Η ΑΕΚ πρέπει να ξεχάσει αυτά που ήξερε
Ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει το μέλλον για την ΑΕΚ του Καρντόσο, το μόνο σίγουρο είναι πως ο Πορτογάλος τεχνικός δεν θα συμβιβαστεί με το στυλ. Εξάλλου, όπως ο ίδιος υποστηρίζει "το αποτέλεσμα είναι πάντα σημαντικό. Επίσης όμως είναι σημαντικό να γνωρίζεις τον τρόπο που θέλεις να χάνεις".
Μια πρώτη γεύση από την ΑΕΚ του Μιγκέλ Καρντόσο ήρθε μέσα από το νικηφόρο (1-0, 52′ Λιβάγια) φιλικό με την Γκόρνικ επί πολωνικού εδάφους – πρώτο για τον ‘Δικέφαλο’ στο πλαίσιο της καλοκαιρινής προετοιμασίας. Το τελικό αποτέλεσμα λίγη σημασία είχε, ή τουλάχιστον όχι μεγαλύτερη από τον τρόπο που παρατάχθηκε η ΑΕΚ στον αγωνιστικό χώρο. Λιγότερο όσον αφορά τα πρόσωπα και περισσότερο σχετικά με την φιλοσοφία που θέλει να περάσει ο Πορτογάλος τεχνικός στους παίκτες του. Στο Contra.gr είχατε διαβάσει σχετικά με τις απόψεις του Μιγκέλ Καρντόσο για το ποδόσφαιρο. Ωστόσο στο Κίελτσε έφτασε η ώρα να φανερωθούν κάποιες συνθήκες επί χόρτου.
Το επιθετικό πλάτος στους ώμους των μπακ
Παουλίνιο και Χουλτ πήραν θέση δεξιά και αριστερά αντίστοιχα στα άκρα της άμυνας και ήταν αυτοί που είχαν επιφορτιστεί με την ανάγκη για επιθετικό πλάτος. Στέκονταν ψηλά στο γήπεδο, ακόμη και ταυτόχρονα πολλές φορές, με τους Βράνιες – Οικονόμου – Κρίστιτσιτς – Γαλανόπουλο να σχηματίζουν μια τεράδα με παράλληλη κίνηση που προσπαθούσε να βγάλει την μπάλα σωστά από χαμηλά. Παράλληλα οι δύο στόπερ είχαν την εντολή να ψάχνουν με μεγάλες διαγώνιες πάσες τους Παουλίνιο και Χουλτ, όταν το ευνοούσαν οι καταστάσεις.
Ακραίοι κυνηγοί μόνο στο… χαρτί
Ο Μάνταλος με τον Ντέλετιτς θεωρητικά ήταν οι ακραίοι κυνηγοί στο 4-2-3-1 του Καρντόσο. Αυτό ουσιαστικά συνέβαινε μόνο επί χάρτου, γιατί στον αγωνιστικό χώρο ο ρόλος τους δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με τον ασβέστη. Παίζοντας με ανάποδο πόδι την πλευρά, έψαχναν συνεχώς την κίνηση προς τον άξονα. Ιδανικά προς την περιοχή για να βγουν στην πλάτη του σέντερ φορ Γιακουμάκη, δίνοντας έξτρα επιλογές εκτέλεσης ή λίγο πιο πίσω προσφέροντας δημιουργία. Έτσι μπήκε το γκολ της ΑΕΚ στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους, με τον δεξιό ακραίο στην θεωρία Κλωναρίδη να κινείται στον άξονα, τροφοδοτώντας κάθετα τον μετέπειτα σκόρερ Λιβάγια.
Σε κάθε περίπτωση η σωστή παρουσία των ακραίων κυνηγών χωροταξικά όφειλε να συνδυάζεται με το ‘άδειασμα’ της πλευράς για τα overlap του μπακ αλλά και την “απελευθέρωση” του Ζεράλδες, που είχε έναν εντελώς ακαθόριστο ρόλο. Ο Πορτογάλος μεσοεπιθετικός κινούνταν κατά βούληση όπου έκρινε εκείνος πως είναι περισσότερο ωφέλιμη η συνδρομή του. Πότε στον άξονα στην πλάτη του Γιακουμάκη, πότε βγαίνοντας στο πλάι του γηπέδου και πότε γυρνώντας αρκετά μέτρα πίσω για να πάρει τη μπάλα και να μοιράσει παιχνίδι.
Δύο holding μέσοι, χωρίς ‘lavolpiana’
Ιδιαίτερος μοιάζει και ο ρόλος που θα έχουν οι δύο κεντρικοί χαφ. Κόντρα στη Γκόρνικ ήταν οι Γαλανόπουλος – Κρίστισιτς που ξεκίνησαν στην ενδεκάδα (Σιμάο – Σιμόες τους αντικατέστησαν στο δεύτερο μέρος), αλλά τα πρόσωπα λίγη σημασία έχουν. Αυτό που ζητάει ο Καρντόσο είναι ενδιαφέρον, αφού και οι δύο κατέβαιναν χαμηλά για να πάρουν την πρώτη πάσα από τους στόπερ. Κανείς όμως δεν βυθιζόταν ανάμεσα τους για να εκτελέσει ‘lavolpiana’. Οι δύο χαφ με τους δύο στόπερ έπρεπε να βρίσκονται σε μια παράλληλη κίνηση που θα τους επέτρεπε να βρουν γωνία πάσας για την προώθηση της μπάλας. Όταν αυτή έφτανε στο δεύτερο μισό του γηπέδου προς την επίθεση, αμφότεροι οι κεντρικοί μέσοι ανέβαιναν ψηλά. Υποχρεωτικά, για να μειώνονται οι αποστάσεις με τους πλάγιους μπακ και τον επιθετικό χαφ (Ζεράλδες).
Δύο συνθήκες – κλειδιά
Σε γενικές γραμμές και έχοντας εικόνα μόλις από το πρώτο φιλικό της ΑΕΚ με τον Μιγκέλ Καρντόσο στο πάγκο, αυτές είναι οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές στην φιλοσοφία που θέλει να περάσει στους παίκτες του. Σε αυτό το στυλ παιχνιδού, υπάρχουν δύο συνθήκες – κλειδιά. Η μια αφορά την άμεση ανάκτηση της μπάλας, όταν αυτή χάνεται στο μισό του αντιπάλου.
Με τους πλάγιους μπακ αλλά και τους κεντρικούς μέσους να βρίσκονται ψηλά στο γήπεδο, οι κενοί χώροι στα μετόπισθεν είναι πολλοί και προσφέρονται για εκμετάλλευση. Επομένως, αν ο αντιπάλος καταφέρει να αλλάξει περισσότερες από δύο πάσες χαμηλά στα δικά του μέτρα, μπορεί να βρει κόντρα επίθεση με ευνοϊκές προϋποθέσεις. Γι’ αυτό είναι σημαντικό οι αποστάσεις ψηλά να είναι μικρές και μόλις χάνεται η μπάλα να ανακτάται γρήγορα και σε λίγα μέτρα.
Προσοχή ιδιαίτερη θέλει και η επιλογή που αφορά την κίνηση των ακραίων κυνηγών προς στον άξονα, που πρέπει να είναι σε συνάρτηση με αυτή των τριών (δύο holding και του επιθετικού μέσου) μέσων. Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος “μπουκώματος” που αντί να προσφέρει περισσότερες επιλογές, θα αφαιρεί.
Ο Καρντόσο δεν θα συμβιβαστεί
Σε κάθε περίπτωση και με την σημείωση πως ακόμη βρισκόμαστε στις αρχές Ιουλίου, το σίγουρο είναι ένα: πως η ΑΕΚ θα πρέπει να ξεχάσει αυτά που ήξερε. Το προπονητικό στυλ του Μανόλο Χιμένεθ ήταν αυτό που έφερε τον τίτλο του 2018 και σε αυτό που κατέφυγε ξανά η ΑΕΚ, όταν το έργο με τον Μαρίνο Ουζουνίδη δεν τράβηξε. Ωστόσο η λογική του αθλήματος στο μυαλό του Μιγκέλ Καρντόσο είναι πολύ διαφορετική από αυτή του προκατόχου του. Ο Πορτογάλος δεν διστάζει να πάρει ρίσκα – ο Ισπανός τα απεχθανόταν.
Ο Καρντόσο θέλει να κερδίζει κυριαρχικά – ο Χιμένεθ ήθελε απλά να κερδίζει. Ο Καρντόσο ψάχνει το αποτέλεσμα με στυλ – ο Χιμένεθ το κυνηγούσε με ασφάλεια. Η αλήθεια είναι πως αυτό που θέλει ο νέος τεχνικός της ΑΕΚ είναι σαφώς πιο δύσκολο και σε μεγάλο βαθμό η επιτυχία του εξαρτάται από την ικανότητα των παικτών του να προσαρμοστούν στις ιδέες του. Ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει το μέλλον για την ΑΕΚ του Καρντόσο, το μόνο σίγουρο είναι πως ο Πορτογάλος τεχνικός δεν θα συμβιβαστεί με το στυλ. Θα πετύχει ή θα αποτύχει με τον δικό του τρόπο. Εξάλλου, όπως ο ίδιος υποστηρίζει “το αποτέλεσμα είναι πάντα σημαντικό. Επίσης όμως είναι σημαντικό να γνωρίζεις τον τρόπο που θέλεις να χάνεις”.
