Τι ήξερε ο Ολυμπιακός και τι δεν μπορούσε ο Παναθηναϊκός
Ο Ολυμπιακός γνώριζε τι έπρεπε να κάνει στο άδειο ΟΑΚΑ κι απέναντι στον Παναθηναϊκό, που παίζει χωρίς πόιντ-γκαρντ, πήρε μια νίκη που ήθελε πολύ πριν από την πρώτη διπλή εβδομάδα της χρονιάς.
Δεν θα κατακτήσει την Euroleague με αυτή τη νίκη στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός, αλλά μια βαθιά ανάσα σίγουρα την πήρε, καθώς είχε στραβοπατήσει στην πρεμιέρα και πιεζόταν λίγο περισσότερο από τον Παναθηναϊκό για να πάρει τη νίκη στο πρώτο αιώνιο ντέρμπι της χρονιάς.
Στην τελική σούμα, μια νίκη παραπάνω ή μια παρακάτω μπορεί να μη λέει τίποτε (αν και αρκετές φορές μπορεί να αποδειχθεί πολύ σημαντική), όμως στη χρονική στιγμή που διανύουμε ένα 0-2 για τους 'ερυθρόλευκους' (με μία ήττα εντός έδρας κι άλλη μία από τον αιώνιο αντίπαλο) θα ήθελε πάρα πολλή δουλειά για να ανατραπεί. Όχι ότι και τώρα δεν απαιτείται δουλειά, αφού είναι φανερό ότι απέχουν πολύ από το σημείο που επιθυμούν οι παίκτες και ο προπονητής. Όμως η νίκη σε αυτή τη χρονική στιγμή, όπου όλα είναι ρευστά και περίεργα με τον κορονοϊό να παραμονεύει και τις άδειες εξέδρες να λειτουργούν... ξενερωτικά, ήταν ένα απόλυτο ζητούμενο.
Η επικράτηση των Πειραιωτών δεν χωράει αμφισβήτηση. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να γύρισε ένα ματς 15 πόντων που έδειχνε ότι θα ξεφύγει ακόμη περισσότερο, παρόλ' αυτά στη συνολική εκτίμηση του σαραντάλεπτου, οι 'ερυθρόλευκοι' ήταν καλύτεροι, πιο διαβασμένοι και η ομάδα που έπρεπε να πάρει τη νίκη. Το εντυπωσιακό του ξεκίνημα, η στόχευση πάνω στο Νεμάνια Νέντοβιτς (μαρκάρισμά ασφυκτικό και επιθέσεις εναντίον του) ήταν τα συστατικά για να χτιστεί η διαφορά που ήρθε γρήγορα και ουσιαστικά τον έβαλε σε θέση οδηγού.
Δεν έχασε ποτέ το προβάδισμα ο Ολυμπιακός. Ακόμη και τα ξεσπάσματα του ΠΑΟ (με σκληρό παιχνίδι, περίεργα σχήματα και... αρκετό ξύλο από τους παίκτες του Βόβορα) ναι μεν τον ανησύχησαν, αλλά δεν τον αποσταθεροποίησαν κιόλας.
Αν μάλιστα δεν έκανε παιδικά λάθη στο τελείωμα του ματς (επιθετικό φάουλ του Έλις ενώ ο Χάρισον ευστοχούσε σε σουτ τριών πόντων, άστοχη πάσα του ίδιου, ενάμισι λεπτό πριν από το τέλος, ενώ η διαφορά ήταν στο +8, με την μπάλα να καταλήγει πάνω στον Νέντοβιτς που σκόραρε για τρεις) ενδεχομένως ο αγώνας να είχε ακόμη λιγότερο σασπένς.
Ο Ολυμπιακός που άρχισε καλά στο μακρινό σουτ, τελείωσε με 18.5% τρίποντα (5/27 έχοντας 2/23 μετά το 10') ήταν κυρίαρχος σε όλα τα άλλα. Και στα ριμπάουντ (37-32) και στις ασίστ (12-9) και κυρίως όταν μετέφερε την μπάλα μέσα στη ρακέτα. Εκεί όπου οι 'ερυθρόλευκοι' σούταραν με 63.2% (24/28). Και δεν ήταν μόνο τα πικ εν ρολ, που ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να τα σταματήσει.
Η μπάλα στον Πρίντεζη
Οι Πειραιώτες, σε αντίθεση με το ματς της πρεμιέρας, είχαν παιχνίδι στο ποστ, από τον μετρ του είδους. Ο Γιώργος Πρίντεζης πήρε τις προσπάθειες, έβαλε πλάτη, έχασε μόλις δυο σουτ (6/7δ, 1/2τρ) και ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας του παίζοντας μόλις ένα εικοσάλεπτο. Όταν η ομάδα του χρειαζόταν το καλάθι από κοντά, το έπαιρνε και δημιουργούσε απανωτά προβλήματα στην έτσι κι αλλιώς ευάλωτη άμυνα του Παναθηναϊκού.
Από τη θέση '4', μάλιστα, ο Μπαρτζώκας πήρε και μια σπουδαία εμφάνιση από τον Αλέξανδρο Βεζένκοφ, που είχε 9 πόντους και 8 ριμπάουντ, αλλά και εξαιρετική άμυνα στο τελευταίο δεκάλεπτο πάνω στον Ιωάννη Παπαπέτρου, τον κορυφαίο παίκτη των αντιπάλων. Ίσως για αυτό μέχρι το τέλος στο παρκέ, με τον 'Πριντ' να βλέπει την τελευταία περίοδο από τον πάγκο.
✍ Συν τοις άλλοις ο Ολυμπιακός είδε τους περιφερειακούς του να τρυπάνε διαρκώς την αντίπαλη άμυνα, να φτάνουν σε λέι-απ (αρκετές φορές και σε γκολ-φάουλ). Ο Βασίλης Σπανούλης, ο Κώστας Σλούκας αλλά και οι δυο Αμερικανοί, Άρον Χάρισον (και κυρίως) Σακίλ ΜακΚίσικ πέτυχαν αρκετά τέτοια καλάθια. Προσθέστε και τους 13 πόντους που πέτυχαν Μάρτιν και Έλις, με το ζωγραφιστό της ρακέτας του Παναθηναϊκού να δέχεται απανωτά πλήγματα.
Τι πρέπει να προβλημάτισε τον Μπαρτζώκα; Τα 11 λάθη δεν είναι πάρα πολλά, κάποια όμως απ' αυτά έγιναν σε στιγμές που δεν έπρεπε γιατί έδιναν δικαίωμα στον Παναθηναϊκό να επιστρέψει (θυμηθείτε τα δυο τρίποντα στο τελείωμα του ημιχρόνου) και να ελπίζει. Ήταν επίσης λίγες οι 12 ασίστ που ίσως να οφείλεται και στο όχι τόσο καλό παιχνίδι του Σλούκα, που μάλλον είχε επηρεαστεί κι από το χτύπημα στο μηρό (στο πρώτο μέρος). Το ερ μπολ τρίποντο και η λάθος πάσα στο τέλος της τρίτης περιόδου (που πήγε το σκορ στο -5) τον έστειλαν στον πάγκο. Ο Μπαρτζώκας τελείωσε το ματς με τον Σπανούλη στον άσο.
Η σιγουριά των δυο βετεράνων, που έχουν φάει τέτοια ματς με το κουτάλι (αυτό με άδειες εξέδρες θα τους φαινόταν σαν πρωινό), ήταν σαφώς μια από τις παραμέτρους του ματς. Ο Ολυμπιακός συνολικά ήταν πιο υποψιασμένος (και έτοιμος).
Με πλέι-μέικερ τον... κανένα
Ο Παναθηναϊκός έχοντας νικήσει την περασμένη εβδομάδα την Χίμκι, περνάει πιο ανώδυνα την ήττα, αλλά στο μπλοκάκι σημειώνεται ξανά η αδυναμία του στη θέση '1', που έγινε και πιο έντονη, λόγω της αιφνίδιας απουσίας του Λευτέρη Μποχωρίδη, από τους καλύτερους στη Μόσχα. Η επιστροφή του Σαντ-Ρος δεν έδωσε κάτι περισσότερο απ' αυτό που είχαμε δει στα φιλικά παιχνίδια. Ο Κουβανός δεν είναι πόιντ-γκαρντ, οι άμυνες τον σημαδεύουν παίζοντας δυο και τρία μέτρα μακριά του, κλείνοντας προς τα μέσα, σουτ δεν έχει (0/4τρ), δημιουργία επίσης, ποιος ο λόγος να ταλαιπωρείται σε αυτό το πείραμα. Δείτε πως μπορεί να βοηθήσει:
Προφανώς έχει άλλα στοιχεία (ειδικά στην άμυνα) που πρέπει να τα εκμεταλλευτεί ο Παναθηναϊκός, όμως οι 'πράσινοι' δεν έχουν λύσει το μεγάλο πρόβλημά τους στη θέση. Ο Κίφερ Σάικς που αποκτήθηκε για ένα μήνα (αντί του τραυματία Πιερ Τζάκσον) έπαιξε 16 λεπτά, δεν μπορεί να κριθεί. Και πάλι, όμως, δεν είναι καθαρόαιμος 'άσος' και μειονεκτεί σε ύψος όπως και ο Τζάκσον.
Σε αντίθεση με τη Μόσχα οι δυο πάουερ φόργουορντ του Παναθηναϊκού (Ντίνος Μήτογλου και Μπεν Μπέντιλ) έχασαν κατά κράτος τις μάχες από Πρίντεζη-Βεζένκοφ, ο Γιώργος Παπαγιάννης βελτιώθηκε στην άμυνά του (στο δεύτερο μέρος), αλλά παίρνει την μπάλα με αίτηση μετά χαρτοσήμου. Δεν είναι δυνατόν ένας παίκτης 220 εκατοστών να απειλεί μόνο κατά πρόσωπο και να μη βάζει πλάτη σαρώνοντας τους αντιπάλους του.
Ο Παπαπέτρου και η σκληράδα
Ο Βόβορας έψαξε πολύ να βρει το σχήμα που θα του έφερνε αποτέλεσμα. Τις πρώτες λύσεις τις πήρε όταν μπήκε στο '3' ο Λεωνίδας Κασελάκης, που ήθελε να εκμεταλλευτεί τα μις-ματς με τον Βασίλη Σπανούλη (όταν ο Ολυμπιακός έπαιξε με τρεις κοντούς) και την σκληράδα που ανέπτυξε η ομάδα του, έχοντας και τον καλό αμυντικό Σαντ-Ρος μέσα στο παιχνίδι.
Όταν στο δεύτερο ημίχρονο ο Ιωάννης Παπαπέτρου κατάφερε να ηρεμήσει (από το αγχωμένο του ξεκίνημα) ο Παναθηναϊκός βρήκε ένα κεντρικό σημείο αναφοράς, ώστε να μπορέσει και ο Μάρκους Φόστερ να βάλει κάποια καλάθια σε ένας εναντίον ενός παιχνίδι. Ο διεθνής φόργουορντ ήταν το ίδιο καλός σε εκτέλεση και δημιουργία και σταμάτησε μόνο όταν έπεσε πάνω του ο Βεζένκοφ.
✍ Ωστόο η απουσία ενός κλασικού άσου είναι εμφανής και στο πιο αδαές μάτι που βλέπει τον Παναθηναϊκό. Θα τον θέλει και όταν επιστρέψει ο Μποχωρίδης, αλλά και ο Πιερ Τζάκσον! Και προφανώς χρειάζεται έναν πιο ενεργητικό Νεμάνια Νέντοβιτς, που για δεύτερο ματς μένει σε 'ρηχά νερά' (9π με 4/13 σουτ). Αν ο Σέρβος δεν σκοράρει, δεν προσφέρει πολλά πράγματα στην ομάδα του γιατί είναι ευάλωτος στην άμυνα και κάνει εύκολα το λάθος.
Το πρώτο ντέρμπι έληξε με 'ερυθρόλευκη' κυριαρχία, αλλά αμφότεροι δεν προλαβαίνουν να σκεφτούν πολλά, γιατί έρχεται η πρώτη δύσκολη (διπλή) εβδομάδα με τον Παναθηναϊκό να ταξιδεύει σε Λιόν (για Βιλερμπάν) και Βαρκελώνη, ενώ ο Ολυμπιακός υποδέχεται στο ΣΕΦ Μιλάνο και Μακάμπι. Αρχίζουν τα δύσκολα...