Ζλάτκο ξέρουμε τι (δεν) έκανες στον Ολυμπιακό!

Σαν σήμερα πριν από 44 χρόνια, την 1η Φλεβάρη του 1971, είδε το πρώτο φως της ημέρας ένας από τους πιο χαρισματικούς και αμφιλεγόμενους ποδοσφαιριστές που πάτησαν το πόδι τους στα ελληνικά γήπεδα. Μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος, αλλά ήταν ένας από αυτούς και σίγουρα ο πιο ακριβοπληρωμένος. Ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς, ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε ποτέ το ποδόσφαιρο της Σλοβενίας έμελλε να γράψει ιστορία και στην Ελλάδα. Όχι μόνο με όσα έκανε πάνω στο χορτάρι, αλλά κυρίως με όσα έκανε έξω από αυτό.

Η ακριβότερη μεταγραφή στην Ελλάδα

Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς αποτελεί την πιο ακριβή μεταγραφή που έχει υπάρξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Σωκράτης Κόκκαλης πλήρωσε το... βάρος του σε χρυσάφι για να τον αποκτήσει (λίγες ημέρες αργότερα από τον μεγάλο Ζιοβάνι), έπειτα από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του με τη φανέλα της Πόρτο. Είχε τεθεί, άλλωστε, και αντίπαλος του Ολυμπιακού στη διοργάνωση του Champions Legue.

Αιτία και αφορμή για μια μεταγραφή που το κόστος της ξεπέρασε τα 13 εκατομμύρια ευρώ (σ.σ. τότε είχε πληρωθεί σε δολάρια) ήταν πέρα από το μαγικό αριστερό πόδι του Ζλάτκο και οι διακοπές που έκανε εκείνο το καλοκαίρι στη χώρα μας. Είχε επιλέξει ως μέρος για να παραθερίσει με τη σύζυγό του το νησί της Κω κι εκεί, όπως ο καθένας μπορεί εύκολα να καταλάβει, δεν ήταν εύκολο να περάσει απαρατήρητος...

Έχοντας κλείσει μια σεζόν στο "Ντραγκάο" με 29 εμφανίσεις και 14 γκολ, ο 27χρονος τότε Ζάχοβιτς έγινε αντικείμενο λατρείας και πόθου απ’ όσους φίλους του ποδοσφαίρου αντιλήφθηκαν την παρουσία του. Ο ίδιος δεν αρνήθηκε σε κανέναν ένα αυτόγραφο ή μία φωτογραφία με αποτέλεσμα η είδηση της παρουσίας του στη χώρα μας να φτάσει γρήγορα και στα γραφεία του Ολυμπιακού.

Ο Πέτρος Κόκκαλης ήταν ο πρώτος που έριξε την ιδέα Ζάχοβιτς στο αυτί του πατέρα του και προέδρου Σωκράτη. Από κοντά και ο τότε διευθύνων σύμβουλος Γιώργος Λούβαρης, ο οποίος παρότι φημιζόταν για τις συνετές επιλογές του, όταν προέκυπτε ζήτημα με παικταρά, αφουγκραζόταν την επιθυμία του κόσμου της ομάδας και συναινούσε… Ο τότε πανίσχυρος και ιδιαίτερα δημοφιλής Σωκράτης δεν ήθελε και πολύ για να μπει στο τρυπάκι της διεκδίκησης του Ζλάτκο.

Βρείτε τα κι έρχομαι!

Μια πρώτη επαφή έγινε στο διάστημα που ο μπαλαντέρ της Εθνικής Σλοβενίας βρισκόταν στην Κω. Λέγεται ότι ταξίδεψε ινκόγκνιτο στο πολυτελές ξενοδοχείο που τον φιλοξενούσε, άνθρωπος του Ολυμπιακού για να του γνωστοποιήσει το ενδιαφέρον. Η πρώτη αντίδραση του Ζάχοβιτς, ο οποίος είχε εντυπωσιαστεί και από τις εκδηλώσεις των "ερυθρόλευκων" οπαδών στο πρόσωπό του ήταν "βρείτε τα με την Πόρτο και τον ατζέντη μου κι εγώ έρχομαι".

Εκείνο το πρώτο "ναι" του Ζάχοβιτς κινητοποίησε τον μηχανισμό του Ολυμπιακού και άνοιξε γραμμή ανάμεσα στους δύο προέδρους, τον Σωκράτη Κόκκαλη και τον (παραμένει μέχρι σήμερα στο πόστο) Πίντο Ντα Κόστα. Ήταν τόσο μεγάλη η επιθυμία του Κόκκαλη να κλείσει (μετά τον Ζιοβάνι) και τον Ζάχοβιτς που δεν έγιναν πολλά –για τα δεδομένα της υπόθεσης- παζάρια. Ουσιαστικά ο Ολυμπιακός ικανοποίησε με συνοπτικές διαδικασίες τις απαιτήσεις των "Δράκων" και απέμενε το σκέλος που αφορούσε τις απολαβές του διεθνούς ποδοσφαιριστή.

Χρειάστηκε να γίνει ταξίδι με προορισμό το Πόρτο, στο οποίο για πρώτη φορά ταξίδεψε όλη η διοικητική ηγεσία του Ολυμπιακού. Σωκράτης και Πέτρος Κόκκαλης, Γιώργος Λούβαρης ταξίδεψαν με λίαρ τζετ στη "φωλιά" των "Δράκων" και αρχικά τακτοποίησαν τις λεπτομέρειες της –πρωτοφανούς για τα ελληνικά δεδομένα- μεταγραφής του Σλοβένου. Όλα έμοιαζαν πολύ εύκολα μέχρι που κλήθηκε ο Ζάχοβιτς με τον εκπρόσωπό του για τις τελικές συζητήσεις…

Πρόεδρε, πάμε να φύγουμε...

Την ώρα που κάθισαν στο τραπέζι, ο Ζλάτκο εμφανίστηκε με κοντομάνικο, σορτσάκι, σαγιονάρες και ακουστικά στ’ αυτιά. Βλέποντας έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος έμοιαζε στον κόσμο του και δεν έμπαινε καν στη διαδικασία να ακούει τι λεγόταν δίπλα του, παρότι τον αφορούσε άμεσα, ο έμπειρος σε τέτοιες διαδικασίες Γιώργος Λούβαρης, ψιθύρισε στο αυτί του Σωκράτη Κόκκαλη; "Πρόεδρε, αυτός δεν θέλει να έρθει. Πάμε να φύγουμε. Είναι πολλά τα λεφτά για να το ρισκάρεις…".

Εκείνη την ώρα, όμως, και με δεδομένη τη συμφωνία με την Πόρτο, ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε πάρει φόρα και δεν σταματούσε. Ικανοποίησε τις απαιτήσεις του παίκτη, ο οποίος το "τερμάτισε" σε όλους τους τομείς, και ανανέωσαν το ραντεβού τους δύο ημέρες αργότερα στην Αθήνα και στον Αστέρα της Βουλιαγμένης, όπου τα δύο νέα μεγάλα αστέρια της ομάδας, Ζιοβάνι και Ζάχοβιτς, κατέλυσαν για το πρώτο διάστημα.

Ο ξενερωμένος Ζάχοβιτς

Εκεί δόθηκε και η συνέντευξη Τύπου για την παρουσίασή τους. Προηγήθηκε η άφιξή του στο αεροδρόμιο που πήρε… φωτιά από την έκσταση χιλιάδων φίλων του Ολυμπιακού… Από εκείνη τη μέρα όσοι παρακολουθήσαμε τη σχετική διαδικασία, καταλάβαμε πολλά. Ο Ζιοβάνι ήταν σχεδόν αμίλητος επειδή δεν μπορούσε να συνεννοηθεί στα αγγλικά, ενώ ο Ζάχοβιτς ήταν στον κόσμο του. Μουτρωμένος, άκεφος, με ύψος βεντέτας, έδειχνε ξενερωμένος από χιλιόμετρα…

Μόνο με τον τότε προπονητή της ομάδας Ντούσαν Μπάγεβιτς, είπε πέντε κουβέντες παραπάνω, καθώς μιλούσαν και την ίδια γλώσσα. Μερικούς μήνες αργότερα ο Ντούσκο θα αποχωρούσε από τον Πειραιά, κυρίως λόγω του ότι δεν κατάφερε να διαχειριστεί σωστά (σ.σ. σύμφωνα με την εκτίμηση της διοίκησης) τους δύο σταρ της ομάδας…

Στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας που ακολούθησε, στο Ζέεφελντ της Αυστρίας, ο Ζάχοβιτς δείχνει διάθεση, τις πρώτες ημέρες, να ενταχθεί στο κλίμα. Ήταν κεφάτος στις προπονήσεις, με διάθεση για αστεία και πειράγματα, ενώ κάθε φορά που ακουμπούσε τη μπάλα, έβγαζε ποιότητα. Είχαν γίνει κάποια «διπλά» εκείνες τις μέρες υπό καταρρακτώδη βροχή στα οποία χάθηκε η μπάλα. Ζάχοβιτς από τη μία Ζιοβάνι από την άλλη και μαζί όλη η παλιοπαρέα με Τζόλε, Γεωργάτο, Γιαννακόπουλο, Καραπιάλη, Αλεξανδρή, Μαυρογενίδη, Γκόγκιτς, Ελευθερόπουλο, Λουτσιάνο, Νινιάδη, Ανατολάκη, Κωστούλα… Χαμός!

Λίγες ημέρες αργότερα, στο φιλικό με την Ουντερχάχιγκ χάνεται το τόπι. Ζιοβάνι και Ζάχοβιτς κάνουν όργια, παρότι ουσιαστικά έπαιζαν και οι δύο ως "10άρια" και ο ενθουσιασμός χτυπάει… κόκκινο. Οι προσδοκίες έχουν πιάσει ταβάνι κι όλοι περιμένουν το πρώτο επίσημο παιχνίδι του Champions League με αντίπαλο τη μεγάλη Ρεάλ στο ΟΑΚΑ, όπου τότε χρησιμοποιούσαν ως έδρα οι «ερυθρόλευκοι».

Κόντρα σε Ρεντόντο, Ρομπέρτο Κάρλος και τα άλλα αστέρια της Βασίλισσας, ο Ολυμπιακός ορθώνει ανάστημα και με σκόρερ τους Ζιοβάνι (2), Ζάχοβιτς κατακτά τον βαθμό της ισοπαλίας, ενώ άγγιξε και τη νίκη με εντυπωσιακή κατά διαστήματα απόδοση. Όλα μοιάζουν μαγικά, αλλά δεν είναι όπως φαίνονται. Ο Ζλάτκο αρχίζει όσο περνάει ο καιρός να μην περνάει καλά και να το δείχνει…

Παρά την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του που φτάνει και περισσεύει στο ελληνικό πρωτάθλημα, αρχίζει να παρουσιάσει προβλήματα συμπεριφοράς. Φαίνεται σαν κάτι να τον ενοχλεί. Η κοινή συμβίωση με τον Ζιοβάνι που δεν αφήνει το άστρο του να λάμψει όπως θα ήθελε; Η σκέψη πως θα μπορούσε να παίζει σε ένα πιο προηγμένο πρωτάθλημα; Κανείς δεν έμαθε ακριβώς την αιτία για γύρισε το μυαλό του Ζάχοβιτς. Σίγουρα, πάντως, έπαιξε ρόλο και η αποπομπή του Μπάγεβιτς, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Ιταλό Αλμπερτίνο Μπιγκόν.

Η πρώτη επανάσταση: σηκώθηκε κι έφυγε!

Η πρώτη… επανάσταση χωρίς αιτία από τον Σλοβένο παικταρά έρχεται μετά τις 8 Νοέμβρη του 1999 και το εντυπωσιακό 4-1 του Ολυμπιακού σε βάρος του ΠΑΟΚ. Μετά από εκείνο το παιχνίδι ο Ντούσαν Μπάγεβιτς απομακρύνεται –αιφνιδιαστικά για τους περισσότερους- από τον πάγκο των "ερυθρολεύκων" και ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς σηκώνεται και φεύγει από την ομάδα και την Ελλάδα!

Η απόφασή του πέφτει ως κεραυνός εν αιθρία στις τάξεις των οπαδών, όχι και τόσο, όμως, εντός της ομάδας, καθώς είχε φανεί και στα αποδυτήρια ότι ο διεθνής άσος είχε αλλού το μυαλό του. Επιστρέφει στη Σλοβενία, μένει δύο μήνες εκτός δράσης, ενώ ο σύλλογος αναγκάζεται να απευθυνθεί στην τότε διοργανώτρια του πρωταθλήματος (ΕΠΑΕ), ζητώντας εξάμηνη διακοπή συμβολαίου, την οποία και επιτυγχάνει.

Πριν από εκείνο το παιχνίδι ο Ζάχοβιτς είχε κάνει άνω κάτω την ομάδα στο ξενοδοχείο "Θεοξένεια" που κατέλυσε η αποστολή, επειδή δεν του σέρβιραν σολομό όπως σε κάποιους συμπαίκτες του, οι οποίοι το είχαν ζητήσει. Όπως δήλωσε και στη συνέντευξη που παραχώρησε στο contra.gr ο Θανάσης Κωστούλας, ο Ζάχοβιτς εκείνο το διάστημα έψαχνε διαρκώς αφορμές για να δημιουργήσει πρόβλημα, ενώ είχε καταφερθεί ανοικτά και εναντίον συμπαικτών του…

Στο μεσοδιάστημα, μέχρι την ώρα της επιστροφής στην Ελλάδα, αρχίζουν να πέφτουν γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές. Ο Ζάχοβιτς αρχικά είναι ανένδοτος σε πιθανό γυρισμό, αλλά στη συνέχεια μπροστά στο φάσμα να μην ξαναπαίξει μπάλα, βάζει νερό στο κρασί του. Τελικά επιστρέφει δύο μήνες αργότερα. Στις 19 Γενάρη του 2000, η ΠΑΕ διοργανώνει συνέντευξη Τύπου παρουσία Σωκράτη και Πέτρου Κόκκαλη, Ζάχοβιτς, Μπιγκόν, αλλά και του αρχηγού της ομάδας Κούλη Καραταΐδη, ο οποίος θέλει να εκφράσει δημόσια ότι οι υπόλοιποι παίκτες δεν έχουν πρόβλημα να δεχθούν εκ νέου τον Ζλάτκο στα αποδυτήρια, παρότι φεύγοντας τους είχε "στολίσει" κανονικά άνευ λόγου και αιτίας.

Ουσιαστικά ήταν μια συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές, με τις ακόλουθες προϋποθέσεις. Ο Ζάχοβιτς όφειλε να επιστρέψει για να μη λήξει άδοξα η καριέρα του και η διοίκηση δέχθηκε πως στο τέλος της σεζόν θα του επιτρέψει να αλλάξει φανέλα. Αυτή η αταίριαστη συμβίωση θα συνεχιστεί ως το καλοκαίρι εκείνης της σεζόν. Ο Ζλάτκο κλείνει την παρουσία του στο πρωτάθλημα με 14 συμμετοχές και 7 γκολ, προσφέροντας τελικά πολύ λιγότερα από την αξία και τις προσδοκίες που συνόδευσαν την πολύκροτη μεταγραφή του.

Έφυγε με χασούρα

Στο φινάλε εκείνης της περιόδου, ο Ολυμπιακός δέχεται να τον παραχωρήσει με 8 εκατομμύρια ευρώ στη Βαλένθια, με μια χασούρα της τάξης των 5,5 εκατομμυρίων. Το "κεφάλαιο" Ζάχοβιτς έκλεισε για τον Ολυμπιακό με "βελούδινο" διαζύγιο, αφού δεν μπορούσε να γίνει κι αλλιώς. Ο ποδοσφαιριστής που ήταν ότι πιο κοντινό υπήρξε στον τεράστιο Πορτογάλο μπαλαντέρ Πάολο Φούτρε, τον οποίο, επίσης, επιχείρησε να φέρει στον Πειραιά μερικά χρόνια νωρίτερα ο Γιώργος Κοσκωτάς, ήρθε, είδε και απήλθε.

Στις "νυχτερίδες" έμεινε μόνο για ένα χρόνο. Το καλοκαίρι της επόμενης σεζόν επέστρεψε στην Πορτογαλία και στη μισητή αντίπαλο της Πόρτο, Μπενφίκα. Αγωνίστηκε εκεί για τέσσερις σεζόν χωρίς ποτέ να πιάσει την απόδοση και τις επιδόσεις που είχε ως "δράκος", Κρέμασε τα παπούτσια του στο φινάλε της σεζόν 2004-2005 και από τότε λύνει και δένει στην ομάδα που τον ανέδειξε στην πατρίδα του, την Μάριμπορ.

Τα τελευταία χρόνια, κάθε φορά που κάνει δηλώσεις για τον Ολυμπιακό εμφανίζεται μετανιωμένος για το χθες κι έτοιμος να γυρίσει και να… προσφέρει αν χρειαστεί από κάποιο άλλο πόστο. Η συμπεριφορά του ως ποδοσφαιριστής, όμως, έκλεισε για τα καλά τις πόρτες του Ρέντη. Το μόνο που μπορεί να ελπίζει και να εύχεται ο αυτοκαταστροφικός Ζλάτκο με το ατελείωτο ταλέντο, είναι να περιμένει ότι ο 20χρονος γιος του, ο Λούκα που αγωνίζεται πλέον στην Ολλανδία με τη φανέλα της Χέρενφεν θα χειριστεί καλύτερα την καριέρα του…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς στο Contra.gr: Δεν ήμουν το παιδί του Κόκκαλη