Ελλάδα – Βοσνία: Λόγοι να την ξαναδείς

Ήταν τόσα πολλά τα καλά που έδειξε η Εθνική στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τη Βοσνία που ο εγκέφαλος έδειξε ‘άρνηση’ στο να αντιληφθεί τις αλλαγές του Φαν’τ Σιπ που ξεκίνησαν το προηγούμενο Σάββατο με την Ιταλία και συνεχίστηκαν το βράδυ της Τρίτης με τη Βοσνία. Για την ομάδα του Προτσινέσκι το ματς ήταν ‘τελικός’ στη μάχη για πρόκριση στα τελικά του Euro. Για την ελληνική ομάδα ήταν μία ευκαιρία να αναμετρηθεί με μία ισάξια ομάδα και να ‘ντουμπλάρει’ τις καλές της εμφανίσεις με τα νέα δεδομένα του Ολλανδού προπονητή.

Η πρώτη μεγάλη αλλαγή αφορούσε το στόπερ, με τον Σταφυλίδη να παίρνει θέση δίπλα στον Χατζηδιάκο με σκοπό να ξεκινά από εκείνον το περιβόητο build up. Δεν είναι τυχαίο ότι στα πρώτα λεπτά του αγώνα ο Φαν’τ Σιπ έδινε ρητή εντολή στον Πασχαλάκη να μην κάνει βολέ. Ακραία μπακ έβαλε τους Μπακάκη και Γιαννούλη, στη μεσαία γραμμή Κουρμπέλη, Γαλανόπουλο, Παυλίδη, στα ‘φτερά’ Μάνταλο και Λημνιό και σε ρόλο φορ-Χαριστέα τον Μπακασέτα.

Η Ελλάδα του πρώτου ημιχρόνου δημιούργησε. Δεν είχε παθητικό ρόλο, αλλά φρόντισε με το passing game που ξεκινούσε από πίσω να δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις επίθεσης. Το έκανε σε 1-2 φάσεις, το πέτυχε στο 30′ στο, παρθενικό, γκολ του Παυλίδη με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Μόνο που το 1-0 απέναντι στους ‘θολωμένους’ Βόσνιους, δεν κράτησε πολύ.

Πέντε λεπτά ‘έγραψε’ το χρονόμετρο μέχρι να έρθει η ισοφάριση από τον Κόγιακ. Κι αυτό, όμως, είχε τη δική του σημασία ως προς την αντιμετώπιση του 1-1 από την ελληνική ομάδα. Όχι μόνο δεν μας πήρε από κάτω, αλλά στο δεύτερο μέρος με την προσθήκη του Μασούρα αντί του Μάνταλου αποκτήσαμε μεγαλύτερη διεισδυτικότητα και δημιουργήσαμε τόσες φάσεις όσες δεν είχαμε κάνει στην έως τώρα παρουσία μας στην προκριματική φάση.

Δοκάρι από τον Μασούρα με σουτ στην κίνηση στο 60′, δοκάρι στο 73′ σε σουτ του Σταφυλίδη, στο ενδιάμεσο ένα κοντινό πλασέ του Μασούρα που μπλόκαρε ο Σέχιτς. Μια χαρά δηλαδή από μία ομάδα που έδειχνε ότι ‘χτίζεται’ ξανά από την αρχή, σε διαφορετικές βάσεις και πιο κοντά στο dna της.

Η Βοσνία από την άλλη μπλόκαρε από τον τρόπο παιχνιδιού των γηπεδούχων. Την πάτησε όπως η Ιταλία, η οποία βρήκε το γκολ από πέναλτι για να ‘ξεκλειδώσει’ και να νικήσει. Η Βοσνία βρήκε νωρίς την ισοφάριση, αλλά στο δεύτερο μέρος περισσότερο προσπαθούσε να κρατήσει μπάλα για να πάρει έστω τον βαθμό, παρά να βγει μπροστά, κυρίως από αντεπιθέσεις, για να ‘κλέψει’ τη νίκη.

Και επειδή το ποδόσφαιρο είναι κατά βάση δίκαιο άθλημα και ακριβώς επειδή είναι δίκαιο άθλημα η Εθνική έπαιρνε έως τώρα ό,τι άξιζε, δηλαδή τίποτα, στο 88′ ήρθε η ώρα να πάρει κάτι παραπάνω έστω από ξένο πόδι. Ένα γύρισμα του νεοεισελθόντα, στη θέση του Λημνιού, Φετφατζίδη και ένα λάθος διώξιμο του Κοβάτσεβιτς, έφεραν το 2-1 με αυτογκόλ, αλλά λίγη σημασία έχει. Κρατάμε την εμφάνιση, το αποτέλεσμα, την αντίδραση και το γεγονός ότι κρατήσαμε έως τέλους το προβάδισμα.

Κρατάμε πολλά από αυτή την Εθνική του Φαν’τ Σιπ. Και το τονίζουμε αυτό γιατί πλέον είναι ομάδα με ταυτότητα του Ολλανδού προπονητή και βήμα-βήμα προσπαθεί να επιστρέψει στην κανονικότητα. Κρατάμε τους πανηγυρισμούς στο τέλος, κρατάμε ότι πλέον αποκτήσαμε λόγο να τη δούμε ξανά.

Κρατάμε και τη θλιβερή εικόνα του ΟΑΚΑ. Για τις μέρες που θα έρθουν και τα άδεια καθίσματα θα γεμίσουν από… σελφοπάζαρα. Αλλά αυτό είναι μία άλλη συζήτηση.

Ο Αντρέα Παλομπαρίνι συμμετέχει στο Pod-όσφαιρο για να αποκαλύψει την αγαπημένη εθνική Ιταλίας του και να εξηγήσει γιατί ο Ρονάλντο είναι ποδοσφαιρικά πάνω από τον Ζινεντίν Ζιντάν, ενώ γίνεται συζήτηση και για τους ‘κομμένους’ της Εθνικής Ελλάδας.