Το τεχνοκρατικό σχέδιο Λιόλιου αφήνει και ερωτήματα

Το σχέδιο του για την διοίκηση της Ομοσπονδίας μπάσκετ ανέλυσε σε διαδικτυακή συνέντευξή του ο Βαγγέλης Λιόλιος. Ο άλλοτε ιδιοκτήτης του Προμηθέα και νυν υποψήφιος πρόεδρος μιλούσε περισσότερο από μιάμιση ώρα, θέλοντας να εξηγήσει τους βασικούς άξονες της πολιτικής της οποίας θα ασκήσει, εφόσον βέβαια εκλεγεί στις αρχαιρεσίες οι οποίες αναμένονται μέχρι τον Φεβρουάριο του 2021.

Θα λέγαμε ψέματα ότι γίναμε σοφότεροι σε αυτά τα 120 λεπτά της συνομιλίας του κ. Λιόλιου με τους δημοσιογράφους. Το σχέδιο μοιάζει να διαπνέεται έντονα από μια τεχνοκρατική αντίληψη για το μπάσκετ, υποστηρίζει -τουλάχιστον-στη θεωρία το σωματείο, με αρκετά πάντως ερωτηματικά να χρήζουν απάντησης ή διευκρινίσεων στο μέλλον από τον υποψήφιο και τους συνεργάτες του.

Ο κ. Λιόλιος προτείνει μέσω του “προγράμματος βάσης”, όπως το ονομάζει, ένα συνολικό σχέδιο ενίσχυσης των δομών κάθε σωματείου με “παροχή υπηρεσιών” εκ μέρους της ΕΟΚ. Με βελτίωση των γηπεδικών εγκαταστάσεων και κατασκευή κλειστών προπονητηρίων σε όλη την Ελλάδα. Αν δεν κάνουμε λάθος, ωστόσο, η Ομοσπονδία δεν έχει δικαιοδοσία στις αθλητικές εγκαταστάσεις οι οποίες είτε ανήκουν στους Δήμους, είτε στην ΓΓΑ. Πώς θα αναλάβει ένα τέτοιο έργο η ΕΟΚ και που, φυσικά, θα βρει τους πόρους για την δημιουργία αυτών των προπονητηρίων;

Ταυτόχρονα ως βασικό στοιχείο της ανάπτυξης των σωματείων σημειώνεται η ενίσχυση των Ακαδημιών με τεχνογνωσία από τους ομοσπονδιακούς προπονητές και ένα γενικό μοντέλο μπάσκετ, που πρέπει να ακολουθήσουμε σε όλη την Ελλάδα. Μόνο, που αυτό μπορεί να ισχύσει (και έχει γίνει στο παρελθόν) σε επίπεδο εθνικών ομάδων και όχι… ανά σωματείο σε όλη την επικράτεια. Δε γίνεται, άλλωστε, η ΕΟΚ και οι προπονητές της όσοι κι αν είναι αυτοί, να χαρτογραφήσουν όλα τα σωματεία της χώρας.

Προφανώς και είναι θετικό να χαραχθεί μια ενιαία γραμμή μπάσκετ, ώστε να εκμεταλλευτούμε τα μπασκετικά χαρακτηριστικά που έχει ο Έλληνας, θα πρέπει όμως να γνωρίζει ο κ.Λιόλιος σαν έμπειρος παράγοντας που είναι ότι πολλές φορές τα δεδομένα και οι συνθήκες αλλάζουν ανάλογα με τους παίκτες που παρουσιάζονται κάθε φορά. Δεν είναι ίδιοι παντού. Αλλού υπάρχει ένας καλός ψηλός, αλλού δυο καλοί γκαρντ, η δουλειά διαφέρει, δεν μπορεί να είναι… ενιαία.

Το να δοθούν κατευθυντήριες γραμμές είναι πολύ θετικό, ωστόσο, θα πρέπει να εξασφαλιστεί η διαρκής επικοινωνία των προπονητών. Η ιδέα, βεβαίως, της επιμόρφωσης των προπονητών από το επιτελείο των ομοσπονδιακών είναι πολύ θετική, αν και όλα αυτά θα μπορούσαν να γίνουν σε συνεργασία και με τον Σύνδεσμο Προπονητών, για ένα περισσότερο επεξεργασμένο και εφαρμόσιμο σχέδιο…

Φτάνει, ωστόσο, μόνο το σχέδιο για την ανάπτυξη των Ακαδημιών κάθε σωματείου (και δεν μιλάμε βέβαια μόνο για τα 380 που έχουν, αυτή τη στιγμή, δικαίωμα ψήφου, με το περίφημο μητρώο σωματείων, ένας μηχανισμός ελέγχου εκ μέρους της κυβέρνησης, η πραγματική δύναμη της ΕΟΚ είναι πολύ μεγαλύτερη) να αυξήσει τα έσοδα, άρα και την βιωσιμότητα τους;

Οι Δήμοι στους οποίους ανήκουν τα περισσότερα γήπεδα (και με αυτούς… τσακώνοντας στις αρχές κάθε χρόνου, όταν βγαίνουν τα προγράμματα, τα σωματεία για να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες προπόνησης) ή οι Περιφέρειες δεν πρέπει να έχουν λόγο στο κομμάτι του ερασιτεχνικού μπάσκετ και την διεξαγωγή των πρωταθλημάτων. Ο κ. Λιόλιος επιφυλάχθηκε γιατί ακόμη δεν έχει συναντηθεί με Δημάρχους και Περιφερειάρχες, αφού όπως είπε “προείχε η επαφή του με τα σωματεία”.

Οι δυο … διοικήσεις

Ο Βαγγέλης Λιόλιος που την Δευτέρα θα συναντηθεί με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο (όπως είχε γίνει και κάποιους μήνες νωρίτερα) αναφέρθηκε εκ νέου στο σύστημα διοίκησης το οποίο ευαγγελίζεται. Δηλαδή το εκλεγμένο Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο, όμως, δεν θα εμπλέκεται στη διοίκηση ή καλύτερα στο μάνατζμεντ της ομοσπονδίας. Θα χαράξει την πολιτική και θα ελέγχει τους ανθρώπους που θα τρέχουν την ομοσπονδία, άρα θα είναι και έμμισθοι, αφού όπως λέει ο υποψήφιος πρόεδρος “δεν υπάρχει εθελοντική εργασία”.

Η σκέψη του έχει μια λογική, με την έννοια του ότι η εκλεγμένη ηγεσία ελέγχει τους ανθρώπους που ασκούν το μάνατζμεντ. Μόνο, που εδώ θα μιλάμε, λίγο πολύ, για δυο διοικήσεις. Αυτή που εκλέχθηκε κι αυτή που θα ασκήσει την πολιτική. Το γιατί αυτοί που θα έχουν την ευθύνη του μάνατζμεντ δεν πρέπει να είναι και εκλεγμένοι δύσκολα το καταλαβαίνει κανείς. Και φυσικά αν οι σύμβουλοι που εκλέγονται δεν θα έχουν καμιά ανάμιξη με την καθημερινότητα της ΕΟΚ, παρά μόνο θα συνεδριάζουν για την χάραξη της πολιτικής και τον έλεγχο των υφισταμένων τους πέντε-έξι φορές το χρόνο (άντε δέκα), για ποιο λόγο να… είναι σωρό νοματαίοι; Φτάνουν τέσσερις-πέντε και όχι δεκαεφτά, που απαρτίζουν το ΔΣ της Ομοσπονδίας.

Δεν είναι λάθος η εμπιστοσύνη σε τεχνοκράτες, γνώστες του σπορ. Μόνο, που αυτοί μπορεί να υπάρχουν και στους υποψήφιους για το ΔΣ, οπότε δεν χρειάζεται να τους… πληρώνει κιόλας η ΕΟΚ. Έχει άλλωστε αρκετούς υπαλλήλους στην μισθοδοσία της.

Με θέσεις και … χωρίς

Σημειώνουμε επίσης τις θέσεις που εξέφρασε ο κ. Λιόλιος

✔ για τη διαιτησία, με την πρόσληψη (από την ΕΟΚ) αρχιδιαιτητή ο οποίος θα είναι και υπεύθυνος για την επιλογή, αξιολόγηση, υπό την εποπτεία της Ομοσπονδίας και ταυτόχρονα μακριά απ’ αυτήν (ακόμη και στον χώρο, που θα στεγάζεται). Έχει στο μυαλό του και επαγγελματική διαιτησία, εφόσον το ζητήσει ο ΕΣΑΚΕ

✔ για την γιγάντωση των εθνικών κατηγοριών, που έγινε χωρίς λόγο και οδηγούν, όπως επισήμανε, στον οικονομικό μαρασμό των σωματείων. Τάσσεται υπέρ της μείωσης των ομάδων, αρχής γενομένης από την Α2, για την οποία τόνισε ότι πρέπει να είναι ο προθάλαμος της μετάβασης από το ερασιτεχνικό στο επαγγελματικό μπάσκετ. Συμφωνούμε και επαυξάνουμε. Πώς όμως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, όταν απαγορεύεται (από την ΕΟΚ) η χρησιμοποίηση ξένων παικτών (και από φέτος με πρόσχημα τον… Covid-19) και κοινοτικών;

✔ για την καλή συνεργασία τόσο με την FIBA όσο και με την Euroleague, προς όφελος του μπάσκετ. Σωστή σκέψη, στην προοπτική μιας ενοποιημένης μορφής του μπάσκετ σε διεθνές επίπεδο.

Μας έκανε, ωστόσο, εντύπωση η αποστασιοποίησή του από τις διεργασίες στην Basket League, θέλοντας ίσως να τονώσει τον αυτόνομο ρόλο της λίγκας. Παρόλα αυτά ένας πρόεδρος της ΕΟΚ που προέρχεται από το επαγγελματικό μπάσκετ θα έπρεπε να καταθέτει άποψη και θέσεις, χωρίς να υπολογίζει (αν συμβαίνει κάτι τέτοιο) τις ισορροπίες. Σε αυτό, που θα συμφωνήσουν όλοι με τον κ. Λιόλιο είναι ότι η επόμενη μέρα των εκλογών πρέπει να βρει όλους σε θέση μάχης και προσφοράς, ώστε με την σύνθεση των απόψεων και των προτάσεων που θα πέσουν στο τραπέζι να βγει και κάτι καλό. Όχι μόνο στα… λόγια.