Χίλσμπορο: Ο επιζών που συγκλόνισε και νικήθηκε απ' τον κορονοϊό

Ο Ντέιβ Ρόλαντ ήταν μια εμβληματική φιγούρα της τραγωδίας του Χίλσμπορο. Η φωτογραφία του να κάθεται στην εξέδρα Leppings Lane στο γήπεδο της Σέφιλντ, κρατώντας το κεφάλι του μέσα σε απόγνωση, έχει μείνει στην ιστορία. Ήταν η σκηνή που ακολούθησε τις γενναίες του προσπάθειες να σώσει έναν 17χρονο. Ο Ντέιβ Ρόλαντ επέζησε της τραγωδίας του 1989 και έχασε στην μάχη με τον κορονοϊό πριν από λίγες μέρες, σε ηλικία 65 ετών.

"Ήταν μοναδικός, καλόκαρδος και ευχάριστος άνθρωπος. Είχε μια χαρούμενη σχέση με τα εγγόνια του. Ήταν πάντα εκεί στις εκδηλώσεις που συμμετείχαν, έβγαζε φωτογραφίες και τις επιδείκνυε με περηφάνια. Ήταν γνωστός για την ευγένεια και την γενναιοδωρία του μέχρι παρεξηγήσεως. Λάβαμε μηνύματα από πολλούς ανθρώπους που μας εξηγούσαν την επιρροή του πατέρα μας στην ζωή τους. Συνόδευσε πολλούς στο πρώτο τους παιχνίδι από την εξέδρα του Kop, οι συμβουλές του κράτησαν αρκετούς εκτός φυλακής", ήταν τα λόγια της κόρης του, Μισέλ Χόπγουντ.

Ο Ντέιβ Ρόλαντ ζούσε στο Γούλτον, στη νοτιοανατολική πλευρά του Λίβερπουλ. Ήταν 34 ετών όταν ταξίδεψε στο Σέφιλντ για να παρακολουθήσει τον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας ανάμεσα στη Λίβερπουλ και τη Νότιγχαμ. Αφού κατάφερε να επιβιώσει από την κατάρρευση της εξέδρας, μαζί με τον φίλο του Τζον Όουεν προσπάθησαν να βοηθήσουν τον 17χρονο Χένρι Ρότζερς που πάλευε για την ζωή του. Δυστυχώς δεν μπόρεσαν να τον σώσουν.

"Πάντα θα θυμάμαι την αντανάκλαση του ήλιου να λάμπει επάνω του. Ο Τζον τον είχε στην αγκαλιά του κι εγώ κρατούσα το χέρι του... 'Έσβησε' και μας τράβηξαν μακριά". Ο Ρόλαντ μαζί με τον Όουεν εντόπισαν τους γονείς του Ρότζερς, τους οποίους και επισκέφτηκαν.

"Θυμάμαι μέχρι σήμερα τα ακριβή λόγια που χρησιμοποίησα: 'Ήρθαμε να σας εξηγήσουμε ότι ο Χένρι δεν ήταν μόνος όταν πέθανε και πιστεύουμε πως θα ήταν παρήγορο για εσάς να το ξέρετε, παρά να μην το γνωρίζετε". Αμφότεροι είχαν δώσει το παρών στην κηδεία του Χένρι Ρότζερς.

Η κόρη του Ρόλαντ αποκάλυψε πως η τραγωδία του Χίλσμπορο επηρέασε σε τέτοιο βαθμό τον πατέρα της, που δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος άνθρωπος. Δύο χρόνια μετά το συμβάν, χώρισε με την μητέρα της, Κριστίν, ωστόσο οι δύο τους παρέμειναν πολύ καλοί φίλοι μέχρι τον θάνατο της πέρσι.

"Σιγά σιγά σταμάτησε να πηγαίνει στο γήπεδο. Ξέραμε πως ήταν πολύ οδυνηρό για τον ίδιο. Του πήρε πολύ χρόνο μέχρι να μπορεί να μιλάει για όσα βίωσε εκείνη την ημέρα. Όταν τα κατάφερε, αποκάλυψε τις σκηνές φρίκης που έζησε. Από τον τρόπο που είχε εγκλωβιστεί ο ίδιος, τα τρομοκρατημένα πρόσωπα γύρω του, μέχρι την απέλπιδα προσπάθεια να σώσει ένα νεαερό αγόρι. Του έδωσε μεγάλη ικανοποίηση το γεγονός πως μπόρεσε να καταθέσει για όσα συνέβησαν εκείνη την ημέρα, ειδικά όσον αφορά τον Χένρι Ρότζερς. Δεν του ήταν εύκολο, ωστόσο ήταν σημαντικό για εκείνον να πάει στο δικαστήριο και να συμπαρασταθεί στις οικογένειες των θυμάτων λέγοντας την αλήθεια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς έτρεμε σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού μέχρι εκεί. Όταν όμως φτάσαμε γνώριζε καλά την σημασία της κατάθεσης του. Ήταν αυτός ακριβώς ο άνθρωπος, βάζοντας σε προτεραιότητα τους άλλους ακόμη κι αν αυτό του στοίχιζε προσωπικά".

Ο Ντέιβ Ρόλαντ είχε αρνηθεί πολλές φορές ότι ο άνθρωπος σε εκείνη την σπαρακτική φωτογραφία ήταν αυτός. Του ξυπνούσε οδυνηρές μνήμες που τον 'γονάτιζαν'. Όταν βρήκε στο σπίτι το τζάκετ που φορούσε στην φωτογραφία 'λύγισε'. Παρά το γεγονός πως η τραγωδία αυτή άλλαξε τη ζωή του, δεν την καθόρισε. Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο, την πόλη και την οικογένεια του, τον βοήθησε να βρει χαρά στον κόσμο - και να την μοιραστεί με όσους γνώρισε.

Όταν προσβλήθηκε από τον κορονοϊό δεν εμφάνισε συμπτώματα, πέραν της κόπωσης. Ήταν σε καλή σωματική κατάσταση, όμως ξαφνικά κατέρρευσε και μεταφέρθηκε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Λίβερπουλ. Εκεί η κατάσταση του επιδεινώθηκε, μέχρι που κατέληξε στις 6 Απριλίου.

Είχε την καλύτερη δυνατή φροντίδα από το νοσηλευτικό προσωπικό, που του έβαζε ακόμη και τραγούδια από τον αγαπημένο του Ντέιβιντ Μπόουι. "Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπω πόσο πολύ επηρέασε συναισθηματικά το προσωπικό του νοσοκομείου ο θάνατος του πατέρα του. Αυτοί ήταν η οικογένεια του την τελευταία εβδομάδα", εξομολογείται η κόρη του Μισέλ.

Η οικογένεια έλαβε αμέτρητα μηνύματα συμπαράστασης από ανθρώπους που τον γνώριζαν προσωπικά και χιλιάδες από όσους τον ήξεραν μέσα από εκείνη την συγκλονιστική φωτογραφία.

"Ο πατέρας μου πάντα έψαχνε κάτι μετά το Χίλσμπορο. Και πιστεύω ότι το βρήκε μονάχα στο τέλος της ζωής του - γαλήνη. Πάντα έκανε τους ανθρώπους γύρω του να αισθάνονται όμορφα. Είτε με τα λόγια, είτε με τις πράξεις του. Και ελπίζουμε σε αυτές τις δύσκολες στιγμές να μπορούν όλοι να κάνουν το ίδιο για τους γύρω τους. Αυτή πρέπει να είναι η κληρονομιά του".