Ο Κωνσταντόπουλος έγινε (πια) μια ιερή φιγούρα των αγγλικών γηπέδων

Έλληνας ποδοσφαιριστής με (πραγματική) καριέρα στην Αγγλία, 15 γράμματα. Κωνσταντόπουλος. Χωράει.

Δημητράκη τον φώναζαν στη Θεσσαλονίκη όπου γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1978. 'Dimi' έγινε ευθύς εξ αρχής στο Νησί, χάριν ευκολίας. Κωνσταντόπουλος έγραφε μια ζωή η ταυτότητα και το ποδοσφαιρικό δελτίο του.

Ο ίδιος τύπος ήταν. Ο ψηλός πιτσιρικάς που στα 15 άφησε το μπάσκετ για ν' αφοσιωθεί στο 'τερματοφυλίκι' και κατέληξε να γίνει ο πιο διάσημος Έλληνας των αγγλικών γηπέδων. Ξεπερνώντας σε φήμη όλους όσους δοκίμασαν να καθιερωθούν στο πιο απαιτητικό, λόγω συνθηκών, επίπεδο.

40 χρόνια και 38 ημέρες μετά την πρώτη επαφή του με τον έξω (από την κοιλιά της μητέρας του) κόσμο ο Έλληνας τερματοφύλακας έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της Μίντλεσμπρο.

Το ρεκόρ κατείχε ο Μπράιαν Ρόμπσον (ο μακροβιότερος αρχηγός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). Είχε αγωνιστεί τιμητικά ανήμερα της Πρωτοχρονιάς και των γενεθλίων του στο 2-0 από την Άρσεναλ. Την πρώτη ημέρα του 1997 συμπλήρωνε τα 40 χρόνια του.

Ο δικός μας ήρωας τον ξεπέρασε στη σαββατιάτικη αναμέτρηση του Κυπέλλου με την Πιτέρμπορο.

Ήταν 6 Οκτωβρίου του 1997 όταν ο 19χρονος γκολκίπερ έπαιζε στην αναμέτρηση του ΑΣ Αμπελοκήπων του Δημήτρη Καλαϊτζίδη με τον Ηρακλή Πτολεμαΐδας για το πρωτάθλημα του Βορείου Ομίλου της Γ' Εθνικής. Εκείνο το 1-1 μια φθινοπωρινή Κυριακή ήταν η απαρχή μιας επαγγελματικής σταδιοδρομίας χωρίς ημερομηνία λήξης.

Βαστάει γερά ακόμη ο 'Dimi' γιατί αφέθηκε και πήρε τα πράγματα όπως ακριβώς του ήρθαν. Δεν εκβίασε καταστάσεις, αλλά ταυτόχρονα δεν δίστασε στις προκλήσεις που συνάντησε στο δρόμο του. Άφησε τη Θεσσαλονίκη για τον πελοποννησιακό νότο, πηγαίνοντας στην Καλαμάτα, έφυγε δανεικός για την Αθήνα (Αιγάλεω) και στο φινάλε άδραξε την ευκαιρία να δοκιμάσει την τύχη του στην Αγγλία αποδεχόμενος την πρόταση της Χάρτπουλ. Γιατί να πει όχι;

Το Νησί ήταν -μέχρι τότε- το άπιαστο όνειρό του, διότι είχε ίνδαλμα τον Δανό Πέτερ Σμάιχελ. Δεν διέγραψε πορεία αντίστοιχη, δεν έφτασε ως τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά πάντα χρόνο με το χρόνο πάταγε γερά στα πόδια του. Μετά τη Χάρτπουλ ήρθε η Κόβεντρι, ακολούθησε η Νότιγχαμ Φόρεστ, η Σουόνσι, η Κάρντιφ, η δεύτερη θητεία στους 'γαλάζιους ουρανούς'. Αλλού έπαιζε πολύ, όντας το Νο1, αλλού λιγότερο έως καθόλου.

Η επιστροφή στην Ελλάδα για την Κέρκυρα ήρθε το καλοκαίρι του 2010. Ήταν ήδη στα 32 του. Τα 31 παιχνίδια ως βασικός τού άνοιξαν από τη μία την πόρτα της Εθνικής (3-1 τη Μάλτα τον Ιούνιο του 2011) και από την άλλη αυτήν της ΑΕΚ. Δύο σεζόν δύσκολες. Χρεώθηκε το 4-1 από την Άντερλεχτ στις Βρυξέλλες, χειρουργήθηκε στη μέση κι έχασε τη θέση του στα γκολπόστ. Δεν κάμφθηκε όμως. Επέστρεψε, δούλεψε, έπαιξε και έκλεισε τον κύκλο του στο 2-0 από τον ΠΑΣ στα Γιάννινα (8 Απριλίου 2013), δίνοντας στο 75' τη θέση του στον Γιάννη Αραμπατζή.

eurokinissi

Η 'κιτρινόμαυρη' εμπειρία του περικλείστηκε γλαφυρά στη φράση " κάθε μέρα ήταν μια μάχη για ποδοσφαιρική επιβίωση, καθώς οι ποδοσφαιριστές δεν είχαν τα χρήματα για να τραφούν". Σκληρό συναίσθημα για έναν ποδοσφαιριστή που πληρωνόταν στην ώρα του ακόμη κι αν δεν έπαιζε. Τότε ρεπορτάζ της 'Ελευθεροτυπίας' ανέφερε πως από την (χρεοκοπημένη) ΑΕΚ έφυγε με οφειλές που άγγιζαν τις 200.000 ευρώ!

Μετά απ' όλα αυτά θα ήταν παράδοξο αν έψαχνε την τύχη του στην Ελλάδα και όχι στην Αγγλία. Η Μίντλεσμπρο τον καλοδέχθηκε. Του έδωσε 13 συμμετοχές την πρώτη σεζόν (2013-14) και άλλες 91 την επόμενη διετία. Στα 38 του πανηγύρισε την άνοδο στην Premier League ως βασικός και, μολονότι βρέθηκε στη σκιά του Βίκτορ Βαλδές χωρίς να γευτεί τη συμμετοχή σε αγώνα της κορυφαίας κατηγορίας, δεν γκρίνιαξε. Ανταμείφθηκε με την ανανέωση του συμβολαίου του. Τοτέμ για τ' αποδυτήρια.

Μέχρι που έφτασε η στιγμή του. Ο Τόνι Πιούλις ήθελε να συμβεί και στο παιχνίδι κυπέλλου με την Πιτέρμπορο του έδωσε τη φανέλα με το... νο1. " Ο Dimi είναι ένας σπουδαίος επαγγελματία που δείχνει εξαιρετική συμπεριφορά καθημερινά και όταν έρχεται στην προπόνηση είναι με το χαμόγελο στα χείλη προσπαθώντας για το καλύτερο. Θα συνεχίσει να παίζει όσο μπορεί", ανέφερε ο προπονητής της 'Μπόρο' υμνώντας τον Έλληνα γκολκίπερ.

8.126 ημέρες μετά από εκείνο απόγευμα που αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τους Αμπελόκηπους περνούσε στην ιστορία μιας ομάδας που μετρά 143 χρόνια ζωής, έχει ένα κύπελλο (2004) και έφτασε μέχρι τον τελικό του UEFA Cup (2006).

Όλα αυτό μάλιστα σε συνδυασμό με την επικείμενη συμμετοχή του Νέιθαν Γουντ (άρχισε από τον πάγκο). Ο οποίος στην πρώτη χρονιά του μετά το σχολείο έγινε ο νεότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της αγγλικής ομάδας (16 ετών και 75 ημερών). " Είναι μια εκπληκτική σύμπτωση, μοναδική στα χρονικά και δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Ο νεαρότερος και ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής στην ίδια ομάδα, δεν έχω ξαναδεί τέτοια διαφορά ηλικίας. Ο Dimi θα μπορούσε να είναι ο παππούς του", συμπλήρωσε ο Ουαλός προπονητής.

Ο Κωνσταντόπουλος ήταν ήδη έξι χρόνια επαγγελματίας όταν γεννιόταν ο Γουντ. Σούπερ παππούς! Ή Great, όπως το όνομα του ελληνικού εστιατορίου με όλα τα καλούδια που άνοιξε τον Δεκέμβριο του 2016 στον αγγλικό βορρά.