Οι 9+1 Ελληνοαυστραλοί της καρδιάς μας

Καγκουρό στην ελληνική ποδοσφαιρική διάλεκτο δεν είναι το μαρσιποφόρο ζώο της οικογένειας των μακρόποδων. Είναι ο κάθε Ελληνο-αυστραλός ποδοσφαιριστής, που μεγάλωσε στην έκτη σε έκταση χώρα του κόσμου, ανήκει στην ομογένεια και έπαιξε – παίζει – θα παίξει μπάλα στα μέρη μας.

Στην τελευταία υποκατηγορία ανήκει ο 20χρονος αριστεροπόδαρος μεσοεπιθετικός Πάνος Αρμενάκας. Ο οποίος γεννήθηκε μεν στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, πέρασε ωστόσο τα παιδικά χρόνια του στο Σίδνεϊ, όπου μετακόμισε προτού καν περπατήσει. Ως τη στιγμή που άρχισε να κυνηγάει τα όνειρά του και έφτασε να υπογράψει στην ιταλική Ουντινέζε. Πλέον μετέχει στις προπονήσεις του Παναθηναϊκού και δοκιμάζεται από τον Γιώργο Δώνη, με την προοπτική να υπογράψει συμβόλαιο από την 1η Ιανουαρίου του 2019.

Το 2015 ο Guardian τον είχε συμπεριλάβει στη λίστα με τους κορυφαίους 50 της γενιάς του, παγκοσμίως.

“Από τους νεαρούς ποδοσφαιριστές που έχω δει κατά την παραμονή μου στην Αυστραλία, είναι ο πιο προικισμένος”, είχε επίσης υποστηρίζει ο επί σειρά ετών σχολιαστής του SBS Λες Μάρεϊ, όταν ο Αρμενάκας ήταν 16 ετών! Τότε τον είχε παρομοιάσει με τον Χάρι Κιούελ, επιχειρώντας να προβλέψει το μέλλον και την πορεία του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Ίσως ο Παναθηναϊκός είναι η ευκαιρία που δεν είχε.

Μια ευκαιρία, την οποία στα τέλη των 80s – αρχές των 90s προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν πολλά παιδιά που έψαχναν ένα καλύτερο μέλλον, μακριά από μια χώρα που πριν από 30 χρόνια δεν θύμιζε ποδοσφαιρικά ό,τι είναι σήμερα (εξελιγμένη, σύγχρονη, εύρωστη).

Τους θυμάστε;

Λούης Χριστοδούλου

Γεννήθηκε στην Αδελαΐδα στις 7 Αυγούστου του 1967 και στην Ελλάδα ήρθε σε ηλικία 21 ετών (καλοκαίρι του 1987) για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Ακούραστος κεντρικός μέσος με αστείρευτες αντοχές, παίκτης για να υπηρετήσει διάφορους ρόλους. Πρωτόπαιξε στις 27 Μαρτίου του 1988 και μέτρησε συνολικά 231 συμμετοχές και 25 γκολ με τα πράσινα του ‘τριφυλλιού’.

Κρις Καλαντζής

Ίδιας ηλικίας με τον Χριστοδούλου (27 Ιουλίου 1967), ήρθαν την ίδια εποχή στον Παναθηναϊκό. Άλλης κοψιάς βέβαια, αφού ήταν ταχύς και τεχνίτης, παίζοντας στα πλάγια. ‘Παιδί’ του Σίνδεϊ ο ίδιος, έμεινε στους ‘πράσινους’ για 5 χρόνια προτού τον Δεκέμβριο του 1992 υπέγραψε στον Ολυμπιακό. Έκανε μάλιστα το ντεμπούτο του απέναντι στην πρώην ομάδα του, ενώ στην πρώτη επιστροφή του ως αντίπαλος στο ΟΑΚΑ πέτυχε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γκολ που έχουν σημειωθεί ποτέ σε ντέρμπι. Μ’ ένα αξέχαστο βολ πλάνε για το 2-1 των Πειραιωτών. Εμφανίστηκε συνολικά σε 258 παιχνίδια και σκόραρε 20 φορές.

Τζίμης Πατίκας

Μεγαλύτερος κατά τέσσερα χρόνια (18/10/1963) από τους προηγούμενους δύο, όταν η ΑΕΚ τον έφερε στην Ελλάδα είχε ήδη πίσω του μια απόπειρα για καριέρα στην Ευρώπη (Αμπερντίν, Σκωτία) και δεν ήθελε να δοκιμάσει ξανά. Πείστηκε όμως και στις 11 Ιανουαρίου του 1986 έκανε πρεμιέρα. Η Ένωση έφερε 1-1 με τον Άρη και ο ομογενής μεσοεπιθετικός, που χρησιμοποιούσε και τα δύο πόδια, είχε παίξει 87 λεπτά. Η καλύτερη σεζόν του το 1989-90 με 11 τέρματα, τα 2 στο 8-0 επί της Ξάνθης κι άλλα 2 στο 7-1 επί του Πανιωνίου! Μέχρι το χειμώνα του ’92 έμεινε στη Νέα Φιλαδέλφεια, προτού αγωνιστεί σε Αθηναϊκό και Καστοριά. Στο σύνολο μέτρησε 215 παιχνίδια και 33 γκολ.

Τζόνι Αναστασιάδης

Στη Μελβούρνη γεννήθηκε ο επί επτά χρόνια επιθετικός του ΠΑΟΚ δύο ημέρες πριν από τον Δεκαπενταύγουστο του 1968. Πρωτόπαιξε με τ’ ασπρόμαυρα στις 4 Δεκεμβρίου του 1988, παίρνοντας… μυρωδιά από τα σουβλάκια της Λειβαδιάς. Πότε βασικός και πότε αναπληρωματικός, κατέγραψε 233 συμμετοχές και άλλα 25 γκολ (όλα με τον ‘Δικέφαλο’) όσο διάστημα έμεινε στην Ελλάδα, μια και πέρασε για ένα 6μηνο από τον Εδεσσαϊκό του Λουίς Βίλα.

Στιβ Ρεφενές

Ο Ολυμπιακός έψαχνε να βρει τον δικό του ομογενή στην Αυστραλία, φέρνοντας στον Πειραιά τον 22χρονο ακραίο χαφ που μόλις είχε συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του ’92 στη Βαρκελώνη (τέταρτη θέση). Είτε τον επηρέασε το γεγονός πως βρέθηκε σ’ έναν Ολυμπιακό που μόλις έβγαινε από την ταλαιπωρία Κοσκωτά-Σαλιαρέλη (πρώτη χρονιά Κόκκαλη) είτε δεν ήταν τόσο καλός όσο οι… συμπατριώτες του, δεν έπιασε παίζοντας μονάχα 10 ματς. Πολύ πιο παραγωγικός στον Πανιώνιο (26 ματς, 1 γκολ), πέρασε επίσης από τον Πανελευσινιακό της Β’ Εθνικής (5 συμμετοχές, 1 γκολ).

Σπύρος Οικονομόπουλος

Μια ξεχωριστή περίπτωση, διότι οι γονείς του έφυγαν μετανάστες, γεννήθηκε στην Αυστραλία και μικρός έπαιζε κρίκετ. Ήρθε όμως στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε στην Ακράτα της Αχαΐας κι άρχισε το ποδόσφαιρο ως τερματοφύλακας γιατί ήξερε να πιάνει την μπάλα. Το ‘Νο1’ της ΑΕΚ την πρωταθληματική σεζόν 1988-89, φύλακας-άγγελός της. Ήταν η μία από τις δύο σεζόν που έπαιξε βασικός στην Ένωση, παρότι στο ρόστερ ανήκε από το 1977 ως το 1996! Μοιραία έπαιξε μόνο σε 103 αγώνες.

Άντι Βλάχος

Το χειμώνα της σεζόν 1998-99 τον σύστησαν ως ένα κράμα Μαχλά-Νικολαΐδη, ως έναν σκόρερ που δεν θα σταματήσει να πανηγυρίζει γκολ. Ο Βασίλης Δανιήλ τον χρησιμοποίησε μόνο μία φορά στο ματς κυπέλλου με τον Πανσερραϊκό (18/2/99) και ο Χουάν Ραμόν Ρότσα άλλες τρεις φορές, για 72 λεπτά! Αυτή ήταν η καριέρ του στον Παναθηναϊκό, προτού αγωνιστεί για 8 ματς με τον Άγιο Νικόλαο της Β’ Εθνικής. Έχει να λέει πως το μοναδικό γκολ του επιτεύχθηκε σε ματς με την Αναγέννηση Καρδίτσας!

Μιχάλης Βαλκάνης

Αν τον θυμάσαι, έχεις credits για να συνεχίσεις την πίστα. Ποδοσφαιριστής που έπαιξε περισσότερο στη Β’ Εθνική με την ΑΕΛ και τους Παναιτωλικό / Άγιο Νικόλαο στο φινάλε της εν Ελλάδι διαδρομής του. Η εμπειρία του από την Α’ Εθνική τα 6 παιχνίδια του με τον Ηρακλή, έχοντας αγωνιστεί για 90 λεπτά στο 2-0 από τον ΠΑΟΚ του Τουρσουνίδη στην Τούμπα (14/9/1996). Είχε κι άλλα δύο παιχνίδια στο Κύπελλο.

Τέρι Άντονις

Είναι ο ‘βενιαμίμ’ της κάστας, αφού γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1993. Μεγαλωμένος στα προάστια του Σίδνεϊ, ήρθε στον ΠΑΟΚ τον Αύγουστο του 2015 ως ένας επιτελικός μέσος με υψηλή τεχνική κατάρτιση και δημιουργικές ικανότητες. Όσο τον έβαλαν ο Ιγκόρ Τούντορ και ο Βλάνταν Ίβιτς, άλλο τόσο τον είδαμε κι εμείς. Οι συμμετοχές του μόλις 7, οι 3 ήταν στο κύπελλο. Στη Βέροια που παραχωρήθηκε δανεικός, έπαιξε μόνο 2 λεπτά! Γύρισε στη Μελβούρνη και πήρε πρωτάθλημα με τη Βίκτορι.

Κώστας Μπαρμπαρούσης

Ας μας επιτραπεί μια μικρή παρασπονδία, αφού είναι Νεοζηλανδός (γεννημένος στο Ουέλινγκτον) και όχι Αυστραλός. Ίσως αδικήθηκε πέφτοντας σ’ έναν προβληματικό Παναθηναϊκό που άρχισε τη σεζόν 2012-13 με τον Ζεζουάλδο Φερέιρα, συνέχισε με τον Ρότσα, πήγε με τον Φάμπρι και κατέληξε με τον Βονόρτα. Γρήγορος και εκρηκτικός, με στοιχεία που έχει ανάγκη ένας εξτρέμ γραμμής. Έβγαλε 90λεπτο στο ντεμπούτο του (25/8) και έπαιξε σε 15 αγώνες (πρωταθλήματος-κυπέλλου). Πλέον στα 28, είναι συμπαίκτης του Άντονις στη Μέλμπουρν Βίκτορι και φυσικά διεθνής με τους all ‘whites’.

photo credits: eurokinissi