Τα ματς που βοηθούν τον Τζόλη να απογειωθεί και τον ΠΑΟΚ να δυναμώνει
Με χαρακτηριστική άνεση, τέσσερα γκολ, μηδέν παθητικό και τον Αλέξανδρο Τζόλη να συνεχίζει σε οργιώδεις ρυθμούς, ο ΠΑΟΚ βρίσκει την ταυτότητα ενόψει των μεγάλων ματς που θα έρθουν, ενώ ο 'μικρός' φτερουγίζει για το εξωτερικό.
Το παιχνίδι με τη Λαμία ήταν το ιδανικό για ένα ευχάριστο μεσημέρι στην Τούμπα. Ηλιόλουστο μεσημέρι, πράγμα ολίγον σπάνιο τις τελευταίες μέρες, όπως σπάνιο τείνει να γίνει το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ δεν δέχεται γκολ. Την Κυριακή το κατάφερε. Ναι, απέναντι στη Λαμία, που δεν έχει να επιδείξει τίποτα σημαντικό επιθετικά, αλλά η οποία στο πρόσφατο ματς κυπέλλου στο ίδιο γήπεδο, έβαλε δύο γκολ.
Αυτή τη Λαμία έπαιξε ο Δικέφαλος και κέρδισε με χαρακτηριστική άνεση. Με την άνεση που πρέπει να κερδίζει τέτοιους αντιπάλους, αλλά και ακόμα ισάξιούς του. Και αυτή τη δυνατότητα θα την αποκτήσει σιγά-σιγά, παιχνίδι με παιχνίδι. Όχι με άναρθρες σοσιαλμιντιακές κραυγές από δήθεν απεγνωσμένους οπαδούς που θέλουν το κεφάλι του Πάμπλο Γκαρσία στο πιάτο. Βρείτε 100 αρνητικά για τον Ουρουγουανό, σίγουρα όμως δεν είναι ο προπονητής που πρέπει να στηθεί στον τοίχο από τώρα και ειδικά από τη στιγμή που ανέλαβε μία ομάδα μεσούσης της σεζόν.
Αυτή η ομάδα που έχει στα χέρια του ο Γκαρσία προσπαθεί να βρει αγωνιστική ταυτότητα. Και ταυτόχρονα προσπαθεί εκείνος να της δώσει νιάτα και φρεσκάδα. Ο Τζόλης σκόραρε ξανά, μοίρασε ασίστ, τραυματίστηκε και γέμισε με αγωνία τον κόσμο -αν και δεν φαίνεται να είναι κάτι τόσο σοβαρό τελικά- ο Μπαμπά πήρε φανέλα βασικού, πήρε την ευκαιρία του, ζήτησε το γκολ και το πήρε. Ένα σκορ, το 4-0, που δεν είναι απλά μία επίδειξη δύναμης του Δικεφάλου απέναντι στη Λαμία, αλλά ένα ματς που έβαλε στην εξίσωση και τον Γκανέζο ποδοσφαιριστή.
Τώρα η Λαμία δεν υπάρχει στο κάδρο. Τουλάχιστον μέχρι τη ρεβάνς του κυπέλλου, στην οποία ο ΠΑΟΚ υπό φυσιολογικές συνθήκες θα βγάλει την... αγγαρεία και θα προχωρήσει στη διοργάνωση. Τώρα είναι τα δύσκολα για τον Δικέφαλο. Δύο εκτός, με Αστέρα Τρίπολης και Παναθηναϊκό και το ντέρμπι με τον Άρη στην Τούμπα. Μέχρι το φινάλε της κανονικής διάρκειας και πάντα με τον ρεαλιστικό στόχο της 2ης θέσης, ο ΠΑΟΚ χρειάζεται μεγάλες νίκες και μεγάλες εμφανίσεις.
Τα παιχνίδια που έχει μπροστά του είναι η ευκαιρία να δώσει απαντήσεις -ή για να το θέσουμε καλύτερα, να απαντήσουν οι ίδιοι στον εαυτό τους που τόσο έχουν αδικήσει- και πρωτίστως είναι ευκαιρία να (απο)δείξει τις πραγματικές του δυνατότητες. Είναι παιχνίδια που μπορούν να φουσκώσουν το 'εγώ', την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση. Το χρειάζεται και ο ίδιος ο Πάμπλο Γκαρσία.
Όλα τα άλλα στον ΠΑΟΚ έπονται. Δεν υπάρχει πια θέμα πολυϊδιοκτησίας, δεν υπάρχει θέμα προπονητολογίας, υπάρχει μόνο θέμα Τζόλη, αλλά και αυτό το καλοκαίρι, πρώτα ο Θεός, να 'ναι καλά το παλικάρι. Και ο Δικέφαλος δεν πρόκειται να αφήσει το σημαντικότερο περιουσιακό του στοιχείο αν δεν ικανοποιηθεί στο έπακρο. Όπως ικανοποιούνται άπαντες με τις εμφανίσεις του υπερταλαντούχου νεαρού. Μακάρι να μπορούσε ο ΠΑΟΚ να τον κρατήσει και να χτίσει πάνω του το μέλλον.
Αυτό θα ήταν ό,τι καλύτερο για τον Δικέφαλο, ίσως σημαντικότερο και από έναν τίτλο. Ο νόμος του ποδοσφαίρου, όμως, είναι τέτοιος που η αγορά είναι αμείλικτη και από τη στιγμή που υπάρχουν τα παραδείγματα σαν του Τσιμίκα γιατί να μην απαιτήσει ο ΠΑΟΚ το μεγαλύτερο οικονομικό αντάλλαγμα. Μιλάμε για ό,τι καλύτερο έχει αυτή τη στιγμή να επιδείξει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Τζόλης δεν είναι απλά το 'next big thing', που λένε και στο χωριό μου, είναι ήδη μεγάλος ποδοσφαιριστής.