Άντρος Τάουνσεντ: Πώς να χάσεις 46.000 λίρες ξαπλωμένος στο κρεβάτι και μετά να 'σηκωθείς'

Η αυτοβιογραφική και άκρως αποκαλυπτική εξομολόγηση του Άντρος Τάουνσεντ, στο The Players' Tribune, τιτλοφορείται ως μια ιστορία που δεν αφορά ένα 'χρυσό παιδί' του αγγλικού ποδοσφαίρου. Δεν αφορά ένα παιδί που δεν έχει δοκιμάσει αλκοόλ, που δεν έχει κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών, που δεν έχει επισκεφτεί ποτέ νυχτερινό κέντρο.

Δεν αφορά ένα ταλαντούχο παιδί που πριν κλείσει τα 20 χρόνια του έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα της λατρεμένης Τότεναμ και σκόραρε στο 'Γουάιτ Χαρτ Λέιν', τρεις μήνες μετά τα 22α γενέθλιά του φορούσε τη φανέλα με τα τρία λιοντάρια στην καρδιά χάρη στην αλλαγή θέσης από τον Βίλας-Μπόας και όντας μόλις 25 ετών 'κόστιζε' 12 εκατομμύρια λίρες - όσο το ποσό που πλήρωσε η Νιούκαστλ για να τον αποκτήσει. Τότε ήταν "ένας εξτρέμ παλιάς κοπής. Μπορεί να παίξει τόσο στο δεξί όσο και στο αριστερό άκρο, χρησιμοποιεί τα δύο πόδια, είναι γρήγορος, πηγαίνει κάθετα για να ντριμπλάρει τους αμυντικούς και να σεντράρει". Τα εγκωμιαστικά λόγια ανήκαν στον προπονητή Στιβ ΜακΛαρεν που τον υποδεχόταν στο 'Σεντ Τζέιμσις Παρκ' έχοντας στρώσει κόκκινο χαλί όταν ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο τον είχε εξοστρακίσει από το ροτέισον. Δεν γνώριζε (ο Άγγλος προπονητής) πως έξι μήνες αργότερα θα κατέληγε στην Κρίσταλ Πάλας, στην οποία -για καλή τύχη του- ανήκει έως σήμερα.

Η βιωματική αφήγηση αφορά ένα παιδί που -όπως ο ίδιος ομολογεί αξιολογώντας με αυστηρότητα τον εαυτό του- υπήρξε μια ευάλωτη προσωπικότητα που επηρεαζόταν από το καθετί τριγύρω. Απόλυτα δικαιολογημένα να σημαδευτεί από τον πρόωρο χαμό του κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερου αδερφού του Κέρτις σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Διότι, εκτός του ότι για τον 10χρονο Άντρος "ήταν ο ήρωας μου", είναι σύμφωνο πως "δεν πρόκειται για ένα κεφάλαιο σ' ένα παραμύθι. Είναι η πραγματική ζωή σου και ποτέ δεν γυρίζεις στην επόμενη σελίδα. Εκείνος ο πόνος θα είναι μαζί μου σ' όλη τη ζωή μου".

Ταυτόχρονα όμως ο έφηβος Τάουνσεντ απέτυχε να διαχειριστεί, παράλληλα με το συναίσθημα που κουβαλούσε, την αξία που του έδιναν απλόχερα οι γύρω του. "Cocky", αυτοπροσδιορίζεται. Αναιδής και φαντασμένος κοινώς, χωρίς να γνωρίζει αν είναι όντως η κατάλληλη λέξη για να δώσει υπόσταση σε ό,τι ήταν. Με συνέπεια οι δανεισμοί του σε ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών να μοιάζουν με εφιάλτη. Αν και 17 ετών έβριζε πολύ πιο έμπειρους συμπαίκτες, δεν πρόσεχε τη διατροφή του, λειτουργούσε ως ένα κακομαθημένο παιδί που νόμιζε πως είχε κερδίσει τον κόσμο. Έπληττε να παίζει για ομάδες που δεν του άρεσαν, αντιμετώπιζε κάθε παραχώρησή του ως αγγαρεία.

"Ήταν όλα αποτέλεσμα της βαρεμάρας μου", εξηγεί τη στιγμή που πρέπει να 'ξεγυμνωθεί' και να μιλήσει για τον εθισμό του στον τζόγο. Τα λόγια του παράδειγμα προς αποφυγή από τη μία και μίμηση από την άλλη.

Η αρχή συνέβη κάπως έτσι. "Θυμάμαι σε μία από τις ομάδες υπήρχαν πολλά πειράγματα στ' αποδυτήρια σχετικά με τα τυχερά παιχνίδια. Τίποτα κακόβουλο, όχι τουλάχιστον σε σχέση με τον προκαθορισμό αγώνων ή κάτι τέτοιο. Απλώς στοιχηματίζοντας σε άλογα, αγώνες του ράγκμπι ή οτιδήποτε άλλο. Ήταν κομμάτι της κουλτούρας. Ποτέ μου δεν είχα στοιχηματίσει σε οτιδήποτε προηγουμένως, για τον ίδιο λόγο που δεν πίνω. Ήξερα πως εθίζομαι και δεν θα ήθελα να ρισκάρω για το ποδόσφαιρο, ούτε που θα το σκεφτόμουν.".

Προτού εξελιχθούν καθ' αυτόν τον τρόπο: "Μπορώ να θυμηθώ πότε ακριβώς ήταν το πρώτο στοίχημά μου. Βαριόμουν σ' ένα τυχαίο δωμάτιο ξενοδοχείου τη βραδιά πριν από έναν αγώνα και είδα μια διαφήμιση στην οθόνη για μια εφαρμογή με δωρεάν στοίχημα. Την κατέβασα και πόνταρα ένα μικρό ποσό για να ξοδέψω το χρόνο. Σε λίγους μήνες είχα βγει εκτός ελέγχου. Είναι η ιδιοσυγκρασία μου τέτοια. Οι περισσότεροι μπορούν να ποντάρουν 10 λίρες το Σαββατοκύριακο και να μην το ξανασκεφτούν. Ό,τι εγώ κάνω με κατατρώει. Αν με νικήσεις στο FIFA, θα παίζω ασταμάτητα έως ότου επιστρέψω και σε διαλύσω. Αν με νικήσεις στο πινγκ πονγκ ή στα βελάκια, πρόκειται για ένα μήνα στο ελεύθερο χρόνο μου να κάνω το ίδιο, μέχρι να επιστρέψω και να σε διαλύσω. Έχω την ανάγκη να είμαι καλός στα πάντα που καταπιάνομαι.

Το ίδιο συνέβη με τον στοιχηματισμό, μόνο που δεν δούλεψε ανάλογα. Συνέχισα να χάνω. Προσπαθούσα συνεχώς να βγάλω τον εαυτό μου από την τρύπα. Ήμουν εθισμένος. Θυμάμαι όταν ήμουν στην Μπέρμιγχαμ, ήταν το βράδυ πριν από τον αγώνα μας στον ημιτελικό των playoffs. Ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, επιχειρώντας να ξεκουραστώ. Ήταν το μεγαλύτερο ματς της σεζόν και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Τσέκαρα συνεχώς το τηλέφωνό μου, ποντάροντας συνέχεια. Εκείνη τη βραδιά έχασα 46.000 λίρες σ' ένα και μόνο παιχνίδι. Έπαιρνα 3.000 την εβδομάδα τότε. Ήταν το ναδίρ μου. Επειδή αισθάνεσαι εντελώς άδειος. Υποτίθεται ότι είσαι εστιασμένος στο ποδόσφαιρο, το πράγμα που αγαπάς, και το μόνο που σκέφτεσαι είναι το πως μπορώ να πάρω πίσω τα χρήματά μου;".

Έχοντας ένα φινάλε λύτρωσης, όπως κάθε αρχαίο δράμα: "Ήταν μια περίοδος που ήμουν στη Λιντς όταν ήμουν υποχρεωμένος να εμφανιστώ σε μια εκδήλωση με φιλάθλους. Είχα μόλις χάσει ένα μεγάλο στοίχημα. Ούτε που θυμάμαι το ποσό. Ήμουν τόσο άδειος που το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κλείσω το τηλέφωνο και να σέρνομαι στο κρεβάτι. Ήμουν σε κατάθλιψη. Έχασα κάθε κίνητρο για οτιδήποτε.

Δεν σταμάτησα μέχρι να με πιάσουν. Ευτυχώς με έπιασαν. Όταν κατηγορήθηκα από την Ομοσπονδία και αντιμετώπισα την ποινή αποκλεισμού, επανήλθα στην πραγματικότητα. Μου επιβλήθηκε ποινή 12 μηνών και φοβήθηκα για όλη την καριέρα μου. Όταν σου παίρνουν αυτό που αγαπάς περισσότερο, σου αλλάζει την προσέγγιση. Είμαι τόσο ευγνώμων στην Ομοσπονδία που κατάλαβε ότι δεν συνέβαινε κάτι παράνομο, ότι ήμουν απλώς ένα ηλίθιο παιδί που υπέπεσε σε σφάλμα. Ανέστειλαν το μεγαλύτερο μέρος της ποινής και πήγα σε σύμβουλο για τον εθισμό στον τζόγο. Ήταν αυτό που έσωσε όλη την καριέρα μου, πιθανόν μ' έσωσε ως άνθρωπο, επειδή που άνοιξε την πόρτα για ν' αντιληφθώ ότι το να μιλάς σε κάποιον γι' αυτό που περνάς είναι καλό. Κανενός η ζωή δεν είναι μια ευθεία γραμμή. Αλλά η δική μου υπήρξε εξόχως δραματική. Κοιτάζοντας πίσω, δεν βγάζει νόημα".

Ο Άντρος Τάουνσεντ είναι σήμερα 'καθαρός'. Ανήκει στη λονδρέζικη Κρίσταλ Πάλας και έχει βασικό ρόλο στα σχέδια του Ρόι Χόντσον. Κυρίως είναι 'εθισμένος' μόνο με το ποδόσφαιρο.