Η αυτοχειρία του ΠΑΟΚ είχε το στοιχείο της απελπισίας

Γρανάδα στην Ισπανία και δύο ματς με την Αϊντχόφεν: ο ΠΑΟΚ έπρεπε να παίζει τουλάχιστον για την πρόκριση στους ’32’ του Europa League. Δεν έγινε, διότι η γκάφα με την Ομόνοια προδιαγραφόταν κι οι ‘ασπρόμαυροι’ έψαχναν το γκολ του προβαδίσματος από πολύ νωρίς λες και βρίσκονταν στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού.

Η μη τιμωρητική διάθεση του Πάμπλο Γκαρσία δεν έφερε, απλώς, στη βασική ενδεκάδα τον Χρήστο Τζόλη, αλλά συνέτεινε στο να βγάλει το πρώτο 90λεπτο στην καριέρα του σε ανδρικό επίπεδο. Δεν το είχε κάνει ως τώρα, αλλά δεν θα έχει να το θυμάται, παρά το δικό του γκολ, στη σε απόσταση από τη δεύτερη πιο λαμπρή στιγμή του ΠΑΟΚ στο ματς, έναν εντυπωσιακό συνδυασμό του Ομάρ ελ Καντουρί με τον Άντριγια Ζίβκοβιτς, πριν γίνει παραλήπτης ο 18χρονος.

Ουδείς μπορεί να πει ότι ο ΠΑΟΚ δεν ήταν ακάματος το διάστημα που το σκορ ήταν 1-1 με την Ομόνοια στο ΓΣΠ. Ο Γκαρσία πήρε το αυτονόητο ρίσκο του πολύ νωρίς στο ματς: είχε στην ενδεκάδα μαζί τον Ζίβκοβιτς, τον Τζόλη, τον Τόμας Μουργκ, τον Κάρολ Σβιντέρσκι, έβαλε τον Δημήτρη Γιαννούλη για να του βγάλει τη μισή ώρα που ήλπιζε να χρειαστεί στο 2ο μέρος, έπειτα έριξε στη μάχη τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ. Και είχε τον Ελ Καντουρί… πίσω από όλους αυτούς, την ώρα που ο Χένινγκ Μπεργκ, με θητεία σε μία χώρα που η μπάλα ταξιδεύει πολύ συχνά στον αέρα, κατάλαβε αυτό που είχε κατανοήσει και το είχε κάνει επαρκώς κατανοητό ο Ότο Ρεχάγκελ στο ματς του Euro 2004 με την Ισπανία: ας βάλει όσους επιθετικούς θέλει, για να μας νικήσει θα αναγκαστεί να το κάνει με σέντρα. Αλλά τουλάχιστον η ‘ρόχα’ είχε τότε τον Χοακίν στα δεξιά και ο Ιβάν Ελγκέρα έχασε μία απίστευτη ευκαιρία στις καθυστερήσεις.

Εδώ, με τον Ελ Καντουρί να δίνει την μπάλα δεξιά και αριστερά, το μόνο ψηλό σώμα στην περιοχή της Ομόνοιας ήταν ο Σβιντέρσκι και οι ακραίοι με τις σέντρες τους σημάδευαν τον… Τζόλη, που είχε εγκατασταθεί στην περιοχή, αλλά αδυνατούσε να πάρει την μπάλα όπως ήθελε. Η βιασύνη φάνηκε τη μία φορά που έκανε κατοχή στο ύψος της μικρής περιοχής: είχε χρόνο για κοντρόλ, προτίμησε το απευθείας βολέ με το αριστερό.

Τα διαβήματα του Ζίβκοβιτς, ο οποίος προσπάθησε να ‘σπάσει’ το μπετόν στον άξονα, κουβαλώντας την μπάλα ως την περιοχή, και του Μουργκ από τον άξονα όχι μόνο δεν είχαν τύχη, αλλά φαινόταν ότι δεν έχουν τύχη. Η ζώνη των τεσσάρων του κέντρου, που είχε μεταφερθεί στη γραμμή της μεγάλης περιοχής, ήταν αμείλικτη στα καθαρίσματά της. Ο ΠΑΟΚ, έπειτα απ’ την ευκαιρία του Ελ Καντουρί στις αρχές του 2ου ημιχρόνου, έκανε μηδέν τελικές στην εστία. Τελείωσε με πάνω από 1,5 ντουζίνα και μόνο 3 στο τέρμα.

Το θέμα χρόνου, λοιπόν, τόσο για τον τηλεθεατή όσο και για όσους βρίσκονταν στο γήπεδο, ήταν να κάνει το μπραφ η Ομόνοια, που είχε την πιο κλασική ευκαιρία στο 2ο ημίχρονο, με την επέμβαση του Ζίβκο Ζίβκοβιτς στο σουτ του Μαμαντού Σενέ και την ανεπαίσθητη επαφή του στο σουτ του Μαρίνου Τζιωνή, που ήταν αρκετή για να στείλει την μπάλα στο δοκάρι.

Ο ΠΑΟΚ δεν απείλησε: η διαφορά στο ύψος εκείνων που γέμιζαν την περιοχή καθιστούσε εξ ορισμού αποτυχημένες τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών του Γκαρσία. Ακόμα κι οι προωθήσεις των αμυντικών, στις στημένες φάσεις, δεν έκαναν κάποια διαφορά, ενώ δεν χρειαζόταν να περάσει η ώρα και να φτάσουμε στο τελευταίο δεκάλεπτο για να χαθεί η ψυχραιμία. Από την αρχή του 2ου μέρους σχεδόν, η σύγχυση ήταν φανερή, αν όχι στις λανθασμένες μεταβιβάσεις, τότε στα εκατοστά που θα μετέτρεπαν την υποψία της ευκαιρίας σε ευκαιρία.

Συν τοις άλλοις, η αστάθεια στην άμυνα, που γίνεται από καιρού εις καιρόν έκδηλη, ήταν φανερή τόσο στο γκολ όσο και στην ευκαιρία, που κάνει το λάθος ο Χοσέ Κρέσπο, αλλά και στο πέναλτι: όταν ο Ελ Καντουρί προσπαθεί να ντριμπλάρει τον Λοΐζο Λοΐζου, δεν υπάρχει κάλυψη, απολύτως καμία. Ο Μαροκινός, καταρχάς, δεν έχει δουλειά εκεί, κατά δεύτερον όλοι οι συμπαίκτες που μπορεί να προωθήσει την μπάλα βρίσκονται σε απόσταση, ενώ ο ποδοσφαιριστής της Ομόνοιας του κλείνει τη δεξιά πάσα και δεν υπάρχει παίκτης στα αριστερά για να πασάρει.

Το στρες που ο ΠΑΟΚ έβγαλε στο γήπεδο στο τέλος μετουσιώθηκε: η χαλάρωσή του ύστερα απ’ την εύστοχη εκτέλεση του Ζόρντι Γκόμεθ υπήρξε τελματώδης, σαν να άδειασε τελείως και να αποδέχθηκε τη ματαιότητα των πραγμάτων. Θα μπορούσε, έπειτα απ’ το ‘διπλό’ της Αϊντχόφεν στη Γρανάδα, να παίξει για τη νίκη με τους Ισπανούς στην Τούμπα την προσεχή Πέμπτη και να έχει την ευκαιρία να προκριθεί με εντυπωσιακό τρόπο. Αντιθέτως, μπορεί να είναι η ομάδα που θα έχει μία θέση στην ιστορία της Ομόνοιας, αφού απέναντι σε εκείνη οι Κύπριοι πέτυχαν την πρώτη νίκη τους σε ομίλους του Europa League, και στην καρδιά του Ανδρόνικου Κακουλλή, ο οποίος βγήκε από το παιχνίδι λόγω τραυματισμού στο 21′ αλλά είχε προλάβει να πετύχει το πρώτο ευρωπαϊκό γκολ του με τη φανέλα της κυπριακής ομάδας.

Η θητεία, ως τώρα, του Γκαρσία στην ανδρική ομάδα είναι εξαιρετικά επιτυχημένη για τον ίδιο, αφού υπέγραψε συμβόλαιο ανανέωσης συνεργασίας. Από εδώ και μπρος όμως, θα πρέπει να διαχειριστεί μία ομάδα που σταμάτησε να αντλεί ηθικό από τα vibes του ως νεοφερμένου προπονητή, που άλλαξε το κλίμα και έκανε τους παίκτες να κάνουν αυτό που λαϊκά αποκαλείται ‘τα δίνω όλα’. Πλέον, ως κανονικός προπονητής θα πρέπει να βρει τη φόρμουλα για να επέμβει στα συμπεριφορισιακά σύνδρομα που κόστισαν στον ΠΑΟΚ 5 βαθμούς απέναντι σε έναν αντίπαλο ο οποίος, όπως είχε πει ο Μπεργκ (ρίχνοντας ένα δόλωμα το οποίο οι Θεσσαλονικείς κατάπιαν αμάσητο την Τετάρτη), είχε στο νου του το ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ περισσότερο από αυτό το ευρωπαϊκό ματς, αλλά διείδε στη συγκυρία τα κενά και ασφαλώς τα εκμεταλλεύθηκε. Την τελευταία αγωνιστική λοιπόν, ο ΠΑΟΚ θα παίξει για να αποφύγει την τελευταία θέση στον όμιλό του. Αυτό κάνουν 95 λεπτά κακοτροπιάς και κακοτοπιάς στην Ευρώπη.