Αλεσάντρο ντελ Πιέρο: Ενας ζωγράφος των γηπέδων

Οταν το 1993 η Γιουβέντους αποκτούσε από την Πάντοβα ένα βραχύσωμο παιδί 19 ετών, ίσως κανείς δεν φαντάζονταν ότι ο εν λόγω ποδοσφαιριστής θα εξελισσόταν σε έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχουν φορέσει ποτέ την φανέλα της. Το βέβαιο είναι ότι ούτε ο ίδιος ο Αλεσάντρο Nτελ Πιέρο φανταζόταν ότι θα έγραφε το όνομά του με "χρυσά γράμματα" στην ιστορία της αγαπημένης του ομάδας

Πόσο μάλλον ότι μετά από δεκατρία χρόνια πορείας στους "μπιανκονέρι", o "Πιντουρίκιο" θα αποκαθήλωνε το παιδικό του ίνδαλμα από την πρώτη θέση των σκόρερ του συλλόγου, τον Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι. Αυτό συνέβη στις 10 Ιανουαρίου του 2006, όταν σε παιχνίδι κυπέλλου με αντίπαλο την Φιορεντίνα πέτυχε τρία γκολ και έφτασε τα 185, έναντι των 182 του μεγάλου άσου του παρελθόντος.

Λίγους μήνες αργότερα, στην πιο "μαύρη" περίοδο της Γιουβέντους, αφού αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στη Serie B, το "άστρο" του Nτελ Πιέρο συνεχίζει να λάμπει. Με το (νικητήριο) γκολ που πέτυχε στις 28 Οκτωβρίου απέναντι στη Φροζινόνε έφτασε τα 200 τέρματα με την αγαπημένη του ομάδα, δημιουργώντας ένα (κατά τα φαινόμενα) ακατάρριπτο ρεκόρ.

Στις 23 Μαρτίου του 2008, με την "γηραιά κυρία" στη Serie A και πάλι, κόντρα στην Ιντερ στο πάλαι ποτέ derbi d' Italia, ο ντελ Πιέρο οδηγεί την ομάδα του σε μεγάλη νίκη μέσα στο "Τζιουζέπε Μεάτσα". Είναι η 552η εμφάνισή του με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας. Είναι το νέο ρεκόρ του "Πιντουρίκιο", που φτάνει στην κορυφή της σχετικής λίστας τον Γκαετάνο Σιρέα.

Τα πρώτα βήματα

Το ντεμπούτο του Nτελ Πιέρο με την "μπιανκονέρα" φανέλα έγινε τον Σεπτέμβριο του 1993 απέναντι στη Φότζια, ως αλλαγή. Το πρώτο του γκολ το πέτυχε στο επόμενο παιχνίδι, κόντρα στη Ρετζιάνα και πάλι ως αλλαγή, ενώ στο πρώτο του παιχνίδι που άρχισε ως βασικός, με αντίπαλο την Πάρμα, σημείωσε τρία τέρματα.

Ο γεννημένος στις 9 Νοεμβρίου του 1974 στο Κονελιάνο, προάστιο του Τρεβίζο, Nτελ Πιέρο πέρασε τα πρώτα χρόνια στον πάγκο της Γιουβέντους, έχοντας μπροστά του ονόματα όπως ο Τζιανλούκα Βιάλι και ο Φαμπρίτσιο Ραβανέλι. Με τον καιρό, ο Μαρτσέλο Λίπι τον εμπιστεύτηκε και δημιούργησε μία αχτύπητη επιθετική τριπλέτα για τη "γηραιά κυρία", η οποία την οδήγησε στο πρωτάθλημα του 1995 και το Τσάμπιονς Λιγκ του 1996.

Ακολούθησε η σεζόν 1996/97, η πρώτη κατά την οποία ο "Μεγαλέξανδρος" του ιταλικού ποδοσφαίρου είχε ηγετικό ρόλο στην ομάδα, με τον Φίλιπ ο Ιντζάγκι, τον Ζινεντίν Ζιντάνκαι τον Κριστιάν Βιέρι να αναπληρώνουν το κενό των Βιάλι και Ραβανέλι. Στο πρωτάθλημα πέτυχε 21 γκολ και ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ αλλά και πρωταθλητής, ενώ στο Τσάμπιονς Λιγκ έφτασε με τη Γιουβέντους μέχρι τον τελικό (ηττήθηκε από την Ντόρτμουντ), σημειώνοντας δέκα γκολ. Η κεκτημένη ταχύτητα της ομάδας απέφερε ακόμα ένα πρωτάθλημα, αυτό του 1997/98.

Τον Οκτώβριο 1998 ένας τραυματισμός τον άφησε εκτός δράσης για αρκετούς μήνες και αυτό (κατά πολλούς) δεν του επέτρεψε να φτάσει ποτέ στο όριο των δυνατοτήτων του. Η αλήθεια είναι ότι η καριέρα του δεν συνέχισε την ανοδική της πορεία, ενώ οι κατηγορίες για ντόπινγκ που βάρυναν τη Γιουβέντους εκείνη την περίοδο είχαν αντίκτυπο και στον ψυχολογικό τομέα. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη τη σεζόν, η Γιουβέντους χωρίς τον Nτελ Πιέρο τερμάτισε έκτη στο πρωτάθλημα.

Η επάνοδος

Οι χρονιές που ακολούθησαν δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές. Οι ομάδες της Ρώμης (Λάτσιο, Ρόμα) είχαν πάρει τα ηνία στο πρωτάθλημα και στην Ευρώπη, η Ρεάλ Μαδρίτης είχε ηγετικό ρόλο. Η αναγέννησή του ήρθε το 2001/02, όταν ο Μαρτσέλο Λίπι επέστρεψε στη "γηραιά κυρία". Η εκτίμηση των δύο ανδρών αλλά και η ευκολία να συνεννοούνται άμεσα φάνηκε αμέσως στον αγωνιστικό χώρο. Ο Nτελ Πιέρο σκόραρε 21 γκολ σε κάθε διοργάνωση και η Γιουβέντους κατέκτησε το πρωτάθλημα. Το 2002/03 ήρθε ακόμα ένας τίτλος με 16 γκολ σε 24 ματς από τον "Αλεξ". Τη νέα σεζόν, η Μίλαν ανέκοψε τους "μπιανκονέρι" στην Ιταλία, ενώ οι δύο ομάδες συναντήθηκαν εκ νέου στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, με νικητές τους "ροσονέρι".

Αυτό ήταν το "κύκνειο άσμα" του Λίπι στον πάγκο της "γηραιάς κυρίας" με τον Φάμπιο Καπέλο να τον διαδέχεται. Ο "Ντον Φάμπιο" δεν υπολόγιζε στον Αλεσάντρο Nτελ Πιέρο για τη βασική ενδεκάδα και απέκτησε τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς για να πλαισιώσει τον Νταβίντ Τρεζεγκέ στην επίθεση. Λίγο οι τραυματισμοί του Γάλλου, λίγο η εκπληκτική απόδοση του Nτελ Πιέρο κάθε φορά που αγωνιζόταν, ανάγκασε τον Ιταλό προπονητή να αλλάξει άποψη περί βασικών και μη και να προβεί σε rotation. Η Γιουβέντους κατέκτησε τον τίτλο και το 2005 και το 2006, αν και αργότερα αυτά τα τρόπαια αφαιρέθηκαν για το γνωστό σκάνδαλο Calciopoli.

Ο υποβιβασμός της Γιουβέντους στη Serie B ως απόρροια του σκανδάλου έφερε αρκετές αλλαγές, τόσο στη διοίκηση, όσο και στο αγωνιστικό τμήμα της ομάδας. Ο Nτελ Πιέρο, όμως, η "σημαία" του συλλόγου σύμφωνα με τους οπαδούς, δεν ήταν δυνατό να αποχωρήσει από τους "μπιανκονέρι" και σαν καλός καπετάνιος, παρέμεινε και στο ναυάγιο. Η δικαίωσή του ήρθε τον Οκτώβριο του 2006. Οταν έφτασε τα 200 γκολ με την Γιουβέντους, την οποία και οδηγεί στην επιστροφή της στη Serie A. Στα 32 του χρόνια, έχοντας κατακτήσει και τον τίτλο των ονείρων του, το Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική Ιταλίας το καλοκαίρι στη Γερμανία, το παλμαρέ του είναι πλήρες. Ο ίδιος, όμως, δεν είναι ακόμα έτοιμος να αφήσει το ποδόσφαιρο.

Ανανέωσε το συμβόλαιό του μετά από ένα μακρύ σίριαλ και θα παραμείνει κάτοικος Πιεμόντε για τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια. Ως πιστός υπηρέτης της Γιουβέντους πάντα, κάτι που αποδεικνύει και το ρεκόρ συμμετοχών στο οποίο έφτασε στο παιχνίδι πρωταθλήματος με την Ιντερ. Με 552 εμφανίσεις και την Γιουβέντους έτοιμη να ξαναδεί το όνομά της σε κληρωτίδα της Νιόν από τη νέα αγωνιστική περίοδο, ο Αλεσάντρο ντελ Πιέρο έχει επιτελέσει το έργο του.

Τόσα χρόνια... ζωγραφίζει στα γήπεδα και πλέον το τελευταίο στοίχημα είναι η εθνική ομάδα. Με τον Ρομπέρτο Ντοναντόνι τα πράγματα είναι δύσκολα, έστω κι αν διανύει μία από τις καλύτερες χρονιές της καριέρας του. Από το φθινόπωρο, όταν κι ο Ντοναντόνι θα αποχωρήσει από το πόστο, ο ντελ Πιέρο ίσως πάρει την τελευταία ευκαιρία στην "σκουάντρα ατζούρα". Μέχρι τότε, θα συνεχίζει να καταθέτει και την... ψυχή του σε κάθε παιχνίδι της Γιουβέντους, ολοκληρώνοντας την σπουδαία καριέρα του στις καρδιές των φιλάθλων των "μπιανκονέρι' κι όχι μόνο...

---