Από το 3-4-3 του Ολυμπιακού δεν βγαίνει ποτέ ο Ελ Αραμπί

Ο Ολυμπιακός έφτασε τις 26 νίκες στο πρωτάθλημα, έχει πλέον μπροστά του τον επαναληπτικό ημιτελικό της Τετάρτης με τον ΠΑΣ Γιάννινα και ο Πέδρο Μαρτίνς, όπως γράψαμε, συνεχίζει να προσθέτει σημειώσεις στο μπλοκάκι του. Η κατάκτηση του πρωταθλήματος του δίνει την ευκαιρία να συνεχίσει τα πειράματα, να δοκιμάζει ενδεκάδες, να βλέπει και τους παίκτες του ρόστερ κοιτάζοντας και την επόμενη χρονιά. Δεν γίναμε πολύ σοφότεροι μετά το 2-0 εναντίον της ΑΕΚ αλλά είδαμε και πράγματα, που φάνηκαν και από τις κινήσεις του προπονητή.

Πρώτα απ’ όλα σε αυτό το 3-4-3 που παίζει τελευταία ο πρωταθλητής υπάρχει ένας παίκτης που μοιάζει απαραίτητος όσο κανείς. Είναι ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί, ο οποίος μπορεί να μην σκοράρει τόσο πολύ, έχει ωστόσο την ικανότητα να δημιουργεί αυτός τις φάσεις που μπορεί να παράξει με τον συγκεκριμένο σχηματισμό η ομάδα του. Ο Μαροκινός υποδέχεται άψογα την μπάλα, συνήθως στη μεσαία γραμμή, έχει εξαιρετικές κινήσεις με την μπάλα στα πόδια και μπορεί (ακόμη και με τη μία) να βγάλει πάσες για τα έμβολα από τα πλάγια.

Ο Αχμέντ Χασάν, που ξεκίνησε στην ενδεκάδα είναι περισσότερο παίκτης περιοχής. Όχι ότι δεν μπορεί να σπάσει καλά την μπάλα, το κάνει, όχι όμως με τη συνέπεια και την ικανότητα του Ελ Αραμπί, ο οποίος με το που εμφανίστηκε στο γήπεδο αναστάτωσε ολόκληρη, την έτσι κι αλλιώς ευάλωτη, άμυνα της ΑΕΚ.

Ο δεύτερος είναι ο Μπρούμα. Για τον Πορτογάλο εξτρέμ, οι χώροι που μπορεί να βρει από την πρώτη πάσα του Ελ Αραμπί, ή ακόμη-ακόμη από ένα ελεύθερο του τερματοφύλακα, είναι το ψωμί του. Προφανώς δεν μπορούσε από την αρχή που έφτασε στον Πειραιά να δείξει τα σημάδια ενός ποδοσφαιριστή που γίνεται καλύτερος με την πάροδο του χρόνου. Δείχνει, ωστόσο, ότι έχει και το πακέτο και την ικανότητα να εξελιχθεί σε αυτό που θέλει ο Ολυμπιακός. Ένας γρήγορος ακραίος, που πατάει περιοχή, βάζει και φτιάχνει γκολ όπως δείχνουν και οι αριθμοί του (8 γκολ, 5 ασίστ) αλλά και που για να αποκτηθεί χρειάζονται και 6 εκατομμύρια ευρώ προς το ταμείο της Αϊντχόφεν.

Το ποσό μοιάζει μεγάλο για να καλυφθεί εκ μέρους των ‘ερυθρολεύκων’, κάτι άλλωστε που επισήμανε και ο Πέδρο Μαρτίνς, μετά το ματς, τονίζοντας ότι το θέμα του Μπρούμα εξαρτάται πολύ και από το οικονομικό.

Η αλήθεια είναι ότι η προσθήκη Ελ Αραμπί και Μπρούμα στην επίθεση της ομάδας έφεραν κοντά τους και τον Γιώργο Μασούρα, που έχει δέσει πάρα πολύ με αυτήν την τριάδα και όπως φάνηκε στη φάση του πρώτου γκολ, μπορούν να συνεργαστούν άψογα μεταξύ τους.

Νωρίτερα ο Μαρτίνς είχε δώσει φανέλα βασικού, σε δεύτερο συνεχόμενο ματς, στον καλό τερματοφύλακα Όγκμουντουρ Κρίστινσον, είδε τους δυο μπακ Ρέαμπτσουκ-Ανδρούτσο να τρέχουν πάλι ακατάπαυστα (αλλά να δυσκολεύονται στη δημιουργία) και τον Χοσέ Χολέμπας να δένει ιδανικά σαν τρίτος κεντρικός αμυντικός δίπλα σε Σεμέδο και Παπασταθόπουλο.

Αντίθετα, το πείραμα με Φορτούνη-Μασούρα δίπλα στον Χασάν δεν είχε ευδοκιμήσει, ο Ολυμπιακός αν και άρχισε με καλές ιδέες και ωραίες αλλαγές του παιχνιδιού από την μια πλευρά στην άλλη, οι ‘ερυθρόλευκοι’ δεν είχαν έκρηξη, πρώτη πάσα και έχαναν και τις μονομαχίες στο κέντρο του γηπέδου.

Ο Μαρτίνς αποφάσισε να αποσύρει και τον Μπουχαλάκη, που έχασε δυο-τρεις φάσεις, κρατώντας ξανά τον Τιάγκο Σίλβα στους ’11’. Ο Πορτογάλος ήταν πιο ενεργητικός από άλλες φορές και φάνηκε περισσότερο όταν ο Γιαν Εμβιλά βρέθηκε στο πλευρό του για να βοηθήσει στο χτίσιμο των επιθέσεων του Ολυμπιακού. Ο Γάλλος έχει και τη μοναδική ικανότητα να ηρεμεί την ομάδα του και κυρίως να προλαβαίνει καταστάσεις με τις εξαιρετικές τοποθετήσεις του, απελευθερώνοντας τους υπόλοιπους μεσαίους από το άγχος.

Κάπως έτσι είδαμε και μια ωραία πάσα του Σίλβα για να βγει μια υποδειγματική αντεπίθεση του Ολυμπιακού, που από την καλή πάσα του Ανδρούτσου δεν ολοκλήρωσε ο Ελ Αραμπί.

Ο Ολυμπιακός του δευτέρου ημιχρόνου είχε και θέαμα και ουσία. Λειτούργησε σωστά από τα άκρα, και σίγουρα εκμεταλλεύτηκε τις τραγικές αδυναμίες που παρουσίασε η ΑΕΚ στα μετόπισθεν. Το 2-0 έρχεται από μια χαμένη προσωπική μονομαχία του Νεντελτσεάρου, που είδε τον Μπρούμα να έρχεται κατά πάνω του και πριν προλάβει να στρίψει, είχε χάσει την μπάλα και τον αντίπαλό του, που δεν είχε παρά να πλασάρει μόνος του για το δεύτερο γκολ.

Πιο τραγική αντίδραση, ωστόσο, για την ΑΕΚ είναι η συνολική αντιμετώπιση ενός χτυπήματος από τον τερματοφύλακα που βρήκε τους πάντες στην ‘κιτρινόμαυρη’ άμυνα εκτός θέσης και τον Ματιέ Βαλμπουενά να χάνει το γκολ, γιατί η μπάλα βρήκε το δοκάρι.

Αυτές είναι οι φάσεις που αναδεικνύουν τη συνολική διαφορά των δυο ομάδων. Η ποιότητα του Ολυμπιακού δεν αμφισβητείται. Ο προπονητής του που θα καθίσει του χρόνου, για τέταρτη συνεχή σεζόν στον πάγκο, μπορεί να πειραματίζεται όπως θέλει. Στον αντίποδα ο Χιμένεθ γνωρίζει ότι για μια ακόμη φορά ήρθε, είδε και απήλθε. Ναι μεν η καριέρα του δέθηκε με την ΑΕΚ, όχι όμως φυσιολογικά, αλλά σαν μια ημέρα της μαρμότας, που όλοι θέλουν να αποφύγουν και όλοι (μαζί και ο ίδιος) την ξαναπερνούν.