Τα μυστικά πίσω από τις εκλογές προέδρου της Μπαρτσελόνα

Σήμερα Κυριακή 7 Μαρτίου, στις 9 το πρωί, ανοίγουν οι κάλπες για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Μπαρτσελόνα. Τα 110.290 μέλη που έχουν δικαίωμα ψήφου, θα μπορούν να εκλέξουν για 12 ώρες, μέχρι τις 9 το βράδυ, τον 41ο πρόεδρο του συλλόγου ανάμεσα από τρεις υποψήφιους, τους Τζουάν Λαπόρτα, Βίκτορ Φοντ και Τόνι Φρέισα. Όλα δείχνουν ότι ο Λαπόρτα θα είναι ο τελικός νικητής, αφού τόσο τα γκάλοπ όσο και οι γενικότερες προβλέψεις μιλούν για μεγάλο προβάδισμά του έναντι των δυο άλλων υποψηφίων. Οι εκλογές αυτές έχουν πολλές ιδιαιτερότητες αλλά και πρωτιές. Αρχικά ήταν προγραμματισμένες για το καλοκαίρι του 2021, όταν θα συμπληρωνόταν η εξαετής θητεία του Τζουσέπ Μαρία Μπαρτομέου.

Όμως μετά την παραίτηση του Μπάρτο και της διοίκησής του τον περασμένο Οκτώβριο, ο υπηρεσιακός πρόεδρος, Κάρλες Τουσκέτς, προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τις 24 Ιανουαρίου του 2021, ημερομηνία την οποία υποχρεώθηκε να αλλάξει λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, αφού οι απαγορεύσεις των μετακινήσεων μέσα στην Καταλονία λόγω του Covid-19, κατέστησαν αδύνατη τη διεξαγωγή τους. Ακριβώς επειδή οι περιορισμοί συνεχίζονται μέχρι σήμερα, η Μπαρτσελόνα επέτρεψε για πρώτη φορά στην ιστορία της την επιστολική ψήφο, ενώ – επίσης για πρώτη φορά – θα έχουμε “αποκεντρωμένες” εκλογές με έξι διαφορετικές πόλεις στις οποίες θα μπορούν να ψηφίσουν τα μέλη (αντί μόνο της Βαρκελώνης που ίσχυε μέχρι τώρα).

Τα 124 εκλογικά τμήματα βρίσκονται στη Βαρκελώνη (“Καμπ Νόου” και “Παλάου Μπλαουγκράνα”), στην Τζιρόνα, τη Γέιδα, την Ταραγόνα, την Τορτόσα και την Ανδόρα. Να πούμε ότι όσα μέλη ήθελαν να ψηφίσουν με επιστολική ψήφο, είχαν υποβάλλει πρώτα αίτηση στην επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου από τις 29 Ιανουαρίου μέχρι τις 6 Φεβρουαρίου και αφού πήραν έγκριση, άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα από τις 15 μέχρι και τις 26 Φεβρουαρίου, έτσι ώστε να υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για να φτάσουν όλες αυτές οι ψήφοι έγκαιρα στα γραφεία της Μπάρσα και να είναι έτοιμες και διαθέσιμες για την τελική καταμέτρηση το βράδυ της Κυριακής. Αυτόν τον τρόπο επέλεξαν τα 22.811 από τα συνολικά 110.290 μέλη με δικαίωμα ψήφου.

Τα υπόλοιπα 87.479 μέλη θα πρέπει να προσέλθουν στις κάλπες που έχουν στηθεί στις πέντε διαφορετικές πόλεις της Καταλονίας και την Ανδόρα. Υπάρχουν τέσσερις βασικές προϋποθέσεις για να μπορεί κάποιο μέλος να ψηφίσει: 1. Να είναι ενήλικο και όχι ανίκανο προς δικαιοπραξία. 2. Να είναι μέλος για τουλάχιστον έναν χρόνο. 3. Να μην έχει ανασταλεί η ιδιότητά του ως μέλος. 4. Να είναι εγγεγραμμένο στους ενημερωμένους τρέχοντες εκλογικούς καταλόγους. Τα μέλη που προσέρχονται για να ψηφίσουν, πρέπει να έχουν μαζί τους αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο ή δίπλωμα οδήγησης και φυσικά την κάρτα μέλους είτε του 2020, είτε του 2021. Νικητής των εκλογών ανακηρύσσεται ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες έγκυρες ψήφους.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ

Είδαμε τα οργανωτικά και τα διαδικαστικά της εκλογής, ας περάσουμε τώρα να δούμε ποιοι είναι οι τρεις υποψήφιοι, ποιο το παρελθόν τους και ποιες οι δεσμεύσεις τους απέναντι στο εκλογικό σώμα, κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στα πεπραγμένα των Τζουάν Λαπόρτα, Βίκτορ Φοντ και Τόνι Φρέισα. Να πούμε ότι αρχικά παρουσιάστηκαν εννιά υποψήφιοι για την προεδρία του συλλόγου, οι τρεις που ήδη αναφέραμε, συν τους Αγουστί Μπενεντίτο, Έμιλι Ρουσό, Τζόρντι Φαρέ, Γιουίς Φερνάντεθ, Πέρε Ριέρα και Τσάβι Βιλαζοάνα. Αυτοί οι τελευταίοι έξι δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τις απαραίτητες 2.257 έγκυρες υπογραφές που απαιτούνται από το καταστατικό του συλλόγου, ώστε να καταστούν και επίσημα υποψήφιοι.

Να εξηγήσουμε ότι αυτές οι 2.257 υπογραφές αντιστοιχούν στο 50% του συνολικού αριθμού των “compromisaris”, δηλαδή των μελών που έχουν δικαίωμα ψήφου στις γενικές συνελεύσεις του συλλόγου. Από τους εννιά λοιπόν, μόνο οι Λαπόρτα (με 9.625 υπογραφές), Φοντ (4.431) και Φρέισα (2.634) κατάφεραν να συγκεντρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό και να είναι έτσι υποψήφιοι σήμερα για την προεδρία του συλλόγου. Πάντως, με τις συνθήκες που επικρατούσαν όλο αυτόν τον καιρό στην Καταλονία λόγω της πανδημίας, ήταν πολύ δύσκολη η συλλογή των υπογραφών, αφού αυτή στο παρελθόν γινόταν παραδοσιακά έξω από το “Καμπ Νόου”, πριν και μετά τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της Μπάρσα.

ΤΖΟΥΑΝ ΛΑΠΟΡΤΑ, ΤΟ ΦΑΒΟΡΙ

• Προσωπικά στοιχεία: Γεννημένος στη Βαρκελώνη στις 29/6/1962 (58 ετών). Αριθμός μέλους 16.559.
• Επάγγελμα: Δικηγόρος (ιδρυτικό μέλος του δικηγορικού γραφείου Laporta & Arbós), πολιτικός.
• Προεκλογικό σύνθημα: “Estimem el Barca”, δηλαδή “Αγαπάμε την Μπάρσα”.

Ας τους δούμε τώρα πιο αναλυτικά, ξεκινώντας από τον Τζουάν Λαπόρτα, το μεγάλο φαβορί για τη νίκη στις εκλογές. Ο Λαπόρτα υπήρξε πολύ προσεκτικός σε όλες τις κινήσεις του και τις δηλώσεις του, ενώ σκόπιμα καθυστέρησε να επισημοποιήσει την υποψηφιότητά του, θέλοντας να είναι απόλυτα σίγουρος για τις πιθανότητές του και να μην την “πατήσει” όπως το 2015, όταν κατέβηκε απροετοίμαστος – αλλά και ουσιαστικά απρόθυμος – στις εκλογές, χάνοντας εύκολα από τον Μπαρτομέου (54,6% έναντι 33%). Η σοβαρή και υπεύθυνη στάση του τόσο απέναντι στους άλλους υποψήφιους, όσο και απέναντι στον σύλλογο, έδειξε να πείθει τα μέλη και πλέον, εδώ και αρκετές εβδομάδες, είναι το ακλόνητο φαβορί και όχι το αουτσάιντερ, όπως όλοι θεωρούσαν το φθινόπωρο.

Ο Λαπόρτα μιλάει κατευθείαν στο θυμικό των φίλων της Μπάρσα, αφού κανείς δεν ξεχνάει πως παρά τα προβλήματα στην προηγούμενη θητεία του (κυρίως στην οικονομική διαχείριση), πρόκειται για τον πλέον πετυχημένο πρόεδρο στην ιστορία του συλλόγου, αφού μέσα σε επτά χρόνια (2003-2010), η ομάδα κατέκτησε 12 τίτλους. Στα υπέρ του είναι φυσικά η εκπληκτική φουρνιά της Μασία, το άκρως πετυχημένο ρίσκο του να εμπιστευτεί την πρώτη ομάδα στον άπειρο Γουαρδιόλα, η συμφωνία για την παρουσία της Unicef στις φανέλες των παικτών και συνολικά η γενικότερη αγωνιστική αναμόρφωση του συλλόγου. Είναι λοιπόν, ο μοναδικός από τους τρεις υποψήφιους, που έχει ήδη οδηγήσει – με επιτυχία – το καράβι της Μπάρσα.

Διαθέτει τεράστια εμπειρία στα διοικητικά, από την εποχή της πλατφόρμας “Elefant Blau”, όταν στο τέλος της δεκαετίας του ’90 είχε σταθεί απέναντι στον Νούνιεθ, ενώ το επικοινωνιακό του χάρισμα, τον βοηθάει να ξεχωρίζει από τους άλλους υποψήφιους. Παρουσίασε 10.257 υπογραφές, ακριβώς οχτώ χιλιάδες περισσότερες από τις απαιτούμενες, έχει έναν σκληρό πυρήνα 15.000 μελών και ελπίζει να πάρει μαζί του την πλειοψηφία των αναποφάσιστων. Δεν δεσμεύτηκε για κάποια σούπερ μεταγραφή όπως είχε κάνει το 2003 με τον Μπέκαμ, δείχνει ότι αντιλαμβάνεται στο 100% τη δύσκολη – αγωνιστική και κυρίως οικονομική – κατάσταση του συλλόγου και γενικά είναι πολύ φειδωλός στα όσα υπόσχεται.

Ο Λαπόρτα είναι πιθανότατα η προσωπικότητα που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η Μπαρτσελόνα, ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του είναι ο Μπαρτομέου, με την έννοια ότι σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, μοιραία γίνεται η σύγκριση με τον χειρότερο πρόεδρο της ιστορίας του καταλανικού συλλόγου και εκεί, όπως γράψαμε και πιο πάνω, είναι λογικό να λειτουργεί ως το τέλειο “αντίβαρο” στον ψυχισμό των φιλάθλων, αφού ο ίδιος βρίσκεται στο αντίθετο άκρο, εκείνο της κορυφής. Θα έχει απέναντί του τον σκληρό πυρήνα των οπαδών του Νούνιεθ και του Ροσέλ, κάτι που σημαίνει ότι η μάχη δε θα είναι καθόλου εύκολη, όμως η πολύ υπεύθυνη στάση του στην προεκλογική περίοδο δείχνει να τον καθιστά ως το φαβορί της αναμέτρησης.

ΒΙΚΤΟΡ ΦΟΝΤ, ΤΟ ΑΟΥΤΣΑΪΝΤΕΡ

• Προσωπικά στοιχεία: Γεννημένος στο Γκρανογέρς (Βαρκελώνη) στις 12/8/1972 (48 ετών). Αριθμός μέλους 72.609.
• Επάγγελμα: Επιχειρηματίας (CEO της Delta Partners Group, εταιρείας τηλεπικοινωνιών και media).
• Προεκλογικό σύνθημα: “Sí al futur”, δηλαδή “Ναι στο μέλλον” & “Foc nou”, δηλαδή “Νέα φωτιά”.

Περνάμε στον δεύτερο υποψήφιο, τον Βίκτορ Φοντ, ο οποίος στο ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου θεωρήθηκε ως το μεγάλο φαβορί για τη νίκη, όμως σιγά-σιγά “παραχώρησε” αυτόν τον τίτλο στον Λαπόρτα, κρατώντας για τον εαυτό του εκείνον του αουτσάιντερ. Ο Φοντ είναι ο μοναδικός από τους τρεις διεκδικητές που δεν έχει ξαναθέσει υποψηφιότητα στο παρελθόν για την προεδρία της Μπαρτσελόνα, αυτός είναι και ο λόγος που παρουσιάζεται ως ο “άφθαρτος” σε αυτή την εκλογική μάχη. Υπήρξε μέλος της ομάδας του Μαρκ Ίνγκλα στις εκλογές του 2010, όμως μέχρι σήμερα δεν είχε κάποια διοικητική θέση στον σύλλογο. Παρουσίασε την πλατφόρμα “Sí al futur” τον Ιούνιο του 2018 με σημείο αναφοράς τον Τσάβι.

Τον Ιανουάριο του 2019 επιβεβαίωσε επίσημα ότι θα ήταν υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές, ενώ στήριξε την πρόταση μομφής που κατέθεσε τον περασμένο Αύγουστο ο Τζόρντι Φαρέ κατά του Μπαρτομέου. Παρά το γεγονός ότι έχει αποσπάσει την υπόσχεση για συνεργασία – στην περίπτωση που εκλεγεί – τόσο από τον Τσάβι όσο και από τον Τζόρντι Κρόιφ, κανείς από τους δυο δεν έχει στηρίξει επίσημα την υποψηφιότητά του. Ο Φοντ παρουσίασε 4.713 υπογραφές – υπερδιπλάσιες από τις απαιτούμενες – από τις οποίες εγκρίθηκαν οι 4.431. Πρόκειται για μια ακόμα σοβαρή περίπτωση, για έναν άνθρωπο που επίσης κράτησε χαμηλούς τόνους στην προεκλογική αντιπαράθεση, χωρίς προκλήσεις και χτυπήματα κάτω απ’ τη ζώνη.

Γνωρίζοντας πάντως ότι θα πάρει τις περισσότερες ψήφους από το μπλοκ των οπαδών του Νούνιεθ και του Ροσέλ, υιοθέτησε σε κάποιες στιγμές τα δικά τους επιχειρήματα, χωρίς όμως να ξεφύγει από την αρχική του γραμμή, που παραμένει η μετριοπάθεια. Δίνει και αυτός απόλυτη προτεραιότητα στο οικονομικό πρόβλημα, έχοντας εξαγγείλει ένα δωδεκάμηνο πρόγραμμα, μέσα από το οποίο θα προχωρήσει στην εξυγίανση του συλλόγου. Ο 48χρονος επιχειρηματίας είναι ο νεώτερος από τους τρεις υποψήφιους, εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια για αυτές τις εκλογές, έχει όραμα και σαφώς είναι καλά και σωστά πρετοιμασμένος. Έχει δηλώσει ότι αν κερδίσει, ο Κούμαν θα συνεχίσει ως προπονητής, ενώ ο Τσάβι θα είναι το απόλυτο αφεντικό του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Ο Φοντ θέλει να επισπεύσει το πρότζεκτ “Espai Barca”, μόνο όμως αν αυτό είναι βιώσιμο και δεν κινδυνεύσουν οι τίτλοι ιδιοκτησίας του συλλόγου αλλά και η ανταγωνιστικότητα της ομάδας. Σκοπεύει, όπως είπε, όταν θα έχει τη δική του τελική πρόταση, να θέσει το θέμα σε δημοψήφισμα για να αποφασίσουν τα μέλη. Στην πρόσφατη τηλεμαχία ανάμεσα στους τρεις υποψήφιους (28/2/2021), ο Φοντ – όπως και οι άλλοι δυο υποψήφιοι – απέκλεισε κάθετα την πιθανότητα να γίνει η Μπαρτσελόνα ανώνυμη εταιρεία. Μίλησε για “επανεφεύρεση” του κλαμπ μέσα από πολλές διαφορετικές δυνατότητες και ξεκαθάρισε πως ο σύλλογος απλά δεν μπορεί να συνεχίσει να δανείζεται. Κατεβαίνει στις εκλογές ως το απόλυτο αουτσάιντερ, έχοντας πιθανότητες να τις κερδίσει.

ΤΟΝΙ ΦΡΕΪΣΑ, ΚΑΜΙΑ ΤΥΧΗ

• Προσωπικά στοιχεία: Γεννημένος στη Βαρκελώνη στις 8/10/1968 (52 ετών). Αριθμός μέλους 62.778.
• Επάγγελμα: Δικηγόρος (ιδρυτικό μέλος του δικηγορικού γραφείου Freixa Advocats), επιχειρηματίας.
• Προεκλογικό σύνθημα: “Fidels al Barca”, δηλαδή “Πιστοί στην Μπάρσα”.

Και ολοκληρώνουμε την παρουσίαση των υποψηφίων με τον τρίτο της παρέας και τον μοναδικό για τον οποίο μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι δεν πρόκειται να κερδίσει τις εκλογές. Από το 2003 μέχρι το 2005 υπήρξε μέλος της διοίκησης του Λαπόρτα, όμως παραιτήθηκε επικαλούμενος διαφορά φιλοσοφίας. Επανήλθε ως εκπρόσωπος Τύπου και γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου, πρώτα με τη διοίκηση του Ροσέλ και μετά με αυτή του Μπαρτομέου. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που διεκδικεί την προεδρία, η πρώτη ήταν το 2015, όπου ήρθε τελευταίος από τους τέσσερις υποψήφιους, παίρνοντας 1.750 ψήφους (3,7%). Φέτος παρουσίασε 2.822 υπογραφές, από τις οποίες ήταν έγκυρες οι 2.634.

Ο Φρέισα είναι υπέρ ενός ανακαινισμένου “Καμπ Νόου”, αλλά και υπέρ της ολοκλήρωσης του “Espai Barca”. Οι αντίπαλοί του τον κατηγορούν ότι είναι συνεχιστής της “φιλοσοφίας” των Ροσέλ και Μπαρτομέου, μην ξεχνάμε άλλωστε ότι δεν στήριξε επίσημα την περσινή πρόταση μομφής κατά του Μπάρτο, όπως επίσης ότι στην προεκλογική του καμπάνια δεν εκφράστηκε αρνητικά για την προηγούμενη διοίκηση. Ο ίδιος αποκρούει αυτές τις κατηγορίες ισχυριζόμενος ότι το να κάνει κριτική και να ρίχνει λάδι στη φωτιά, δεν είναι ό,τι καλύτερο για την Μπαρτσελόνα. Πάντως, όσο και αν προσπαθεί να δείξει ενωτικό πρόσωπο προς τα έξω, δε δείχνει σε καμία περίπτωση να μπορεί να πείσει τους ψηφοφόρους.

Ο Φρέισα έχει ξακαθαρίσει ότι αν κερδίσει τις εκλογές, σε καμία περίπτωση δε θα φέρει τον Νεϊμάρ πίσω στην Μπαρτσελόνα, όμως πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι υπάρχουν οι τρόποι για να αποκτήσει τόσο τον Μπαπέ όσο και τον Χάαλαντ, χάνοντας με αυτόν τον τρόπο και τη λίγη αξιοπιστία που θα μπορούσε να έχει. Ο 52χρονος δικηγόρος έχει ανακοινώσει ότι επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος θα είναι ο Γιουίς Καρέρας, παλιός παίκτης των “μπλαουγκράνα”. Ελπίζει να “ψαρέψει” τις ψήφους των “nuñistas”, των οπαδών δηλαδή του Νούνιεθ και πιστεύει ότι θα τον ψηφίσουν οι περισσότεροι πολιτικά μετριοπαθείς φίλοι της Μπάρσα, αφού είναι γνωστό ότι δε στηρίζει την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας.

Η γνωστή του φράση “αισθάνομαι Καταλανός, άρα κατ’ επέκταση, Ισπανός”, σίγουρα περιορίζει το target group του Φρέισα, ο ίδιος πάντως δεν το βάζει κάτω και δηλώνει αισιόδοξος για το αποτέλεσμα των εκλογών. Θεωρείται πάντως διχαστικός, ενώ είναι ο μόνος από τους τρεις που έχει καταφύγει στον λαϊκισμό, αλλά και σε προσωπικές επιθέσεις κατά των Λαπόρτα και Φοντ. Εμφανίζεται πολύ συχνά σε ΜΜΕ, κυρίως στην εκπομπή “El Partidazo de COPE” και οι αναρτήσεις του στο twitter προκαλούν συνήθως πολλές αντιδράσεις. Στα σχέδιά του, αν κερδίσει, είναι να διατηρήσει τον Κούμαν στη θέση του προπονητή και να προσπαθήσει να πείσει τον Μέσι να συνεχίσει και να ολοκληρώσει την καριέρα του στην Μπαρτσελόνα.

Ο ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΜΕΣΙ

Είδαμε μια σύντομη παρουσίαση των τριών υποψήφιων για την προεδρία της Μπαρτσελόνα και τα προβλήματα που θα έχει να αντιμετωπίσει όποιος εκλεγεί τελικά πρόεδρος, με σημαντικότερο φυσικά το οικονομικό, αφού όπως έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη σε διάφορα κείμενα, η διαχείριση του Μπαρτομέου ήταν εγκληματικά καταστροφική. Πέρα όμως από τη “μαύρη τρύπα” στα ταμεία της Μπάρσα, υπάρχει και ένα ακόμα τεράστιο θέμα, από τα πρώτα – αν όχι το πρώτο – που θα απασχολήσουν τον νέο πρόεδρο, αυτό του Μέσι. Είναι προφανώς γνωστό σε όλους ότι ο Λέο έχει πει πως θα πάρει την απόφασή του για το αν θα συνεχίσει ή όχι στη Βαρκελώνη, στο τέλος της σεζόν και αφού πρώτα μιλήσει με τη νέα διοίκηση.

Ας δούμε λοιπόν τί έχουν δηλώσει σχετικά οι τρεις διεκδικητές της προεδρίας. Ο Λαπόρτα στηρίζεται στην πολύ καλή σχέση που διατηρεί με τον Λέο και δε σταματάει να λέει σε κάθε ευκαιρία ότι ο Αργεντίνος αγαπάει την Μπαρτσελόνα. “Αν κερδίσω τις εκλογές, θα μιλήσω μαζί του, θα του πω ότι γνωριζόμαστε, ότι ξέρει πώς δουλεύω και πώς φέρομαι στον σύλλογο, στη Μασία, στους παίκτες της πρώτης ομάδας και στους προπονητές. Ο Μέσι έχει να το λέει, πως οτιδήποτε του υποσχέθηκα, το έκανα πραγματικότητα”, ήταν τα λόγια του Λαπόρτα στην επίσημη παρουσίαση της υποψηφιότητάς του. Από τη μεριά του, ο Φοντ, είναι αρκετά πιο συγκεκριμένος σε αυτά που σκέφτεται να πει στον Λέο, βάζοντας μάλιστα και “κόκκινες” γραμμές.

“Η πρότασή μου δεν περιορίζεται μόνο στον Μέσι παίκτη, αλλά πάει και πιο πέρα, όταν ο Λέο θα τελειώσει την καριέρα του. Γνωρίζω ότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, αυτός που θέλει ο Μέσι είναι ένα πρότζεκτ που θα του δώσει τη βεβαιότητα ότι η ομάδα θα είναι ανταγωνιστική και ικανή να διεκδικήσει όλους τους τίτλους. Όμως σε καμία περίπτωση δε θα φέρουμε τον Νεϊμάρ, αφού αυτό είναι αδύνατον με τα οικονομικά του συλλόγου σε τόσο άσχημη κατάσταση. Θέλουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί, αλλά μέσα σε λογικά πλαίσια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Μέσι προσφέρει πολλά και θα δώσει ακόμα περισσότερα στο μέλλον στην Μπάρσα, η οποία δε θα είναι το ίδιο χωρίς αυτόν”, είναι η επίσημη θεση του Βίκτορ Φοντ.

Τέλος, ο Φρέισα, αφού αρχικά δήλωνε πως “δε θα ήταν σωστό να τοποθετηθεί για το θέμα του Μέσι, γιατί κάτι τέτοιο δεν κάνει καλό ούτε στον παίκτη, ούτε στον σύλλογο”, πριν λίγες μέρες είπε στην καταλανική Sport ότι “θα κοιτάξουμε το τί θα γίνει με τον Λέο, με γνώμονα πάντα το συμφέρον της Μπαρτσελόνα και θα του εξηγήσουμε μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε για να εξασφαλίσουμε την παραμονή του στον σύλλογο”. Αυτά λοιπόν από την τριάδα για τον Αργεντίνο, με τη συντριπτική πλειοψηφία φυσικά να αντιλαμβάνεται πως με πρόεδρο τον Λαπόρτα, θα υπάρχει πιο εύκολη συνεννόηση από τις δυο πλευρές, αφού εκτός από τη φιλική σχέση, υπάρχει και η – άψογη – συνεργασία τους στο παρελθόν.

ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, ΝΑ ΚΑΙ ΤΟ BARTOGATE!

Και ενώ η προεκλογική περίοδος είχε μπει στην τελική της ευθεία, την περασμένη Δευτέρα (1/3) συνελήφθησαν από την καταλανική αστυνομία ο πρώην πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, Τζουσέπ Μαρία Μπαρτομέου, ο εκτελεστικός διευθυντής, Όσκαρ Γκράου, ο επικεφαλής του νομικού τμήματος, Ρομάν Γκόμεθ Ποντί και ο σύμβουλος και δεξί χέρι του Μπαρτομέου, Τζάουμε Μασφερέρ. Η κατηγορία αφορούσε κακοδιαχείριση, διαφθορά και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, μέσω της εταιρείας I3 Ventures, για τις υπηρεσίες της οποίας η πρώην διοίκηση της Μπάρσα πλήρωσε ένα εκατομμύριο ευρώ. Μετά τις πρώτες καταθέσεις, οι Γκράου και Ποντί απαλλάχθηκαν από τις κατηγορίες και έμειναν ελεύθεροι.

Ο Μπαρτομέου (που αρνήθηκε να καταθέσει) και ο Μασφερέρ, αφέθηκαν επίσης ελεύθεροι, όμως η συμμετοχή τους στο σκάνδαλο συνεχίζει να εξετάζεται από τις αστυνομικές και οικονομικές αρχές, αφού πιστεύεται ότι τόσο ο πρώην πρόεδρος όσο και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του, πήραν παράνομες μίζες. Το “Barcagate” είχε ξεσπάσει από τον Φεβρουάριο του 2020, όταν έγινε γνωστό ότι ο Μπάρτο είχε αναθέσει στην εν λόγω εταιρεία να δυσφημεί σε σελίδες κοινωνικές δικτύωσης, ανθρώπους του περιβάλλοντος της Μπαρτσελόνα από το παρελθόν (Γουαρδιόλα, Τσάβι, Πουγιόλ), υποψήφιους αντίπαλους του Μπάρτο για την προεδρία (Φοντ, Λαπόρτα), καθώς και παίκτες του υπάρχοντος ρόστερ, ανάμεσά τους τον Μέσι και τον Πικέ.

Η υπερτιμολόγηση του συμβολαίου με την I3 Ventures (1.000.000 ευρώ αντί για 100.000), αλλά και ο τρόπος πληρωμής (σε πέντε δόσεις, έτσι ώστε να μη χρειάζεται η έγκριση του διοικητικού συμβουλίου), αποτελούν οδηγό για τις έρευνες της αστυνομίας. Το μόνο καλό για τον καταλανικό σύλλογο, είναι ότι δε σχετίζεται με τις κινήσεις των Μπαρτομέου και Μασφερέρ, άρα δεν αποτελεί στόχο της έρευνας. Όμως το “Bartogate”, όπως κανονικά θα έπρεπε να ονομάζεται, αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην ατελείωτη αλυσίδα διαφθοράς και χείριστης διαχείρισης της προηγούμενης διοίκησης, που όπως αποδεικνύεται κάθε τρεις και λίγο, έκανε τα πάντα ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως πρόκειται για την μακράν χειρότερη σε όλη την ιστορία του συλλόγου.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Κλείνοντας το κείμενο, ας δούμε και λίγα στοιχεία από την ιστορία των “μπλαουγκράνα” εκλογών. Σαράντα είναι οι πρόεδροι που είχε μέχρι σήμερα η Μπαρτσελόνα, αφού όπως αναφέραμε πιο πάνω, το βράδυ της Κυριακής (7/3) θα γνωρίζουμε τον 41ο. Ο ιδρυτής του συλλόγου, Τζουάν Γκάμπερ, δεν ήταν ο πρώτος πρόεδρος. Ο τίτλος αυτός δόθηκε στον επίσης Ελβετό Βάλτερ Βιλντ, επειδή ήταν ο πρεσβύτερος από τους έντεκα συνολικά που αποτέλεσαν την ιδρυτική συνέλευση της FC Barcelona. Ο Γκάμπερ πέρασε αργότερα από τη θέση του προέδρου, σε πέντε διαφορετικές περιόδους. Από τους 40 προέδρους, 35 ήταν Ισπανοί (στη συντριπτική τους πλειοψηφία Καταλανοί), τρεις Ελβετοί (Βάλτερ Βιλντ, Πάουλ Χάας και Τζουάν Γκάμπερ), ένας Άγγλος (Άρθουρ Γουίτι) και ένας Γερμανός (Ότο Γκμέλινγκ).

Ο μακροβιότερος όλων στην προεδρία, υπήρξε ο Τζουσέπ Γιουίς Νούνιεθ, ο οποίος έμεινε στη θέση για 22 ολόκληρα χρόνια, από το 1978 μέχρι το 2000. Ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα ψηφίζεται από τα μέλη του συλλόγου. Από την ίδρυση των “μπλαουγκράνα”, το 1899, μέχρι και την έναρξη του εμφυλίου, το 1936, ο πρόεδρος ψηφιζόταν απευθείας από τις συνελεύσεις των μελών, συνήθως με ανάταση χειρός, χωρίς εκλογική διαδικασία. Από το 1939 μέχρι και το 1953, ήταν ο δικτάτορας Φράνκο και οι άνθρωποί του που αποφάσιζαν τον πρόεδρο. Οι πρώτες εκλογές διεξήχθησαν το 1953. Σε αυτές είχαν δικαίωμα ψήφου τα αρσενικά ενήλικα μέλη του συλλόγου.

Όμως, από το 1958 και για τις επόμενες δυο δεκαετίες, στις εκλογές ψήφιζαν μόνο οι Αντιπρόσωποι, μια μικρή ομάδα μελών που εκπροσωπούσαν τη μεγάλη μάζα των μελών της Μπαρτσελόνα. Από το 1978 και μετά, ξεκίνησαν οι άμεσες και καθολικές εκλογές, στις οποίες ψήφιζαν όλα τα εγγεγραμμένα μέλη και οι οποίες διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια. Από τότε, έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι όλα ανεξαιρέτως τα μέλη άνω των 18 ετών (αρκεί να έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον ένα χρόνο ως μέλη). Το 2001 η Γενική Συνέλευση αποφάσισε ότι ο κάθε πρόεδρος δεν μπορεί να ξεπερνάει τις δυο συνεχόμενες τετραετείς θητείες, ενώ το 2009 η διάρκεια της κάθε θητείας επιμηκύνθηκε κατά δυο έτη και από 4ετής, έγινε 6ετής.

Από το 1953 μέχρι και σήμερα, έχουν διεξαχθεί δεκατρείς εκλογικές αναμετρήσεις (1953, 1958, 1961, 1965, 1969, 1973, 1978, 1989, 1997, 2000, 2003, 2010 & 2015). Δεν υπήρξαν εκλογές το 1981, το 1985 και το 1993, αφού σε αυτές τις περιπτώσεις, ο Τζουσέπ Γιουίς Νούνιεθ ήταν ο μοναδικός υποψήφιος, κάτι που συνέβη και το 2006 με τον Τζουάν Λαπόρτα. Το 76,3% που πήρε ο Νούνιεθ στις εκλογές του 1997, είναι το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα ποσοστό νικητή σε άμεση και καθολική διαδικασία, ενώ οι 35.021 ψήφοι του Σάντρο Ροσέλ το 2010, είναι ο μεγαλύτερος αριθμός ψήφων που έχει πάρει ποτέ υποψήφιος πρόεδρος.