Άνθρωπος είναι και ο Μαρσελίνο και ξέσπασε

Η Βαλένθια είναι η ομάδα με το τρίτο μεγαλύτερο κοινό στην Ισπανία -πίσω από τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα. Έχει περισσότερους από 50.000 κατόχους διαρκείας και περισσότερους από 20.000 στη λίστα αναμονής για τις 75.000 θέσεις του "Μεστάγια". Και όλοι πηγαίνουν βρέξει, χιονίσει. Όχι μόνο όταν νικά η ομάδα τους, που συνήθως μπαίνει σφήνα μεταξύ των μελών του Clásico. Φέτος, βέβαια υπάρχουν θέματα.

Για την 17η αγωνιστική -την τελευταία πριν τις γιορτές-, η ομάδα του Μαρσελίνο είχε την υποχρέωση να συναντήσει την -ουραγό και νεοφώτιστη στη LaLiga- Ουέσκα, που δεν τη λες και φόβητρο. Αλλά μετά τα φετινά χουνέρια των 'νυχτερίδων', μάλλον δεν έχουν την πολυτέλεια να χαρακτηρίζουν με τον οποιονδήποτε τρόπο τις αντιπάλους τους. Μια στιγμή να εξηγηθούμε.

Θα αρχίσουμε με το δεδομένο ότι φέτος η ομάδα μπήκε στη σεζόν με τη χειρότερη εντός έδρας επίδοση, της ιστορίας. Στα 96 χρόνια που αγωνίζεται στο 'Μεστάγια' δεν είχε φτάσει ποτέ άλλοτε στο τελευταίο ματς μιας χρονιάς με τόσο φτωχή συγκομιδή. Δηλαδή, 3 νίκες, 10 ισοπαλίες και 3 ήττες που δίνουν 19 βαθμούς.

Τα 13 γκολ που 'χαν βάλει -πριν τη συνάντηση με την Ουέσκα- ήτανι η μικρότερη σούμα της φετινής LaLiga. Δεν είχαν φτάσει ποτέ στα Χριστούγεννα με μόνο μια εντός έδρας νίκη.

Στο "Μεστάγια" η παραγωγικότητα είχε φτάσει στα 8 τέρματα, σύνολο που 'χε -στη συγκεκριμένη φάση της χρονιάς- και το ρόστερ της σεζόν 2001-02, με τον Ράφα Μπενίτεθ για προπονητή. Η διαφορά του τότε με το τώρα είναι πως το 2001 είχαν δεχθεί μόλις 2 γκολ. Φέτος έχουν 'φάει' 6, στα ίδια ματς.

Οφείλουμε να επισημάνουμε πως σε μια από αυτές τις ισοπαλίες, έριξαν την Μπαρτσελόνα από την κορυφή της βαθμολογίας (στις 7/10).

Έως το τέλος του Δεκέμβρη, η ομάδα είχε μετρήσει 10 ισοπαλίες, σε όλες τις διοργανώσεις. Στις 10 πρώτες αγωνιστικές της εγχώριας λίγκας, έφυγε από τα οκτώ ματς με τον ένα βαθμό. Τα πέντε 'χ' ήταν διαδοχικά και η υπομονή των φιλάθλων είχε εξαντληθεί. Όχι όμως, τις ομάδας που μολονότι είχε πανηγυρίσει μόλις μια νίκη στους 13 πρώτους αγώνες της σεζόν (επί της Ρεάλ Σοσιεδάδ), ο προπονητής της, Μαρσελίνο επέμενε ότι "δεν είμαστε σε κρίση".

Ο Μαρσελίνο αριστερά

Είχε εξηγήσει ότι " για να μπορείς να απειλήσεις τους αντιπάλους σου πρέπει να 'χεις τις ίδιες ευκαιρίες μαζί τους. Να είναι το ματς 50-50. Εμείς χάσαμε πολλές 'καθαρές' φάσεις, που θα μπορούσαν να μας δώσουν τις νίκες". Δηλαδή, δημιουργούσαν. Έφταναν κάπου. Ήταν όμως, άστοχοι. "Αν καταφέρναμε να προηγηθούμε, η ιστορία θα ήταν άρδην διαφορετική". Έκανε ωστόσο, και μια ειλικρινή ομολογία.

Είμαι 15 χρόνια προπονητής και δεν έχω ξαναδεί τόσες ισοπαλίες σε τόσα πολλά παιχνίδια.

Από το Νοέμβριο σαν να έστρωσε λίγο το πράγμα, με τις νίκες να προστίθενται στη σούμα. Δεν έμπαινε τρελός αριθμός γκολ, αλλά δουλειά γινόταν. Ώσπου στις 15/12 εμφανίστηκε το 1-1 με την Εϊμπάρ για τελικό σκορ, ενώ την Κυριακή 23/12 έως τις καθυστερήσεις, το παιχνίδι με την Ουέσκα ήταν στο 1-1. Η ημέρα αυτή άρχισε με διαμαρτυρία των οπαδών. Όχι για τον προπονητή. Για τον πρόεδρο.

Η φωτογραφία ανήκει στη Marca και δείχνει τη συγκέντρωση περίπου 1000 φιλάθλων της Βαλένθια, έξω από το 'Μεστάγια', για να εκδηλώσουν την αντίθεση τους στον Ανίλ Μούρθι, πρώην διπλωμάτη του Υπουργού Εξωτερικών της Σιγκαπούρης, με ειδικότητα τις ευρωπαϊκές σχέσεις. Πριν εμφανιστεί στη Βαλένθια, είχε εργαστεί για 16 χρόνια στην κυβέρνηση της χώρας του σε διάφορα επίπεδα (πολιτισμού, εξαγωγών και διπλωματίας).

Με τα συνθήματα τους ζητούσαν ένα πράγμα: να φύγει. Λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα, η Marca είχε δημοσιεύσει άρθρο σύμφωνα με το οποίο "με τα 2 εκατομμύρια ευρώ που πήρε η Βαλένθια από την Μπαρτσελόνα, για τον δανεισμό του Χέισον Μουρίγιο, η διοίκηση της Μούρθια έχει πάρει 144 εκατ. ευρώ από τους "μπλαουγκράνα" την τελευταία οκταετία".

Από το 2014 και εντεύθεν, τα παίρνει ο Πίτερ Λιμ, δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας -που ασχολείται με διάφορα είδη από φοινικέλαιο έως φάρμακα- από τη Σιγκαπούρη. Έγινε ο πρώτος μη Ισπανός ιδιοκτήτης της ομάδας που ιδρύθηκε το 1919, όταν αγόρασε το 70% των μετοχών. Αλλά ας δούμε τι έχει δώσει η Μπαρτσελόνα στις "νυχτερίδες".

Το 2010 πήρε 40.000.000 ευρώ για τον Νταβίδ Βίγια

Το 2012 πήρε 14.000.000 ευρώ για τον Τζόρντι Άλμπα

Το 2014 πήρε 20.000.000 ευρώ για τον Ζερεμί Ματιέ

Το 2016 πήρε 35.000.000 ευρώ συν άλλα 20.000.000 ευρώ για τον Αντρέ Γκόμες και 32 εκατομμύρια ευρώ για τον Πάκο Αλκάθερ και

Το 2018 πήρε 2.000.000 ευρώ για το δανεισμό του Μουρίγιο που αν γίνει αγορά θα πάρει άλλα 25.000.000 ευρώ.

Το ερώτημα ήταν πού πήγαν αυτά τα λεφτά -πώς χρησιμοποιήθηκαν-, αλλά και γιατί δίνει αφειδώς ο Μούρθι στην "Μπάρσα". Για την ιστορία, γκρουπ φιλάθλων με το όνομα "Por Nuestro Valencia" (για τη Βαλένθια μας) είχαν διαδηλώσει εναντίον του αφεντικού, το Μάρτη του 2017 "γιατί δεν υπάρχει πρότζεκτ, ιδέες και το χειρότερο, επειδή οι υπεύθυνοι κρύβονται και δεν δείχνουν το πρόσωπο τους".

Ο Λιμ δεν εμφανίζεται συχνά στη Βαλένθια. Από το 2014 όταν ήταν ο "σωτήρας", ο άνθρωπος που θα οδηγούσε το σύλλογο σε νέες μεγάλες στιγμές (μετά τα 6 εθνικά πρωταθλήματα, το UEFA Cup του 2004 και τις δυο εμφανίσεις σε τελικό Champions League, το 2000 και το 2001, πριν βυθιστεί στα χρέη), σύντομα έγινε 'δυνάστης".

Η πρώτη κίνηση που 'χε κάνει ήταν να διώξει τον Χουάν Αντόνιο Πίτσι από τον πάγκο, για να βάλει εκεί τον Νούνο Εσπιρίντο Σάντο, πελάτη του συνεργάτη του, δεύτερου πιο πλούσιου ατζέντη της υφηλίου, Χόρχε Μέντες. Η ομάδα είχε τερματίσει στην τέταρτη θέση και έτσι επέστρεψε στο Champions League. Τον Αύγουστο πουλήθηκε ο Νικολάς Οταμεντί στη Μάντσεστερ Σίτι και ο Αϊμεν Αμπντενούρ στη Μονακό.

Σύντομα φάνηκε να 'χει μεγάλο λόγο στο ρόστερ ο Μέντες και σε συνδυασμό με τα 'φτωχά' αποτελέσματα, στην αρχή της σεζόν 2015-16, ο Νούνο παραιτήθηκε. Αυτό κυκλοφόρησε επίσημα, με άλλες πληροφορίες να αναφέρουν πως εκδιώχθηκε, ώστε να εμφανιστεί ο Γκάρι Νέβιλ, επίσης συνεργάτης του αφεντικού.

Τότε όλοι ήταν βέβαιοι πως ο Λιμ βάζει τις προσωπικές του σχέσεις πάνω από το συμφέρον της ομάδας.

Ο Λιμ γνώριζε τον Νέβιλ από τις δραστηριότητες στο Μάντσεστερ και από την αγορά του 50% των μετοχών, στη Σάλφορντ Σίτι -στην οποία είχαν μετοχές και οι Νέβιλ, Σκόουλς, Ράιαν Γκιγκς και Νίκι Μπατ. Τον απέλυσε το Μάρτιο του 2016, όταν ο σύλλογος είχε το χειρότερο ρεκόρ νικών της ιστορίας του.

Τον αντικατέστησε ο έως τότε βοηθός του, Πάκο Αγιεσταράν. Η Βαλένθια τερμάτισε 12η. Το καλοκαίρι του 2016 οι Γκόμες και Αλκάθερ πουλήθηκαν στην Μπαρτσελόνα, ο Μουσταφί στην Άρσεναλ και εμφανίστηκαν οι Νάνι και Γκαράι. Ο Αγιεσταράν απολύθηκε στις 21/9, έπειτα από τέσσερις σερί ήττες. Ήλθε ο Σέζαρε Πραντέλι, ο οποίος παραιτήθηκε στις 30/12, γιατί όπως είπε η διοίκηση άλλα έταξε και άλλα έκανε.

Η έξοδος του Πραντέλι ήταν η τέταρτη φορά που ο πάγκος έμενε κενός, σε διάστημα λίγο μεγαλύτερο του ενός χρόνου.

Ακολούθησε η παραίτηση του γενικού διευθυντή, Χεσούς Γκαρθία Πιτάρχ. Είπε πως δεν του άρεσε που έγινε ασπίδα στην κριτική και δεν μπορούσε να υπερασπιστεί κάτι στο οποίο δεν πίστευε πια. Οι παίκτες γίνονταν τίτλοι, για την ασυνέπεια τους (κάποιοι εμφανίζονταν σε tabloid μεθυσμένοι) και γενικά, υπήρχε ένα αλαφροϊσκιωτο.

Για υπηρεσιακός προπονητής επιλέχθηκε -για πέμπτη φορά- ο Βόρο (προϊόν των ακαδημιών της Βαλένθια, πρώην κεντρικός αμυντικός και διεθνής στο Παγκόσμιο του 1994) και η ομάδα από εκεί που κινδύνευε με υποβιβασμό, σώθηκε με άνεση, 'κλείνοντας' τη σεζόν στη 12η θέση.

Στις 27/3 εμφανίστηκε ο Ματέου Αλεμάνι, ως γενικός διευθυντής και ο πρόεδρος Λάι Χουν Τσαν αντικαταστάθηκε από τον Μούρθι. Τότε προέκυψαν οι φήμες πως ο Λιμ θέλει να πουλήσει. Διαψεύστηκαν (ακούστηκε το "δεν πουλάμε ούτε για ένα δισεκατομμύριο) και προσελήφθη ο Μαρσελίνο, στις 12/5 του 2017. Η ομάδα τερμάτισε στην τέταρτη θέση!

Επειδή όμως, όπως θα κατάλαβες τα καλά δεν κρατάνε πολύ στη Βαλένθια, πλέον αμφισβητείται και ο Ισπανός προπονητής, ο οποίος ξέσπασε μετά τη νίκη επί της Ουέσκα.

Το βράδυ της Κυριακής 23/12, ο Κριστιάνο Πιτσίνι σκόραρε το λυτρωτικό γκολ, που διαμόρφωσε το 2-1, στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων. Κατόπιν τούτου, σταμάτησαν τα γιουχαϊσματα από τις εξέδρες. Δεν λησμονήθηκαν όμως, από τον Μαρσελίνο, ο οποίος με το που πήρε το λόγο στη συνέντευξη Τύπου ρώτησε δυο πράγματα.

Γιατί τα τελευταία χρόνια το πρόβλημα της ομάδας είναι πάντα ο προπονητής; Και πόσες φορές οι αλλαγές έχουν συνοδευτεί με διαφορετική εικόνα στον αγωνιστικό χώρο;

Μετά πρόσθεσε ότι " καταλαβαίνω τις εκδηλώσεις του κόσμου, το πώς νιώθουν και σέβομαι το πώς αντιδρούν. Εφόσον το club κρίνει πως η δουλειά μας είναι ανεπαρκής και πάρει σχετικές αποφάσεις, θα τις δεχθούμε. Και μια νίκη στις καθυστερήσεις, δεν θα έπρεπε να κάνει διαφορά -εφόσον ξαναλέω οι υπεύθυνοι κρίνουν πως η δουλειά μας δεν αρκεί. Σας διαβεβαιώ ωστόσο, πως η ομάδα δεν είναι διαλυμένη".

Photos: Associated Press