Ευτυχώς, Ρόκα και Πογιάτος είχαν απορρίψει τον Μαουρίτσιο
Η απόκτηση του Μαουρίτσιο είχε γίνει η αφορμή για να κοπεί το γυαλί στις σχέσεις Αλαφούζου-Ρόκα, προκαλώντας το διαζύγιο.
Ο Μαουρίτσιο (Ζοζέ ντα Σιλβέιρα Ζούνιορ) δεν ζει στον Παναθηναϊκό την ποδοσφαιρική νεότητά του. Τότε που τα 28 γκολ και οι 16 ασίστ σε 172 ματς, ως πιστοποιητικά γνησιότητας της αξίας του, τον έφερναν από την (μικρομεσαία) Τερέκ Γκρόζνι στο ρόστερ της (ισχυρής) Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης. Γεννημένος στις 21/10 του ’88, έχει ήδη αποχαιρετήσει τα 32 του και μετρά αντίστροφα για το φινάλε της καριέρας του. Μηδέ ο Βραζιλιάνος είναι ο πιο σκληρός κεντρικός χαφ που κυκλοφορεί στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Σε καμία περίπτωση δε ο πιο αλτικός. Πόσο μάλλον ο πιο γρήγορος εξ όλων των άλλων, ο ακούραστος τύπος που ανεβοκατεβαίνει δαιμονισμένα τον αγωνιστικό χώρο γράφοντας διαρκώς μέτρα στον heat map.
Του λείπουν τ’ αθλητικά προσόντα που θα τον κατατάξουν αναφανδόν μεταξύ των σύγχρονων μοντέλων μιας νευραλγικής θέσης στον άξονα. Την ίδια στιγμή καταφέρνει να είναι ο ξεκάθαρος μετρονόμος μιας ποδοσφαιρικής ‘μπάντας’ που έχει ανάγκη από καθοδήγηση, ο ορίζων την ταχύτητα και το τέμπο της στον τρόπο που πρώτα αμύνεται και κατόπιν προσπαθεί να επιτεθεί με εξυπνάδα. Κουρδιστήρι μιας ορχήστρας σαν αυτή που έχει συνθέσει ο Λάζλο Μπόλονι.
Η απόσταση μεταξύ των δύο αυτών εκδοχών του ίδιου κατά τ’ άλλα ποδοσφαιριστή καλύπτεται χάρη στο αναμφισβήτητο εκτόπισμά του. Ο Μαουρίτσιο δεν χρειάζεται να τρέξει περισσότερο από τους υπόλοιπους για να ‘ναι στο σημείο που απαιτεί η εκάστοτε φάση. Του αρκεί να εκτιμήσει και να προβλέψει την εξέλιξή της. Η κάθετη κίνησή του και η σωστή τοποθέτησή του στην περιοχή του Ολυμπιακού ενόσω ο Σανκαρέ έφευγε στην πλάτη του Ανδρούτσου για να σεντράρει με γλυκύτητα έγινε άλλο ένα στα πολλά, ίσως όμως το πιο τρανταχτό παράδειγμα της κάθετης κίνησής του στο χώρο.
Ο Μαουρίτσιο δεν θα κυνηγήσει τον αντίπαλό του για να τον κόψει και να κερδίσει την κατοχή. Θα σκεφτεί και θα ενεργήσει πρώτος για να μην υποχρεωθεί να ξοδέψει έξτρα δυνάμεις. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων της Super League Interwetten είναι ο δεύτερος σε κλεψίματα ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, πίσω από τον Βέλεθ, με 36 αθροιστικά και 2.6 ανά αγώνα, προσθέτοντας σε αυτά άλλη 1 ‘επέμβαση’ για κάθε 90λεπτο και 4 αποκρούσεις στο σύνολο των συμμετοχών του – όπως κι αν αυτές ορίζονται από τη στατιστική υπηρεσία της λίγκας.
Είναι εμφανές ότι ο Μαουρίτσιο ξέρει με ακρίβεια πού βρίσκεται και πότε. Ξέρει πώς να εκμεταλλεύεται το κορμί των 184 εκατοστών και να κερδίζει μήκος ή πλάτος με τον μεγάλο διασκελισμό του. Ο τρόπος που κερδίζει το φάουλ, από το οποίο προέρχεται το 2-0 των ‘πρασίνων’, είναι απόληξη της προστασίας που παρέχει στην μπάλα, αναγκάζοντας τον αντίπαλό του να πέσει με φόρα πάνω του και να τον γκρεμίσει από πίσω. Πιθανόν κάποιος άλλος θα ενεργοποιούσε τη δύναμη ή την τεχνική του. Ο Βραζιλιάνος αρκείται στην εξυπνάδα και την εμπειρία που στριμώχνονται στο μυαλό του, παρέχοντάς του κατ’ επέκταση τη δυνατότητα ν’ αναπτύξει το εγκεφαλικό παιχνίδι του.
Είχε κριθεί ανεπαρκής από τον Ρόκα
Αυτός ο αρχοντικός Μαουρίτσιο δεν θα είχε υπογράψει στον Παναθηναϊκό στην περίπτωση που ο Γιάννης Αλαφούζος είχε κάνει αποδεκτή την αρνητική εισήγηση του Τσάβι Ρόκα. Ο Ισπανός τεχνικός διευθυντής έψαχνε μήνες για κεντρικό χαφ, έως ότου καταλήξει ότι δεν συντρέχει τέτοια ανάγκη, του είχε προταθεί ο Βραζιλιάνος, που στο μεσοδιάστημα είχε ειδοποιηθεί από τον ΠΑΟΚ ότι το συμβόλαιό του δεν θα ανανεωθεί, αλλά τον είχε απορρίψει ασυζητητί. Θεωρούσε ότι ηλικία του ήταν αποτρεπτικός παράγοντας γι’ αυτό που είχε πλάσει στο μυαλό του, πως όχι μόνο δεν θα έκανε τη διαφορά, αλλά δεν θα βοηθούσε καν.
Άποψη που έβρισκε σύμφωνο τον Ντάνι Πογιάτος. Έναν Πογιάτος, που πολύ πριν προκύψει ως επιλογή έκτακτης ανάγκης ο Μαουρίτσιο, χρησιμοποιούσε στο ‘8’, είτε χωριστά είτε μαζί, τον Γιάννη Μπουζούκη και τον Γιασίν Αγιούμπ αδυνατώντας ν’ αντιληφθεί πως -για διαφορετικούς λόγους ο καθένας- ήταν ανέφικτο ν’ ανταποκριθούν στο ρόλο του box to box μέσου που θα συμπληρώσει τον Κουρμπέλη. Θα πεις και δικαιολογημένα πως εδώ ο Ισπανός έπεμενε να παίζει διαρκώς με στόπερ στο αριστερό άκρο της άμυνας και τον Καρλίτος ή τον Μακέντα στ’ αριστερά της επίθεσης. Άρα θα μπορούσε να σκαρφιστεί οτιδήποτε παράλογο. Έτσι ήταν όντως. Μα ήταν άλλη μια σοβαρά ένδειξη της προβληματικής αντίληψής του για ένα ποδόσφαιρο μη εφαρμόσιμο με τα στοιχεία των ποδοσφαιριστών που διέθετε.
Ούτως ή άλλως πάντως ο Ρόκα ήταν ανένδοτος για τον Βραζιλιάνο και δεν σκόπευε να ξοδέψει τα τελευταία χρήματα του κουμπαρά για έναν ποδοσφαιριστή στα 32 του. Δεν γνωρίζουμε, μέχρι σήμερα, ποιον εν τέλει άκουσε ο Γιάννης Αλαφούζος (των πολλών μαύρων κηλίδων) ή ποιος του έκαμψε τις αντιστάσεις, αλλά όχι μόνο υπέγραψε αυτοβούλως τον Μαουρίτσιο, αλλά ήρθε σε ολική ρήξη με τον υφιστάμενό του, αμέσως μετά το 0-1 από τον Άρη στο ΟΑΚΑ, παίρνοντάς του πίσω τα κλειδιά που με τόση σιγουριά τού είχε παραδώσει προ λίγων μηνών.
Στις αρχές του Οκτώβρη ο Μαουρίτσιο είχε τη δυνατότητα να γυρίσει στον ΠΑΟΚ. Η πρόταση για συμβόλαιο ενός έτους (με οψιόν ανανέωσης) με πάγιες αποδοχές που ξεπερνούσαν το μισό εκατομμύριο τού άνοιγαν την πόρτα της επανένταξης σ’ ένα περιβάλλον που είχε ζήσει επί μία τριετία. Μετρώντας σε αυτό το διάστημα 92 συμμετοχές (παρά το σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο), 9 γκολ και 4 ασίστ! Είχαν, κοινώς, καταλάβει στον ‘Δικέφαλο’ ποια η χρησιμότητα μιας τέτοιας προσωπικότητας στο γήπεδο, τη στιγμή που ο καλός δημιουργικά ο Σβαμπ δεν κατάφερνε να είναι αντίστοιχα επιδραστικός στο παιχνίδι. Το ποσό θα τον κάλυπτε, αν επρόκειτο για μια πρόταση που είχε κατατεθεί δύο μήνες νωρίτερα και όχι εκ των υστέρων. Ο Βραζιλιάνος ήταν χολωμένος και δεν ενέδωσε. Η σύζυγός του είχε εξηγήσει το γιατί με μια μακροσκελέστατη ανάρτησή της. “Μόνο εμείς ξέρουμε πόσο υποφέραμε, ήταν οδυνηρό“, είχε γράψει μεταξύ πολλών άλλων. Ήταν η συμπεριφορά που επηρέασε το μυαλό του.
Επειδή πάντως στην Ελλάδα ήθελε να συνεχίσει, προτίμησε τα λιγότερα χρήματα του Παναθηναϊκού και την εγκατάσταση στην Αθήνα για την επόμενη διετία. Όντας, άθελά του, η ευεργετική αφορμή (και όχι η βαθύτερη αιτία) για την αποπομπή του διδύμου Πογιάτος-Ρόκα. Ο προπονητής έφυγε την επομένη της ανακοίνωσής του (12/10) και ο τεχνικός διευθυντής λίγες ημέρες αργότερα (17/10). Ο Μπόλονι, που έλαβε εκτάκτως το χρίσμα, δεν εμφάνισε οιονδήποτε ενδοιασμό για τον Βραζιλιάνο. Κατάλαβε ότι του ήταν απαραίτητος. Στο κοινό ντεμπούτο τους, απέναντι στον Βόλο, τον άφησε στο γήπεδο για 90 λεπτά. Προερχόμενος από τρεις μήνες απραξίας, ο έμπειρος μέσος δεν έπρεπε να παίξει τόσο, αλλά όσο υπήρχαν δυνάμεις ήταν εκ των μόνιμων κουβαλητών της μπάλας προς την αντίπαλη περιοχή, ενισχύοντας την κυκλοφορία. Είχε δώσει την ασίστ για το γκολ του Καρλίτος στο 56′. Απλώς ο πράσινος κόσμος δεν θ’ άλλαξε σε 6 ημέρες.
Βέβαια, παρά το 1-1 εκείνης της βραδιάς στο ΟΑΚΑ είχε γίνει αντιληπτό ότι το ‘δίπλωμα’ με τον Κουρμπέλη θα ‘ναι κομβικό για τη συνολική βελτίωση του ‘τριφυλλιού’. Η προσθήκη του Αλεξανδρόπουλου στην εξίσωση δημιούργησε ένα τρίο με στοιχεία που αλληλοσυμπληρώνονταν. Στην πορεία ο αρχηγός του ‘τριφυλλιού’ τέθηκε νοκ άουτ, αλλά ο Βραζιλιάνος (αφήνοντας πίσω την μίνι περιπέτεια με τον κορονοϊό) συνέχισε να ‘ναι εκεί, χάνοντας μόνο 30 λεπτά από τα 1.350 των 15 συμμετοχών του. Την Κυριακή σημείωσε το πρώτο εφετινό γκολ του. Είναι που ηλικιακά δεν θ’ ανταποκρινόταν (στο επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος).
