Ο Ολυμπιακός γίνεται καλύτερος χωρίς να έχει αντίπαλο

Είναι φανερό, μετά το εντυπωσιακό 4-0 μέσα στην Τρίπολη επί του Αστέρα, ότι ο Ολυμπιακός αναζητά το φρεσκάρισμά του από το ροτέισον των παικτών του. Ο Πέδρο Μαρτίνς, ξέροντας ότι από το ξεκίνημα της χρονιάς υπάρχει ένα εγγενές πρόβλημα φυσικής κατάστασης λόγω έλλειψης κανονικής προετοιμασίας δεν έχει άλλη επιλογή από το να ανανεώνει την ενδεκάδα του όσο μπορεί περισσότερο, ακόμη και την ώρα του ίδιου αγώνα. Οι πέντε αλλαγές του δίνουν και αυτό το δικαίωμα.

Ο Πορτογάλος δεν μας είχε συνηθίσει σε διαρκείς διαφοροποιήσεις στο σχήμα του Ολυμπιακού. Σε μια περίεργη χρονιά, ωστόσο, έχει αλλάξει φιλοσοφία όπως κάνουν και οι περισσότεροι προπονητές στον κόσμο, ασπαζόμενος το ‘όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά’. Στην περίπτωση των ‘ερυθρολεύκων, μάλιστα, για τις ελληνικές υποχρεώσεις τους είναι και… πιο καλοί απ’ όλους.

Παράδειγμα οι δυο μπαλαντέρ της ομάδας. Ο Ματιέ Βαλμπουενά είχε δείξει από το παιχνίδι της Κυριακής ότι ξεπέρασε τη θλάση του και γύρισε το ίδιο παθιασμένος για μπάλα, όσο ήταν πριν τραυματιστεί. Ο βραχύσωμος Γάλλος έχει πει στους συμπατριώτες του ότι βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του, φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού. Δεν ξέρουμε αν υπερβάλλει ή όχι, επέστρεψε πάντως σαν … Βαλμπουενά. Από τα δικά του πόδια έφυγαν οι δυο πρώτες ασίστ για τα γκολ πρώτα του Ρούμπεν Σεμέδο κι ύστερα του Μαντί Καμαρά (με το εντυπωσιακό βολ πλανέ, χωρίς μάλιστα η μπάλα να πέσει κάτω). Και τα δικά του πόδια κυκλοφόρησαν καλά την μπάλα, έφτιαξαν συνεργασίες και τριγωνάκια πότε από δεξιά με Μπρούμα και Ραφίνια, πότε αριστερά με Χοσέ Χολέμπας και Γιώργο Μασούρα. Ο αεικίνητος, γεμάτος πάθος Βαλμπουενά επέστρεψε για να κάνει τον Ολυμπιακό, καλύτερο και ποιοτικότερο.

Ο εσωτερικός ανταγωνισμός, μάλιστα, με τον Κώστα Φορτούνη μόνο αριστουργήματα σαν το γκολ-φάουλ του Έλληνα μέσου μπορεί να φέρει. Όταν οι δυο μαέστροι άλλαξαν θέση (μέσα ο Φορτούνης, έξω ο Βαλμπουενά) και περιβραχιόνιο, είδαμε τον Ολυμπιακό να μην σταματάει και να συνεχίσει να φτιάχνει παιχνίδι με κεντρικό άξονα τον παίκτη που έχει το ελεύθερο να πηγαίνει όπου θέλει. Όπως ο Γάλλος, έτσι κι ο Φορτούνης (με τον δικό του τρόπο, βέβαια) κατεύθυνε τον Ολυμπιακό. Είχε κι αυτός τεράστια θέληση, αλλά και εξαιρετικά χτυπήματα όπως στο φάουλ με το οποίο σημάδεψε τον Πάπε Αμπού Σισέ, χωρίς ο υψηλόσωμος σέντερ μπακ να μπορέσει να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Η αντίδραση του Φορτούνη, για τη χαμένη ευκαιρία, έδειξε και το πόσο ήθελε να γράψει ασίστ, με το που πάτησε το χορτάρι του ‘Θεόδωρος Κολοκοτρώνης’.

Όταν ο ίδιος με το αριστοτεχνικό του χτύπημα φάουλ έγραφε το 3-0, ο Μαρτίνς έτριβε τα χέρια του από ικανοποίηση. Ήξερε ότι οι δυο μαέστροι της ομάδας του, ο ένας που ήταν στο γήπεδο κι ο άλλος που παρακολουθούσε, πλέον, το ματς σκεπασμένος με την κουβερτίτσα των αναπληρωματικών, βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Κι όταν οι δυο εγκέφαλοι της ομάδας λειτουργούν στο έπακρο, ο προπονητής δεν έχει κανένα λόγο να ανησυχεί. Απλά μοιράζει το χρόνο και περιμένει τις … ομορφιές.

Το φετίχ του Καμαρά

Ξεκινώντας με δυο κεντρικούς μέσους, ο Μαρτίνς είδε τον Γιαν Εμβιλά να βγάζει μια υπέροχη πάσα στον Γιουσούφ Ελ Αραμπί για γκολ, στην πρώτη καλή φάση του Ολυμπιακού στον αγώνα και τον Μαντί Καμαρά να ‘οργώνει’ το γήπεδο. Ο άσος από τη Γουινέα έκανε ένα τρομερό ματς, πατώντας σε όλα τα σημεία που υπήρχε χορτάρι, δίνοντας συνεχώς κερδισμένες μάχες και μετέχοντας ενεργά στο παιχνίδι της ομάδας του.

Πέτυχε ένα υπέροχο όσο και δύσκολο γκολ έξω από την περιοχή, με γεμάτο σουτ που έπιασε πάνω στην κίνηση από το έξυπνα εκτελεσμένο κόρνερ του Βαλμπουενά. Ο Καμαρά δοκιμάζει συχνά να σουτάρει από μακριά. Είναι το ποδοσφαιρικό φετίχ του. Πολλές φορές το παρακάνει, όταν όμως βρίσκει την μπάλα όπως στην Τρίπολη προσφέρει μοναδικές στιγμές και ορισμένα από τα ωραιότερα γκολ του Ολυμπιακού.

Πιο ωραία, πάντως, ήταν η πάσα που έκανε στον Μπρούμα για το τέταρτο γκολ. Ο Καμαρά όταν νιώθει καλά, μπορεί να κάνει δεκάδες πράγματα μέσα στο γήπεδο. Ειδικά όταν δίνει την μπάλα με τη μία, χωρίς να κάνει δεύτερες σκέψεις.

Το ροτέισον έβγαλε φρέσκο στο γήπεδο και τον Μασούρα, που δεν είχε παίξει εναντίον της ΑΕΚ, αλλά στην Τρίπολη ήταν από τους καλύτερους, έστω κι αν δεν έβαλε γκολ. Δεν έχει και σημασία. Ο Μασούρας ήταν μια μεταγραφή χαμηλών τόνων που μετατράπηκε, ωστόσο, σε μια από τις πιο αξιόπιστες επιλογές του Μαρτίνς. Η τακτική του προσήλωση σε ό,τι του ζητάει ο προπονητής, οι βοήθειες που προσφέρει τον καθιέρωσαν.

Στο ματς που δεν σκόραρε ο Ελ Αραμπί

…ο Ολυμπιακός έβαλε τέσσερα γκολ. Είναι κι αυτό ένα δείγμα της ισχύος των ‘ερυθρολεύκων’ στην Super League Interwetten. Η ευκολία με την οποία πέρασαν από την έδρα μιας γενικά αξιόπιστης ομάδας, με καλή αμυντική γραμμή (μέχρι το ματς της Τετάρτης είχε δεχθεί τα λιγότερα γκολ μετά τις τις πρώτες ομάδες της βαθμολογίας και τον Παναθηναϊκό).

Αυτό που ενδιαφέρει τον Μαρτίνς είναι η αύξηση της έντασης και της καλής απόδοσης του Ολυμπιακού στο μεγαλύτερο διάστημα των ενενηνταλέπτων. Μέσω των πολλών και καλών ποδοσφαιριστών που διαθέτει μοιάζει να το πετυχαίνει. Σίγουρα δεν θα του είναι εύκολο, κάθε φορά, να αλλάζει παίκτες και η ομάδα του να μην επηρεάζεται, ωστόσο, αν υποθέσουμε ότι έχει στη διάθεσή του για όλα τα παιχνίδια έντεκα που παίζουν και πέντε που μπαίνουν, με την ίδια όρεξη, ισχύ και αποτελεσματικότητα, τα πράγματα για τους αντίπαλούς του θα’ ναι αρκετά σκούρα.

Τα συνεχόμενα παιχνίδια του Γενάρη είναι ένα κρας-τεστ για όλες τις ομάδες. Ο Ολυμπιακός έχει ξεκινήσει με φούρια έτοιμος να αποδείξει την ανωτερότητά του και να κάνει πράξη αυτό που είπε ο Κώστας Φορτούνης στην Τρίπολη: “Θέλουμε να κερδίσουμε όλα τα παιχνίδια μας“.