Ο Λευκός Πύργος θα φωτιστεί με το ολόγραμμα του Πάμπλο Γκαρσία

Το όνειρο για κάθε προπονητή όταν αναλαμβάνει μία ομάδα είναι η πίστωση χρόνου από τον κόσμο και τη διοίκηση. Ο Πάμπλο Γκαρσία την είχε πριν καν αποφασιστεί ότι θα είναι ο αντικαταστάτης του Αμπέλ Φερέιρα. Ο Ουρουγουανός τεχνικός του ΠΑΟΚ απολαμβάνει έναν ιδιότυπο μήνα του μέλιτος που θα κρατήσει παραπάνω από το χρονικό περιθώριο που ορίζουν οι 'νεόνυμφοι', αλλά ο ίδιος δεν κάθεται πάνω σε αυτή την αναγνώριση. Συμπορεύεται με αυτή και δημιουργεί τον ΠΑΟΚ της επόμενης μέρας.

Η ανατροπή με την Αϊντχόφεν και η επιβλητική 'τεσσάρα', οι τέσσερις νίκες από τότε που ανέλαβε, η ανατροπή την Κυριακή κόντρα στον αξιόμαχο ΠΑΣ Γιάννινα, η γενικότερη εικόνα του ΠΑΟΚ ως προς τη θέληση και την αποφασιστικότητα των ποδοσφαιριστών είναι δικά του κεκτημένα. Δεν έγινε ξάφνου ο Δικέφαλος η σούπερ ομάδα που μοιάζει ανίκητη, αυτή τη φορά όμως ξέρεις ότι ο ΠΑΟΚ του Γκαρσία δεν θα τα παρατήσει πριν από το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή.

Με τον Φερέιρα στον πάγκο θα ήταν άγνωστο αν ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να ανατρέψει τα ματς που του στράβωναν και ας πάρουμε το τελευταίο χρονικό, αυτό της Κυριακής. Με τον Γκαρσία στον πάγκο ξέρεις ότι αν εμφανιστούν εμπόδια δεν θα πέσει αμαχητί. Κάποια στιγμή θα έρθει και το στραβοπάτημα, κάποια στιγμή θα έρθει η ανάγκη ο Δικέφαλος να αντιμετωπίσει ένα κακό αποτέλεσμα, τουλάχιστον θα το έχει παλέψει, θα έχει διεκδικήσει τις πιθανότητές του στο παιχνίδι.

Ο Πάμπλο Γκαρσία είναι από τους προπονητές που όταν ανέλαβε δεν ζήτησε χρόνο. Πράγμα σπάνιο όχι γιατί έχει τη σιγουριά της αποθεωτικής αγάπης από τον κόσμο, αλλά γιατί ξέρει ότι ο χρόνος το μόνο που καταφέρνει είναι να μην εξαφανίζει τα όποια σημάδια της εσωστρέφειας. Ο Γκαρσία γνωρίζει καλά ότι μόνο τα αποτελέσματα γιατρεύουν τις πληγές, μόνο που ο κόσμος του ΠΑΟΚ είχε κάτι περισσότερο ανάγκη από τα αποτελέσματα: ήθελε την παρουσία, το πρόσωπο εκείνο που θα τον εμπνεύσει.

Ο κόσμος της ομάδας δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να φωτιστεί ο Λευκός Πύργος με το ολόγραμμα του Πάμπλο, δεν έχει κανένα πρόβλημα αν αυτή τη στιγμή ο Ουρουγουανός είναι πάνω από την ομάδα ως προς τα συναισθήματα που γεννά η παρουσία του. Δεν κερδίζει ο ΠΑΟΚ, κερδίζει ο ΠΑΟΚ του Γκαρσία και αυτό έχει την όλη ουσία τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Όλα τα άλλα είναι δευτερευούσης σημασίας. Η στήριξη της διοίκησης με την πρόταση για ανανέωση συμβολαίου είναι μία κίνηση εμπιστοσύνης, αλλά ταυτόχρονα βγαλμένη μέσα από το συναίσθημα. Έτσι κι αλλιώς ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα που ζει με το συναίσθημα και τρέφεται από αυτό. Γι' αυτό ο Πάμπλο Γκαρσία είναι κάτι πολύ μεγάλο και αναγκαίο, γιατί κρατά ζωντανή μία ομάδα που πέρυσι ήταν απλώς ένας ποδοσφαιρικός οργανισμός επαγγελματικής νοοτροπίας. Δεν είχε αυτή τη λέξη που αρχίζει από 'κ', για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται.

Τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ αποκτούν διαφορετική οντότητα ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Γιατί είναι παιχνίδια που κοουτσάρει ο Ουρουγουανός. Το 2-1 επί του ΠΑΣ με ανατροπή στο 91' και γκολάρα του Καντουρί δεν γέννησε ιστορίες περισσότερες από αυτές που θα γεννά η φιγούρα του Πάμπλο στην άκρη του πάγκου και οι δηλώσεις του μετά από κάθε ματς.