Γιατί η απάντηση στον Μαρτσουλιόνις πρέπει να είναι οργανωμένη

Ναι, η πρόσφατη συνέντευξη Μαρτσουλιόνις και οι αναφορές σε απόπειρα χρηματισμού παικτών της Σοβιετικής Ένωσης από κάποιους Έλληνες, γενικώς και αορίστως, πριν από τον τελικό του Ευρωμπάσκετ '87, εμπίπτουν στη σφαίρα της φαντασίας, ου μην της γελοιότητας και της γραφικότητας μαζί. Πιο αστεία ήταν η 'επικύρωση' εκ μέρους του Χέινο Έντεν (σε εσθονικό μέσο ενημέρωσης), ότι "κάτι έγινε" και πως ένα πρωινό είδε στην ταράτσα του ξενοδοχείου τους δύο μακαρίτες προπονητές, Αλεξάντερ Γκομέλσκι και Κώστα Πολίτη να συζητούν μεταξύ τους.

Όχι, δεν φτάνει μόνο να τους χαρακτηρίζουμε γραφικούς και ηλίθιους, όμως. Χρειάζεται, εκτός από τις ατομικές τοποθετήσεις, μια οργανωμένη απάντηση του ελληνικού μπάσκετ και θα εξηγήσουμε το γιατί. Τη συνέντευξη του Μαρτσουλιόνις σε ισπανικό περιοδικό δεν τη διαβάσαμε μόνο εμείς, εδώ στην Ελλάδα, και βάλαμε τα γέλια. Η ερώτηση μάλιστα δεν τέθηκε από τον... Μαρτσουλιόνις στον εαυτό του, αλλά από Ισπανό δημοσιογράφο. Μπορεί κι αυτός να είναι ένας "ηλίθιος", μήπως όμως να βλέπαμε λίγο διαφορετικά το θέμα;

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Τον θρίαμβο του Ευρωμπάσκετ είχε αμφισβητήσει πρώτος ο αείμνηστος Γκομέλσκι, όταν μετά το τέλος του δραματικού τελικού έκανε την περίφημη δήλωση περί Μαυριτανίας, προκαλώντας την άμεση αντίδραση (τότε) του Πολίτη. "Για να καταλάβει τι έγινε ας σκεφτεί πόσοι παίζουν μπάσκετ στην Ελλάδα και πόσοι στην Σοβιετική Ένωση. Τότε θα συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ελληνικής νίκης", είχε πει ο Έλληνας ομοσπονδιακός προπονητής.

Κάποια χρόνια αργότερα, ακόμη ένας εκλιπών ο θρυλικός Σεργκέι Μπέλοφ, που καθόταν στον πάγκο της Ρωσίας, έκανε άνω-κάτω το Ευρωμπάσκετ '95. Η ήττα από την Ισπανία θεωρήθηκε ότι ήρθε κατόπιν επιλογής των Ρώσων και η ερώτηση που έγινε στον Μπέλοφ (από Ισπανό δημοσιογράφο) προκάλεσε την έκρηξή του: "Αν θεωρείς ότι έγινε κάτι βρώμικο, γιατί να μην έχει συμβεί και στον τελικό του 1987, όταν η Ελλάδα νίκησε την Σοβιετική Ένωση ή στον πρόσφατο αγώνα του Ολυμπιακού με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας;" Οι δηλώσεις του είχαν προκαλέσει σάλο, αλλά, μετά από τεράστια πίεση που δέχθηκε, τις πήρε πίσω διευκρινίζοντας ότι μιλούσε υποθετικά. Δυο χρόνια αργότερα, στη Ζιρόνα της Ισπανίας και στο Ευρωμπάσκετ '97, στον αγώνα Ελλάδας-Ρωσίας, ο εκρηκτικός 'τσάρος' γυρνούσε προς το μέρος των Ελλήνων παραγόντων και έδειχνε την άδεια τσέπη του!

Φαίνεται ότι στη Ρωσία κυκλοφορεί η φήμη για τον τελικό του '87, όπως την είπε ο Μαρτσουλιόνις στο ισπανικό περιοδικό. Ήταν πάντως η πρώτη φορά που ένας από τους πρωταγωνιστές εκείνου του αλησμόνητου αγώνα έκανε λόγο για απόπειρα χρηματισμού των Σοβιετικών και ταυτόχρονα "ύποπτη διαχείριση του αγώνα από τον Αλεξάντερ Γκομέλσκι". Μοιάζει λίγο περίεργο να βγαίνει προς τα έξω κάτι τέτοιο 34 χρόνια μετά, ωστόσο και ειπώθηκε και γράφτηκε.

Μπορεί να είναι γραφικός, χαζός ή οτιδήποτε άλλο τού 'έσουραν' αυτές τις ημέρες, ωστόσο παραμένει ένα στέλεχος της τότε μεγάλης ομάδας της Σ.Ενωσης, είναι hall of famer τόσο στο ΝΒΑ όσο και στη FIBA,από τους πρώτους Ευρωπαίους που έπαιξαν στο ΝΒΑ, έχει διατελέσει πρόεδρος της λιθουανικής ομοσπονδίας μπάσκετ, ενώ στις τελευταίες Ευρωεκλογές εξελέγη ευρωβουλευτής, αν και την επομένη αποφάσισε να παραιτηθεί.

Με άλλα λόγια είναι ένας από τους πιο αναγνωρισμένους αθλητές σε διεθνές επίπεδο, ειδικά στο μπάσκετ, και προφανώς τα λόγια του έχουν βαρύτητα, ανεξάρτητα αν για μας δεν βγάζουν νόημα ή είναι εκτός τόπου και χρόνου. Αυτό το λέμε εμείς, ειδικά όσοι ήμασταν εκείνο το βράδυ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Ο Ισπανός, ο Γάλλος ή ο Ρώσος, όλοι οι νεαρότεροι φίλοι του μπάσκετ που δεν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες αυτού του θριάμβου, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πιστέψουν τις δηλώσεις του 56χρονου Λιθουανού, είτε να σκεφτούν πονηρά για μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις του παγκόσμιου αθλητισμού.

Κι επειδή μιλάμε ακριβώς για το 1987, ένα 'ορόσημο' στην ιστορία των σπορ στην Ελλάδα, η αντίδραση θα έπρεπε να είναι και ομαδική και οργανωμένη. Μια επίσημη ανακοίνωση είτε του θεσμικού φορέα του μπάσκετ (την ΕΟΚ) που μπορεί να βρίσκεται σε χειμερία νάρκη, να έχει υπηρεσιακή διοίκηση πρωτοδικείου, αλλά ξέρει να ζητάει επίσημες διοργανώσεις από τη FIBA, είτε από την ελληνική κυβέρνηση μέσω του Υφυπουργείου Αθλητισμού ή την ΓΓΑ όπως πρότεινε ο Παναγιώτης Φασούλας, είναι απαραίτητη.

Θα ρωτήσει κανείς και μια επίσημη δήλωση, φτάνει για να το βουλώσει ο Μαρτσουλιόνις ή να μη λέει σαχλαμάρες ο Έντεν, ο οποίος αναγορεύτηκε ξαφνικά κορυφαίος αμυντικός της δεκαετίας του '80 και... τεράστια απώλεια της ΕΣΣΔ στον τελικό; Εξαρτάται μέχρι που είμαστε διατεθειμένοι να υπερασπίσουμε αυτό το κατόρθωμα που ουσιαστικά έμοιαζε να εκκινεί ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό σε κάθε επίπεδο. Ο γενικός γραμματέας της FIBA είναι Έλληνας και προφανώς θα είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος για το όλο θέμα.