Άσμπερι Παρκ: Η μόνη αήττητη ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου

Στο Νιου Τζέρσεϊ βρίσκεται η Άσμπερι Παρκ, μία ομάδα ιδρυθείσα το 2014, με έναν μύθο σμιλεμένο από τους τίτλους της τη δεκαετία του ’50. Τι; Για μισό λεπτό… Η πρώτη φάρσα δεν έγινε από τους ιδρυτές της Άσμπερι Παρκ. Αφορά στην ονομασία της γεωγραφικής τοποθεσίας. Το Άσμπερι Παρκ βρίσκεται στο Νιου Τζέρσεϊ, είναι μία παραλιακή γραμμή φουλαρισμένη με μαγαζιά που ο κόσμος μπορεί να διασκεδάσει, αλλά δεν έχει πράσινο, ούτε για δείγμα, που λέει ο λόγος. Οπότε, όταν το Παρκ συναντάει το Άσμπερι, είναι λίγο άτοπο.

Η Άσμπερι Παρκ, ποδοσφαιρική ομάδα, απλώς δεν υπάρχει. Η υπόσταση που δίνει στο εξαιρετικά γνώριμο, για τους ρομαντικούς, ‘Against Modern Football’ είναι εφάμιλλη της φάρσας με τα ακριβά αυτοκίνητα που έκανε ο Όσο, κατά κόσμον Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς, για να φτιάξει μια καρικατούρα του καπιταλιστικού κόσμου. Τα έχει όλα, η Άσμπερι Παρκ. Μία ιστοσελίδα που στο κέντρο της δεσπόζει η περιγραφή ‘For modern football’, υλικό για να αγοράζουν οι φίλαθλοί της, λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι ένας σύλλογος που νοιάζεται για την εικόνα του, θέλει να κάνει τους υποστηρικτές του ευτυχισμένους, επιθυμεί να τους δίνει χαρές, διότι αντιλαμβάνεται την αμφίδρομη σχέση που υπάρχει.

Αυτό που δεν έχει, είναι ομάδα. Μία αληθινή, κανονική ομάδα, που παίζει σε οποιαδήποτε κατηγορία ενός από τα πρωταθλήματα όλου του κόσμου. Η γεννημένη στο Νιου Τζέρσεϊ Άσμπερι Παρκ συνοδεύεται από το FC, Football Club δηλαδή, οπότε δεν υπάγεται στο Soccer. Είναι μία ομάδα που δημιουργήθηκε το 2014 και εδρεύει σε ένα μέρος που δεν υπάρχει ο υποτυπώδης χώρος για το ποδόσφαιρο. Αυτό είναι το αστείο του Παρκ. Αυτή ήταν η αντίφαση που οδήγησε τον Σον Φράνσις και τον Ίαν Πέρκινς να φτιάξουν τους ‘Τίλις’. Μία ομάδα που έχει έναν σωρό τίτλους από τη δεκαετία του ’50, έχει πετύχει μοναδικά αποτελέσματα, αλλά ούτε έχει παίξει ούτε πρόκειται να παίξει ποτέ ποδόσφαιρο.

Facebook/asburyparkfc

Στο πλαίσιο του κειμένου για την Άσμπερι Παρκ, ο συντάκτης πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός, διότι δεν ξέρει πού θα την πατήσει. Ο Φράνσις και ο Πέρκινς το έριξαν στο σορολόπ όταν ο δεύτερος, ένας φανατικός οπαδός του ποδοσφαίρου, Άγγλος στο επάγγελμα και κιθαρίστας των Gaslight Anthem στο λειτούργημα, έφτασε στο Άσμπερι Παρκ το 2013 και αναρωτήθηκε πού θα μπορούσε να παίξει λίγο ποδόσφαιρο, πού είναι αυτό το Παρκ. Ο πρώτος τού απάντησε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι πια για να παίζεται, αλλά για να καταναλώνεται. Και οι δύο γέλασαν. Το αστείο συνεχίστηκε, όταν στον Πέρκινς έγινε κατανοητό ότι στην πόλη δεν υπάρχει ένα σημείο για να παίξουν ποδόσφαιρο.

Όταν συναντήθηκαν και μίλησαν για τη Νέα Υόρκη και πώς η δημιουργικότητα επιτρέπει σε νεαρούς και νεαρές να παίζουν σε ομάδες που καθορίζουν το zeitgeist της πόλης, η ιδέα, πολύ περισσότερο διακαής πόθος και ελάχιστα αλήθεια, έπεσε στο τραπέζι. “Πρέπει να φτιάξουμε μία ομάδα”. Η ανάλαφρη ατμόσφαιρα κι η αμοιβαία συμπάθεια τους έκαναν να συνεχίσουν τη συζήτηση, αν και δεν υπήρχε μέρος για να παίξει οποιαδήποτε ομάδα στην περιοχή ποδόσφαιρο. “Τι στο καλό; Τι θα γινόταν αν δεν χρειαστεί να παίξουμε;” Η πρόταση δεν απορρίφθηκε, παρά τα γέλια. Και για τους δύο εκεί υπήρχε κάτι.

Στην ιστοσελίδα της Άσμπερι Παρκ μπορεί να δει κάποιος τα πλάνα για το ‘Σέιμσονγκ Παρκ’, το νέο γήπεδο της ομάδας. Αναφέρεται ένα γήπεδο 5.000 θέσεων, το οποίο θα φτιαχτεί μέσα στο Εκθεσιακό Κέντρο του Άσμπερι Παρκ. Η πρόταση έχει την ιδιομορφία της: “Φωλιασμένο στο εικονικό Εκθεσιακό Κέντρο του Άσμπερι Παρκ, τον τόπο θρυλικών εμφανίσεων από τους Clash, τον Τζόνι Κας, τους Led Zeppelin, τον Τζέιμς Μπράουν και τον Ρούμπεν Στάνταρντ από το America’s Idol, το προτεινόμενο στάδιο 5.000 θέσεων θα χαρακτηριζόταν από τη διαμόρφωση υπαίθριων θέσεων, δίνοντας στους φιλάθλους κολακευτικό αλμυρό θαλασσινό αέρα και απίθανη θέα στον Ατλαντικό Ωκεανό”. Ο αναγνώστης ίσως ήθελε να ξαναδιαβάσει την άνωθεν περιγραφή για να ξαναγευτεί τα λεπτά αστεία που λίγο απέχουν της πραγματικότητας. Η φωτογραφία του γηπέδου είναι φτιαγμένη από έναν φοιτητή στη Σρι Λάνκα, ο οποίος πληρώθηκε 50 δολάρια. Μάλιστα, φιλοξενούνται και δηλώσεις του προέδρου Κάρτερ Γιουές-Εμ: “Προφανώς, ένα κλαμπ με την ιστορία μας, αξίζει μία έδρα με το ίδιο διαμέτρημα”.

Γνωρίζοντας ότι αυτή η ομάδα δεν είναι ομάδα, κάθε αστείο είναι ξεχωριστό και αποκτά τη δική του οντότητα. Δεν θα δεις στις αλληλεπιδράσεις, ακόμα και εκείνους που ξέρουν, να κάνουν λόγο για το αστείο αυτό καθαυτό. Αν δεν γνωρίζεις, όμως, μπορείς πολύ εύκολα να την πατήσεις. Η Άσμπερι Παρκ έχει τον δικό της χώρο στο ίντερνετ σε τέτοιο βαθμό, που ο Φράνσις και ο Πέρκινς έχουν στενοχωρήσει κάποιους εκκολαπτόμενους επαγγελματίες, οι οποίοι με αγωνία και κρυφή ελπίδα να παίξουν ποδόσφαιρο επί πληρωμή έχουν έρθει σε επαφή με τους… ιδρυτές, προκειμένου να ρωτήσουν πότε γίνονται δοκιμαστικά.

Οι δυο τους έχουν έρθει στη δυσάρεστη θέση να ραγίσουν μερικές καρδιές λέγοντας ότι δεν πρόκειται για αληθινή ποδοσφαιρική ομάδα. Είναι εύκολο να μπερδευτείς όταν βλέπεις τον ηθοποιό Ντάνι ντε Βίτο, τον Αμερικανό πρώην παιδί πρώην θαύμα πρώην ποδοσφαιριστή Φρέντι Άντου και τον κιθαρίστα της πανκ, Μπράιαν Μπέικερ, να κρατούν μία φανέλα υψηλής ποιότητας την οποία χορηγεί η Umbro. Όταν έφτασαν σε συμφωνία, η εταιρεία δημιούργησε 100 φανέλες οι οποίες εξαντλήθηκαν συνοπτικά. Ακόμα πιο εύκολο, όταν πληροφορείσαι ότι κατέκτησε το Πρωτάθλημα Εσωτερικού Χώρου 2020, το οποίο επίσης δεν έγινε ποτέ. Τo έμβλημα της ομάδας είναι ο Τίλι, μία δημοφιλής τοιχογραφία σε ένα μπαρ της περιοχής.

Ο Φράνσις και ο Πέρκινς, δύο επώνυμα αρκετά… αθλητικά, σαρκάζουν ασυστόλως. Η μεγαλύτερη πλάκα με τα αστεία τους είναι ότι καταπίνονται αμάσητα από τους αμύητους, διότι κάπου τα έχουν ξαναδεί, κάπου τα έχουν ξανακούσει. Στις 24 Μαΐου 2017 ανακοίνωσαν συμφωνία με τον 27χρονο Γαλλοκαναδό δεξιό ακραίο Μπέντζαμιν ‘Μπένι’ Ζου-Ομ, ένα ονοματεπώνυμο που περιέχει τουλάχιστον 4 πατρίδες, για τον οποίο αναφέρεται ότι πριν φτάσει σε συμφωνία με την ομάδα, ήταν στα δικαστήρια με την Πολιτεία της Νέας Υόρκης και μέχρι να γίνει παίκτης της Άσμπερι Παρκ είχαν αποσυρθεί όλες οι κατηγορίες.

Ο Φράνσις, παιδί του Νιου Τζέρσεϊ, θέλει να δει τον Μπρους Σπρίνγκστιν με τη φανέλα της Άσμπερι Παρκ. Ο Πέρκινς, οπαδός της Γουότφορντ, περήφανος που η ομάδα του άνοιξε τις πόρτες του γηπέδου για τις νοσοκόμες όταν άρχισε ο εφιάλτης της πανδημίας και ακόμα περισσότερο που ο επιθετικός της, Τρόι Ντίνι, είναι η πλέον βροντερή αντιρατσιστική φωνή της Premier League, θα ήθελε να δει τον Τιερί Ανρί. Κι οι δύο παραμένουν φίλοι, ενώ βλέπουν το αστείο στην ιδέα τους, η οποία “δεν μας πληρώνει το νοίκι, γι’ αυτό και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε”. Πάντως, στα μπλουζάκια οι τιμές είναι αληθινές… for modern football.

Σε ό,τι αφορά τα παιχνίδια της Άσμπερι Παρκ, η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν προτάσεις για φιλικά παιχνίδια, “αλλά μέρος του μύθου και της λαϊκής παράδοσης της APFC είναι το αήττητο ρεκόρ, μια και δεν έχουμε παίξει ποτέ”. Στην τελική, δεν αποκλείεται να παίξουν κάποια στιγμή. Αλλά επειδή το να μπουν στο γήπεδο είναι “ένα χαρτί που θα πάρουμε μία φορά, θέλουμε να είναι απολύτως τέλειο”.