Ολυμπιακός: Ο πρωταθλητής δεν είναι άτρωτος
Η τρίτη (εντός συνόρων) ήττα σε μια ατέλειωτη σεζόν, ακόμη κι αν στέρησε ένα τρόπαιο, δεν είναι καταστροφή για τον Ολυμπιακό. Αποτελεί όμως ευκαιρία να διαβάσει τις όποιες αδυναμίες και κενά έχει ο πρωταθλητής, για να εμφανιστεί ακόμη πιο ισχυρός στη νέα σεζόν ...
Σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει, πόσο μάλλον στον μαθημένο στις νίκες Ολυμπιακό. Παρόλα αυτά η 3η φετινή ήττα, εντός συνόρων, είναι μεν ένα στενόχωρο αποτέλεσμα που έφερε και την απώλεια ενός τροπαίου, δεν αποτελεί, ωστόσο, μια … καταστροφή. Προφανώς θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, σε περίπτωση που οι “ερυθρόλευκοι” είχαν νικήσει, άρα κατακτήσει και το νταμπλ, δεν αλλάζουν πολύ, ωστόσο, σε μια γενική εκτίμηση της χρονιάς.
Ο Ολυμπιακός παραμένει η κορυφαία ομάδα της χώρας, το έδειξε η συνολική απεικόνιση της βαθμολογίας στο πρωτάθλημα και το φαβορί για την επόμενη σεζόν. Ο ΠΑΟΚ που διψούσε, όσο ποτέ, να κατακτήσει αυτό το Κύπελλο του υπενθύμισε ότι δεν είναι άτρωτος, έχει αδυναμίες που πρέπει να καλύψει και κυρίως ανέδειξε και το βασικό ζητούμενο σε τέτοιους τελικούς: βασικό κίνητρο παραμένει η θέληση για το τρόπαιο. Κι απ’ αυτή οι Θεσσαλονικείς είχαν περίσσευμα! Ζούσαν για το Κύπελλο, απόδειξη οι αγκαλιές και οι τρελοί πανηγυρισμοί στο τέλος του ματς, όταν ο Πάμπλο Γκαρσία και οι παίκτες του έγιναν ένα κουβάρι στον αγωνιστικό χώρο (τα επινίκια του ΠΑΟΚ έμοιαζαν με εκείνα του πρωταθλήματος το 2019)!
Μα χρειάζεται ιδιαίτερο κίνητρο να θες ένα τίτλο; Όχι, αλλά όταν ο άλλος το θέλει περισσότερο. Σε αυτή τη διετία, που ο Ολυμπιακός έχει τον συγκεκριμένο κορμό παικτών (και προπονητή, φυσικά) από τους τέσσερις τίτλους που διεκδίκησε πήρε τους τρεις. Χάθηκε ο τέταρτος στη σειρά, απέναντι στον ΠΑΟΚ, που ζούσε εδώ και σχεδόν ένα μήνα (από τις 23 Απριλίου, όταν προκρίθηκε σε βάρος της ΑΕΚ στον δεύτερο ημιτελικό) για αυτό το παιχνίδι.
Κι ο Ολυμπιακός, βέβαια, είχε άπλετο χρόνο προετοιμασίας, αν και ουσιαστικά η χρονιά των “ερυθρολεύκων” τελείωσε πολύ νωρίτερα. Όταν νίκησαν (στις 11 Απριλίου) τον Παναθηναϊκό στο Γ.Καραϊσκάκης και εξασφάλισαν και μαθηματικά τον τίτλο. Πόσο εύκολο είναι μια ομάδα που έχει κάνει … δυο φιέστες για το πρωτάθλημα, μετράει 56 αγώνες μέσα στη σεζόν (με ελάχιστες διακοπές, αν σκεφτείτε ότι στις 6 Αυγούστου πέρσι έπαιξε με την Γουλβς και ένα μήνα μετά έμπαινε σε πρωτάθλημα και προκριματικά Champions League) να είναι φρέσκος, ορεξάτος και κυρίαρχος μέχρι το τέλος;
Και λάθη και αδυναμίες
Οι δικαιολογίες είναι αρκετές. Όμως ο Ολυμπιακός θα πρέπει να διαβάσει το ματς που έχασε, ώστε να βελτιώσει τις όποιες αδυναμίες του, γιατί ορισμένες απ’ αυτές εμφανίστηκαν και στη διάρκεια του τελικού. Και προφανώς να μην επαναλάβει τα ίδια λάθη…
✐ Ήταν σφάλμα να επιμείνει όλο το επιτελείο στην οπωσδήποτε συμμετοχή του Σωκράτη Παπασταθόπουλου; Εκ του αποτελέσματος, θα πούμε ναι, γιατί ο 33χρονος άσος ναι μεν έδωσε μια μεγάλη μάχη με το χρόνο, η θλάση, όμως, είναι ένας ύπουλος τραυματισμός και ελλοχεύει κινδύνους υποτροπής σε μια σύγκρουση, η επαφή, όπως συνέβη στην κόντρα με τον Ουάρντα. Ο Σωκράτης έγινε αλλαγή και ίσως να μην είναι τυχαίο, ότι από εκείνο το σημείο και μετά ο ΠΑΟΚ φάνηκε να κυριαρχεί μέσα στο γήπεδο.
✎ Χωρίς, όμως, τον Παπασταθόπουλο η τριάδα των στόπερ ήταν επιρρεπής στο λάθος. Από καθυστερημένη επέμβαση του Εμβιλά, κερδίζει το πέναλτι ο ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο με τον Σβαμπ. Κι ο Μίχαελ Κρμέντσικ είναι αυτός που εκθέτει ανεπανόρθωτα τους Σεμέδο-Χολέμπας στο τέλος του ματς. Μένει τρεις φορές ξεμαρκάριστος. Στην τρίτη και φαρμακερή κάνει το 1-2 και δίνει το Κύπελλο στον Δικέφαλο.
✏ Η οπισθοχώρηση του Εμβιλά στην τριάδα της άμυνας στερεί από τον Ολυμπιακό ένα παίκτη με εξαιρετική αίσθηση του γηπέδου και καλή βέβαια μεταβίβαση, από τη μεσαία γραμμή. Ναι μεν ο Γάλλος πήρε ρεβάνς, ισοφαρίζοντας το ματς, είναι προφανές ωστόσο ότι στους “ερυθρόλευκους” είναι χρησιμότερος σαν χαφ, παρά στα μετόπισθεν και στην τριάδα των στόπερ.
✏ Στο 3-4-3, βέβαια, ένας από τους τρεις κεντρικούς μέσους μένει εκτός ενδεκάδας. Στον τελικό, ενδεχομένως κάτι τέτοιο να μην ήταν … αδυναμία. Η έλλειψη μιας εναλλακτικής λύσης στη μεσαία γραμμή, μετά το 70-75, όταν κυρίως ο Μπουχαλάκης είχε κουραστεί πάρα πολύ, ήταν ολοφάνερη. Κι ο Καμαρά, που αλώνιζε το γήπεδο, ειδικά στο δεύτερο μέρος, δεν είχε την ίδια φρεσκάδα.
✐ Το σύστημα που παίζει το τελευταίο δίμηνο ο Ολυμπιακός είναι μια από τις τελευταίες σκέψεις του Πέδρο Μαρτίνς για φέτος και σίγουρα μια επιλογή για την επόμενη σεζόν. Μόνο που με αυτό το σχηματισμό οι πρωταθλητές αναγκάζονται να ξεκινούν το ματς έχοντας τον κορυφαίο δημιουργό τους, τον Κώστα Φορτούνη, εκτός ενδεκάδας. Η είσοδος του Έλληνα άσου άλλαξε και τον αγώνα, έφερε το γκολ του Ολυμπιακού νωρίς-νωρίς στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και για ένα τέταρτο, είκοσι λεπτά, δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα στον αντίπαλό του.
✎ Ουσιαστικά ο Φορτούνης έπαιζε σε ένα ελεύθερο ρόλο, με τον Ελ Αραμπί να μην βγαίνει τόσο πολύ για να υποδεχθεί την μπάλα. Κι όταν έβγαινε, ωστόσο, ο Μαροκινός ένας παίκτης του ΠΑΟΚ, είτε ο Κρέσπο, είτε ο Ντάγκλας Αουγκούστο, έβγαινε πάνω του, για να του πάρει την μπάλα, ή να του κάνει φάουλ. Με τον Φορτούνη μέσα, ο Ολυμπιακός άλλαξε … κεντρικό πόλο για τις επιθέσεις του κι έτσι δημιούργησε τα όποια προβλήματα στον ΠΑΟΚ…
✏ Ο Μπρούμα είναι γρήγορος, μπορεί να κλέψει μπάλες, έχει δημιουργήσει αρκετές καταστάσεις δίπλα στον Μασούρα, παραμένει, ωστόσο βιαστικός και λίγο άγαρμπος στις τελικές αποφάσεις του, είτε βρίσκεται μπροστά από τον αντίπαλο τερματοφύλακα, είτε θέλει να πασάρει στους συμπαίκτες του.
Εχθρός του καλού ο καλύτερος Ολυμπιακός
Ο τελικός προσφέρεται για αρκετή μελέτη, αν και σε βέβαια παίζει ρόλο πάντα το τάιμινγκ που γίνεται ο αγώνας, τι έχουν παίξει μέχρι τότε οι δυο ομάδες, τα κίνητρά τους κλπ, κλπ. Ο Μαρτίνς και οι επιτελείς του Ολυμπιακού προφανώς και θα διαβάσουν τα μηνύματα της ήττας από τον ΠΑΟΚ, ώστε να καλύψουν, μέσα από τη διαδικασία των μεταγραφών, τα όποια κενά προέκυψαν μέσα στη φετινή σεζόν.
Ο ακόμη καλύτερος Ολυμπιακός, όχι τόσο για τις εδώ υποχρεώσεις του όσο για την περίφημη ευρωπαϊκή ανέλιξή του (ο Κριστιάν Καρεμπέ εξακολουθεί να δηλώνει ότι στόχος είναι ένας τελικός και εντάξει, δεν εννοεί αυτόν του Champions League) την οποία μπορεί να διασφαλίσει με σημαντικές κινήσεις, σαν αυτές, άλλωστε, που έκανε τα τελευταία χρόνια. Κι αν ο Ολυμπιακός είναι πιο ισχυρός στην Ευρώπη για να ξεπερνάει, ας πούμε, το στάδιο των “16” του Europa League, τότε δεν θα έχει και κανένα πρόβλημα και στην Ελλάδα.
Η σεζόν, πάντως, τελείωσε με ήττα δεν σημαίνει όμως ότι η γεύση που αφήνει ήταν αντίστοιχη. Τηρουμένων μάλιστα των αναλογιών και με βάση όσα συνέβησαν φέτος (κορωνοϊός, έλλειψη προετοιμασίας κλπ) ο κόσμος του Ολυμπιακού χάρηκε μια εξαιρετική ομάδα. Και πιστεύει ότι μπορεί να δει και μια ακόμη καλύτερη…