Ελλάδα-Κόσοβο: Ο Μούριτς ήταν η φωνή της λογικής

Αν η λογική έχει φωνή, τότε ‘μίλησε’ μέσα από την επέμβαση του Μούριτς στο πέναλτι του Μπακασέτα. Και είπε πως χωρίς αυτήν, η λύση δεν μπορεί να έρχεται πάντα από την άσπρη βούλα. Η Ελλάδα έμεινε στο 0-0 με το Κόσοβο, αφού πέταξε στα σκουπίδια πάνω από μια ώρα παιχνιδιού μέχρι να βρει ισορροπία στον αγωνιστικό χώρο. Όταν το έκανε, είχε αντίπαλο και τον χρόνο και την πίεση, πέρα από τους παίκτες του κόουτς Σαλάντες. Προηγουμένως είχε να αντιμετωπίσει τις επιλογές του δικού της προπονητή.

Στην αναμέτρηση με την Μολδαβία ήταν ένα πέναλτι στα χασομέρια του ημιχρόνου, σε συνδυασμό με την αποβολή του ‘δράστη’, που έδωσε την λύση στον γρίφο του γκολ. Κόντρα στο Κόσοβο δεν θα ήταν τόσο εύκολο. Η Ελλάδα είδε την ευγενική χορηγία του Σάλα να επιστρέφεται δια ποδός Μπακασέτα στα χέρια του Μούριτς, του 22χρονου γκολκίπερ της Μάντσεστερ Σίτι (δανεικός φέτος στη Ζιρόνα) που έπιασε το 7ο πέναλτι της καριέρας του σε σύνολο 12 εκτελέσεων! Ο Τζον Φαν’τ Σιπ είτε είχε μείνει ευχαριστημένος από την εικόνα κόντρα στη Μολδαβία, είτε δεν είχε εντοπίσει το άστοχο των επιλογών του στην ενδεκάδα. Ό,τι κι απ’ τα δύο αν συνέβαινε, ήταν πρόβλημα. Πρόβλημα που δεν αφορούσε σώνει και ντε τα πρόσωπα, αλλά την λογική του Ολλανδού τεχνικού.

Με δεξί έναν… πολύ καλό στόπερ (Χατζηδιάκος), δύο κεντρικούς μέσους που ματώνουν στο γήπεδο αλλά υστερούν στις ικανότητες τους με τη μπάλα (Ζέκα – Κουρμπέλης), αριστερό ακραίο κυνηγό έναν παίκτη άξονα (Μάνταλος) και σε ρόλο ’10αριού’ έναν ποδοσφαιριστή που διαθέτει ποιότητα και τεχνική κατάρτηση αλλά όχι την απαιτούμενη επιτάχυνση με ή χωρίς τη μπάλα στα μέτρα που είχε ‘χρεωμένα’ στο τρίτο μισό της επίθεσης. Ήταν φυσικό επόμενο η Ελλάδα να παρουσιάζει έλλειμμα δημιουργίας, έμπνευσης, συνεργασίας και συνέπειας στην παραγωγή φάσεων, αφού με αυτή την επιλογή προσώπων για τη συγκεκριμένη τακτική, τα κουκιά δεν έβγαιναν. Και οι όποιες φάσεις δημιουργήθηκαν γιατί το Κόσοβο είχε την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να πρεσάρει ψηλά, αφήνοντας μεγάλα κενά μεταξύ των γραμμών του και ελεύθερα μέτρα για να περάσουν κάποιες πάσες προς την άμυνα του.

Ο Λημνιός ήταν ο κορυφαίος παίκτης της Ελλάδας στο πρώτο ημίχρονο – κι ας μην αγωνίζεται βασικός στην Κολωνία. Σε σημείο που να σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσο διαφορετική -προς το καλύτερο- μπορούσε να είναι η εικόνα της εθνικής αν υπήρχε στοιχειώδης ισορροπία στις υπόλοιπες θέσεις της μεσαίας και επιθετικής γραμμής. Ο 22χρονος εξτρέμ ήταν διαρκής πονοκέφαλος για την άμυνα του Κοσόβου, πρόβλημα που μεταφέρθηκε από τους παίκτες εντός αγωνιστικού χώρου στον πάγκο της ομάδας τους. Χωρίς κάλυψη ο Πατσαράντα αδυνατούσε να τον περιορίσει, όμως η δημιουργία του Λημνιού περνούσε ανεκμετάλλευτη από τους συμπαίκτες του.

Ο Βλαχοδήμος απέτρεψε την δημιουργία θρίλερ με την Μολδαβία των… 9 παικτών, πιάνοντας πέναλτι στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης. Τώρα αναγκάστηκε να επέμβει αρκετά νωρίτερα, σταματώντας τον Καστράτι σε τετ-α-τετ στο 46′, ενώ χρειάστηκε η συνδρομή του Χατζηδιάκου έξι λεπτά αργότερα για να αποφευχθεί το μοιραίο. Με τον διεθνή στόπερ να απομακρύνει τη μπάλα πριν περάσει τη γραμμή στο πλασέ του Πατσαράντα… Το Κόσοβο ήταν θαρραλέο, ωστόσο υπερκετιμούσε τις δυνατότητες του και επέμενε με φτηνά λάθη να χαρίζει προϋποθέσεις για γκολ στην Ελλάδα. Προϋποθέσεις που δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί πλήρως η ομάδα του Τζον Φαν’τ Σιπ, εξαιτίας της ανισορροπίας των γραμμών της. Χαρακτηριστική η φάση με τον Λημνιό, έχοντας τη μπάλα στα πόδια, να δείχνει στον Χατζηδιάκο πού να κινηθεί για να βγει η υπεραριθμία δεξιά με overlap…

Ο Φαν’τ Σιπ αποφάσισε να κάνει το σχήμα του περισσότερο ορθολογικό μετά τη μια ώρα αγώνα. Με τον Μπουχαλάκη αντί του Ζέκα και τον Φούντα στη θέση του Μάνταλου. Σταδιακά πέρασαν στο ματς και οι Φορτούνης, Πέλκας. Η μπάλα κυκλοφόρησε καλύτερα στο τρίτο μισό του γηπέδου προς την επίθεση, οι πτέρυγες απέκτησαν καλύτερη ισορροπία όμως οι αποφάσεις του Ολλανδού τεχνικού είχαν αντίπαλο τον χρόνο. Και την πίεση. Στο μεσοδιάστημα το Κόσοβο (που παρατάχθηκε με 18 και όχι 23 παίκτες στο ΟΑΚΑ ελέω των απουσιών που αντιμετώπιζε) προσαρμόστηκε στην κατάσταση, διαβάζοντας την αλλαγή από το παράλογο στη λογική. Έτσι έβαλε όλους τους παίκτες του πίσω από τη μπάλα, οργανώθηκε στο μισό γήπεδο και κράτησε μικρές αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές του. Η εικόνα της Ελλάδας ήταν σαφώς πιο ομαλή -όχι ολοκληρωτικά καθώς η αλλαγή στόπερ με… στόπερ (Χατζηδιάκος – Λαμπρόπουλος) στη θέση του δεξιού μπακ δεν βγάζει νόημα- όμως για να φτάσει ως εκεί της πήρε σχεδόν 70 λεπτά αγώνα.

Πλέον η Σλοβενία προπορεύεται του ομίλου και η κατάσταση θα ανατραπεί μονάχα αν οι παίκτες του Φαν’τ Σιπ κάνουν το 2/2 στο υπόλοιπο της διοργάνωσης. Για την ώρα έχουν τον ρόλο του αουτσάιντερ και του κυνηγού. Στο ματς με την Μολδαβία τα προβλήματα κρύφτηκαν κάτω από το χαλάκι της νίκης. Η κουβέντα στράφηκε γύρω από τον Φορτούνη και τους λόγους μη χρησιμοποίησης του στην αρχική ενδεκάδα. Ωστόσο πριν τα πρόσωπα, υπάρχει ένα σοβαρότερο ζήτημα και αφορά τη λογική του Ολλανδού τεχνικού στο διάβασμα των αγώνων και την προσαρμογή στα δεδομένα. Μια λογική που έβγαλε κραυγή στο ΟΑΚΑ, μπας και ακουστεί στις αναμετρήσεις με Μολδαβία και Σλοβενία το Νοέμβρη, τα δύο τελευταία για το Nations League…