Ελλάδα-Κύπρος: Οι λύσεις που ψάχνει ο Φαν'τ Σχιπ υπάρχουν και είναι γρήγορες
Για τα φτωχά ποδοσφαιρικά δεδομένα της Ελλάδας, λύσεις υπάρχουν. Και με βάση την εικόνα στο πρώτο μισάωρο της φιλικής αναμέτρησης με την Κύπρο, είναι ξεκάθαρο πως την διαφορά κόντρα σε ομάδες ανάλογης δυναμικότητας με αυτής της εθνικής μας, την κάνει η ταχύτητα. Και παίκτες με ταχύτητα έχουμε. Αρκεί να τους βλέπει ο προπονητής.
Σύμφωνοι, δεν σκότωσε και κανένα θηρίο η Ελλάδα. Η νίκη σε φιλικό επί της Κύπρου ουδόλως μπορεί ή 'επιτρέπεται' να πανηγυριστεί. Από την άλλη, ας παραδεχθούμε πως σε αντίθετη περίπτωση η... καραμούζα θα πήγαινε σύννεφο. Και δικαιολογημένα. Άλλωστε δεν πάει και πολύς καιρός που η εθνική αδυνατούσε να επιβληθεί σε ομάδες ανάλογης -ή και χαμηλότερης- δυναμικότητας. Ήταν ένα θετικό τεστ για την Ελλάδα η αναμέτρηση με την Κύπρο. Το κυριότερο; Έδειξε πως παρά την περί του ανιθέτου δήλωση του Τζον Φαν'τ Σχιπ, για το δικό του, χαμηλό status, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα λύσεις σε επίπεδο προσώπων έχει. Αρκεί ο προπονητής να θέλει να τις δει.
Προφανώς 4-3-3 με τους Μπακασέτα και Φορτούνη σε ρόλο '8αριού' δεν μπορεί να σταθεί σε επίσημο ματς, ειδικά απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους. Ήταν μια επιλογή ανάγκης, τουλάχιστον με τον τρόπο που ήθελε να μοιράσει ο Φαν'τ Σχιπ τον χρόνο στους διεθνείς, με βάση και τις απουσίες που υπήρχαν. Εκεί που αξίζει να σταθούμε είναι στην εικόνα της Ελλάδας την πρώτη μισή ώρα του αγώνα και τι δείχνει. Σε αυτό το διάστημα η εθνική πέτυχε δύο τέρματα, δημιούργησε και σπατάλησε ευκαιρίες για να πετύχει περισσότερα. Ποιο ήταν το χαρακτηριστικό της γνώρισμα; Η ταχύτητα. Στα πόδια ή την σκέψη. Στοιχείο που λείπει σταθερά στα τελευταία επίσημα παιχνίδια. Πώς μεταφράστηκε; Στα πόδια των Τζόλη, Φορτούνη, Χατζηγιοβάνη, Γιακουμάκη μεσοεπιθετικά, του Ζέκα στον άξονα και των Μαυρία, Τσιμίκα στα άκρα της άμυνας.
Ότι έκανε η Ελλάδα στον αγωνιστικό χώρο, το έκανε γρήγορα. Η Κύπρος δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Τα γκολ των Τζόλη και Γιακουμάκη ήταν το αποτέλεσμα αυτής της ταχύτητας. Ο φορ της Φένλο είναι εξαιρετικός φέτος, σκοράρει εντυπωσιακά γκολ στην Eredivisie για λογαριασμό της Φένλο, σκόραρε και στο ντεμπούτο του με την εθνική, ήταν μέσα στις φάσεις.
Ο Τζόλης μπορεί ακόμη να 'πλάθεται' στον ΠΑΟΚ, λύσεις ωστόσο μπορεί να δώσει και στο γκολ και στο πρεσάρισμα αλλά και στο παιχνίδι στον χώρο χωρίς τη μπάλα. Στον Χατζηγιοβάνη περισσεύει η ποιότητα αλλά λείπει η ουσία, είναι όμως ένας κανονικός και όχι κατά συνθήκη εξτρέμ. Για τον Φορτούνη τα είχαμε και πει και αναλυτικά, μοιάζει εντελώς παράλογο να μην έχει θέση βασικού σε αυτή την εθνική. Βασικό του προτέρημα η ταχύτητα στην σκέψη και ο τρόπος που προωθεί τη μπάλα στην επίθεση. Δεν υπάρχουν πολλές ομάδες του διαμετρήματος της Ελλάδας που να διαθέτουν αριστερά τους Τσιμίκα, Γιαννούλη ως βασικές επιλογές και... τριτοτέταρτες τους Λυκογιάννη, Κυριακόπουλο των Κάλιαρι και Σασουόλο. Ακόμη και ο Μαυρίας με την ταχύτητα και την καλή επαφή του με τη μπάλα (χάρη στον πρότερο ποδοσφαιρικό βίο ως εξτρέμ), μπορεί να είναι μια λύση για το πολύπαθο δεξί άκρο της άμυνας.
Ο Φαν'τ Σιπ προχώρησε σε πολλές μαζεμένες αλλαγές στο δεύτερο ημίχρονο. Φυσιολογικά η Ελλάδα έχασε το μομέντουμ και τον ρυθμό της, την ισορροπία που φανέρωσε στο πρώτο 45λεπτο. Ακόμη και στο... ανάλατο δεύτερο ημίχρονο, οι καλές στιγμές ήρθαν μέσω της ταχύτητας. Είτε στα πόδια, όπως εκφράστηκε από τους Λημνιό και Χατζηγιοβάνη, είτε της σκέψης όπως στην εκπληκτική κάθετη πάσα του Μπουχαλάκη στο 85', σε πρώτο χρόνο και χωρίς κοντρόλ, με τον εξτρέμ του Παναθηναϊκού να μην ολοκληρώνει την φάση.
Το τελικό 2-1 ήταν 'σωστή' αποτύπωση της εικόνας του φιλικού, αν και με βάση τις φάσεις στο δεύτερο ημίχρονο η νίκη θα μπορούσε να έρθει με μεγαλύτερο -εκατέρωθεν- σκορ. Το σημαντικότερο είναι πως ο Τζον Φαν'τ Σχιπ δεν δικαιώθηκε για τις δηλώσεις του περί περιορισμένων λύσεων και απουσία βάθους στις επιλογές προσώπων.
Για τα φτωχά ποδοσφαιρικά δεδομένα της Ελλάδας, λύσεις υπάρχουν. Και με βάση την εικόνα στο πρώτο μισάωρο, είναι ξεκάθαρο πως την διαφορά κόντρα σε ομάδες ανάλογης δυναμικότητας με αυτής της εθνικής μας, την κάνει η ταχύτητα. Και παίκτες με ταχύτητα έχουμε. Καλούς, κακούς, μέτριους, αλλά έχουμε. Για τον Ολλανδό τεχνικό τα πράγματα είναι απλά. Ανάλογα με το ποδόσφαιρο που έχει αποφασίσει να υπηρετήσει η Ελλάδα, οφείλει να κάνει και τις σωστές επιλογές προσώπων. Αν επιμείνει να παίζει με δεξί μπακ στόπερ, να βαφτίζει κεντρικούς μέσους εξτρέμ και να προτιμά βαριά σχήματα απέναντι σε αντιπάλους που αμύνονται μαζικά, τότε τα αρνητικά αποτελέσματα δεν θα έχουν να κάνουν με την απουσία λύσεων, αλλά καθαρά με τις δικές του επιλογές...