Άρης-Ολυμπιακός: Το rotation του Μαρτίνς έχει και τα καλά του

Ο Πέδρο Μαρτίνς πήγε στη Θεσσαλονίκη έχοντας βάρος στην πλάτη του το 1-3 από τον Ερυθρό Αστέρα. Όχι το απότέλεσμα, αλλά τη συζήτηση για το περιβόητο rotation και τον διαχωρισμό του πρωταθλήματος από την Ευρώπη. Το βράδυ της Κυριακής, στο 'Κλεάνθης Βικελίδης', πήγε στην πεπατημένη. Με μοναδική αλλαγή τον Γιουσέφ ελ Αραμπί στην επίθεση και τον Αβραάμ Παπαδόπουλο αντί του Γιασίν Μεριά δίπλα στον Ρούμπεν Σεμέδο, ο Πορτογάλος προπονητής κατέβασε τον... κανονικό Ολυμπιακό, αυτόν δηλαδή που θέλει να βλέπει ο κόσμος. Και πήρε τη νίκη με 2-1, που τον επανέφερε στην κορυφή της Super League 1.

Απέναντί του βρέθηκε ο Άρης του σοκ από την ΑΕΛ και του 2-3 από 2-0. Με τον Μπράουν Ιντέγε στην κορυφή και από πίσω του τους Νικολά Ντιγκινί, Γιάννη Φετφατζίδη και Μπρούνο Γκάμα, αλλά και τον Λούκας Σάσα στο αρχικό σχήμα, οι Θεσσαλονικείς ήθελαν ένα δυνατό ξεκίνημα στην αναμέτρηση. Τι καλύτερο από το γκολ του Ντιγκινί μόλις στο 6ο λεπτό που άλλαξε νωρίς-νωρίς τις ισορροπίες του αγώνα;

Το γκολ λειτούργησε περισσότερο ευεργετικά για τους φιλοξενούμενους, όσο κι αν αυτό φαντάζει οξύμωρο, αφού αναγκαστικά ο Ολυμπιακός έπρεπε να κάνει το παιχνίδι του και να απαντήσει άμεσα. Το 61% κατοχή στο 20λεπτο δείχνει τη μεταμόρφωση των Πειραιωτών, που έδειχναν όλο και πιο κοντά στην ισοφάριση. Όχι μόνο το πέτυχαν, αλλά κατάφεραν μέσα σε ένα 5λεπτο να φέρουν τούμπα το ματς. Στο 33', ύστερα από εξαιρετική ενέργεια και σέντρα του Κώστα Τσιμίκα, ο Μασούρας με κεφαλιά έκανε το 1-1 και στο 38' ο Ελ Αραμπί -κι αυτός με κεφαλιά, ύστερα από φάουλ του Ματιέ Βαλμπουενά- 'έγραψε' την ανατροπή. Αν ο Χιλάλ Σουντανί δεν σκόραρε με τη βοήθεια του χεριού στο 43', ο Ολυμπιακός θα πήγαινε στα αποδυτήρια με το εμφατικό 3-1. Στο ενδιάμεσο των δύο γκολ, βέβαια, ο Μαρτίνς έχασε με τραυματισμό τον Ντανιέλ Ποντένσε, βάζοντας στη θέση του τον παραλίγο κανονικό σκόρερ του 3ου τέρματος.

Το 2ο μέρος είχε περισσότερο Άρη. Οι Θεσσαλονικείς μπήκαν πιο φουριόζοι και ήταν αυτοί που κατέγραψαν τις πρώτες δύο ευκαιρίες, την ώρα που ο Ολυμπιακός έχανε ακόμη έναν παίκτη με τραυματισμό (Τσιμίκα), με τον Μαρτίνς να περνάει στη θέση του τον Βασίλη Τοροσίδη. Ο ρόλος του Ολυμπιακού στο 2ο ημίχρονο ήταν περισσότερο διαχειριστικός. Σαν να κατέβηκε μία ταχύτητα σε σχέση με το δεύτερο μισό του 1ου μέρους και έπαιζε περισσότερο εγκεφαλικά, θέλοντας να διαφυλάξει το προβάδισμα. Όσο υπήρχε Γκιλιέρμε, οι Πειραιώτες δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα, αφού ήταν ο άρχοντας της μεσαίας γραμμής και αυτός που είχε κυρίαρχο ρόλο στο να ανακόπτει το οργανωτικό παιχνίδι των γηπεδούχων.

Το ουρλιαχτό του Λίντσεϊ Ροζ όταν του έβαλαν στη θέση το δάκτυλο μετά την εξάρθρωση που υπέστη ήταν ίδιο με το ουρλιαχτό που ακούστηκε από τους παίκτες του Ολυμπιακού με το σφύριγμα της λήξης. Ουρλιαχτό και για τον Μαρτίνς, που συνεχίζει να κάνει πρωταθληματική πορεία, όντας δικαιωμένος έως τώρα.

Το διπλό του Ολυμπιακού στη Θεσσαλονίκη ήταν διπλό που φέρνει ηρεμία και χρόνο. Διώχνει τις γκρίνιες και τις δεύτερες σκέψεις και δίνει ώθηση για τη δύσκολη συνέχεια. Για τον Άρη δεν είναι απλά δύσκολη, είναι 'βουνό'. Μετά το 4-0 επί του Παναθηναϊκού μετράει μόλις 1 βαθμό, σαφώς φτωχή συγκομιδή, βάσει της εικόνας του στο γήπεδο. Για τον κόσμο και τους παίκτες, η συνέχεια περιλαμβάνει 'τελικούς', κυρίως για την ανόρθωση της ψυχολογίας. Αυτήν που ανέκτησε ο Ολυμπιακός.

Θα ασχοληθεί με το Champions League ο Ολυμπιακός; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: