Τώρα ο Γιαννίκης πρέπει να τα βάλει με τα θηρία

Τα έφερε έτσι η ζωή, ώστε η προ ενός μήνα επέκταση της συνεργασίας με τον Αργύρη Γιαννίκη να βρίσκεται μπροστά στην πιο δύσκολη διαδικασία που υπάρχει. Αφού ο προπονητής της ΑΕΚ δεν κατάφερε κόντρα σε αντιπάλους όπως ο ΟΦΗ (1-2) και ο Παναιτωλικός (1-2), να εκμεταλλευτεί τις γκέλες του Ολυμπιακού, πως θα το κάνει στις επόμενες τόσο μα τόσο δύσκολες και απαιτητικές αναμετρήσεις;

Με δύο νίκες σε αυτά τα ματς -κι εδώ πρέπει να αναλογιστούμε το ζήτημα της έδρας και πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα αν η ΑΕΚ έπαιζε στο δικό της σπίτι- η απόσταση από την κορυφή θα είχε μειωθεί στους 4 βαθμούς. Έτσι, παρά τις δεδομένες αγωνιστικές αδυναμίες της ομάδας, θα μιλούσαμε για μια άλλη κατάσταση και σίγουρα για καλύτερο κλίμα και ενισχυμένη ψυχολογία.

Οι στόχοι θρέφονται μέσα από τα αποτελέσματα κι όταν νιώθεις καλά για όσα πετυχαίνεις στο γήπεδο, τότε έχεις και το δικαίωμα να πιστεύεις σε αυτό που οι περισσότεροι βλέπουν ως ανέφικτο. Τι σημασία έχει όμως τι πιστεύουν οι άλλοι, όταν εσύ κάνεις όνειρα; Αρκεί να έχεις και έναν λόγο για να ταξιδεύεις με το μυαλό

Πίσω στην πραγματικότητα… Είναι δεδομένο ότι ο Γιαννίκης απέτυχε στη διαχείριση αγώνων που θα βοηθούσαν την ΑΕΚ να είναι πιο ενεργή στο παιχνίδι της κορυφής. Όχι απλώς επί των ημερών του η απόσταση από τον Ολυμπιακό αυξήθηκε, όχι μόνο δεν κατάφερε να τη μειώσει όταν εκείνος είχε άσχημα αποτελέσματα και η εικόνα του είναι γενικώς μίζερη, αλλά επιπροσθέτως έχασε και τη δεύτερη θέση από τον ΠΑΟΚ, ο οποίος βελτιώνεται και κάνει προσθήκες.

Πλέον ο προπονητής της Ένωσης καλείται να αλλάξει την εις βάρος του διαμορφωθείσα εικόνα, κόντρα σε αντιπάλους που έχουν καταστήσει την ΑΕΚ ”πελάτισσά” τους. Ετοιμάζεται για την πιο δύσκολη αποστολή που θα μπορούσε να έχει προπονητής ο οποίος προσπαθεί να εδραιωθεί στον πάγκο της ομάδας του. Διότι καλές οι ανακοινώσεις και οι επεκτάσεις των συμβολαίων, στο τέλος της ημέρας όμως είναι η πραγματικότητα των αγωνιστικών χώρων αυτή που κάνει τη διαφορά και προκαλεί τις αποφάσεις.

Τα ματς στα οποία ο Γιαννίκης θα κριθεί

Ό,τι και να λέμε τώρα, όσο σφοδρή κι αν είναι η διοικητική επιθυμία να αποδειχθεί ο Γιαννίκης ο προπονητής της επόμενης ημέρας και του νέου γηπέδου, τα αποτελέσματα θα κρίνουν τη μοίρα του πλέον. Είναι άλλωστε ανησυχητικά τα σημάδια της από μέρους του διαχείρισης στους έως σήμερα αγώνες.

Οι θέσεις στους πάγκους των μεγάλων ομάδων, εν πολλοίς διασφαλίζονται και μέσα από την αποφυγή απωλειών στα ματς με τις μικρομεσαίες ομάδες, όπως το momentum των προπονητών και η εδραίωσή τους στο ρόλο που έχουν αναλάβει επιτυγχάνονται με τις νίκες σε ντέρμπι, σε παιχνίδια υψηλής απαίτησης και δυσκολίας.

Ξεκινάμε από την Τετάρτη (19/1) και μετράμε αντίστροφα καθώς εντός των επόμενων 40 ημερών η ΑΕΚ θα αντιμετωπίσει τρεις φορές τον ΠΑΟΚ, σίγουρα μία τον Ολυμπιακό (που θα γίνουν τρεις αν ξεπεράσει το εμπόδιο του έτερου Δικέφαλου στο Κύπελλο) και τους Άρη, Παναθηναϊκός εκτός έδρας για το πρωτάθλημα.

Από το επίμαχο παιχνίδι της Τούμπας, στις 11/3/2018 όταν η ΑΕΚ είχε επί της ουσίας καπαρώσει τον τίτλο του πρωταθλήματος, έχουν περάσει σχεδόν 4 χρόνια, για την ακρίβεια έχουν συμπληρωθεί 46 ολόκληροι μήνες.

Έκτοτε οι δύο ομάδες έχουν συναντηθεί 15 φορές σε πρωτάθλημα, play offs, ημιτελικά και τελικούς Κυπέλλου. Σε αυτές τις αναμετρήσεις, όσο οδυνηρό, άκομψο ή ατιμωτικό κι αν ακούγεται, η ΑΕΚ μεταλλάχθηκε σε ομάδα που ο ΠΑΟΚ έχει του χεριού της (9 ήττες, 5 ισοπαλίες και μόλις 1 νίκη ο κάκιστος απολογισμός).

Την Τετάρτη λοιπόν στην Τούμπα (19/1, 19:00, COSMOTE SPORT 1 HD και Live από το SPORT24) αρχίζει η προσπάθεια του Γιαννίκη να πείσει ότι αξίζει να βρίσκεται στον πάγκο της ΑΕΚ, όχι μέσα από έναν αλλά μια σειρά σπουδαίων αγώνων που είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να δει σήμερα κάποιος το πως αυτή η ομάδα θα καταφέρει να ανταπεξέλθει.

Αυτή όμως είναι και η πιο μεγάλη ευκαιρία για τον πρώην τεχνικό του ΠΑΣ ώστε να πείσει ότι υπάρχουν πράγματα τα οποία μπορεί να αλλάξει ριζικά, ανεξάρτητα από την ενίσχυση της ΑΕΚ ή όχι. Εκείνος άλλωστε μίλησε για ρόστερ με καταπληκτική ποιότητα όταν ανέλαβε, όχι εμείς.