Ο ΠΑΟΚ τα κατάφερε γιατί σταμάτησε να κομπάζει και να φωνάζει

Το παιχνίδι με την Μπεσίκτας δεν ήταν αφορμή για τα ελληνοτουρκικά και να γιγαντωθούν οι φωνές όσων θέλουν να πάρουν την Αγιά Σοφιά. Το παιχνίδι με την Μπεσίκτας δεν ήταν σαν όλα τα άλλα που είχε δώσει ο ΠΑΟΚ. Και να σκεφτείτε ότι μέχρι πριν από λίγο καιρό ο 'Δικέφαλος' προσπαθούσε στα πλέι οφ να δείξει κάτι από ομάδα και το μόνο που έχει να θυμάται είναι το διπλό στο γήπεδο Καραϊσκάκη.

Το παιχνίδι με την Μπεσίκτας, λοιπόν, ήταν ένα νοκ άουτ ματς. Κάτι σαν τελικός. Για τα λεφτά, την εξασφάλιση των ομίλων του Europa League, για όλα όσα θα μπορούσαν να προκαλέσουν πρόβλημα στον ΠΑΟΚ. Για σκεφτείτε ένας πρόωρος αποκλεισμός τι θα έφερνε στο σύλλογο ακόμα κι αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μία καλή και σίγουρα αξιοσημείωτη χρονιά; Πρωτίστως, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ ήθελε να κερδίσει τον εαυτό του και μετά την Μπεσίκτας. Τον εαυτό του τον κέρδισε στο 2-0 του Τζόλη, την Μπεσίκτας στο 3-1 του πρώτου ημιχρόνου. End of story. Ένα από τα πιο εύκολα ευρωπαϊκά παιχνίδια του 'Δικεφάλου' που κοιτάζει παραπέρα, στα επόμενα βήματα μέχρι τη (δύσκολη έτσι κι αλλιώς) επίτευξη του ονείρου με τη συμμετοχή σε ομίλους Champions League.

Σε μονά ματς τον ΠΑΟΚ να μην τον φοβάστε. Όταν δίνει αυτά τα παιχνίδια τα πηγαίνει μια χαρά, στα διπλά είναι το ζήτημα. Κι αν φτάσει να παίξει μέχρι τα διπλά, δηλαδή ένα βήμα πριν από τους ομίλους, το θέμα είναι ότι θα τα έχει πάει καλά. Κι αυτό το 'καλά' μεταφράζεται ότι εφέτος μπαίνει στην αφετηρία του restart με διαφορετικές και καλύτερες προϋποθέσεις. Μα, το βασικότερο είναι ότι μπαίνει με κάτι πιτσιρικάδες που αποδεικνύουν ότι εκεί στις μικρές ομάδες του ΠΑΟΚ γίνεται δουλειά.

Ο Τζόλης έκανε εντυπωσιακό παιχνίδι για ντεμπούτο στην Ευρώπη. Δύο γκολ, μία ασίστ, πήρε τον τίτλο του MVP στο σπίτι του, γνωρίζει την αποθέωση, θα είναι σε αναγνωρισιμότητα και αξία ο επόμενος Γιαννούλης του ΠΑΟΚ. Τον Τζόλη τον ξέραμε, έπαιξε και πέρυσι, πολλοί τον είχαν 'σταμπάρει' για μία ντρίμπλα που είχε κάνει στον Τσιμίκα και τον... ξάπλωσε. Είναι εκείνα τα οπαδικά highlight που βάζουν σε μία ιδιότυπη ζυγαριά δύο ποδοσφαιριστές. Ο ένας στη Λίβερπουλ, ο άλλος στον ΠΑΟΚ. Ο ένας έκανε το μεγάλο βήμα, ο άλλος τώρα κάνει τα πρώτα του.

Ο Τζόλης, όμως, δεν είναι για μία ντρίμπλα. Είναι για την οξυδέρκεια, το ποδοσφαιρικό θράσσος, για αυτό το ρημάδι το πλασέ που δείχνει πόσο καλά έχει δουλέψει τα πόδια του και τα τελειώματά του. Είναι και για αυτή την πάσα που δίνει στον Πέλκα για το 3-0 που έχει την απαραίτητη τροχιά, το φάλτσο εκείνο που θα αποφύγει τους αμυντικούς και θα πάει 'συστημένη' στον συμπαίκτη του.

Ο Τζόλης είναι το ένα κέρδος, ο άνθρωπος της (μίας) βραδιάς. Ο Αμπέλ Φερέιρα είναι το άλλο. Όχι γιατί κέρδισε ο ΠΑΟΚ, αλλά γιατί παρέταξε έναν ΠΑΟΚ ακριβώς όπως έπρεπε κόντρα σε μία ομάδα που φαινόταν ένα κλικ πιο κάτω ανέτοιμη, αλλά σαφώς πιο έμπειρη. Ο 'Δικέφαλος' έχει κενά και ο Πορτογάλος το γνωρίζει αυτό. Αλλά με δύο χαφ, με τον Σβαμπ να δείχνει ότι εφέτος θα είναι το βαρόμετρο, με τον 18χρονο Τζόλη στα 'βαθιά' και γενικότερα με ένα στήσιμο που ήταν το ιδανικό, έδειξε ότι και προπονητής είναι και game changer είναι. Και εφέτος είναι κανονικά και από την αρχή προπονητής του ΠΑΟΚ και θα πάρει ολάκερη την αποθέωση ή όλο το ανάθεμα στο ταμείο στο τέλος.

Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, 'καθάρισε' την Μπεσίκτας πιο εύκολα και από το εύκολο, είχε θετικό πρόσημο στο πρώτο του επίσημο ματς, πλέον έχει και λεφτά για να καλύψει τα 'χτυπητά' κενά. Αυτό που δεν έχει είναι χρόνο για αναλύσεις, υψηλές προσδοκίες που φτάνουν ως τα σύννεφα λόγω του αποτελέσματος και υπερβολές. Δευτέρα μαθαίνει αντίπαλο, έχει 15 μέρες να προετοιμαστεί, φτου και από την αρχή δηλαδή.

Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, ο ΠΑΟΚ πηγαίνει σταθερά και... ήσυχα για τους ομίλους. Δεν το φωνάζει, γιατί είναι νωρίς να κριθούν οι δυνάμεις του γι' αυτό, αλλά το θέλει. Και είναι η πρώτη φορά μετά από καιρό που βαδίζει στα βήματα των προηγούμενων αποτυχημένων προσπαθειών χωρίς να δημιουργεί μία ατμόσφαιρα που δεν θα μαζεύετε. Δεν ανεβάζει τον πήχη, δεν δημιουργεί προσδοκίες, θέλει το αποτέλεσμα. Τόσο απλά.

Ο ΠΑΟΚ, εν κατακλείδι, της βροχερής Τούμπας το βράδυ της Τρίτης ήταν αποτελεσματικός. Στυγνός 'δολοφόνος'. 'Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε'. Κυνικός όπως ακριβώς χρειάζεται σε αυτά τα παιχνίδια και όπως ακριβώς ήταν όταν κατέκτησε το νταμπλ. Αυτός ο ΠΑΟΚ μπορεί, αλλά δεν το λέει. Κι αν δεν τα καταφέρει, πάλι μπορεί. Παρόν έχει, μέλλον έχει, εσωστρέφεια να μην έχει κι όλα καλά. Γιατί, όπως λένε και οι φίλοι του, ΠΑΟΚ είσαι.