Ο gym-maniac Γιοάν Μολό και ακόμα 5 λόγοι για νέο συμβόλαιο στον Παναθηναϊκό

Σε μια δυνητική ταξινόμηση των ποδοσφαιριστών όλου του κόσμου ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους ο Γιοάν Μολό θα έμενε εκτός διαδικασίας ως μια τρανταχτή εξαίρεση που δεν εντάσσεται κάπου. Ή πιο σωστά θα δημιουργούσε μια κατηγορία μόνος του. Διότι δεξιοπόδαρο εξτρέμ που για μια 10ετία αγωνίστηκε κατά κόρον αριστερά (Μονακό, Νανσί, Σεντ Ετιέν, Ζενίτ, Κρίλια Σοβέτοβ) προκειμένου να συγκλίνει προς την αντίπαλη περιοχή και μετά τα 30 του μεταλλάχθηκε σε δεξιό μπακ μάλλον δεν θα βρεις άλλον.

Ο έμπειρος Γάλλος ήταν ήδη μια ιδιάζουσα περίπτωση προτού έρθει στην Ελλάδα για να υπογράψει στον Παναθηναϊκό και στους σχεδόν 20 μήνες που ανήκει στο ρόστερ, χωρίς να αφαιρείται το διάστημα από τα τέλη Γενάρη ως τα μέσα Μάρτη του 2020 που είχε αγωνιστεί δανεικός στην Ορλεάν, η κεντρική ιδέα δεν έχει επηρεαστεί. Ούτε ο ίδιος προσπάθησε να πείσει για κάτι που δεν ήταν. Είχαμε, στ’ αλήθεια, να κάνουμε μ’ έναν παθιασμένο ημι-Μαρσεγέζο, μια και η γενέτειρά του Μαρτίγκ απέχει μόλις 41χλμ. από τη Μασσαλία, με φουλ ανεπτυγμένο το μεσογειακό ταπεραμέντο (και καμιά φορά υψωμένο ένα μεσαίο δάχτυλο), τον οποίο πάνω απ’ όλα τον νοιάζει να παίζει. Το πού, το γιατί και το πώς είναι ερωτήσεις που αποφεύγει να κάνει, προτιμώντας ν’ αφήνεται στις προπονητικές κατευθύνσεις. Κι όπου τον βγάλει το ρεύμα. Έχει για πυξίδα το τσαγανό του και την μόνιμα ακόρεστη ανάγκη του να βρίσκεται στο χορτάρι.

Προφανέστατα το γεγονός πως τον Ιούλιο κλείνει τα 32 του και η ανεπτυγμένη ωριμότητα που συνοδεύει την είσοδο στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του έχουν υποτάξει πολλές από εκείνες τις αγκυλώσεις που εμπόδιζαν την εξέλιξη μιας ποδοσφαιρικής πορείας άνευ διακυμάνσεων, γκρεμοτσακισμάτων και αποπειρών ανάδυσης στην επιφάνεια. Χαλιναγωγεί πια τις εμμονές που οδηγούσαν σε εκρήξεις-ρήξεις, διαχειρίζεται εντελώς διαφορετικά τον εαυτό του και ενεργοποιεί τους θύλακες υπομονής για ν’ ανταπεξέρχεται σε όποια περίσταση.

Μέχρι την έλευση του Λάζλο Μπόλονι το συμβόλαιο του Μολό, που λήγει στα τέλη της σεζόν, ανήκε σ’ εκείνα που βάραιναν το μπάτζετ του ‘τριφυλλιού’: διετές κλειστό του είχε κάνει ο Νίκος Νταμπίζας τον Αύγουστο του 2019, αλλά προτού συμπληρωθεί το πρώτο 6μηνο είχε ήδη παροπλιστεί και αναζητούταν σταθερά η φόρμουλα αποδέσμευσής του. Παρόλο που στο ενδιάμεσο άλλαξε η διεύθυνση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Τώρα αντιθέτως δεν είναι μυστικό ότι συζητείται το ενδεχόμενο επέκτασης για τουλάχιστον ένα χρόνο, μια και μετά την έλευση του Ρουμάνου προπονητή στο ‘τριφύλλι’ ο έμπειρος Γάλλος όχι μόνο βγήκε από την κατάψυξη, όχι μόνο παίζει, αλλά έχει εξελιχθεί σ’ ένα αμετακίνητο στέλεχος της συνολικής λειτουργίας των ‘πρασίνων’. Πρωτοχρησιμοποιήθηκε στο 1-1 με αντίπαλο τον Βόλο (για 22 λεπτά), άρχισε εξαιτίας απουσιών να δοκιμάζεται ως δεξιός μπακ στο εξ αναβολής ματς με τον Απόλλωνα Σμύρνης (1-0) και από τον νέο χρόνο λείπει σπανίως από την τετράδα της αμυντικής ευθείας, διότι όποτε τυχαίνει να απουσιάζει το κενό σ’ εκείνη την πλευρά είναι ‘χτυπητό’.

Με κάθε δυνατή ευκαιρία ο Μολό αναφέρεται στην επιθυμία του να υπογράψει νέο συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό και να επεκτείνει τη θητεία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο, καρτερώντας την επίσημη πρόταση. Την απολαμβάνει την Αθήνα, μαζί και τον νωπό ρόλο του. Ποτέ του, ούτως ή άλλως, δεν τρόμαξε από τις προσκλήσεις. Κι ας ήταν στην αρχή της σταδιοδρομίας του κάπως αρνητικός σε οτιδήποτε που -ενδεχομένως- θα τον ξεβόλευε. Επίμονος είναι το επίθετο με το οποίο του αρέσει να αυτοπροσδιορίζεται. Τώρα είναι πια αλλιώς και υπάρχουν χειροπιαστοί λόγοι που μπορούν αβίαστα να δικαιολογήσουν μια πιθανή παραμονή του στο ‘τριφύλλι’, αν όχι ως βασικού δεξιού μπακ, σίγουρα ως μιας αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης, τη στιγμή που ο Φακούντο Σάντσες έχει από καιρό περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Μετά τον παροπλισμό του ο Μολό έχει αποδείξει ότι…

✔ είναι πλέον συνειδητοποιημένος. Γνωρίζει ότι η καριέρα του έχει περάσει στο τελευταίο στάδιό της και δεν απαιτεί πάρα πολλά πέραν της εμπλοκής του στο σχέδιο της επόμενης χρονιάς. Προτεραιότητά του είναι το παιχνίδι και σε δεύτερο επίπεδο έρχεται η οικονομική αποκατάσταση.

✔ ακούει, προσαρμόζεται, εκτελεί. Δεν παρεκκλίνει του πλάνου, ακολουθεί τις εντολές και σε τακτικό επίπεδο σπανίως χάνει τη θέση του, όση πίεση κι αν δέχεται επειδή ο εκάστοτε αντίπαλος είναι σύνηθες να φορτώνει την πλευρά του. Δεν παίρνει αχρείαστα ρίσκα σε καταστάσεις απειλής και μένει σ’ εκείνα που του μοιάζουν σίγουρα. Καταλαβαίνει τα λάθη του και παλεύει να τα διορθώσει.

✔ δουλεύει ασταμάτητα. Είναι ένας gym-maniac που φροντίζει το κορμί του και δεν αμελεί το εντατικό πρόγραμμά του, κρατώντας σε εγρήγορση το μυικό σύστημα. Ο επαγγελματισμός του σε αυτό το κομμάτι αποτελεί παράδειγμα, καθώς ακόμη και στα διαστήματα που δεν υπολογιζόταν φρόντιζε να μην μένει πίσω.

✔ διαθέτει τα στοιχεία για ν’ ανταποκριθεί στις ανάγκες της θέσης. Η ταχύτητα, που ήταν πάντα το προσόν του, τον βοηθά να πηγαίνει πρώτος στην μπάλα. Η άριστη σωματική κατάσταση τού επιτρέπει να κερδίζει μονομαχίες ένας μ’ έναν. Το άλμα του είναι καλύτερο από του Σάντσες, μολονότι είναι ισοϋψείς, και πολύτιμο στοιχείο στις στημένες μπάλες του αντιπάλου. Η εμπειρία του ως εξτρέμ προσφέρει το απαιτούμενο πλάτος στην ανάπτυξη και το καλό πόδι του φέρνει σωστά την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή.

✔ έχει αναπτύξει πολύ καλή επικοινωνία με τον Τάσο Χατζηγιοβάνη, συνεργάζονται εύκολα στη δεξιά πλευρά και αλληλοϋποστηρίζονται, συνθέτοντας ένα ισορροπημένο δίδυμο.

✔ είναι απ’ αυτούς που αντιλαμβάνονται το απαιτητικό περιβάλλον στο οποίο είναι ενταγμένος και έχει δεθεί με αυτό. Δεν θα αποδώσει λιγότερο απ’ αυτό που του αναλογεί, δεν θα είναι ποτέ ανεπαρκής. Κι αυτό μετράει πάντα διπλά.