Το επικοινωνιακό χάσμα της ΑΕΚ με τον κόσμο της

Κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων ετών της επιστροφής από το μαύρο τούνελ των μικρότερων κατηγοριών προς το φως της Αναγέννησης μέσα από την κατασκευή του νέου γηπέδου, ο κόσμος της ΑΕΚ έμαθε να κάνει υπομονή, να αναγνωρίζει, να προσπερνά και να στηρίζει. Ήταν δίπλα στην ομάδα σε κάθε αναποδιά, ήταν εκεί για να σκεπάσει με φροντίδα και αγάπη όλες τις κακοτεχνίες και ανορθογραφίες που κατά καιρούς αφορούσαν στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, αναγνωρίζοντας τη σημασία των σπουδαίων έργων (γήπεδο και προπονητικό κέντρο) για το μέλλον του club.

Αυτή η περίοδος ωστόσο που ο μέσος φίλος της ΑΕΚ βιώνει, της τεράστιας προσμονής και μαζί αδημονίας για την είσοδο της στο καινούργιο σπίτι της, είναι συνάμα και η πιο δύσκολη που έχει υπάρξει από το καλοκαίρι του 2013 κι εντεύθεν. Είναι επίσης η πρώτη φορά πού νιώθει τόσο πολύ αποξενωμένος και δυνατά την ανάγκη να ακούσει από την ίδια την ομάδα ποιο είναι το ποδοσφαιρικό σχέδιό της ενόψει της πιο λαμπρής επόμενης ημέρας στην ιστορία του συλλόγου.

Η ΑΕΚ οφείλει απέναντί του να γίνει ξεκάθαρη και πολύ συγκεκριμένη. Να επικοινωνήσει τους λόγους για τους οποίους δεν κατάφερε να δημιουργήσει τις σωστές βάσεις επάνω στην κατάκτηση του τίτλου το 2018, να εξηγήσει γιατί συνεχίζει να κάνει βήματα προς τα πίσω στο αγωνιστικό κομμάτι και να αναλύσει πώς σκέφτεται την επόμενη ημέρα της. Με τρόπο σαφή, ειλικρινή και δίχως άλλες περιστροφές. Ο κόσμος θα εκτιμήσει περισσότερο το να γνωρίζει επί παραδείγματι ότι μέχρι να μπει η ομάδα στο νέο γήπεδο της, η ψαλίδα από την κορυφή θα παραμένει μεγάλη. Αρκεί να προκύπτουν σαφήνεια και στόχευση σε αυτό που το club θέλει να υπηρετήσει από εδώ και στο εξής.

Όχι, δεν είναι ο τεχνικός διευθυντής Παναγιώτης Κονέ αυτός ο οποίος πρέπει να πάρει στους ώμους του την ευθύνη του όποιου σχεδίου έχει εκπονηθεί, διότι δεν είναι εκείνος που έχει χαράξει τη στρατηγική. Καλό θα ήταν να βρίσκεται στο πάνελ (αν υπάρξει τέτοιο), όμως όχι να είναι ο ίδιος εκεί ως ο κεντρικός ομιλητής. Αν κάποιος πρέπει να απλώσει τις σκέψεις του για το πού βαδίζει η ΑΕΚ σήμερα και το πώς θα πορευτεί στο εξής στο αμιγώς ποδοσφαιρικό κομμάτι, αυτός είναι ο άνθρωπος που εξασφαλίζει το μέλλον της σε βάθος δεκαετιών, ο Δημήτρης Μελισσανίδης.

Τις τελευταίες ημέρες καταφτάνουν πολλές πληροφορίες και φήμες στα δημοσιογραφικά έδρανα. Σύμφωνα με κάποιες, οι οποίες ωστόσο δεν είναι απολύτως διασταυρωμένες, επίκεινται αλλαγές στο οργανόγραμμα της ΠΑΕ. Λέγεται ότι ο Μηνάς Λυσάνδρου είναι σε συζητήσεις για την παραμονή του ή όχι σε αυτό, ακούγεται ότι συζητήθηκε η επιστροφή του Ντούσαν Μπάγεβιτς σε επιτελικό ρόλο, ενώ έχει υπάρξει ραντεβού με τον άλλοτε τεχνικό διευθυντή του Άρη και του Παναθηναϊκού, Ντίνο Διαμαντόπουλο για ενδεχόμενο ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Κατ’ άλλες πηγές πάντως, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι δραματικά, καθώς η αναβλητικότητα της ΑΕΚ σε τέτοια ζητήματα, συνήθως επικρατεί των δραστικών αλλαγών.

Στο τέλος της συζήτησης ωστόσο, αυτό που προκύπτει είναι το εμφανές και ενοχλητικό κενό στην επικοινωνιακή πολιτική και ρητορική της ομάδας. Η ΠΑΕ άγεται και φέρεται ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα, μπαίνει σε διαδικασίες διαψεύσεων που στην πορεία την εκθέτουν -καθώς αποδεικνύεται ότι αυτά για τα οποία έλεγε ότι δεν ασχολείται, ήταν τελικά κυρίαρχα στοιχεία στην ατζέντα της- και γενικώς έχει δημιουργήσει ένα ψυχικό χάσμα με τον κόσμο της ο οποίος δεν έχει από κάπου να πιαστεί, πέραν της προσμονής για την Opap Arena. Επιμένει να ακούσει, όμως εισπράττει σιωπή.

Ένα ξεκαθάρισμα με τον κόσμο της, μία επεξήγηση του ποδοσφαιρικού πλάνου της, όποιο και αν είναι αυτό, θα βοηθούσε πολύ προς την κατεύθυνση της ψύχραιμης αντιμετώπισης των πραγμάτων αλλά και της πιστοποίησης ότι υφίσταται ένα σχέδιο το οποίο θα καταστήσει την ομάδα ξανά ανταγωνιστική και την ΠΑΕ περισσότερο λειτουργική. Είναι κάτι που οι φίλοι της ομάδας το θέλουν, το περιμένουν, έως και το απαιτούν. Και κάποια στιγμή πρέπει να γίνει, όχι σε ύφος απολογητικό γιατί λάθη κάνουν όλοι, αλλά με τόνο που θα πείθει ότι υπάρχει ο τρόπος ώστε η εικόνα να αλλάξει προς το καλύτερο.