Το φαινόμενο: Ο Εμμανουήλ Καραλής ακουμπάει τ'άστρα

«Όχι Μανώλης! Εμμανουήλ...είναι πιο πρωτότυπο, δεν μου αρέσει το Μανώλης. Άσε που ήταν και του παππού μου το όνομα, οπότε ένας λόγος παραπάνω.»

Το σίγουρο είναι ότι ο Εμμανουήλ Καραλής θα ξεχώριζε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Σίγουρα όχι για το όνομά του. Μαζί με το κοντάρι του πετάει ψηλά, μαζί του και εμείς.

Τhe next big thing. Το παιδί που τον τελευταίο χρόνο έχει βαλθεί να τρελάνει κόσμο.

Ήταν 14 χρόνων όταν ο Κώστας Φιλιππίδης του χάρισε τα πρώτα του spikes ή αλλιώς καρφιά για το επί κοντώ.

Τότε που ο Εμμανουήλ προπονούταν δύο με τρείς φορές την εβδομάδα και...πετούσε ακόμα χαμηλά. Μάλλον κάτι θα είχε δει ο Κώστας...

Σήμερα, 2 χρόνια μετά, θα είναι ο λαμπαδηδρόμος για το ταξίδι της ολυμπιακής φλόγας προς το Ρίο της Βραζιλίας. Αυτός που πρώτος θα πάρει την δάδα των ολυμπιακών αγώνων από την πρωθιέρεια στην Αρχαία Ολυμπία.

Χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα παίδων το 2015 στο Κάλι της Κολομβίας.

Παγκόσμιο ρεκόρ και καλύτερο όλων των εποχών στην κατηγορία των παίδων με 5,53 στο πανελλήνιο πρωτάθλημα παίδων στο ΣΕΦ. Δύο εβδομάδες αργότερα καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ που ο ίδιος πέτυχε με 5,54 στο διεθνές meeting στην Τσεχία. Δίπλα στον Γάλλο, μύθο του αθλήματος, Ρενό Λαβιλενί, ο Καραλής έκανε όλο το στάδιο να πάλλεται στον ρυθμό του 17χρονου Έλληνα αθλητή.

Work hard, play harder

Δεν νιώθει ότι έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ το οποίο είχε για 12 χρόνια ο Αργεντινός Ζερμάν Κιαραβίλιο με 5,51 μ. από το 2004. «Νιώθω απλά ότι έκανα ένα καλό, δικό μου άλμα, καλύτερο από το προηγούμενο»

Χαμηλών τόνων, σχεδόν ντροπαλός και αμήχανος όταν μιλάει για τα όσα έχει πετύχει μέχρι τώρα, αλλά πάντα χαμογελαστός, "χρησιμοποιεί" την προβολή του για να προωθήσει το άλμα επί κοντώ.

«Προσπαθώ να μπω στο κλίμα, έπεσαν ξαφνικά όλοι επάνω μου, δεν ήξερα πως να το διαχειριστώ. Μέσα από τις συνεντεύξεις όμως μου δίνεται η ευκαιρία να πω για το άθλημα μου.»

Μιλά πάντα στον 1ο πληθυντικό όταν αναφέρεται στα άλματα, στις επιτυχίες και στις χαρές που έχει γευτεί όλο αυτό το διάστημα. Δεύτερος πατέρας, φίλος και μετά προπονητής, ο Βασίλης Μεγαλοοικονόμου είναι ο άνθρωπος που περνά τις περισσότερες ώρες με τον Εμμανουήλ.

«Ο προπονητής μου είναι ο δεύτερος πατέρας μου, είναι φίλος μου, ο μέντοράς μου. Περνάμε ατελείωτες ώρες συζητώντας. Πρέπει να το χειριστώ σωστά όλο αυτό που συμβαίνει. Να πατάω στη γη. Ξέρεις, είναι και αυτό μέρος της προπόνησης. Πάντα όμως προετοιμάζομαι για το επόμενο άλμα.»

Μαθητής στην 1η λυκείου, σίγουρα διαφορετικός από όλα τα σχολιαρόπαιδα, όσο και αν ο ίδιος δεν θέλει να το παραδεχτεί. Η διαδρομή Σπάτα(όπου κατοικεί)-ΟΑΚΑ είναι καθημερινή. Τον χειμώνα πήγαινε μέχρι τον Άγιο Κοσμά, εκεί όπου το γήπεδο δεν… πλημμύριζε σε αντίθεση με αυτό του ΟΑΚΑ.

«Έκανα 3 ώρες ταξίδι για να πάω στον Άγιο Κοσμά. Πραγματικό ταξίδι! Όλα καλά όμως, έχουν ξεκινήσει τα έργα εδώ στο ΟΑΚΑ για την αποκατάσταση του κλειστού.»

Γούρι του ο υφασμάτινος σταυρός του παππού του που δεν τον αποχωρίζεται ποτέ, όσο για το μότο του...

«Χμμ, τώρα θα το σκεφτώ. Work hard, play harder»

Δεν του πήρε παραπάνω από λίγα δευτερόλεπτα για να το σκεφτεί.

Ο Εμμανουήλ και δουλεύει σκληρά και αγωνίζεται σκληρά.

Ένα είναι σίγουρο. Mαζί με το κοντάρι του θα πετάξει πολύ ψηλά και μαζί με αυτόν και ολόκληρη η Ελλάδα.

Δεν σκέφτηκα το ρεκόρ, αλλά ότι ξεπέρασα τον εαυτό μου

-Σε τι φάση σε πετυχαίνουμε; Για τι προετοιμάζεσαι;

Τώρα τελειώνει η εβδομάδα που είμαστε πιο χαλαρά. Προετοιμαζόμαστε για τον ανοιχτό στίβο, ο οποίος περιέχει τους αγώνες που θα γίνουν το Μάιο στο Αthens Street Pole Vault στο Σύνταγμα. Το καλοκαίρι έχουμε το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα παίδων, που θα γίνει στην Τιφλίδα. Μία εβδομάδα μετά έχουμε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα εφήβων στην Πολωνία. Φουλ πρόγραμμα, προετοιμαζόμαστε για να βγει κάτι καλό.

-Να τα πάρουμε λίγο από την αρχή. Τον Ιούνιο του 2015 σπας το ατομικό σου ρεκόρ.

Ναι, έκανα 5.30 στον Άγιο Κοσμά, αλλά ήταν ανεπίσημο οπότε δε μέτρησε το Πανελλήνιο ρεκόρ.

-Μετά πας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Κάλι της Κολομβίας. Η πρώτη σου μεγάλη συμμετοχή. Τι γίνεται εκεί;

Βγαίνω τρίτος με επίδοση 5.20! (γέλια)

Ναι, πήγαινα για να περάσω στον τελικό. Εκεί ο προκριματικός είναι δυσκολότερος από τον τελικό, γιατί είναι περισσότεροι αθλητές. Περιμένεις περισσότερο, έχεις το άγχος του αν θα περάσεις, είναι περίεργα τα ύψη. Ο κύριος στόχος μας ήταν να πάμε στον τελικό. Ο τελικός από τον προκριματικό είναι διαφορετικοί αγώνες. Από τη στιγμή που περάσαμε στον τελικό είχαμε τελείως διαφορετική ψυχολογία, πηγαίναμε για το καλύτερο. Ήρθε η μέρα του τελικού και έκανα ό,τι έκανα, βγήκα τρίτος.

-Εκτός από την πολύ μεγάλη επιτυχία του χάλκινου μεταλλίου, είχες και μια ξεχωριστή τιμή στη βράβευση.

Μου πέρασε το χάλκινο ο Σεργκέι Μπούμπκα το ίνδαλμά μου και μου είπε πως είναι πολύ χαρούμενος και θα πάω ψηλά. Τρελάθηκα. Δεν ήξερα ότι θα είναι εκεί στην απονομή, δεν ήξερα καν ότι είναι στην Κολομβία. Ήταν ένα σοκ στην αρχή, μετά το συνειδητοποίησα. Τον ξαναείδα μετά στο δρόμο, βγάλαμε και φωτογραφίες!

-Δεν τον έχεις προλάβει ως αθλητή όμως.

Δεν τον έχω προλάβει, αλλά συνέχεια πριν τους αγώνες βλέπω βίντεό του, γιατί θέλω να μιμηθώ την τεχνική του.

-Το 2015 ήταν μια τρομερή χρονιά για σένα και έτσι συνεχίζει και το 2016. Αρχές Ιανουαρίου, Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο Σ.Ε.Φ. Με τι στόχο πήγες εκεί;

Πήγα με στόχο να κάνω σωστά άλματα, να χαρώ τον αγώνα μου, να μείνω σταθερός στην επίδοσή μου, το 5.35, και αν έβγαινε κάτι καλύτερο εντάξει.

-Από τι ύψος ξεκίνησες τα άλματά σου;

Στα 4.95.Πήγα 4.95, 5.15 και σιγά σιγά ανέβαινα. Ο πήχης μετά τα 5.39 πήγε στα 5.53 και εκεί άκουσα από τα μικρόφωνα ότι είναι παγκόσμιο ρεκόρ.

-Πριν πας ήξερες ποιο είναι το παγκόσμιο ρεκόρ;

Ναι, είχα ψάξει ποιό ήταν, ποιός το είχε κάνει και πόσα χρόνια είχε να καταρριφθεί. Το έβαλα στη λίστα για το τέλος της χρονιάς. Εμένα βασικά ο στόχος μου ήταν να κάνω ένα 5.50 στον ανοιχτό στίβο. Το να το κάνω στον κλειστό στίβο στην αρχή της χρονιάς είναι μεγάλη υπόθεση.

-Βάζεις τον πήχη στα 5.53 και ετοιμάζεσαι να κάνεις το άλμα. Τι σκέφτεσαι;

Εγώ σε κάθε άλμα λέω πως θα το περάσω, η ψυχολογία μου είναι θετική. Δε σκέφτομαι να το περάσω, να μην το περάσω. Σκέφτομαι ότι το έχω περάσει ήδη και συνεχίζουμε.

-Είχες συνειδητοποιήσει ότι αν το περνούσες κατέρριπτες το παγκόσμιο ρεκόρ όλων των εποχών;

Δεν το είχα συνειδητοποιήσει, δεν είχα βάλει στο μυαλό μου ότι αυτό το άλμα μπορούσε να αλλάξει τη ζωή μου. Έγινε και μετά φώναζα, έτρεχα.

-Πόσο άλλαξε τη ζωή σου;

Με έκανε πιο γνωστό και έκανε τους ανθρώπους να θέλουν να γνωρίσουν πράγματα για το στίβο και για μένα. Βασικά δεν άλλαξε τη ζωή μου ένα άλμα, ή και να την άλλαξε δε θα το αφήσω να με επηρεάσει, να με αλλάξει. Θέλω να συνεχίσω και να έχω μια άνοδο σταθερή, μικρά βήματα.

-Όλη αυτή την κατάσταση που βιώνεις αυτή τη στιγμή, άνθρωποι θέλουν να μιλάνε μαζί σου, συνεντεύξεις, πώς τη διαχειρίζεσαι;

Στην αρχή ήταν ένα σοκ να δίνω συνεντεύξεις, κανάλια, τηλεοράσεις. Αλλά μετά το συνήθισα και άρχισα να μπαίνω στο κλίμα.

-Στο σχολείο τι σου λένε οι φίλοι σου;

Από τους φίλους μου δεν υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση. Πιστεύω πως ένιωσαν υπερήφανοι και χαρούμενοι.

-Μέσα σε δύο εβδομάδες σπας ξανά το παγκόσμιο ρεκόρ. Το περίμενες;

Το περίμενα να κάνω κάτι καλό, ήταν το πρώτο μου meeting στην Τσεχία. Ήθελα να πάω, θα αγωνιζόταν και o Γάλλος Ρενό Λαβιλενί. Ήμουν ο μικρότερος που πήγε στο meeting.

-Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;

Ήταν πολύ καλή εμπειρία, από τις καλύτερες πιστεύω. Έκανα πολύ ωραία άλματα και γενικώς μου άρεσε και ο κόσμος και το κλίμα εκεί. Το επίπεδο είναι top!

-Μίλησες καθόλου με τον Λαβιλενί;

Ναι, αλλά δεν είχαμε και πολύ χρόνο, γιατί τον κυνηγούσαν παντού! Γενικά ήταν πολύ ωραίο σόου, τρέχαμε και πετάγονταν φωτιές!

-Το συνδύασες και μια τρομερή επίδοση.

Ναι, ένιωσα ότι κατέκτησα τον κόσμο. Έκανα παλαμάκια και ο κόσμος με υποστήριζε.

-Σπας λοιπόν δεύτερη φορά το Παγκόσμιο ρεκόρ. Εντάξει, ξέρω, βάζεις κάτω το κεφάλι και συνεχίζεις, αλλά εκείνη τη στιγμή τι σκέφτεσαι;

Εκείνη την ώρα δε σκέφτομαι το παγκόσμιο ρεκόρ, σκέφτηκα ότι έσπασα το δικό μου ρεκόρ. Σκέφτηκα ότι ξεπέρασα τον εαυτό μου.

-Σπας δυο φορές μέσα σε δυο βδομάδες το παγκόσμιο ρεκόρ όλων των εποχών και λες απλά εντάξει;

Ναι, γιατί θα μπορούσα να κάνω και παραπάνω. Προσπαθώ να μην ενθουσιάζομαι πολύ για να μη χάσω τη μπάλα. Προσπαθώ να είμαι ήρεμος και να συνεχίζω τις προσπάθειές μου.

Μαθητής, η πιο δύσκολη δουλειά

-Πόσο ρόλο παίζει σε αυτό ο προπονητής σου και η οικογένειά σου;

Πολλή συζήτηση με τον προπονητή μου, γιατί ως προπονητής, ως δεύτερος πατέρας, μέντορας, τα πάντα, υπάρχει αυτή η συζήτηση .Έχουμε μιλήσει και για αυτό το θέμα, να είμαστε σταθεροί και να μην επηρεαζόμαστε. Εντάξει, επηρεαστήκαμε την πρώτη εβδομάδα που έρχονταν όλοι πάνω μας, δε γινόταν, αλλά τώρα τη δεύτερη εβδομάδα είμαστε πιο χαλαροί, έχουμε ένα δικό μας πρόγραμμα. Έρχονταν κατά πάνω μας χωρίς ωράρια χωρίς τίποτα, αλλά τώρα το φτιάξαμε.

-Όταν έσπασες πρώτη φορά το παγκόσμιο ρεκόρ στο πανελλήνιο, εκτός της οικογένειάς σου και του προπονητή σου, ποιός ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πήρες τηλέφωνο;

Τους κολλητούς μου, που κάνουν και αυτοί επί κοντώ. Το περίμεναν. Είχα κάνει πολλή δουλειά στην προπόνηση, απλά το κρατούσαμε για τον εαυτό μας. Δεν το βγάζαμε έξω να λέμε ότι θα κάνουμε παγκόσμιο ρεκόρ γιατί δε θέλω να δίνω υποσχέσεις. Οπότε το κρατήσαμε για τον εαυτό μας και όταν βγήκε, βγήκε. Μετά πάλι δουλεύουμε με τον εαυτό μας και συνεχίζουμε για να βγει κάτι παραπάνω.

-Τώρα που είσαι σε πιο χαλαρό πρόγραμμα κάνεις τρεις ώρες προπόνηση. Όταν έχεις φουλ πρόγραμμα;

Κάνουμε τρεισήμισι ώρες προπόνηση, αλλά είναι και οι φυσιοθεραπείες επειδή πρέπει να υπάρχει μια αποκατάσταση.

-Σπάτα – ΟΑΚΑ κάθε μέρα;

Ναι, μένω στα Σπάτα, μισή ώρα από το Ο.Α.Κ.Α. Ξεκινάω από το σπίτι στις 5 και γυρνάω στις 10. Τον χειμώνα έκανα 3 ώρες ταξίδι για να πάω στον Άγιο Κοσμά γιατί το κλειστό στο ΟΑΚΑ πλημμύριζε. Πραγματικό ταξίδι! Όλα καλά όμως, έχουν ξεκινήσει τα έργα εδώ στο ΟΑΚΑ για την αποκατάσταση του κλειστού.

-Πώς συνδυάζεις τέτοιο πρόγραμμα με το σχολείο;

Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Το να είσαι μαθητής πιστεύω ότι είναι μια από τις πιο δύσκολες δουλειές. Έχεις εφτά ώρες σχολείο, μετά φροντιστήριο, διάβασμα, είναι ένα δεκαπεντάωρο. Το πρόγραμμά μου πάει 1,2,3. Δεν αλλάζει. Δε μπορώ ούτε να μην πάω προπόνηση, ούτε να μην πάω σχολείο. Το σχολείο είναι το διαβατήριό μου για να ανοίξουν πολλές πόρτες. Ευτυχώς τα πάωι πολύ καλά και στο σχολείο!

-Σε πολλές συνεντεύξεις, και εσύ και ο προπονητής σου, λέτε ότι ήθελες να κάνεις ένα σωστό τεχνικό άλμα. Πόσο σημαντικό είναι να κάνεις ένα τεχνικό άλμα; Αν περάσεις τον πήχη σε μεγάλο ύψος κάνοντας ένα όχι τόσο τεχνικό άλμα τι αλλάζει;

Δε θα το χαρώ όσο θα το χαιρόμουν σε ένα μικρό ύψος με ένα καλό άλμα. Πιστεύω πως αν βγει καλό το άλμα θα βγει καλή και επίδοση. Όποιος έχει την τέλεια τεχνική μπορεί να φτάσει και τα έξι μέτρα. Οπότε το χαίρομαι περισσότερο αν κάνω ένα καλό άλμα και φτάσω τα πέντε μέτρα, παρά ένα ατσούμπαλο ρεκόρ. Η τεχνική είναι η βάση για τα πάντα.

Επτά λύπες, τρεις χαρές

-Το καλοκαίρι έχεις το Πανευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Έχεις άλλες διοργανώσεις στο πρόγραμμα;

Μπορεί να πάω στην Οστράβα για ένα meeting και στην Πράγα. Θα είναι όλοι οι μεγάλοι αθλητές.

Ισχύει ότι θα είσαι λαμπαδηδρόμος, ο πρώτος που θα πάρει τη φλόγα από την Αρχαία Ολυμπία;

Ναι, μου έκαναν την τιμή να γίνω λαμπαδηδρόμος. Θα τρέξω και εγώ και η αδερφή μου. Έκανα μια πρόταση επειδή δε μπορώ να αφήσω την αδερφή μου απ'έξω, εγώ το ζήτησα. Είναι μεγάλη τιμή να τρέξω για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι σούπερ το αίσθημα.

-Το 2020;

Το 2020 κυνηγάμε τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς. Πρώτα ο Θεός, να είμαστε καλά και από κει και πέρα ότι συμβεί.

-Τόση ώρα λέμε για τις επιτυχίες, στον Πρωταθλητισμό όμως οι δύσκολες στιγμές είναι περισσότερες.

Λένε ότι υπάρχουν εφτά λύπες και τρείς χαρές. Έτσι είναι, γιατί τα ρεκόρ και οι επιδόσεις δεν έρχονται με delivery,έρχονται με σκληρή δουλειά, ιδρώτα, υπομονή και επιμονή.

-Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή που έχεις βιώσει;

Τα πρώτα μου ράμματα από το επί κοντώ. Έπεσα στο στυλοβάτη πριν από δύο χρόνια .Ήταν δύσκολο γιατί ήταν και τα πρώτα μου ράμματα γενικά και έμεινα εκτός.

-Πώς το διαχειρίστηκες όλο αυτό ψυχολογικά για να μη σε πάρει από κάτω;

Στην αρχή ήμουν πολύ πεσμένος .Ήταν δικό μου το φταίξιμο, εγώ δεν έκανα σωστά αυτό που έπρεπε. Αλλά εντάξει, από τα λάθη μας μαθαίνουμε και την επόμενη φορά προσέχουμε.

-Σε ένα ατομικό άθλημα δεν είναι δύσκολο να δουλεύεις και την επιτυχία και την αποτυχία με τον εαυτό σου;

Είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί ό,τι βγει προέρχεται από σένα και τον προπονητή σου. Αν ας πούμε δεν τα πάω καλά, δε μπορώ να ρίξω το φταίξιμο κάπου.

Το όνομα, ο σταυρός του παππού, τα παπούτσια του Φιλιππίδη και το μότο

-Αν έπαιζες ένα ομαδικό άθλημα, ποιο θα ήταν;

Θα έπαιζα μπάσκετ. Έχω παίξει μπάσκετ μικρός.

-Το επί κοντώ πώς σου καρφώθηκε και το πήρες τόσο ζεστά;

Πρώτον, αγάπησα το αίσθημα του να πετάς. Ο πατέρας μου ήταν δεκαθλητής και με πήγε στο επί κοντώ. Μπήκα, μου άρεσε, ήταν κάτι καινούργιο για μένα και έμεινα.

-Σε ποια ηλικία ξεκίνησες ξεκίνησες;

Στα 12, πριν τέσσερα χρόνια.

-Πριν από δύο χρόνια έκανες και μια αλλαγή στο όνομα! Από Μανώλης, Εμμανουήλ.

Μου άρεσε το Εμμανουήλ, γιατί ήταν και του παππού μου ο οποίο ήταν παπάς και το κράτησε .Ήθελα να κρατήσω και εγώ το έθιμο και μου αρέσει περισσότερο από το Μανώλης.

-Έχεις γούρι;

Γούρι έχω το σταυρό μου. Τον έχω πάντα και παντού. Μου τον είχε δώσει ο παππούς μου, τον έχω από το δημοτικό και δεν τον έχω βγάλει ποτέ.

-Ισχύει ότι ο Φιλιππίδης σου είχε κάνει δώρο ένα ζευγάρι παπούτσια;

Τα spikes,τα καρφιά. Ήταν τα πρώτα μου. Μου τα έδωσε πριν από τρία ή τέσσερα χρόνια, όταν πρωτοξεκίνησα. Βασικά τα είχε δώσει στον πατέρα μου επειδή μιλούσαν και όταν μου είπε από ποιον είναι τα καρφιά έπαθα σοκ. Ήταν και είναι πολύ μεγάλος αθλητής.

-Κάτι είχε δει ο Κώστας!

Ναι, έτσι πιστεύω.

-Το μότο σου ποιο είναι;

Χμμ…Work hard, play harder .Ή play hard, work harder; Δεν ξέρω, τώρα σκέφτομαι ένα! Work hard, play harder, αυτό!

* Φωτογραφίες: Φρατζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Μιχάλης Ζαμπίδης αποκλειστικά στο Contra.gr: Ο παγκόσμιος Έλληνας