Η ΑΕΚ δεν άλλαξε ποτέ στάση απέναντι στον Λιβάγια

Στη διαδρομή των περίπου 3,5 ετών που ο Μάρκο Λιβάγια φορά τη φανέλα της ΑΕΚ, η καμπύλη της σχέσης του ποδοσφαιριστή με την ομάδα είχε επί μονίμου βάσεως διαφοροποιήσεις. Περιόδους απόλυτης αποθέωσης και αναγνώρισης, στη διάρκεια των οποίων το club ακουμπούσε επάνω του τη σιγουριά εύρεσης ενός σταθερού σημείου αναφοράς, αλλά κι εκείνες της έντονης απογοήτευσης στα όρια της δυσφορίας για κάποιες συμπεριφορές του ή για τα διαστήματα της ανεξήγητης (αγωνιστικής) εξαφάνισής του.

Αυτή που δεν άλλαξε εντός της ευμετάβλητης πορείας με τις κατά καιρούς ανατροπές, τους ενδοιασμούς και τους προβληματισμούς που προκαλούσαν τα δύο αγωνιστικά πρόσωπα του Λιβάγια και κυρίως η μεταπήδησή του από το ένα στο άλλο, ήταν η στάση της ΑΕΚ απέναντί του και μαζί η ακατανίκητη επιθυμία της να συμπορεύεται με εκείνον. Ένας ισχυρός δεσμός, ένα δέσιμο με παραφυάδες εξάρτησης να αγκαλιάζουν τον κύριο βλαστό της κοινής πορείας τους.

Σήμερα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, οι δύο πλευρές βρίσκονται σε εκ νέου διαδικασία συζήτησης. Δεν υπάρχει κάτι τόσο πολύ προχωρημένο πέραν του να επισημανθεί ότι η Ένωση προσέγγισε ξανά τον Κροάτη για να του επισημάνει ότι προτεραιότητά της είναι η επέκταση του συμβολαίου μαζί του και πως οτιδήποτε άλλο εξ όσων κυκλοφορούν στην πιάτσα περί δεύτερων σκέψεων σχετικά με την πρόταση που αρχικώς του έχει κατατεθεί, δεν έχει την παραμικρή ουσία για να απασχολεί το μυαλό του.

Προσφάτως, ο Λιβάγια δήλωσε ότι η ανοιχτή η υπόθεση του συμβολαίου του δεν τον έχει επηρεάσει αγωνιστικά. Δύσκολα πιστευτό! Περισσότερο έμοιαζε με μια τετριμμένη δήλωση ενός επαγγελματία που θέλει να πείσει ότι παραμένει συγκεντρωμένος σε αυτό που έχει να κάνει παρά απηχεί την αλήθεια, σύμφωνα με την οποία αυτή η ανοιχτή ιστορία συχνά-πυκνά ματώνει σαν πληγή. Ήταν λοιπόν ένα σημαντικό βήμα για την ψυχολογία του ποδοσφαιριστή αλλά και για την οικονομία της τελικής συζήτησης που μαζί του θα γίνει, το ξεκαθάρισμα από την πλευρά της ΑΕΚ ότι προτεραιότητα της παραμένει το να συνεχίσουν μαζί.

Εν καιρώ πανδημίας, δεν είναι τόσο απλό το να αρνείσαι μία πολύ σοβαρή πρόταση και να γυρνάς την πλάτη σε αυτήν, με τόση αβεβαιότητα να υπάρχει εκεί έξω. Την πρώτη φορά που η ΑΕΚ προσέγγισε τον Λιβάγια, το έκανε με τέτοιον τρόπο που πιστοποιούσε την επιθυμία της να τον ανταμείψει για την προσφορά αλλά και τις ικανότητές του. Του έδωσε το δεύτερο μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ομάδα πίσω από εκείνο του Νέλσον Ολιβέιρα, το οποίο προοδευτικά θα είναι το πρώτο, καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει ξανά στον Πορτογάλο αντίστοιχη πρόταση με τέτοιες ετήσιες αποδοχές.

Κοντολογίς, η πρώτη πρόταση της ΑΕΚ στο τραπέζι κατατέθηκε με σκοπό να τον καταστήσει πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη στο ρόστερ της. Και το κάνει για έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος σε δύσκολες στιγμές την έχει πάρει στις πλάτες του, αλλά και σε άλλες εξίσου απαιτητικές είτε αγνοείται (όπως στα συντριπτικά περισσότερα ντέρμπι που έχει παίξει), είτε την έχει ‘κρεμάσει’ με συμπεριφορές του (με πιο ενοχλητική εκείνη την ανόητη αποβολή με τη Βίντι, η οποία του ‘έκοψε’ το Champions League).

Αν ο Λιβάγια ζυγίσει σωστά όσα του προσφέρονται, όσα του αναγνωρίζονται αλλά κυρίως όσα του συγχωρούνται, δεν θα πρέπει να κάνει δεύτερες σκέψεις. Αν μη τι άλλο, η ομάδα απέναντί του δεν άλλαξε τη συμπεριφορά και τη στάση της ποτέ, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ήταν σκληρή έως και άδικη με άλλους ποδοσφαιριστές. Ο Κροάτης είναι από τους ευνοημένους στην ΑΕΚ και δεν είναι ψέμα το να πει κανείς ότι στο βάθος των ετών, περισσότερα έχει πάρει από εκείνη σε σχέση με αυτά που της έχει δώσει: όπως ασφάλεια, αγάπη, εμπιστοσύνη, στήριξη, σταθερότητα, καλά χρήματα και αστείρευτη υπομονή.