Ελλάδα-Ιταλία: Μια ιταλική παρέλαση στο ΟΑΚΑ

Η προσμονή ήταν μεγάλη για την αναμέτρηση της Ελλάδας με την Ιταλία στο ΟΑΚΑ, ματς στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Euro 2020. Δεν ήταν η νίκη επί του Λιχτενστάιν, αλλά το comeback στο 2-2 της Ζένιτσα και η ήττα της Βοσνίας στην Φινλανδία, που έχτιζαν την πλατφόρμα πάνω στην οποία μπορούσε να πατήσει γερά η εθνική στην προσπάθεια πρόκρισης, εφόσον έπαιρνε ένα θετικό αποτέλεσμα κόντρα στην Squadra Azzurra. Προσμονή που αποδείχτηκε ουτοπική, όταν ο Μπονούτσι υπέγραφε το ιταλικό κρεσέντο του πρώτου μέρους, σκοράροντας για το 0-3, στο τρίτο γκολ της ομάδας του Μαντσίνι μέσα σε δέκα λεπτά!

Η Ελλάδα έδειχνε ανήμπορη να ακολουθήσει τον ρυθμό των αντιπάλων της, ενώ οι τρύπες στην τακτική προσέγγιση της αναμέτρησης έβγαζαν μάτι. Περισσότεροι από 20.000 θεατές έδωσαν το παρών στις εξέδρες του γηπέδου, ωστόσο δεν βρέθηκαν καν σε θέση να νιώσουν πως συμμετείχαν σε μια... μάχη, ακόμη και χαμένη. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έμοιαζε παραδομένο, πριν καν του ζητήσει ο 'εχθρός' να κατεβάσει τα όπλα του.

Και μη χειρότερα

Πολύ συχνά ο Άγγελος Αναστασιάδης επικαλείται την Παναγία στις δηλώσεις του, ωστόσο καμία θεϊκή επίκληση δεν έμοιαζε ικανή να ανατρέψει τις εξελίξεις στο χορτάρι του ΟΑΚΑ. Όλο το αρχικό πλάνο του τεχνικού της εθνικής μας έμοιαζε διάτρητο και από το ξεκίνημα του αγώνα η Ιταλία κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο. Θέμα χρόνου ήταν το γκολ για τους φιλοξενούμενους και έτσι αποδείχτηκε.

Με τετράδα στην άμυνα, τον Σιόβα μπροστά από τους δύο στόπερ, τον Κουρμπέλη αριστερό εσωτερικό μέσο και τον Φορτούνη σε ρόλο σέντερ φορ, δεν υπήρξε κανένα σημείο του πρώτου ημιχρόνου που να μπορεί κάποιος να καταλάβει τι ακριβώς έψαχνε η Ελλάδα στο παιχνίδι. Ήθελε να αμυνθεί; Ήθελε να κρατήσει τη μπάλα; Ήθελε να παίξει στην κόντρα; Να πιέσει ψηλά; Να περιμένει χαμηλά; Να κλείσει χώρους; Να πιέσει στη μπάλα;

Ο Σιόβας βυθιζόταν χαμηλά και έπαιζε κοντά στους Μανωλά - Παπασταθόπουλο, έτσι Κουρμπέλης και Σάμαρης έμεναν απέναντι στους τρεις κεντρικούς χαφ της Ιταλίας. Ο Ζορζίνιο έβρισκε πολύ χώρο για να οργανώνει και όταν ο Κουρμπέλης ανέβαινε πιο ψηλά για να τον πιέσει, μοιραία δεν υπήρχε σωστή κάλυψη στο πλάι. Ο Ζέκα επίσης έπαιζε κοντά στην περιοχή για να ελέγχει την κίνηση του Ινσίνιε, αλλά ο Έμερσον ανέβαινε την πτέρυγα ως εξτρέμ αναγκάζοντας τον Μασούρα να χάνει όλα τα μέτρα της επίθεσης.

Έτσι ακόμη κι όταν είχαμε ανάκτηση της κατοχής, δεν υπήρχε η δυνατότητα συνδυασμένης αντεπίθεσης, με τις "σκοτωμένες" βαθιές πάσες στον Φορτούνη να μην έχουν νόημα. Ούτε το τρικ με τον Κολοβό λειτουργούσε, αφού όταν έμπαινε στον άξονα για να βγει στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, χανόταν ένα σκαλοπάτι από αριστερά για την μεταφορά της μπάλας.

Την ίδια ώρα η Ιταλία ήταν συνεχώς σε κυριαρχικό ρόλο, δεν αντιμετώπιζε καμία δυσκολία στον έλεγχο του ρυθμού και είχε την υπομονή να ψάχνει την σωστή φάση που θα της δώσει το προβάδισμα. Αυτό έγινε στο 23', από την ασίστ του Μπελότι στον Μπαρέλα και ακολούθησαν τα γκολ των Ινσίνιε και Μπονούτσι μέχρι το 33'. Ο Αναστασιάδης έδωσε εντολή για τριάδα στην άμυνα, αλλά η ζημιά είχε γίνει. "Βοήθα Παναγιά μου και μη χειρότερα" ήταν το άσμα που παιζόταν στο ΟΑΚΑ, με τις αρχικές επιλογές του ομοσπονδιακού τεχνικού να αποτελούν... προάγγελο θανάτου.

Τυπική διαδικασία το δεύτερο ημίχρονο

Η έκφραση 'una fazzia, una razza' (ένα πρόσωπο, μια φυλή) που θέλει να υπερτονίσει τις ομοιότητες του Ιταλικού (κυρίως του Νότου) και Ελληνικού λαού, μάλλον δεν βρήκε εφαρμογή το βράδυ του Σαββάτου στο ΟΑΚΑ. Τουλάχιστον ποδοσφαιρική. Μαυρίας και Σιώπης πέρασαν στο ματς αντί των Κολοβού και Κουρμπέλη (ο πρώτος σκόρερ της Super League, Ευθύμης Κουλούρης, έμεινε να παρακολουθεί από τον πάγκο), ήταν όμως προφανές πως τίποτα δεν μπορεί να σωθεί, εκτός ίσως από το εύρος μια διαφαινόμενης συντριβής.

Οι Ιταλοί έκαναν διαχείριση του υπέρ τους σκορ από το πρώτο μέρος, η Ελλάδα έψαξε να βρει ένα τέρμα για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις αλλά τελικά θα πρέπει να αισθάνεται και ανακούφιση που ο Μπάρκας ύψωσε ανάστημα σε τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις, στερώντας από τους γείτονες ένα τέταρτο γκολ στο ματς.

Για τον Άγγελο Αναστασιάδη και τους παίκτες του ακολουθεί το παιχνίδι με την Αρμενία την Τρίτη (11/06), όπου πλέον ο στόχος είναι ξεκάθαρος και διπλός: οι τρεις βαθμοί και η προσπάθεια να μετριαστούν οι κάκιστες εντυπώσεις που άφησε το ματς με την Ιταλία. Σε περίπτωση νέου αποτυχημένου αποτελέσματος, η Ελλάδα κινδυνεύει να γυρίσει γρήγορα εκεί απ' όπου προσπαθεί να ξεφύγει τους τελευταίους μήνες. Στην εσωτρέφεια, τον προβληματισμό και την καταδίκη να παίζει σε έναν προκριματικό όμιλο του Euro, απλά για να παίζει...