Ποιος είναι ο πραγματικός διώκτης του Ολυμπιακού για τον τίτλο;
Γιατί ο ΠΑΟΚ έχει το υλικό αλλά δεν ανταγωνίζεται τον Ολυμπιακό για τον τίτλο; Ποιο είναι το λάθος της ΑΕΚ και μέχρι πού θα αντέξει ο Άρης; Τι ισχύει με τον Παναθηναϊκό και την κούρσα της Super League Interwetten; Γράφει ο Σταύρος Καραΐνδρος.
Λίγο πριν φύγει το 2020 και ο Ολυμπιακός, εκτός από πρωταθλητής χειμώνα, μπορεί να ετοιμάζει σιγά-σιγά τη φιέστα του και για το πρωτάθλημα του Μαϊού. Όχι γιατί είναι τόσο εκκωφαντικά καλύτερος από τους πραγματικούς διώκτες του, αλλά γιατί οι (πραγματικοί) διώκτες έχουν καταφέρει να τινάξουν στον αέρα τη χρονιά τους, καθιστώντας παράλληλο μοναδικό, τη δεδομένη χρονική στιγμή, αντίπαλο των Πειραιωτών στη Super League Interwetten τον Άρη. Κι επειδή ο Άρης δεν ξέρουμε αν έχει το know-how -ομάδα πάντως έχει- για να αντέξει μέχρι τέλους, ο Ολυμπιακός αυτήν τη στιγμή τρέχει σε ένα ‘μαραθώνιο’, όντας χιλιόμετρα μπροστά από τους άλλους.
Ο ΠΑΟΚ, που ουσιαστικά έχει το ρόστερ και την ποιότητα να τον κοντράρει, ζει μία δεύτερη ‘εποχή πολυϊδιοκτησίας’, μπαίνοντας στο ‘τρυπάκι’ ενός πολεμικού παιχνιδιού που προς το παρόν τον φθείρει ψυχολογικά. Αν κι οι ανακοινώσεις που βγάζει δείχνουν ότι έχει το ‘πάνω χέρι’ στο μομέντουμ και προφανώς γίνεται επεξεργασία από το επιτελείο που βρίσκεται πίσω από αυτές, παραμένει κάτω από τον Ολυμπιακό στο αγωνιστικό κομμάτι, γιατί ακριβώς έχει να διαχειριστεί κι αυτό. Την πίεση που φέρνει ό,τι άφησε το ντέρμπι με τον Άρη και τα ψυχολογικά σημάδια που γίνονται εντονότερα.
Θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να αντικρούσει το παραπάνω, αλλά η εικόνα του προπονητή να κλαίει στην κάμερα, εμφανώς επηρεασμένος από όλα όσα έχουν συμβεί, δεν δείχνει ομάδα που είναι έτοιμη να ριχτεί στη ‘μάχη’. Αν το κλάμα του Πάμπλο Γκαρσία ήταν… πολεμική αντίδραση δύναμης και θάρρους για τη συνέχεια, θα φανεί στο προσεχές μέλλον. Προς το παρόν, όμως, φάνηκε ως μία ψυχοφθόρα κατάσταση ενός ανθρώπου που προσπαθεί να ανεβάσει αγωνιστικά και ψυχολογικά τον ΠΑΟΚ, αλλά δεν δείχνει να τα καταφέρνει για τον εαυτό του.
Αυτός ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, που μια χαρά πρωταθληματική ομάδα είναι κι έχει τη δυνατότητα να ‘χτυπήσει’ τον Ολυμπιακό, μπήκε σε μία κατάσταση που επί της ουσίας δημιούργησε ο αντίπαλος, μπήκε στο ‘τρυπάκι’ που λέμε στην καθομιλουμένη και ταυτόχρονα θέλει να παραμείνει ζωντανός στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Αυτός ο ΠΑΟΚ, που δεν έπεισε στην πρόσφατη νίκη με τον Παναθηναϊκό, χρειάζεται αγωνιστική βελτίωση, μεταγραφές και κάποιον να κρατήσει τα στεγανά στα αποδυτήρια ώστε όλη αυτή η κατάσταση με τον Ολυμπιακό και τον Άρη να μην περνάει μέσα σε αυτά.
Την ίδια ώρα, η ούσα στο -8 από την κορυφή ΑΕΚ, η οποία παίζει το τελευταίο ‘χαρτί’ για τις όποιες ελπίδες ανατροπής της κατάστασης στο προσεχές ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, έχει καταφέρει να αποδομήσει την πρωταθληματική ΑΕΚ του 2018 με επιλογές και αποφάσεις που προκαλούν μόνο ερωτήματα. Η επιστροφή του Μανόλο Χιμένεθ δεν είναι το μέγιστο θέμα, το γιατί έφυγε τις προηγούμενες φορές είναι.
Ο Ισπανός επιστρέφει χωρίς ουδείς να γνωρίζει ποιος είναι πραγματικά ο λόγος. Επιστρέφει για να σώσει ό,τι σώζεται από την τρέχουσα χρονιά ή για να αρχίσει σιγά σιγά το ‘χτίσιμο’ της νέας; Όποια κι αν είναι η απάντηση, τα αποτελέσματα πάντοτε θα είναι το βάρος στην πλάτη του και το άγχος να κρατήσει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Προς το παρόν πρωταρχικό μέλημα είναι το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, αυτό που θα κρίνει πολλά για… ΠΑΟΚ και Άρη (εκτός φυσικά της ίδιας της ΑΕΚ).
Ο τελευταίος ανταγωνιστής του τίτλου, Άρης, είναι η ομάδα που βρίσκεται στο επίκεντρο του εφετινού πρωταθλήματος. Πρώτον, για ό,τι έγινε στο ντέρμπι με τον συμπολίτη ΠΑΟΚ και ό,τι άφησε πίσω της αυτή η αναμέτρηση και δεύτερον για το γεγονός ότι παρά τις προβλέψεις περί του αντιθέτου, όχι μόνο δεν ‘ξεφουσκώνει’ αγωνιστικά, αλλά βρίσκει τις λύσεις κόντρα στις όποιες δυσκολίες για να παραμένει ανταγωνιστικός.
Η αναφορά στο know-how που έγινε στην αρχή του κειμένου έχει τη σημασία της. Αυτός είναι ουσιαστικά ο αντίπαλος του Άρη, η εμπειρία. Δεν είναι ομάδα που βρισκόταν σε πρωταθληματική τροχιά τα προηγούμενα χρόνια, είναι ομάδα που επέστρεψε στην κατηγορία για να τα κάνει όλα με τη σειρά. Το εφετινό είναι υπερβατικό, όπως υπερβατική είναι κι η αγωνιστική εικόνα του, αλλά η σταθερότητα συνεχίζει να είναι το μεγάλο πλεονέκτημα. Η συνέχεια θα είναι ενδιαφέρουσα κυρίως όσον αφορά στην αντίδραση των υπολοίπων, αν συνεχίσουν οι ‘κίτρινοι’ να είναι ‘σφηνωμένοι’ στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Το ‘κακό σπυρί’ για τους ανταγωνιστές.
Για Παναθηναϊκό, φυσικά, δεν χρειάζεται να γίνει αναφορά, αφού έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια ανήκει σε διαφορετική κατηγορία, όσον αφορά στους στόχους. Οι ‘πράσινοι’ έχουν να αντιμετωπίσουν άλλα προβλήματα και αυτά δεν έχουν να κάνουν με το αγωνιστικό κομμάτι. Ξάφνου ο Φεντερίκο Μακέντα έγινε “προβληματικός χαρακτήρας”, ξάφνου ο Λούκας Βιγιαφάνιες έγινε το “κακό παιδί”, ξάφνου εμφανίστηκε στην επικαιρότητα ο βοηθός του Λάζλο Μπόλονι και ξάφνου ένας Μπόλονι καλείται να αντιμετωπίσει ίσως περισσότερα προβλήματα από αυτά που βρήκε, όταν αντικατέστησε τον Ντάνι Πογιάτος.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έχει ακριβώς αυτόν τον ανταγωνισμό να αντιμετωπίσει στο δρόμο προς το σερί πρωτάθλημα. Κι αν παραμένει από τις πιο έμπειρες ομάδες στο να διατηρεί μία ‘εμπόλεμη’ κατάσταση που ‘πληγώνει’ ψυχολογικά τον αντίπαλο, δεν παύει να είναι η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος, δίχως να υπάρχει κάποιος να το αμφισβητήσει. Ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα πιο κοντά σε αυτό, αλλά το γιατί δεν τον αμφισβητεί, αναλύθηκε πιο πάνω.