Η Euroleague θέλει να αρχίσει, αλλά δεν ξέρει πώς να το κάνει

H EuroLeague έχει ανακοινώσει -από τις 24/6- πως η κανονική περίοδος της αγωνιστικής περιόδου 2020-21 θα αρχίσει την Πέμπτη, 1η του Οκτώβρη του σωτήριου (λέμε τώρα) έτους 2020. Tριάντα τέσσερις ημέρες πριν το τζάμπολ του αγώνα που θα αναλάβει το opening (Αναντολού Εφές-Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης) και ενώ όλες οι ομάδες έχουν αρχίσει προετοιμασία (κάποιες έχουν δώσει και τα πρώτα φιλικά), δεν υπάρχει πρόχειρο το πώς θα διεξαχθεί η σεζόν.

Το πρώτο βήμα για να λυθεί η απορία ‘πώς θα διεξαχθεί φέτος η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση μπάσκετ της Ευρώπης, τη σεζόν 2020-21’, δεδομένων των συνθηκών με τις οποίες ζει ο πλανήτης (ναι, τον Covid-19) ήταν η επικοινωνία με τη διοργανώτρια αρχή. Η ενημέρωση που λάβαμε ήταν η εξής:

“Η πρόθεση είναι να αρχίσει το Eurocup στις 30/9 και η Euroleague την 1η Οκτωβρίου, σύμφωνα με το καλεντάρι που δημοσιεύσαμε το περασμένο Ιούνιο και Ιούλιο. Την ίδια ώρα, παρακολουθούμε τις εξελίξεις που αφορούν την πανδημία, σε όλες τις χώρες που μετέχουν στη Euroleague Basketball και δεν ‘κλείνουμε’ κάποια πόρτα. Είναι πολύ νωρίς να αναφέρουμε δημοσίως, την όποια εναλλακτική, δεδομένου ότι πρέπει να αξιολογηθούν όλα από τους μετόχους μας. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, τις προσεχείς εβδομάδες θα είμαστε σε θέση να δώσουμε περισσότερες λεπτομέρειες. Δεδομένα θα υπάρξει τηλεδιάσκεψη των μετόχων, πριν την έναρξη της σεζόν. Δεν υπάρχουν όμως, περαιτέρω πληροφορίες στην παρούσα φάση”.

Το δεύτερο βήμα ήταν η επικοινωνία με εκπροσώπους ομάδων της Euroleague, για να διαπιστώσουμε τι γίνεται (αν γίνεται κάτι) που δεν μπορεί να δημοσιευτεί ακόμα. Γιατί; Διότι η βασική προϋπόθεση για να κάνει επίσημη τοποθέτηση η διοργανώτρια αρχή, είναι να ‘χει το ΟΚ των μετόχων. Αυτό με τη σειρά του, προϋποθέτει να ‘χουν μιλήσει οι μέτοχοι και να ‘χουν καταλήξει κάπου. Συνήθως -δηλαδή, αν κρίνουμε από το τι γίνεται στις άλλες αθλητικές λίγκες του πλανήτη- η διαδικασία αρχίζει από την παρουσίαση πλάνου που ‘χουν εκπονήσει οι καθ’ ύλην αρμόδιοι (οι της λίγκας) στους μετόχους και μετά οι συζητήσεις για τυχόν αλλαγές, πριν την τελική έγκριση.

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να θυμίσω πως η Euroleague είναι η μόνη διοργάνωση (κορυφαίου επιπέδου), η οποία αποφάσισε να μετάσχουν στη σεζόν 2020-21 οι ομάδες που πήραν μέρος και στο 2019-20 και να μην ακολουθήσει τη νόρμα που ήθελε τις θέσεις να κρίνονται από τις βαθμολογίες των λιγκών που ‘δίνουν’ μέλη, έως το lockdown. Υγεία να υπάρχει. Πάμε παρακάτω.

Δεδομένα οι της Euroleague συγκεντρώνονται καθημερινά οι πληροφορίες για όσα συμβαίνουν (σε κρούσματα και κανόνες αντιμετώπισης του Covid-19) στις χώρες που έχουν ομάδες στη διοργάνωση. Όπως είναι δεδομένο ότι δεν είναι δυνατό να διεξαχθεί κανονικά η σεζόν -παραδείγματος χάριν, με πτήσεις μέσα στην εβδομάδα-, από τη στιγμή που τα δεδομένα αλλάζουν διαρκώς. Πάμε τώρα, να δούμε τι ισχύει στην παρούσα φάση, σε ό,τι αφορά τις χώρες που παίζουν στη διοργάνωση.

Στο Ισραήλ εξακολουθεί να ισχύει το καθεστώς της 14μερης καραντίνας, για όποιον ‘μπαίνει’ στη χώρα. Όπως και ότι δεν μπορεί να μπει ο οποιοσδήποτε, αλλά αυτοί που ‘χουν ‘βάση’ στο Ισραήλ. Άρα, βγαίνει εκτός η Μακάμπι, εκτός και αν για το προσεχές διάστημα συμφωνηθεί να ‘μεταφέρει’ την έδρα των παιχνιδιών της για τη Euroleague, αλλού. Αυτό δεν έχει τεθεί καν ως πρόταση, προς το παρόν.

Στη Ρωσία -χώρα που εκπροσωπείται με τρεις ομάδες στη Euroleague- η 14μερη καραντίνα έγινε αρνητικό τεστ σε Covid-19, σε τεστ που γίνεται έως 72 ώρες πριν το ταξίδι. Εάν δεν υπάρχει, πρέπει να γίνει μέσα στις 72 ώρες από την άφιξη. Αυτή είναι η γενική οδηγία. Σε ό,τι αφορά τη Μόσχα, όλοι οι ταξιδιώτες υποχρεούται σε καραντίνα των δυο εβδομάδων. Και εδώ είναι χρήσιμο να σου πω ότι το ταξίδι στη Ρωσία αφορά και έκδοση βίζας, με τη χώρα να διατηρεί το δικαίωμα να την αρνηθεί. Τουτέστιν, η λύση θα μπορούσε να είναι η χρήση άλλης έδρας, σε χώρα που έχει χαμηλό αριθμό κρουσμάτων. Ξανά, δεν έχει τεθεί σχετική πρόταση ακόμα.

Στη Γερμανία έγινε η τελευταία αλλαγή σε ταξιδιωτικούς κανονισμούς (μέχρι την επόμενη) και αφορούσε την απαγόρευση εισόδου από δυο περιφέρειες της Γαλλίας (γαλλική Ριβιέρα και Παρίσι), συν το υποχρεωτικό τεστ σε αυτούς που βρέθηκαν -έως και 14 μέρες πριν- ‘σε προορισμούς που είναι υψηλού κινδύνου’. Αυτοί θα πρέπει να μένουν σε απομόνωση, έως ότου βγει το αποτέλεσμα.

Aντίστοιχη είναι η οδηγία και για την Ιταλία, με την αλλαγή που έγινε στις 13/8 να αναφέρει πως “οι άνθρωποι που ταξίδεψαν μέσω Κροατίας, Ελλάδας, Μάλτας ή Ισπανίας τις 14 προηγούμενες μέρες, καλούνται να ‘χουν μαζί τους αρνητικό τεστ που ‘χει γίνει 72 ώρες πριν το ταξίδι ή να κάνουν τεστ κατά την άφιξη και να μπουν σε καραντίνα, μέχρι να μάθουν το αποτέλεσμα”. Στη λίστα των χωρών από τις οποίες δεν δέχεται επισκέπτες η γείτονα, είναι και η Σερβία.

Οι Σέρβοι δεν επιτρέπουν αφίξεις από την Κροατία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τη Βόρεια Μακεδονία, χωρίς να υπάρχει αρνητικό τεστ, το οποίο έχει γίνει το τελευταίο 48ωρο. H τελευταία αναφορά της κυβέρνηση αναφέρει πως τα κρούσματα έχουν φτάσει στο χαμηλότερο αριθμό, από το Μάρτιο. Βέβαια, τα νούμερα που δηλώνονται δεν είναι πάντα και τα πραγματικά.

Οι Τούρκοι υποβάλλουν σε τεστ -για συμπτώματα- όσους καταφθάνουν στη χώρα ‘και όσοι είναι ύποπτοι φορείς του Covid-19 πηγαίνουν στο νοσοκομείο για εξετάσεις. Επίσης, οι επιβάτες των πτήσεων συμπληρώνουν έντυπο σαν και αυτό που υπάρχει στην Ελλάδα (δηλώνεις πού μένεις, μεταξύ άλλων). Υπάρχουν και πρόστιμα για όσους δεν φορούν μάσκες.

Aύξηση κρουσμάτων διαπιστώνεται και στην Ισπανία, με συνέπεια τα περισσότερα μέλη της Συνθήκης του Σέγκεν (στη λίστα είναι η Γερμανία, η Ελλάδα, η Γαλλία και η Ιταλία) να ‘χουν εκδώσει ως οδηγία, να αποφεύγονται τα ταξίδια στη χώρα.

Oι Γάλλοι ζητούν αρνητικά τεστ (που ‘χουν γίνει έως 72 ώρες πριν την άφιξη) από την Σερβία, Ισραήλ, Τουρκία και αν δεν έχει γίνει, το κάνουν στην άφιξη, επιβάλλοντας καραντίνα έως την έκδοση αποτελέσματος, ενώ οι Βρετανοί πρέπει να ‘χουν αρνητικό τεστ.

H Λιθουανία είναι από τις χώρες που επλήγησαν λιγότερο και ως εκ τούτου, η Ζάλγκιρις μπορεί να ταξιδέψει παντού. Ως προς το ποιες χώρες δεν δέχονται, στην παρούσα φάση στο ‘κόκκινο’ είναι οι αφίξεις από ΗΠΑ, τη Μάλτα, τη Γαλλία και την Ισπανία (μεταξύ άλλων που δεν ανήκουν στην Euroleague). Στη λίστα προστίθενται όσοι έχουν περισσότερα από 16 κρούσματα, ανά 100.000 κατοίκους, τις δυο τελευταίες εβδομάδες. Αν συνεχιστεί αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, σύντομα θα γίνει η νέα προσθήκη στη λίστα, όχι μόνο της Λιθουανίας, αλλά των περισσοτέρων χωρών.

Κατόπιν αυτών, θα συμφωνείς πως είναι κάπως δύσκολο να γίνει η σεζόν, όπως συνήθως. Οι πληροφορίες του Contra.gr αναφέρουν ότι η τηλεδιάσκεψη των εκπροσώπων των ομάδων έχει προγραμματιστεί για την Τρίτη 15/9, όταν θα μένουν 15 μέρες για το opening. Κάτι που λέει πως θα γίνει νωρίτερα.

Εύλογα θα αναρωτιέσαι αν υπάρχει προοπτική ‘φούσκας’. Δεν υπάρχει -με τα τωρινά δεδομένα. Για να γυρίσει στα γήπεδα το ΝΒΑ και να ολοκληρώσει τη σεζόν 2019-20 ξόδεψε περισσότερα από 150.000.000 δολάρια, ώστε να δομήσει τη ‘φούσκα’ της Disney World στο Ορλάντο και να κάνει όσα χρειάζονται, ώστε να διασφαλιστεί η υγεία των κατοίκων της. Αυτά τα λεφτά προφανώς και δεν υπάρχουν στην Euroleague. Για την ακρίβεια, δεν είναι δυνατή ούτε η μισή επένδυση. Επίσης, η ‘φούσκα’ όπως έγινε στις ΗΠΑ, δεν μπορεί να γίνει στην Ευρώπη, καθώς θα λειτουργήσει ως ‘ταφόπλακα’ των εθνικών λιγκών -όπου θα γίνουν, καθώς υπάρχει πλάνο και τρόπος (στα καθ’ ημάς ποιος ξέρει τι ξημερώνει).

Θα μπορούσε να είναι μια λύση η δημιουργία τριών διαφορετικών ‘φουσκών’, όπου θα διεξάγονταν δυο παιχνίδια -για κάθε ομάδα- μεσοβδόμαδα, πριν την επιστροφή στις λίγκες. Αυτό το σύστημα δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματικότητα, λόγω των διαφορετικών οδηγιών που εκδίδει κάθε έθνος της Ευρώπης, ανάλογα με το πώς διαμορφώνεται η κατάσταση σε κάθε έθνος.

Έχε υπ’ όψιν σου πως αυτά είναι κάποια από τα προβλήματα. Όχι όλα. Τη στιγμή που το μοναδικό, μεγάλο, έσοδο της Euroleague είναι τα χρήματα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, αυτοί που τα αγόρασαν (ακριβά) δεν έχουν την παραμικρή πληροφόρηση για το τι θα γίνει φέτος -και πώς θα κάνουν τη δουλειά τους, που αν δεν βρεθεί τρόπος να υπάρχουν εκπρόσωποι στα ματς, αντιλαμβάνεσαι πως τα κανάλια θα γίνουν ίσα και όμοια με τη Euroleague TV -στα της κάλυψης. Επίσης, ως διοργανώτρια αρχή η Euroleague θα πρέπει να υπολογίσει στα φετινά έξοδα και τα χρήματα για τα απαραίτητα τεστ (για Covid-19) παικτών, προπονητών και επιτελείων, μαζί με το πότε θα πρέπει να γίνονται ώστε να ‘χουν νόημα -και να προστατεύονται όλοι. Όπως όμως, διάβασες μέχρι να φτάσουν εκεί οι καθ’ ύλην αρμόδιοι έχουν να λύσουν πολλά άλλα. Με πρώτο το πώς θα γίνει η σεζόν.