Ντανιέλε Ντε Ρόσι, ένας γνήσιος γιος της Ρώμης

Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι αγωνίστηκε το βράδυ της Κυριακής (26/5) για τελευταία φορά με την φανέλα της Ρόμα. Το νικηφόρο 2-1 επί της Πάρμα, ήταν το επιστέγασμα σε μια μεγάλη ιστορία πίστης και αφοσίωσης. Ο αρχηγός των “τζαλορόσι” μετά από 616 παιχνίδια, 63 γκολ, 54 ασίστ και 49835 (!) λεπτά μάχης στον αγωνιστικό χώρο, δεν θα ξαναφορέσει την φανέλα της λατρεμένης του Ρόμα. Αποδείχθηκε άξιος διάδοχος του Φραντσέσκο Τότι. Όχι γιατί μοιράζονται την ίδια κλάση ως ποδοσφαιριστές. Αλλά γιατί έμεινε το ίδιο πιστός στον σύλλογο.

“Σήμερα είναι μία λυπηρή ημέρα. Σήμερα κλείνει ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας της Ρόμα, αλλά κυρίως της Ρώμης… της δικής μας Ρώμης. Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουμε περάσει πάρα πολλά μαζί, μεγαλώσαμε μαζί, και γίναμε πάνω απ’ όλα άνθρωποι, μετά παίκτες, και ακολούθως γονείς. Ξέραμε ωστόσο ότι αυτή τη στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα ερχόταν. Θέλω μόνο να πω ότι ήσουν και θα παραμείνεις για πάντα ο αδερφός που απέκτησα στο γήπεδο. Σου εύχομαι το καλύτερο σε οτιδήποτε και αν κάνεις, επειδή είμαι σίγουρος ότι θα κάνεις κάτι σπουδαίο, όπως έκανες μέχρι τώρα. Σε αγαπώ πολύ Ντάνι”, ήταν το μήνυμα του “Pupone” στον Ντε Ρόσι – και αυτό τα λέει όλα.

Αν ήταν στο χέρι του, ο 35χρονος χαφ δεν θα άλλαζε ποτέ την ‘τζαλορόσα’ φανέλα. Όπως όμως παραδέχθηκε και ο ίδιος ” περίμενα να μου ζητήσουν να συνεχίσω να παίζω, αλλά δεν έγινε έτσι. Οφείλω να το αποδεχτώ και να προχωρήσω” . Για το παιχνίδι με την Πάρμα, η Ρόμα τύπωσε μια ξεχωριστή φανέλα θέλοντας να τιμήσει την 18ετή προσφορά του αρχηγού της. Πριν το περιβραχιόνιο περάσει στο μπράτσο του Αλεσάντρο Φλορέντσι, που θα κληθεί να συνεχίσει την παράδοση των παιδιών της Trigoria.

Η ψυχική του σύνδεση με τους οπαδούς της Ρόμα ήταν πάντα εκεί. Ξεχωριστή και αδιάτρητη. Εκείνοι ποτέ δεν ήθελαν κάποιον καλύτερο που μπορεί να τους οδηγούσε σε τίτλους. Και ο Ντε Ρόσι δεν έψαξε ποτέ το κάτι παραπάνω, αν και θα μπορούσε.

“Οι οπαδοί έχουν δείξουν όλα αυτά τα χρόνια πόσο με αγαπούν. Ως αντάλλαγμα έκανα την ίδια επιλογή. Δεν τους άλλαξα για κάποιο υποθετικό τρόπαιο, που δεν ξέρεις ότι θα κατακτήσεις σίγουρα αν φύγεις.

Ήταν τρία με τέσσερα χρόνια που είχα την ευκαιρία να πάω σε ομάδες που υποτίθεται πως ότι θα κέρδιζαν περισσότερους τίτλους από την Ρόμα, αλλά διάλεξε ο ένας τον άλλο…”, είχε τονίσει χαρακτηριστικά στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου ο “Capitan Futuro”.

Ο πρώτος γάμος, η Μαφία και η εκτέλεση του πεθερού του

Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι, που φέρει επίσημα τον τίτλο του OMRI, γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου του 1983 στην Ρώμη. Είναι το μοναδικό παιδί της οικογένειας και ο πατέρας του Αλμπέρτο, ήταν πρώην παίκτης και νυν προπονητής της Roma Primavera.

Μπαίνοντας στα τμήματα υποδομής της Ρόμα, ο Ντε Ρόσι αγωνιζόταν ως λίμπερο ή κεντρικός αμυντικός. Αργότερα ανέβηκε ψηλότερα στο γήπεδο και μονιμοποιήθηκε στην ενδεκάδα ως επιθετικός μέσος. Άφησε άριστες εντυπώσεις στην ομάδα Νέων, έτσι σε ηλικία μόλις 18 ετών έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα.

Δείχνοντας ηγετικές αρετές και αφοσίωση στον αγωνιστικό χώρο, οι φίλοι της Ρόμα και τα ΜΜΕ γρήγορα του έδωσαν το παρατσούκλι “Capitan Futuro”. Έβλεπαν σε αυτόν τον άνθρωπο που θα διαδεχθεί τον απόλυτο ηγέτη, Φραντσέσκο Τότι. Η ημέρα που αυτό συνέβη, ήταν έντονα συναισθηματική.

Στις 16 Ιουνίου του 2005 απέκτησε την κόρη του, Γκάια, γεγονός που τον ώθησε να αλλάξει τον αριθμό της φανέλας του, παίζοντας με το “16” στην πλάτη – αυτό φορούσε και ένας από τους ποδοσφαιρικούς του ήρωες, ο Ρόι Κιν.

Τον Μάιο του 2006 παντρεύτηκε την Ταμάρα Πιζνόλι, διάσημη Ιταλοβρετανή ηθοποιό, με την οποία χώρισε το 2009. Λίγα χρόνια μετά το διαζύγιο, η Ταμάρα συνελήφθη με την κατηγορία της συνέργειας με την ιταλική Μαφία, για την απαγωγή και τον βασανισμό ενός επιχειρηματία! Έγκλημα το οποίο είχε γίνει γνωστό σε όλη τη χώρα. Η ροπή της Ταμάρα στο έγκλημα αποδόθηκε στον πατέρα της, που είχε δολοφονηθεί βίαια.

Ο Μάσιμο Πιζνόλι βρέθηκε νεκρός με πυροβολισμούς στο πρόσωπο και την πλάτη, που έκαναν το άψυχο κορμί του μη αναγνωρίσιμο. Μέθοδος την οποία οι ερευνητές χαρακτήρισαν “κλασική” στις εκτελέσεις της Μαφίας. Ο 48χρονος είχε καταδίκες για ληστείες και χρεωνόταν συναναστροφή με τον υπόκοσμο. Ήταν αγνοούμενος για δέκα ημέρες, καθώς η Ταμάρα δεν είχε καταφέρει να επικοινωνήσει μαζί του, ψάχνοντας τον στο σπίτι που έμενε στα προάστια της Ρώμης και συγκεκριμένα στην περιοχή Trullo.

Εντοπίστηκε στον σιδηροδρομικό σταθμό Campoleone, 35 μίλια νότια της Ρώμης, κοντά στην Latina, περιοχή όπου “φιλοξενεί” οκτώ φατριές της Μαφίας… “Ήταν μια κλασική εκτέλεση. Μια σφαίρα στην πλάτη και άλλη μια στο στόμα. Δεν μπορούσε να γίνει η αναγνώριση και τον βρήκαμε με τα χέρια του όρθια στον αέρα”, είχε αποκαλύψει μια αστυνομική πηγή.

Αυτό συνέβη όταν ο ο Ντε Ρόσι ήταν ακόμη 25 ετών. Την ημέρα των αποκαλύψεων πήρε άδεια από την Ρόμα να μην παραστεί στην προπόνηση και έμεινε σπίτι με την γυναίκα και την κόρη του.

Για δύο χρόνια μετά τον χωρισμό του, ο Ντε Ρόσι είχε μείνει μακριά από τις σχέσεις. Μέχρι που γνώρισε την Σάρα Φέλμπερμπάουμ, επίσης Ιταλοβρετανή ηθοποιό και μοντέλο. Τον Δεκέμβριο του 2015 παντρεύτηκαν σε κλειστό οικογενειακό κύκλο, στις Μαλδίβες. Μαζί έχουν μια κόρη, την Ολίβια Ρόουζ, την οποία απέκτησαν τον Φεβρουάριο του 2014. Τον Σεπτέμβριο του 2016 ήρθε στη ζωή τους και ο Νόα Ντε Ρόσι.

Ο Ντε Ρόσι δεν είναι ο μέσος που έχεις συνηθίσει

Ναι, το ποδόσφαιρο ήταν αυτό που περιέκλειε τα πάντα στη ζωή του αλλά ο Ντανιέλε δεν υπήρξε ποτέ ο ποδοσφαιριστής που έχεις συνηθίσει. Είχε ανέκαθεν μια ροπή στην τέχνη, είτε αυτή αφορούσε την μουσική, την λογοτεχνία ή τον κινηματογράφο.

Τα τρία αγαπημένα του μουσικά άλμπουμ είναι το ‘Babel’ των Mumford and Sons, το ‘Parachutes’ των Coldplay και μια συλλογή των καλύτερων hits του Lucio Battisti. Οι τρεις αγαπημένες του ταινίες είναι το ‘Slumdog Millionaire”, το “Untouchables” και το ‘Shawshank Redemption’ – που μάθαμε στην χώρα μας με τον τίτλο ‘Ρίτα Χέιγουορθ: η τελευταία έξοδος’.

Τα τρία αγαπημένα βιβλία του Ντε Ρόσι είναι το ‘Shantaram’ του Gregory David Roberts, το ‘Open’ του Andre Agassi και το “The Power of the Dog” του Don Winslow. Τα τρία αγαπημένα του συγκροτήματα είναι οι Rolling Stones, οι Coldplay και οι Oasis.

“Είναι το συγκρότημα των εφηβικών μου ετών. Μεγάλωσα ακούγοντας τους και ξέρω από καρδιάς όλα τα τραγούδια τους. Γούσταρα αυτούς τους τύπους, ήταν πραγματικοί. Δεν ήταν πάντα συμβατικοί ή εύκολοι να τους προσεγγίσεις αλλά πραγματικά λάτρευα το στερεότυπο που εκπροσωπούσαν – ροκ σταρ εκτός ελέγχου. Κάποια στιγμή υπήρξε κουβέντα για πιθανή μετακίνηση μου στην Μάντσεστερ Σίτι, αλλά ποτέ δεν ήθελα να αφήσω την Ρώμη. Πάντως αυτό που πραγματικά με είχε ενθουσιάσει σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ήταν το γεγονός πως θα γνώριζα τους αδερφούς Gallagher”, είχε δηλώσει για τους Oasis ο Ντε Ρόσι.

Τρεις είναι και οι ποδοσφαιριστές που θαυμάζει εκτός Ρόμα: οι Ρόι Κιν, Ρομπέρτο Μπάτζιο και Ερίκ Καντονά. Και για τους τρεις είχε κάτι να πει.

“Κατά τη γνώμη μου, ο θρυλικός αρχηγός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι το είδωλο μου, όλων των εποχών. Πέρα από την Γκάια, φοράω το ’16’ και γι’ αυτόν. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο στον οποίο έχω ζητήσει να φωτογραφηθούμε. Με τον Μαραντόνα ντρεπόμουν, αλλά στον Κιν δεν μπορούσα να αντισταθώ.

Για εμάς τους Ιταλούς, ο Ρομπέρτο Μπάτζιο είναι ένας πραγματικός θρύλος. Όταν ήμουν μικρός, με ενθουσίαζε το στυλ του. Τα Μουντιάλ του ’90 και του ’94 είναι οι πρώτες μου αναμνήσεις. Και στα δύο ήταν καταπληκτικός και μας ενέπνευσε. Φανταστικός παίκτης και ευχάριστος άνθρωπος. Μου αρέσει επίσης το γεγονός πως δεν ανακατεύτηκε με το ποδόσφαιρο και αφοσιώθηκε στο πως να ζήσει την ζωή του. Αυτό τον κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα.

Ήμουν στράικερ καθώς μεγάλωνα και ο Καντονά ήταν η επιτομή του κακού παιδιού που ήταν ταυτόχρονα και ιδιοφυΐα. Είχε χαρακτήρα, χάρισμα και μια πινελιά επιθετικότητας. Στοιχεία τα οποία -εκτός από το γεγονός πως κάποιες φορές ξέφευγε- αν τα κουμαντάρεις, είναι όλα καθοριστικά για έναν ποδοσφαιριστή. Πραγματικά με διασκέδαζε και υπήρξε ένας από τους σπουδαίους ήρωες μου”.

Όχι, η κουλτούρα του Ντε Ρόσι δεν τελειώνει εδώ. Έχει και τρεις αγαπημένες σειρές. Το ‘Breaking Bad’, το ‘Sopranos’ και φυσικά το ‘Sons of Anarchy’. Ο 35χρονος χαφ διάλεξε και τους τρεις μη ποδοσφαιρικούς ήρωες του. Είναι οι Alex Zanardi, Gianmarco Pozzecco και Michael Jordan. Τρεις είναι και οι αγαπημένες του πόλεις, πλην φυσικά της Ρώμης. Νέα Υόρκη, Γλασκώβη και Κωνσταντινούπολη.

Σκληρός αλλά και τζέντλεμαν

Στο τέλος της σεζόν 2005-2006, ο Ντε Ρόσι είχε αναδειχθεί ως ο καλύτερος νεαρός παίκτης της Serie A και παρά το γεγονός πως ξεχώριζε για την σκληράδα και το πάθος του, είχε δεχθεί τα εύσημα του ρέφερι Mauro Bergonzi για την τήρηση του fair play.

Η Ρόμα έχανε με 1-0 από την Μεσίνα, όταν ο Ντε Ρόσι σκόραρε χρησιμοποιώντας λίγο το κεφάλι του και πολύ το χέρι του. Παράβαση την οποία δεν διέκρινε ο διαιτητής, δείχνοντας σέντρα. Ο Ντε Ρόσι πλησίασε τον ρέφερι και τον ενημέρωσε πως σκόραρε με το χέρι. Ο Bergonzi ακύρωσε το γκολ και αποθέωσε τον χαφ της Ρόμα, που εντέλει επικράτησε με σκορ 2-1 της Μεσίνα.

Δέκα χρόνια αργότερα, ο Ντε Ρόσι προχώρησε σε μια ακόμη κίνηση ποδοσφαιρικού μεγαλείου, όταν τον Μάρτιο του 2016 άφησε το μετάλλιο που κέρδισε ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής με την Ιταλία στο φέρετρο του Πιέτρο Λομπάρντι, τον φροντιστή της Squadra Azzurra στον θρίαμβο του 2006…

Δεν μπορούσε να ζήσει δίχως την Ρόμα

“Ήξερα πάντα ότι οι επιλογές στην καριέρα μου ήταν ‘λάθος’ σε επαγγελματικό επίπεδο. Ήταν εγωιστικές γιατί είχα πάντα ανάγκη να παίζω για την Ρόμα. Λαμβάνω σωματική και ψυχική ευχαρίστηση παίζοντας με την φανέλα της Ρόμα. Όσες φορές υπήρξε το ενδεχόμενο να αποχωρήσω, έβγαινα στο γήπεδο με δάκρυα στα μάτια. Κοιτούσα γύρω μου και σκεφτόμουν πως αυτό ίσως να είναι το τελευταίο μου παιχνίδι στο Olimpico… Εκείνες οι στιγμές με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την Ρόμα”, είχε τονίσει σε παλιότερες δηλώσεις του, αναγνωρίζοντας πως ίσως να έχασε την ευκαιρία να παίξει στην Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπαρτσελόνα ή την Αγγλία, ταξιδεύοντας και κερδίζοντας περισσότερα τρόπαια. Αλλά… “θα ήταν πολύ οδυνηρό να αφήσω την Ρόμα”.

Το βράδυ της Κυριακής ήταν πράγματι οδυνηρό για τον Ντε Ρόσι, καθώς επιβεβαιώθηκε ο φόβος του. Αγωνίστηκε για τελευταία φορά με την φανέλα της λατρεμένης του Ρόμα. Είχε όμως ένα φινάλε, που ελάχιστοι ποδοσφαιριστές στον κόσμο είναι τυχεροί να βιώσουν. Η Ρώμη υποκλίθηκε μπροστά του. Το Olimpico έγειρε επάνω του για να τον αγκαλιάσει. Εκεί ήταν οι άνθρωποι που γνώριζε, για να τον αποχαιρετίσουν όπως του άξιζε. Αλλά και χιλιάδες που δεν γνώριζε προσωπικά, όμως πάντα τους θεωρούσε δικούς του ανθρώπους, φίλους. Αυτοί για τους οποίους ποτέ δεν απαρνήθηκε την Ρόμα.

Εκεί ήταν ο ‘αδερφός’ του, Φραντσέσκο Τότι. Ο θρυλικός Μπρούνο Κόντι. Ο μεγάλος Τζίτζι Μπουφόν παρακολουθούσε συγκινημένος από την εξέδρα. Το ίδιο και ο Μάρκο Ματεράτσι.

Κρατώντας στα χέρια του τα τρία του παιδιά και με την σύζυγο του στο πλάι, ο Ντε Ρόσι περπάτησε περιμετρικά όλο το γήπεδο για να χειροκροτήσει τους φίλους της Ρόμα, εισπράττοντας ανυπολόγιστη αγάπη και δάκρυα. Ένας γνήσιος γιος της Ρώμης.

Στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας, στιγμές ανθρώπινες, στιγμές που και οι πιο δυνατοί λυγίζουν. Δεν άντεξαν ούτε οι συμπαίκτες του. Μικροί και μεγάλοι. Το τι σημαίνει για αυτούς ο Ντε Ρόσι αποτυπώνεται στα λόγια του δικού μας, Κώστα Μανωλά.

“Ένας αρχηγός μέσα και έξω από τον αγωνιστικό χώρο! Αληθινός πρωταθλητής!! Σε ευχαριστώ για όλα Ντανιέλε ήταν τιμή για μένα να μοιράζομαι τα αποδυτήρια για 5 χρόνια με σένα!! Θα λείψεις σε όλους!Σε αγαπώ αρχηγέ!”.

Τραγουδώντας το “Wonderwall” των αγαπημένων του Oasis, ο Ντε Ρόσι πάντα θα έχει στην καρδιά και την σκέψη του την Ρόμα. Είναι αλήθεια πως δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς αυτήν. Είναι ερώτημα αν και πώς θα βρει το κουράγιο να συνεχίσει. Το μόνο σίγουρο είναι πως η σχέση του με τους οπαδούς της ομάδας θα μείνει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου. “Κανείς δεν θα σας αγαπήσει περισσότερο από μένα”, έγραψε στο αποχαιρετιστήριο γράμμα του ο αρχηγός. Και εννοούσε κάθε λέξη.

” Γιατί γελάς παιδί μου;

Είμαι χαρούμενος.

Γιατί είσαι χαρούμενος;

Γιατί έχω τη φανέλα της Ρόμα.

Μα δεν είναι μαϊμού;

Μα όχι. Μου την έστειλε η θεία μου.

Κι αν σου πω ότι θα τη φορέσεις για πάνω από 600 φορές;

Ένα ματς θα μου ήταν αρκετό.

Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία που όλοι ξέρετε, αντιλαμβάνομαι πόσο τυχερός είμαι. Μια τύχη που δεν την πήρα ποτέ ως δεδομένη και για την οποία δεν είμαι ποτέ αρκετά ευγνώμων. Ήταν ένα ταξίδι μακρύ, έντονο, πάντα συνοδευόμενο από την αγάπη γι’ αυτή την ομάδα.

Δεν θέλω ν’ αφήσω αυτή την ευγνωμοσύνη να αιωρείται,γιατί ενώ γράφω αυτές τις λέξεις, δεν περνούν από το μυαλό μου αφηρημένες λέξεις, αλλά αναμνήσεις και συναισθήματα, πρόσωπα και φωνές.

Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω όλη τη Ρόμα που γνώρισα:

Την οικογένεια Σένσι, τον πρόεδρο Παλότα.

Όλες τις κυρίες και τους κύριους που εργάστηκαν και εργάζονται στην Τριγκόρια.

Τους προπονητές που με καθοδήγησαν, όλοι μου έμαθαν κάτι σημαντικό ανεξαιρέτως.

Το ιατρικό τιμ που με φρόντισε. Ο Νταμιάνο, χωρίς τον οποίον οι εμφανίσεις μου με αυτή τη φανέλα θα ήταν λιγότερες.

Τους συμπαίκτες μου, το πιο στενό μέρος της δουλειάς μου: Είναι η οικογένειά μου. Η καθημερινή ζωή στην Τριγκόρια θα μου λείψει περισσότερο.

Τον Μπρούνο, ο οποίος είδε κάτι ειδικό σε εμένα και με πήρε στους νέους. Ήταν εκεί όπου ένα πρωί του Αυγούστου συνάντησα τον Σιμόνε και τον Μάντσο, οι οποίοι μένουν κοντά μου μέχρι τώρα και θα μείνουν για όλη μου τη ζωή.

Ευχαριστώ στον Ντάβιντε, ο οποίος είναι δίπλα μου σε όλη μου τη ζωή.

Ευχαριστώ στον Φραντσέσκο (Τότι). Το περιβραχιόνιο που μου φόρεσε το πήρα από το χέρι ενός αδερφού, ενός μεγάλου αρχηγού και του πιο απίθανου ποδοσφαιριστή που έχω δει να φορά τη φανέλα αυτής της ομάδας. Δεν τυχαίνει σε όλους να παίξουν σε ηλικία 16 ετών δίπλα στο είδωλό τους.

Παραδίδω το περιβραχιόνιο με σεβασμό στον Αλεσάντρο (Φλορέντσι). Έναν άλλον αδερφό, ο οποίος είμαι σίγουρος ότι είναι αντάξιος να το κάνει.

Ευχαριστώ τον πατέρα μου και την μητέρα μου που μου μετέδωσαν δύο αξίες, οι οποίες είναι κάθε μέρα μαζί μου: Μην κάνετε στους άλλους αυτό που δεν θέλετε να σας κάνουν και να δίνετε ένα χέρι βοήθειας σε όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες.

Ευχαριστώ στην Όστια (παραλία κοντά στη Ρώμη), τον κόσμο, τη θάλασσά της. Με βοηθήσατε να μεγαλώσω ως παιδί, με συνοδεύσατε ως έφηβο και υποδέχεστε πίσω ως ενήλικο.

Ευχαριστώ ακόμη όσους και όσες με στήριξαν μέσα στους τοίχους του σπιτιού μου: Χωρίς την Γκάια, την Ολίβια, τον Νόα και κυρίως τη Σάρα θα ήμουν ο μισός άνδρας από ό,τι είμαι σήμερα.

Ευχαριστώ στους οπαδούς της Ρόμα, τους δικούς μου οπαδούς. Μπορώ σήμερα να λέω οι δικοί μου γιατί η αγάπη που μου δώσατε μου επέτρεψαν να συνεχίζω να είμαι στο γήπεδο ένας από εσάς. Είστε ο λόγος για τον οποίον τόσες φορές επέλεξα αυτήν την πόλη ξανά και ξανά. Η Κυριακή θα είναι η 616η φορά που παίρνω αυτήν την επιλογή, τη σωστή επιλογή.

Πριν από μερικά χρόνια, η 26η Μάη έγινε μια μέρα που όλοι νομίζαμε ότι δεν θα ήμασταν ικανοί να χαμογελάσουμε ξανά. Κι εγώ αυτό νόμισα, μέχρι που είδε το τατουάζ ενός οπαδού που έγραφε: 27 Μάη 2013 και ο άνεμος συνεχίζει να πνέει.

Δεν γνωρίζω τον ιδιοκτήτη αυτού του ιδιαίτερου τατουάζ, αλλά γνωρίζω ότι αυτός ο άνεμος θα πνέει ξανά αυτήν την 27η Μαΐου. Δεν ένιωσα ποτέ την επίδρασή σας, όπως την ένιωσα αυτές τις ημέρες. Δεν σας έχω ξαναδεί ποτέ τόσο ενωμένους όπως αυτές τις ημέρες. Οπότε το πιο μεγάλο δώρο που μπορείτε να μου κάνετε είναι να βάλετε στην άκρη το θυμό κι όλοι ενωμένοι να ξεκινήσετε από την αρχή και να στηρίξετε το μοναδικό πράγμα που αγαπάμε, το μοναδικό πράγματα που έρχεται πρώτα από όλους κι από τα πάντα, τη Ρόμα.

Κανείς δεν θα σας αγαπήσει περισσότερο από μένα.

Εις το επανιδείν”.

Photo credits: www.asroma.com – roma official twitter account