Πως ο ατζέντης του Χνιντ έγινε απρόσμενος μπελάς για την ΑΕΚ

Το ποσό ευμενώς σχολιάστηκε η απόκτηση του Νασίμ Χνιντ από την ΑΕΚ συνιστά από μόνο του ως γεγονός την απόδειξη για το ψαγμένο σκάουτινγκ που έγινε το περασμένο καλοκαίρι από τον Ίλια Ίβιτς και τους συνεργάτες του, ώστε να βρεθεί ένας κεντρικός αμυντικός με χαρακτηριστικά κοντινά σε αυτά του Όγκνιεν Βράνιες. Βέβαια, όταν προσπαθούσε να φέρει εις πέρας αυτήν την υπόθεση, καταφέρνοντας εν τέλει να αποκτήσει τον ποδοσφαιριστή μέσα από δύσκολες διαδικασίες κι αφού έπρεπε ο ίδιος να χαρίσει χρήματα στην πρώην ομάδα του (Σφαξιέν) για να προχωρήσει η μεταγραφή, ουδείς εντός ΑΕΚ φανταζόταν τους μπελάδες που θα προέκυπταν από τον ατζέντη του διεθνούς αμυντικού.

Είναι μια πραγματικότητα που δεν κολακεύει τον ποδοσφαιριστή, ίσως μακρόχρονα να του κάνει κακό. Προτού ακόμα τον δούμε να αγωνίζεται σε ικανό χρόνο ώστε να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για την επάρκειά του, αυτό που έχουμε μάθει από την πλευρά του Χνιντ (διότι ας μη γελιόμαστε, δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής που να μη γνωρίζει το τι σκέφτεται και το πώς πράττει ο εκπρόσωπος του) είναι ότι αξίζει να παίζει βασικός και πως δεν ήρθε στην ΑΕΚ για να κάνει τα ρεπό των άλλων.

Ασφαλώς κι η προοπτική με την οποία αποκτήθηκε δεν ήταν συνυφασμένη με το να αποτελεί τον τελευταίο τροχό της αμάξης στις θέσεις των στόπερ. Από την άλλη ωστόσο, ακόμα κι αν συμφωνήσουμε ότι τα χαρακτηριστικά του Τυνήσιου κεντρικού αμυντικού είναι ακριβώς αυτά που λείπουν από την καρδιά της οπισθοφυλακής της ΑΕΚ, τα οποία μάλιστα δεν διαθέτει στον ίδιο βαθμό και εν αφθονία άλλος στόπερ αυτής, υπάρχει στην ομάδα ένας προπονητής που κρίνει σε καθημερινή βάση τους ποδοσφαιριστές και επιλέγει το σχέδιο δράσης που ο ίδιος στο μυαλό του θεωρεί πιο ασφαλές για την Ένωση.

Το τελευταίο σενάριο που ενέπλεξε τον Χνιντ με τον Βράνιες και την πιθανότητα ανταλλαγής των δύο παικτών μεταξύ της Άντερλεχτ και της ΑΕΚ είχε ως προέλευση τον Τύπο της Τυνησίας, από όπου και αναπαρήχθη αργότερα σε ολλανδικά Μέσα. Εξυπακούεται ότι την ιστορία αυτή δεν την εμπνεύστηκε ο άνθρωπος που συνέταξε το κείμενο, ούτε την είδε το προηγούμενο βράδυ στον ύπνο του και θεώρησε ότι είναι μια μεγάλη αποκλειστικότητα για να τη γράψει. Κάποιος του την είπε.

Η σκέψη της λογικής οδηγεί σε διαρροή από την πλευρά του ποδοσφαιριστή. Για να το πούμε πιο συγκεκριμένα, όλα δείχνουν τον εκπρόσωπό του, καθώς είναι πολύ πιθανό για τη συγκεκριμένη ιστορία ο Χνιντ να μην είχε ιδέα. Δεν παύει όμως να είναι ακόμα μία παρασκηνιακή δράση, η οποία δημιουργεί ενόχληση εντός της ομάδας και βάζει την ΑΕΚ σε μία διαρκή διαδικασία διάψευσης πραγμάτων που γεννιούνται μέσα από φαντασία.

Δεν είναι κακό το να πιστεύει ο Χνιντ ότι είναι ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός που αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ διαθέτει. Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι απόλυτα αληθές, μπορεί να εκληφθεί ως ένα θετικό γεγονός, ως μια απόδειξη της μεγάλης πίστης του ίδιου του αθλητή στις δυνατότητές του. Συνήθως δε, οι ποδοσφαιριστές που αντιλαμβάνονται από όσα βλέπουν γύρω τους ότι αξίζουν περισσότερο από κάποιους άλλους, δεν πέφτουν και πολύ έξω.

Το αν αυτή είναι μία αλαζονική συμπεριφορά, θα το διαπιστώσουμε όταν θα πάρει συνεχόμενα ματς και θα καταφέρει ή όχι να γίνει βασικός. Έως τότε, είναι θεμιτό για τον ίδιο αλλά και για την ομάδα να πιστεύει ότι είναι εκείνος που πρέπει να παίζει. Η αθέμιτη εκδοχή της ιστορίας είναι αυτή που παρουσιάζεται από τον ατζέντη του, ο οποίος λειτουργεί σαν να πιστεύει ότι ο Χνιντ αφίχθη σε κάποια ποδοσφαιρική ‘μπανανία’, πολύ χειρότερη από το διάσημο πρωτάθλημα της Τυνησίας. Κι αυτός, από μόνος του, είναι ένας μπελάς που δεν ξέρεις ποτέ τι θα φέρει μπροστά.