρώτα χρόνια του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο ότι ο Κέβιν-Πρινς Μπόατενγκ είναι ένα ελεύθερο πνεύμα που έχει ζήσει ένα μεγάλο κομμάτι της 33χρονης ζωή τους χωρίς κανόνες και φραγμούς. Από τα 20 του, την εποχή δηλαδή που έπαιρνε μεταγραφή στην Τότεναμ, ο 33χρονος σήμερα Γκανέζος άφηνε τη φαντασία του (και όχι μόνο) να οργιάζει. Άρα ότι προσέφερε στην πολύπλοκη υπόθεση του Λιονέλ Μέσι ένα κινηματογραφικό φινάλε που ουδείς άλλος είχε σκεφτεί (ή τουλάχιστον εκμυστηρευτεί) δεν θα έπρεπε ν’ αποτελεί έκπληξη.

Ο Μπόατενγκ, από τα τέλη του Σεπτέμβρη παίκτης της ιταλικής Μόντσα στη Serie B αφού δεν βρήκε αλλού δουλειά, συνυπήρξε με τον Αργεντινό στην Μπαρτσελόνα κατά το δεύτερο μισό της σεζόν 2018-19. Είχε παραχωρηθεί δανεικός στους ‘μπλαουγκράνα’ από την ιταλική Σασουόλο προκειμένου ν’ αποτελεί μια εναλλακτική επιλογή στην επίθεση. Φυσικά η οψιόν αγοράς του, αντί 8 εκατομμυρίων ευρώ, δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ, καθώς ο Ερνέστο Βαλβέρδε τον χρησιμοποίησε μόνο σε 4 παιχνίδια. Πρόλαβε πάντως να θαυμάσει τον Μέσι και ν’ αντιληφθεί πως “δεν είναι κανονικός, αλλά το κάτι άλλο“, όπως έλεγε πριν από 40 ημέρες στο DANZ. Τον είχε αφήσει άναυδο “η προπόνηση μαζί του, γιατί έκανε απίθανα πράγματα. Ένιωθα ανεπαρκής για πρώτη φορά στην καριέρα μου, ένιωθα ότι τελείωσα και ότι θα σταματήσω να παίζω“.

Γι’ αυτό και θα προτιμούσε κάτι μεγαλειώδες για τον άλλοτε συμπαίκτη του, κάτι που ν’ αντανακλά με ακρίβεια τη λαμπρότητά του, εφόσον φυσικά καταλήξει στην απόφαση ν’ αφήσει το καλοκαίρι την Μπαρτσελόνα και δεν αλλάξει άποψη έως το τέλος της χρονιάς. Κατά τον Μπόατενγκ, όπως αποτυπώθηκε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ESPN, “πόσο φανταστικό θα ήταν, αν η Νάπολι τον καλούσε και αυτός απαντούσε ‘έρχομαι’;“, τιμώντας έτσι τη μνήμη του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, που ούτως ή άλλως υπήρξε το ποδοσφαιρικό είδωλό του και ο θεμελιώδης λόγος που αγάπησε το ποδόσφαιρο. Το ότι μετά το θανατό του φόρεσε τη φανέλα που ο ‘Πίμπε ντ’ Όρο’ φορούσε στη Νιούελς ήταν μόνο ένα μικρό δείγμα της λατρείας του, ασχέτως αν τιμωρήθηκε.

Αν προέκυπτε αυτό, ο Γκανέζος θα το παρομοίαζε “σαν ταινία“. Διότι “θα έπρεπε να πηγαίνει στην προπόνηση μ’ ένα γ*** ελικόπτερο, καθώς ο κόσμος θα τον ‘έτρωγε’ ζωντανό. Θα ήταν τόσο χαρούμενοι. Μόνο και μόνο το ‘προς τιμήν του Μαραντόνα, θα έρθω και θα παίξω για τη Νάπολι’ τι σενάριο θα ήταν όχι μόνο για το ποδόσφαιρο, αλλά για τον κόσμο“. Έναν κόσμο που έκλαψε πάρα πολύ για τον ήρωα του στο άκουσμα των άσχημων μαντάτων.

Θα ευχόταν μάλιστα “να ήμουν στη θέση του Μέσι, να είμαι ο Μέσι“. Σε μια τέτοια περίπτωση “θα έπαιρνα εγώ τηλέφωνο τον πρόεδρο της Νάπολι και θα του το έλεγα. Δεν προσφέρουν το Νο10 πλέον, μα θα λάτρευα να τιμήσω το ’10’ του Μαραντόνα και να πάω να παίξω ένα ή δύο χρόνια στη Νάπολι, χωρίς να σκέφτομαι τα χρήματα ή οτιδήποτε άλλο. Μόνο την καρδιά. Θα ήταν ένα μήνυμα, θα έγραφε ιστορία“.

Η εκδοχή που οραματίζεται ως happy end ο Μπόατενγκ έδωσε τροφή για σκέψη. Ορισμένοι εκφράστηκαν αρνητικά, λέγοντας πως ούτε η Νάπολι έχει ανάγκη τον Μέσι, ούτε πολύ περισσότερο ο ίδιος Αργεντινός έχει ανάγκη την ιταλική ομάδα. Γιατί όμως τα θαλασσί της Μάντσεστερ Σίτι να μην είναι τα θαλασσί των ‘παρτενοπέι’; Σαν μια μορφή κληροδοτήματος του ενός προς τον άλλον. Ξέχωρα από την υλική περιουσίας του Μαραντόνα.