Ολυμπιακός: Ο Μαρτίνς πήγε, για πρώτη φορά, κόντρα στη λογική του

Ναι, ο Ολυμπιακός δεν εκτροχιάστηκε χάνοντας με 2-0 στο Ντραγκάο με την έννοια ότι έχει νικήσει την Μαρσέιγ στην πρεμιέρα. Από την άλλη το ότι μεσολαβούν πριν ξαναπαίξει με Πόρτο και Γάλλους οι δυο μονομαχίες με την θεωρητικά απλησίαστη Μάντσεστερ Σίτι, ίσως του δυσκολέψουν την πορεία. Μέχρι τότε, βέβαια, υπάρχει δρόμος και οφείλει να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα για τους αγώνες με τους Άγγλους, πολύ περισσότερο να αναλύσει πως ηττήθηκε τόσο εύκολα από μια, όχι και τόσο ανώτερη, ομάδα.

Η Πόρτο δεν άσκησε τεράστια πίεση, δεν μονοπώλησε την κυκλοφορία της μπάλας, δεν έχασε και τεράστιες ευκαιρίες, παρόλα αυτά με εξαίρεση το εικοσάλεπτο στη διάρκεια του οποίου ο Ολυμπιακός με την είσοδο του Φορτούνη ανέβασαν την ένταση του ματς, οι γηπεδούχοι έμοιαζαν να ελέγχουν το ματς. Κυρίως είχαν διαβάσει καλά τον αντίπαλό τους. Η Πόρτο δεν εντυπωσίασε, δεν άφησε όμως και τον Ολυμπιακό να πατήσει κάπου για να την απειλήσει. Φρόντιζε από νωρίς με διπλά μαρκαρίσματα (κυρίως στον Βαλμπουενά που είναι ο κεντρικός άξονας του παιχνιδιού του Ολυμπιακού) να βραχυκυκλώσει τον αντίπαλό της, ενώ χάρη στους εξαιρετικούς ακραίους αμυντικούς δεν δέχθηκε ούτε ένα ρήγμα από τα πλάγια, για να δημιουργηθούν καταστάσεις στην περιοχή της.

Ο Σέρζιο Κονσεϊσάο είχε προετοιμάσει πολύ καλά την ομάδα του. Δεν την άφησε ασύδοτη να βγει μπροστά, γιατί ήξερε ότι ο Ολυμπιακός συνηθίζει να βγαίνει σε ανοιχτό γήπεδο, όταν ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί σπάει την μπάλα και ο Λάζαρ Ραντζέλοβιτς τρέχει στο… ξέφωτο. Η πίεση της Πόρτο ήταν ελεγχόμενη. Όταν βέβαια ο Ανδρέας Μπουχαλάκης έκανε το λάθος μπερδεύοντας τα πόδια του, η επίθεση που έβγαλαν οι γηπεδούχοι ήταν υποδειγματική. Οι Πορτογάλοι ξαφνικά έγιναν περισσότεροι και το γκολ που θα μπορούσε να αποφευχθεί ακόμη κι έτσι (αν ο Γιαν Εμβιλά έβγαζε την μπάλα κόρνερ) ήρθε σχεδόν φυσιολογικά.

Αυτό το γκολ άλλαξε και τις ισορροπίες του αγώνα. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να έχει περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια του, να προσέξει μη δεχθεί κάποια φάση στην πλάτη της άμυνας του (η Πόρτο επιχείρησε δυο φορές να χτυπήσει με αυτό τον τρόπο και ίσως μάλιστα να εμφανίστηκε περισσότερο διστακτική απ’ όσο χρειαζόταν) δεν τον βόλευε όμως το σχήμα.

Με την αντίπαλη ομάδα να περιμένει τον Ολυμπιακό, ο Ραντζέλοβιτς δύσκολα μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις, οι ακραίοι μπακ έτσι κι αλλιώς δεν πατάνε στην περιοχή, οπότε δεν έμενε παρά η μονότονη προσπάθεια της ομάδας να βρει μια φάση όπου στην κλασική σέντρα θα εμφανιζόταν ένας Ελ Αραμπί, ή ένα ριμπάουντ της μπάλας για κάποιο σουτ. Δεν πήγε και πολύ από τα αριστερά η ομάδα του Πειραιά, να παίξει δηλαδή με Χοσέ Χολέμπας και Γιώργο Μασούρα.

‘Όχι ότι από ‘κει θα έλυνε όλα της τα προβλήματα, έτσι κι αλλιώς η κάλυψη της Πόρτο και από την δική της δεξιά πλευρά σπουδαία ήταν, δεν είναι τυχαίο πάντως ότι η μεγαλύτερη ευκαιρία του πρώτου μέρους ήρθε από τα αριστερά στη σέντρα του Μασούρα το μπέρδεμα των παικτών της Πόρτο και τη λόμπα που επιχείρησε ο Ματιέ Βαλμπουενά

Συν τοις άλλοις η απουσία του Μαντί Καμαρά στερούσε από τον Ολυμπιακό την πίεση και τα τρεξίματα που έχει ο άσος από τη Γουινέα αλλά και τις κάθετες πάσες που ενίοτε επιχειρεί και λείπουν πολύ γενικώς από την “ερυθρόλευκη” ομάδα. Το παιχνίδι δεν ήταν αυτό που λέμε ένας μονόλογος της Πόρτο, κάθε άλλο. Παρόλα αυτά ούτε οι Πειραιώτες έδειχναν ότι μπορούσαν να … αλλάξουν τη ροή του, που πήγαινε σε ένα σβηστό 1-0 υπέρ των Πορτογάλων.

Το ανακάτεμα της τράπουλας

Ο Πέδρο Μαρτίνς δεν είναι από τους προπονητές που ‘τρελαίνονται’ στον πάγκο. Η πρώτη του αλλαγή ήταν αυτή που όλοι σχεδόν περιμένουν. Ο Κώστας Φορτούνης, αντί του Μασούρα. Ο Έλληνας χαφ πέρασε πίσω από τον Ελ Αραμπί, ο Βαλμπουενά πήγε στα αριστερά και κάπως έτσι ο Ολυμπιακός θέλησε να ‘ταράξει’ περισσότερο την Πόρτο. Εν μέρει τα κατάφερε, γιατί ο Φορτούνης του έδωσε την κυκλοφορία της μπάλας και την απειλή (με το που μπήκε έπιασε ένα πολύ δυνατό σουτ, που κοντραρίστηκε την τελευταία στιγμή). Ήταν το διάστημα που φάνηκαν οι γηπεδούχοι να βγαίνουν και έξω από τα νερά τους.

Παρότι ο Ολυμπιακός δεν έκανε μεγάλες φάσεις, ήταν πολύ πιο κινητικός, κέρδιζε μπάλες, είχε πολλά στημένα (κυρίως κόρνερ) που θα μπορούσαν να καταλήξουν ακόμη και σε φάση για γκολ. Η μεγαλύτερη στιγμή ήταν το ξερό σουτ στην κίνηση που επιχείρησε ο Ραντζέλοβιτς και μάλιστα λίγο πριν μπει στο ματς ο Φορτούνης

Θα υπέθετε κανείς ότι η επόμενη κίνηση του προπονητή των ‘ερυθρολεύκων’ θα ήταν, όπως με την Μαρσέιγ, ο Αχμέτ Χασάν να παίξει ο Ολυμπιακός ένα 4-4-2 με Φορτούνη δεξιά (αντί του Ραντζέλοβιτς) και τον Βαλμπουενά στα αριστερά. Ήταν φανερό, όμως, πως σε ολόκληρο το παιχνίδι η ελληνική ομάδα έμοιαζε ένα κλικ πιο αργή από την Πόρτο. Ο Μαρτίνς έψαχνε την ταχύτητα, ενδεχομένως έχασε και την υπομονή του, όταν αποφάσισε να ρισκάρει πιο πολύ από κάθε άλλη φορά.

Αντί για τον Χασάν, εμφανίστηκαν στην γραμμή για να μπουν στο ματς ο Ρούμπεν Βινάγκρε και ο Μπρούμα. Ένας από αριστερά (στη θέση του Χολέμπας) και ένας από τα δεξιά (αντί του Ραντζέλοβιτς). Αμφότεροι φημίζονται για την ταχύτητά τους και σε κάτι τέτοιο, πόνταρε ο κόουτς του Ολυμπιακού. Μόνο που έτσι ερχόταν σε αντίθεση με τη δική του πρακτική και αρχές. Ο Μαρτίνς περιμένει πρώτα την ενσωμάτωση στο σύνολο, δοκιμάζει και μετά ρίχνει τους νέους παίκτες στη φωτιά. Και ειδικά σε ένα τέτοιο ματς, στο οποίο η ομάδα του είναι πίσω στο σκορ και κυνηγάει μια ανατροπή.

Προφανώς είχε εικόνα από τις προπονήσεις για να βάλει και τους δυο παίκτες στο γήπεδο, όμως εκ του αποτελέσματος δεν δικαιώθηκε. Οι λαγοί που ήθελε να βγάλει από το καπέλο του ξαναμπήκαν μέσα. Ο Βινάγκρε με το που πάτησε στο γήπεδο έκανε δυο λάθη, που προκάλεσαν τις έντονες παρατηρήσεις του. Η Πόρτο φόρτωσε από κει τις περισσότερες επιθέσεις της και από την αριστερή πλευρά της άμυνας του Ολυμπιακού προήλθε το δεύτερο γκολ από τον εξαιρετικό Σέρτζιο Ολιβέιρα.

Ο Μπρούμα, από την πλευρά του, έδειξε ότι έχει έκρηξη, αλλά κι αυτός έμοιαζε εκτός κλίματος. Ο Ολυμπιακός που είχε ζεσταθεί από την πίεση στην Πόρτο, έβλεπε τους αντιπάλους του να χάνουν την μπάλα, σε κάνα δυο φάσεις να δείχνουν και πανικό στις κινήσεις του, έχασε τη συνοχή του. Αντί να γίνει πιο δυνατός, άρχισε να απορρυθμίζεται. Το 2-0 του έκοψε τα πόδια.

Τελικά μπήκε και ο Χασάν και μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά ήταν αυτός που στην πρώτη επαφή βρέθηκε φάτσα με το γκολ

Είναι φανερό ότι ο Μαρτίνς θέλησε να αιφνιδιάσει τον Κονσεϊσάο, ώστε να πάρει μια έξτρα λύση από τους νέους παίκτες του. Να βρει κυρίως την ταχύτητα, από τα πλάγια που ελάχιστες φορές είχε στο ματς. Δεν του βγήκε, όπως συμβαίνει συχνά με τις αποφάσεις των προπονητών. Κάποιες φορές θα βγάλουν θα βρουν τη λύση κάποιες άλλες όχι. Μαθαίνουν κι αυτοί από τα όποια λάθη τους, όπως βέβαια και ολόκληρη η ομάδα.

Ο Ολυμπιακός θα ανασκουμπωθεί και έχει την ωριμότητα να αντιμετωπίσει ένα πολύ δύσκολο ζευγάρι αγώνων απέναντι στην Σίτι. Κάπως έτσι θα επανέλθει δριμύτερος στην εξέλιξη του ομίλου με τους αγώνες που θα του απομένουν εντός με την Πόρτο και εκτός με την Μαρσέιγ. Ακόμη είμαστε στην αρχή.