Εθνική ομάδα: Η κορυφαία ενδεκάδα της δεκαετίας

Η αρχή της προηγούμενης 10ετίας ήταν η γραμμή τερματισμού μιας αλησμόνητης εποχής για την Εθνική ομάδα, η οποία για 9 χρόνια πορευόταν με τον Ότο Ρεχάγκελ και είχε επιδείξει αποτελέσματα που ουδείς φανταζόταν όταν το 2001 έχανε 5-1 από τη Φινλανδία. Πάνω σ’ αυτά τα ισχυρά θεμέλια που τοποθέτησε ο ισχυρογνώμων και πανούργος Γερμανός έχτισε ένα στιβαρό οικοδόμημα ο -ξέρω τι θέλω- Φερνάντο Σάντος, υπογράφοντας ιδιοχείρως τις διαδοχικές παρουσίες στα νοκ άουτ μεγάλων διοργανώσεων και κατ’ επέκταση τις υψηλότερες θέσεις που έχει καταγράψει ποτέ το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στην Παγκόσμια Κατάταξη της FIFA, εξασφαλίζοντας μια θέση στην πρώτη δεκάδα.

Όλα αυτά φυσικά προτού η Εθνική παραδοθεί στον όλεθρο και καταλήξει να μεταμφιεστεί σ’ ένα συνονθύλευμα από ποιοτικές, αλλά χωρίς κοντρόλ και κατεύθυνση, ποδοσφαιρικές μονάδες.

Στη δύση αυτών των δέκα ετών έπεσε ουρανοκατέβατος στην ελληνική πραγματικότητα ο Ολλανδός Γιον Φαν’τ Σιπ με απώτερο στόχο να παρουσιάσει κάτι φρέσκο αποτελούμενο από φιλόδοξα παιδιά που κάμποσα εξ αυτών απέχουν και δεν έχουν επηρεαστεί από την τοξικότητα του εγχώριου ποδοσφαίρου και τα όσα είχαν μεσολαβήσει αφότου αποχώρησε ο Μίχαελ Σκίμπε. Αναπόφευκτα η ιδανική ενδεκάδα της Εθνικής από το 2010 ως το 2019 ν’ απαρτίζεται από ποδοσφαιριστές της πρότερης γενιάς, ποδοσφαιριστές που δεν θα βρεις σήμερα στη δράση ή ενδεχομένως τους συναντήσεις εκ νέου στο μέλλον. Το 4-3-3, ως σύστημα, βοήθησε για να χωρέσουν οι καλύτεροι όλων και ο πάγκος έτσι ώστε άλλοι επτά να συμπληρώσουν την τέλεια 18άδα.

Ο προπονητής αυτής της ομάδας θα ήταν άδικο να είναι άλλος απ’ αυτόν που μαντεύεις.

Τερματοφύλακας: Ορέστης Καρνέζης

Ο νυν τερματοφύλακας της Νάπολι πρωτοαγωνίστηκε, επί Φερνάντο Σάντος, πριν από την τελική φάση του EURO 2012, σε φιλικό 1-1 με το Βέλγιο, αλλά καθιερώθηκε αμέσως μετά και παρέμεινε σταθερά το Νο1 για περισσότερα από 5 χρόνια (Μάρτιος του 2018). Ναι, δεν έπεσε σωστά σε κανένα από τα πέναλτι που εκτέλεσαν οι Κοσταρικανοί στο νοκ άουτ ματς του Παγκοσμίου – καημό το είχαμε απογοητεύοντάς μας, αλλά ουδείς πρέπει να λησμονεί ότι σε 21 από τα 49 διεθνή παιχνίδια που εμφανίστηκε κράτησε ανέπαφη την εστία του, έχοντας άψογη συνεργασία με την εκάστοτε τετράδα της άμυνάς του και αποπνέοντας μια σιγουριά και μια σταθερότητα που έλειπαν στη μετά-Νικοπολίδη εποχή.

Δεξιός μπακ: Βασίλης Τοροσίδης

Η παρθενική εμπειρία του ήταν σοκαριστική, εκείνο το 4-1 απί τους Τούρκους στο Φάληρο τον Μάρτιο του 2007. Ωστόσο ο Θρακιώτης πλάγιος αμυντικός ήταν παρών σε καθεμιά από τις μεγάλες προκρίσεις της 10ετίας, από το 2010 ως το 2014, έχοντας μάλιστα σκοράρει το γκολ του 2-1 επί των Νιγηριανών, στην παρθενική νίκη της Ελλάδας σε Παγκόσμιο. Όπως επίσης πέτυχε κομβικά τέρματα απέναντι στη Λετονία και στη Μάλτα. Σε Πολωνία/Ουκρανία (2012) και Βραζιλία (2014) δεν έλειψε λεπτό, φτάνοντας να καταγράψει την τελευταία συμμετοχή του τον Σεπτέμβριο του 2019, υπό τον Φαν’τ Σιπ πια, κλείνοντας με δική του απόφαση τον κύκλο του στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Κεντρικός αμυντικός: Σωκράτης Παπασταθόπουλος

Ξέχωρα απ’ όσα εκτυλίχθηκαν τους προηγούμενους μήνες και της ‘ανταρσίας’ του με δημόσιο λόγο προκειμένου ν’ απομακρυνθεί ο Άγγελος Αναστασιάδης, με συνέπεια να βρεθεί σε πρώτη φάση εκτός κλήσεων, ο Καλαματιανός στόπερ της Άρσεναλ δεν παύει να λογίζεται ως ο καλύτερος στόπερ της γενιάς του. Πάντα πρόσδιδε μια σιγουριά με την αρχοντιά του. Στο Παγκόσμιο του 2010 αγωνίστηκε 127 λεπτά κι έκτοτε βρήκε μόνιμη θέση. Η αποβολή του με τους Πολωνούς στο EURO 2012 δεν κόστισε στην πορεία, στο Παγκόσμιο του 2014 ήταν αυτός που με το γκολ του στο φινάλε έκανε ένα ολόκληρο έθνος να πιστέψει ότι η πρόκριση στα προημιτελικά δεν είναι μακριά.

Κεντρικός αμυντικός: Κώστας Μανωλάς

Ο Φερνάντο Σάντος ήταν αυτός που τον έχρισε διεθνή σ’ ένα φιλικό 0-0 με τους Ελβετούς τον Φλεβάρη του 2013. Έκτοτε άρχισε να μετράει συμμετοχές, τη μία μετά την άλλη, έχοντας φτάσει αισίως τις 42. Έπαιξε αρκετά στα προκριματικά και σε όλα τα παιχνίδια του Παγκοσμίου του 2014 συμβάλλοντας στην εξαιρετική πορεία ως το νοκ άουτ με την Κοστα Ρίκα. Το δίδυμο με τον Sokratis υπήρξε σίγουρα το κορυφαίο σε ποιοτικά χαρακτηριστικά που διέθετε η Εθνική στη μετά EURO 04 εποχή, αλλά μοιάζει να ‘έσπασε’ οριστικά μετά το 1-1 με το Λιχτενστάιν, πριν από 4 μήνες. Ο Ναξιώτης εξακολουθεί πάντως να διαθέτει την ταχύτητα που ουδείς άλλος είχε σε τέτοιο βαθμό.

Αριστερός μπακ: Χοσέ Χολέμπας

Ο Φερνάντο Σάντος διέκρινε πως ο Γερμανο-θρεμμένος αριστεροπόδαρος μπακ-χαφ είναι ικανός να χαρίσει κάτι απ’ αυτό που στερούταν ως τότε η Εθνική από τις πτέρυγες. Ταχύτητα και δημιουργία από τους πλάγιους αμυντικούς που θα μπορούν να λειτουργούν αμφίδρομα με αξιοπιστία. Πολύ βέβαια δεν πρόλαβε να παίξει, προτιμώντας τον αυτο-εξορισμό από οποιαδήποτε ρήξη που θα τον τάραζε, προτιμώντας την ηρεμία του. Στις 38 συμμετοχές του βέβαια πρόφτασε να είναι βασικός από στα τελικά του EURO 2012 ως τα τελικά του Παγκοσμίου του 2014, έχοντας προσφέρει 1 γκολ και 4 ασίστ συνολικά.

Αμυντικός μέσος: Γιάννης Μανιάτης

Στρογγυλές 50 οι διεθνείς συμμετοχές του 33χρονου σήμερα πολυσύνθετου άσου από τη Λιβαδειά, ο οποίος βρήκε χώρο στη μετά-Ρεχάγκελ εποχή και σταδιακά έγινε ένα αναπόσπαστο και πολύτιμο γρανάζι στη μηχανή που έβαζε κάθε φορά μπροστά ο Φερνάντο Σάντος. Πότε ως δεξιός μπακ, πότε ως αμυντικός χαφ, πότε ως εσωτερικός μέσος και πότε ως δεξιός χαφ έδινε ποιοτικά λεπτά στον Πορτογάλο εκλέκτορα, κάνοντας τη δουλειά του. Βασικός και αναντικατάστατος στα τέσσερα ματς του EURO 2012, αγωνίστηκε σε τρία 90λεπτα και άλλα 78 λεπτά στο Παγκόσμιο του 2014, ασχέτως του τι είχε προηγηθεί με τον Γιώργο Τζαβέλλα. Στο γήπεδο ήταν όλοι μαζί.

Κεντρικός μέσος: Κώστας Κατσουράνης

Θέλετε να δεχθούμε πως ήταν ο ηγεμόνας των αποδυτηρίων; Θέλετε να δεχθούμε πως έκανε κουμάντο και επηρέαζε τον Φερνάντο Σάντος; Ό,τι κι αν ισχύει, ο Πατρινός χαφ των 116 διεθνών συμμετοχών δεν έπαψε ποτέ να είναι μια απαραίτητη οντότητα τόσο στ’ αποδυτήρια όσο και στον αγωνιστικό χώρο. Θα βρεις ασίστ με τη Νιγηρία στο 2-1 του Παγκοσμίου του 2010, θα βρεις άλλες πέντε στα προκριματικά κι άλλη μία στα μπαράζ του Παγκοσμίου, θα βρεις άλλα 170 πολύτιμα λεπτά στη Βραζιλία, κυρίως δε αυτά που ήρθε από τον πάγκο για ενισχύσει την προσπάθεια στο ματς με τους Κοσταρικανούς. Η τελευταία συμμετοχή του καταγράφηκε σε φιλικό 0-0 με τους Πολωνούς, στη διάρκεια της οποίας φορούσε δικαιωματικά το περιβραχιόνιο. Επί της ουσίας τέλειωσε κι αυτός μαζί με τον Πορτογάλο – εξίσου άδικα. Ο Κώστας Κατσουράνης δεν ήταν ποτέ οφσάιντ.

Επιτελικός μέσος: Γιώργος Καραγκούνης

Δεν είναι αυταπόδεικτο, αλλά αποκλείεται άλλος από τον Πυργιώτη χαφ ν’ αγάπησε περισσότερο την Εθνική ομάδα. Είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών και πρόφτασε να εμφανιστεί σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες, έχοντας κάνει το ντεμπούτο του στις 20 Αυγούστου του 1999 στο 3-0 επί του Ελ Σαλβαδόρ. Στην τρίτη εξ αυτών ο ‘τυπάρας’ του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν ο αρχηγός στο Παγκόσμιο του 2010, ήταν ο αρχηγός και σκόρερ του καθοριστικού γκολ με τους Ρώσους στο EURO 2012 (χάνοντας όμως τον προημιτελικό με τη Γερμανία), ήταν ο αρχηγός και στα τελικά του Μουντιάλ του ’14, παρόλο που ως βασικός αγωνίστηκε μονάχα στα τελευταία 2 ματς, βγάζοντας ασταμάτητα 120 λεπτά στο νοκ άουτ με τους Κοσταρικανούς, ασχέτως του αν είχε ήδη κλείσει τα 37 του χρόνια!

Επιθετικός: Γιώργος Σαμαράς

Πιο τεχνίτη επιθετικό μετά το 2000 δεν έβγαλε το ελληνικό ποδόσφαιρο κι ας μεγάλωσε ποδοσφαιρικά στην Ολλανδία. Άρτιος με την μπάλα στα πόδια, είχε την ικανότητα να ελέγξει και να ‘σπάσει’ με τέτοιον τρόπο το κορμί του που… προκάλεσε πρόβλημα στη μέση του. Διεθνής είχε γίνει ήδη επί Ρεχάγκελ και στο Παγκόσμιο του 2010 μέτρησε τρεις συμμετοχές, η τελευταία -απέναντι στην Αργεντινή του Μέσι- 90λεπτη. Για τον Σάντος δε ήταν ο κατάλληλος προκειμένου να υπηρετεί το σχέδιό του στ’ άκρα της επίθεσης, κρατώντας την μπάλα και ανοίγοντας το παιχνίδι. Είχε σκοράρει στο πολύτιμο 2-0 επί των Κροατών στον όμιλο και στα τελικά του EURO 2012 έβγαλε απνευστί τέσσερα 90λεπτα, προτού εισβάλλει μεμιάς στην καρδιά όλων των Ελλήνων με την τρομερή εμφάνισή του και κυρίως το εύστοχο χτύπημα πέναλτι στο 2-1 επί της Ακτής Ελεφαντοστού που έστειλε την Εθνική στα νοκ άουτ του Παγκοσμίου δύο χρόνια αργότερα.

Επιθετικός: Κώστας Μήτρογλου

Μέσα στη 10ετία που έφτασε στο τέλος της μέτρησε τα 17 γκολ και τις 6 ασίστ σε 65 παιχνίδια ο ομογενής φορ, παρόλο που η πρώτη εμφάνισή του έγινε την προηγούμενη, στα μπαράζ με τους Ουκρανούς. Απ’ όταν ο Φερνάντο Σάντος πήρε το τιμόνι, ο ‘Μητρο-γκολ’ άρχιζε να επιβεβαιώνει τη φήμη του ‘εκτελεστή’, είτε τελειώνοντας προσπάθειες των συμπαικτών του είτε φτιάχνοντας από το πουθενά δικές του. Οι εμφανίσεις του στα μπαράζ με τους Ρουμάνους, τον Νοέμβρη του 2013, ήταν το αποκορύφωμα, προτού στα τελικά του Παγκοσμίου αγωνιστεί όσο τον χρειαζόταν ο Πορτογάλος. Ακόμη κι επί Σκίμπε ξεχώριζε για την εκτελεστική δεινότητά του, φροντίζοντας για εκείνο το μεγάλο 1-1 στο Βέλγιο, και αποτελώντας μια άχαστη σταθερά στη γραμμή κρούσης.

Επιθετικός: Φάνης Γκέκας

Ούτε ο Ότο Ρεχάγκελ ούτε ο Φερνάντο Σάντος ήταν αφελείς που τον είχαν στις κλήσεις τους βρέξει-χιονίσει. Στο Παγκόσμιο του 2010 έπαιξε στα πρώτα δύο ματς και στα προκριματικά του EURO 2012 σφράγισε την πρωτιά μ’ εκείνο το γκολ επί των Κροατών στο Φάληρο. Σκόραρε επίσης με τους Τσέχους στα τελικά της διοργάνωσης και δούλεψε στον απόλυτο για το σύνολο προκειμένου να κερδίσει το εισιτήριο για τη Βραζιλία μέσα από τα μπαράζ με τους Ρουμάνους. Θα κουβαλά πάντα μέσα του το χαμένο πέναλτι με τους Κοσταρικανούς, αλλά ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω για να αλλάξει την ιστορία και να έχει τη δεύτερη ευκαιρία μιας εύστοχης εκτέλεσης. Γιατί όσες φορές κι αν το δεις, καταλαβαίνεις πως ήταν αξιοπρεπής.

Αναπληρωματικοί: Μιχάλης Σηφάκης, Λούκας Βύντρα, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Αλέξανδρος Τζιόλης, Ανδρέας Σάμαρης, Κώστας Φορτούνης, Δημήτρης Σαλπιγγίδης

Προπονητής: Φερνάντο Σάντος

Ο Ότο Ρεχάγκελ πρόλαβε σ’ αυτή τη 10ετία να ζήσει μονάχα τη συμμετοχή της Εθνικής στα τελικά του Παγκοσμίου και ο οργανωτικός Μίχαελ Σκίμπε άφησε τη δουλειά στη μέση. Αντιθέτως ο Πορτογάλος, αυτός ο περιβόητος ‘καρπουζάς από το Εστορίλ’, όχι μόνο συνέχισε την παραγωγική διαδικασία που παρέλαβε χέρι με χέρι, αλλά εξέλιξε σε τέτοιο βαθμό τη σοδειά που επί των ημερών του η Εθνική αγωνίστηκε στις νοκ άουτ φάσεις δύο διοργανώσεων (EURO 2012, Μουντιάλ 2014) και ανανεώθηκε στο μέγιστο βαθμό προκειμένου να είναι έτοιμη για την επόμενη ημέρα. Το ‘ευχαριστώ’ για όλα αυτά; Ένα εισιτήριο της ΕΠΟ χωρίς επιστροφή στην Ελλάδα, χωριστά από την ομάδα που ο ίδιος την έφερε στη θέση να εκπέμπει τεράστια υπόληψη προς όλους. Πού έφτασε η δική του Πορτογαλία και πού η Εθνική μετά απ’ αυτόν καταδεικνύει το μέγεθος του χονδροειδέστατου λάθους που έγινε εκείνο το καλοκαίρι του 2014.

Ποιες μεταγραφές θα κάνουν ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, Παναθηναϊκός; Το Pod-οσφαιρο έχει τις απαντήσεις: