Παναθηναϊκός-Λαμία: Ο πρωταθληματικός Γενάρης τελείωσε με πόνο
Το 0-0 με τη Λαμία είναι γκέλα, αυτό δεν χωράει αμφιβολία, δημιουργεί τη σχετική ξενέρα, αλλά η εικόνα του Παναθηναϊκού διατηρήθηκε στα επίπεδα των τελευταίων αγώνων παρά το γεγονός ότι παραμένουν τα κενά διαστήματα.
Από γκέλες ο Παναθηναϊκός εφέτος μέτρησε πολλές, αυτή όμως το βράδυ του Σαββάτου με τη Λαμία (0-0), ήταν υπό τη στενή έννοια του όρου. Και είναι από αυτές που 'πονάνε' γιατί έχει προηγηθεί το σερί των 5 νικών, η κάλυψη της διαφοράς από τις πρώτες θέσεις, αλλά και η ήττα του Άρη που αυτομάτως δημιουργούσε προϋποθέσεις ευκαιρίας στους 'πράσινους' να πλησιάσουν κι άλλο.
Η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια που ο Παναθηναϊκός του Μπόλονι έπαιρνε τις νίκες και έχτιζε χαρακτήρα και ψυχολογία είναι ότι με τη Λαμία ήταν καλύτερος. Πιο επιθετικός, με περισσότερες ευκαιρίες, αλλά το γκολ δεν ήρθε. Το γκολ που ήρθε με Λάρισα, Άρη και ΟΦΗ, μεταξύ άλλων, δημιουργώντας αυτομάτως συνθήκες νίκης. Και για πρώτη φορά μετά από καιρό ο Παναθηναϊκός βρέθηκε αντιμέτωπος ακριβώς με αυτό: τη δυστοκία του.
Πριν τη Λαμία οι 'πράσινοι' έπαιρναν το γκολ στις πρώτες φάσεις που δημιουργούσαν και εκτός από το προβάδισμα έπαιρναν και την ψυχολογία. Από κει και πέρα ρόλο έπαιζε η διαχείριση. Το Σάββατο στο 'Απόστολος Νικολαΐδης' η ομάδα του Μπόλονι βρέθηκε σε διαφορετικό μομέντουμ. Το γκολ δεν ήρθε στις συνθήκες που παρουσιάστηκαν και οι γηπεδούχοι πρόσθεσαν και πίεση. Όσο το γκολ δεν ερχόταν και ο Επασί έλεγε 'όχι' στις προσπάθειες του Παναθηναϊκού, το άγχος και η πίεση αυξανόταν. Κάτι άγνωστο για τον Παναθηναϊκό των τελευταίων αγώνων που γινόταν αφεντικό στο ματς από νωρίς.
Αυτό που μένει από το παιχνίδι είναι το κακό πρώτο ημίχρονο. Συνήθως ο Παναθηναϊκός του Μπόλονι κάνει κακό δεύτερο ημίχρονο, με τη Λαμία απείλησε ελάχιστα, πήγε με το 0-0 στα αποδυτήρια και αυτομάτως έπρεπε να διαχειριστεί αναλόγως το αποτέλεσμα. Όπερ σημαίνει ποδόσφαιρο κυριαρχίας (και) στο δεύτερο μέρος με περισσότερο αποτελεσματικότητα. Το έκανε. Έφερε την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, Καρλίτος και Μακέντα βρήκαν διαδρόμους και απείλησαν, αλλά ο Επασί της Λαμίας έκανε το καλύτερο βράδυ αν όχι της καριέρας του σίγουρα του εφετινού πρωταθλήματος.
Το 0-0 θα 'πονούσε' περισσότερο αν ο Παναθηναϊκός δεν έπαιζε καλά. Η γεύση που μένει μετά το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή είναι γλυκιά. Το 0-0 είναι γκέλα, αυτό δεν χωράει αμφιβολία, δημιουργεί τη σχετική ξενέρα, αλλά η εικόνα των 'πράσινων' διατηρήθηκε στα επίπεδα των τελευταίων αγώνων παρά το γεγονός ότι παραμένουν τα κενά διαστήματα.
Μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός του Λάζλο Μπόλονι -και πρέπει να τονίζεται η παρουσία του Ρουμάνου- είχε μάθει να νικά ακόμα και όταν δεν ήταν καλύτερος. Το βράδυ του Σαββάτου ήταν το οξύμωρο του πράγματος: δεν νίκησε αν και ήταν καλύτερος. Το μομέντουμ, πάντως, εξακολουθεί να παραμένει και θα φανεί στο επόμενο παιχνίδι, πριν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Μέχρι το ματς με τον Ατρόμητο, πόσο μάλλον με τους 'ερυθρόλευκους', ο Μπόλονι πρέπει να δουλέψει περισσότερο στο κομμάτι της ψυχολογίας σε περίπτωση που το 0-0 με τη Λαμία προκαλέσει κατήφεια. Το αντίστοιχο 0-0 με τον Αστέρα Τρίπολης δεν έφερε την καταστροφή, ακολούθησε το σερί, έπαιξε ρόλο η δουλειά που γίνεται στο Κορωπί.
Ο Παναθηναϊκός φεύγει από τον... πρωταθληματικό Γενάρη και μπαίνει στον Φλεβάρη με θετικό πρόσημο. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται για λίγες ώρες ακόμα στο μεταγραφικό κομμάτι. Η ομάδα του τριφυλλιού πηγαίνει για εξτρέμ, με ποδοσφαιριστή Β' Γαλλίας, με νούμερα που δεν εντυπωσιάζουν ως 'βιογραφικό' που θα κάνει τη διαφορά και σε μία θέση που επί της ουσίας υπάρχει (και) ο Εμμανουηλίδης, η 'εσωτερική μεταγραφή' του Ιανουαρίου.
Ο Λάζλο Μπόλονι, βέβαια, έχει αποκτήσει το δικαίωμα να αποφασίζει για μία τέτοια κίνηση, απλώς το ερωτηματικό αφορά κυρίως στη θέση που γίνεται η ενίσχυση και όχι σε ποιος θα έρθει γι' αυτή.