Οι οπαδοί της Γιουβέντους αποκήρυξαν τον Κόντε εν ριπή οφθαλμού

Το Juventus Stadium διαθέτει τη δική του 'Λεωφόρο της Δόξας'. Όπως εκείνη στο Χόλιγουντ. Χρυσά αστέρια σε μεγάλες πλάκες με τα ονόματα θρυλικών ποδοσφαιριστών της 'βέκια σινιόρα', του μακρινού παρελθόντος ή πιο σύγχρονων, διακοσμούν τον περιβάλλοντα χώρα του επιβλητικού γηπέδου και λειτουργούν ως πόλος έλξης για τους επισκέπτες.

Χαραγμένα θα βρεις -μεταξύ άλλων- τα ονόματα του Ομάρ Σίβορι (1957-65), του Πάολο Ρόσι (1981-85), του Μισέλ Πλατινί (1982-87), του Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο (1993-2012), του Ζινεντίν Ζιντάν (1996-2001) και του Πάβελ Νέντβεντ (2001-09). Παικτών εκ των οποίων ο καθένας στην εποχή του και με τον τρόπο του άφησε το ποδοσφαιρικό σημάδι του, φορώντας τα χρώματα των 'μπιανκονέρι'.

Όπως, φυσικά, ο Αντόνιο Κόντε. Ο 'νονός' του ιταλικού ποδοσφαίρου δεν είναι άλλη μία φιγούρα που πέρασε από το Τορίνο και υπηρέτησε τη Γιουβέντους. Με 13 χρόνια θητείας ως ποδοσφαιριστής (1991-2004) και άλλα τρία ως προπονητής (2011-14), ο σχεδόν 50άρης (έχει γενέθλια στις 31/7) Κόντε συνέβαλε παντοιοτρόπως στην κατάκτηση 18 τίτλων και συνδέθηκε με αξεπέραστες στιγμές δόξας. Η δημοφιλία του είχε υπερβεί πολλών άλλων, πιο καταρτισμένων και ποιοτικών ποδοσφαιριστών, ήταν προσωπικότητα-πρότυπο για τη γιουβεντίνικη κοινωνία. Μια 'ιερή αγελάδα' που προσκυνούσαν άπαντες, ένα ξύλινο ινδιάνικο 'τοτέμ' στη βάση του οποίου άπαντες απέδιδαν βασιλικές τιμές.

Ουδείς ξέχασε ότι στα χρόνια μετά το λεκέ που άφησε το σκάνδαλο Calciopoli, τον υποβιβασμό στη Serie B και την έβδομη θέση για δύο σερί σεζόν (με Φεράρα-Τζακερίνι και Ντελ Νέρι στο κουμάντο) αυτός ήταν που αναστήλωσε στα χαλάσματα και εγκαθίδρυσε τη νέα αυτοκρατορία της Γιουβέντους. Μια αυτοκρατορία που 'χτίστηκε' σε ισχυρές βάσεις, μετρώντας αισίως από τότε οκτώ σερί πρωταθλήματα και συμμετοχή σε δύο τελικούς Champions League.

Ως το πρωί της Πέμπτης ο Αντόνιο Κόντε ήταν άσπιλος και αμόλυντος. Αδιαμφισβήτητος ηγέτης μιας εποχής που η 'Γηραιά Κυρία' σάρωνε - εντός κι εκτός γηπέδου. Ένα παιδί που άφησε στα 22 του τον ιταλικό νότο (Λέτσε) και έφτασε να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού, κατ' εντολή του Μαρσέλο Λίπι. Όχι γιατί ήταν ο καλύτερος όλων. Διότι ενέπνεε σιγουριά, ήταν ανταγωνιστικός και αλτρουιστής ταυτόχρονα, δεν δίσταζε στο πεδίο της μάχης. Για τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο ένας εφιάλτης.

Η ανακοίνωση που εξέδωσε το πρωί της Παρασκευής η Ίντερ αρκούσε για τον μετατρέψει σε προδότη. Ο Αντόνιο Κόντε, άνεργος από πέρυσι το καλοκαίρι που έφυγε από την Τσέλσι, αποδέχθηκε την πρόταση των 'νερατζούρι' και διαδέχθηκε τον Λουτσιάνο Σπαλέτι στο γενικό κουμάντο.

Το 'έγκλημα' είχε μόλις συντελεστεί. Μαχαίρι στην καρδιά των οπαδών της Γιουβέντους, δηλητήριο έσταζε το στόμα τους απ' όταν αναρτήθηκε στο twitter η επικύρωση της συμφωνίας. Το 'welcome Αντόνιο' των Μιλενέζων έγινε ένα μακρόσυρτο 'άντε γεια' (ελληνικής προέλευσης) από τους Τορινέζους. Την ίδια ακριβώς στιγμή. Derbi d'Italia, η παραδοσιακότερη μάχη του ιταλικού ποδοσφαίρου, πολύ πριν από τη σέντρα της νέας περιόδου.

"Διάλεξα την Ίντερ για το τι κλαμπ είναι, την υγιή βάση του σχεδίου της, τη φιλοδοξία και την ιστορία. Με εντυπωσίασε η καθαρότητα του συλλόγου και η η επιθυμία να επιστρέψει εκεί που ανήκει", ανέφερε ο Ιταλός κόουτς. Τι το 'θελε;

Η καμπάνια σε ειδική ιστοσελίδα για τη συλλογή υπογραφών με απώτερο στόχο την αφαίρεση του αστεριού του από το γήπεδο άρχισε αμέσως μετά, συγκεντρώνοντας ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές. Μόνο ως τη 1 το μεσημέρι, η προσπάθεια αποκαθήλωσης είχε βρει περισσότερους από 8.000 συμμάχους.

Ο εμπνευστής και δημιουργός εκδηλώθηκε ως ένας μέσος Γιουβεντίνος. "Ήταν ο αρχηγός μας, ένας λατρεμένος αρχηγός, ένας από εκείνους που έπαιξαν με καρδιά, ένας που έφτυνε αίμα για τη φανέλα μας". Τώρα;

"Δεν είναι μονάχα ένας πρώην ποδοσφαιριστής της Γιουβέντους, ή ένας επαγγελματίας, που πηγαίνει σε μια αντίπαλη ομάδα. Πολλοί υπήρξαν στο παρελθόν και πολλοί θα υπάρξουν στο μέλλον. Εδώ έχουμε το σύμβολο της 5ης Μαΐου του 2002, που θα πληρώνεται από μια εταιρία της οποίας άτομα όπως ο Σανέτι ή ο Τρονγκέτι Προβέρα (σ.σ στέλεχος του βασικού χορηγού), διαλέγοντας δύο ονόματα στην τύχη, που δεν έκρυψαν ποτέ τις απόψεις τους για τη Γιουβέντους, που έκλεψαν πρωταθλήματα από την ίδια Γιουβέντους στην οποία ο Κόντε έπαιζε και ήταν πρωταγωνιστής".

Μια στάση εδώ. Θυμίζοντας πως την 5η Μαΐου του 2002 η Γιουβέντους επέστρεφε στην κορυφή του ιταλικού ποδοσφαίρου ύστερα από διάλειμμα 3 ετών. Νικούσε 2-0 στο Ούντινε την ίδια στιγμή που η Ίντερ έχανε 4-2 από τη Λάτσιο στη Ρώμη και την προσπερνούσε ακριβώς πριν από τον τερματισμό της κούρσας των τριών - δεύτερη κατέληξε η Ρόμα. Ο Μάρκο Ματεράτσι δήλωνε τότε πως "ο Κόντε με το πριμ του τίτλου έχει τη δυνατότητα ν' αγοράσει μια νέα περούκα". Προτού λάβει την 'πληρωμένη' απάντηση από τον κεντρικό χαφ της 'Γιούβε' πως "ουδείς πλέον χρησιμοποιεί περούκες. Μπορείς να κάνεις μεταμόσχευση μαλλιών. Δυστυχώς γι' αυτόν δεν υφίσταται μεταμόσχευση μυαλού".

Επιστροφή στον καταγγελτικό λόγο του οπαδούς της Γιουβέντους, ο οποίος υποστήριξε ότι "πηγαίνοντας στην Ίντερ δεν είναι μια επαγγελματική απόφαση για τον Κόντε. Θα ήταν, αν πήγαινε στη Νάπολι, στη Ρόμα, στη Μίλαν. Πηγαίνοντας στην Ίντερ, σημαίνει πως εντάσσεται σ' ένα κλαμπ που έχει προσπαθήσει, ευτυχώς ανεπιτυχώς, μέσα από διάφορες διόδους, καθαρές ή λιγότερο, να μας καταστρέψει και να λερώσει την ιστορία αυτής της οποίας ο Κόντε υπήρξε ήρωας. Πηγαίνοντας στην Ίντερ δεν είναι μια επαγγελματική επιλογή. Πηγαίνοντας στην Ίντερ θα σημάνει ότι θα καταστρέψει πρώτα απ' όλα την αξιοπρέπειά του. Κάνοντας αυτό το άλμα, ο Κόντε δεν εκπροσωπεί πλέον το πνεύμα της Γιουβέντους και τις αξίες των άλλων αστέρων".

Ο Κόντε είχε διχάσει άλλη μία φορά. Όπως έκανε πολλάκις στην πορεία με πράξεις ή δηλώσεις που τον συνοδεύουν ως σήμερα. Συνέβη όταν το όνομά του ενεπλάκη σε σκάνδαλο δωροδοκίας, ενόσω ήταν στη Σιένα. Συνέβη όταν δούλεψε ως ομοσπονδιακός προπονητής καλώντας στην εθνική Ιταλία τους λατίνους Έντερ (Βραζιλιάνος) και Βάσκες (Αργεντινή). Συνέβη στην Αγγλία όταν με το σκορ στο 4-0 απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ζητούσε επιμόνως από τον κόσμο της Τσέλσι ν' αυξήσει τα ντεσιμπέλ του ήχου στο γήπεδο.

Μήπως όμως στη Γιουβέντους φοβούνται ότι θ' αμφισβητήσει τα πρωτεία τους; Μήπως τρέμουν την επιτυχία του;