LONGREADS

Ρεάλ Μαδρίτης: Ζοζέ ημίχρονο, Ζιζού τελικό!

Πώς από τον Μουρίνιο, ο Πέρεθ κατέληξε τελικά στον Ζιντάν. Οι ατυχείς επιλογές των Λοπετέγκι και Σολάρι, ο ρόλος του Σέρχιο Ράμος, η απόλυτη αλήθεια του Χόρχε Βαλντάνο, τα "θέλω" του Γάλλου προπονητή, το συμμάζεμα του ρόστερ, οι κινήσεις ενίσχυσης και η νέα εποχή της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ρεάλ Μαδρίτης: Ζοζέ ημίχρονο, Ζιζού τελικό!

Το ημερολόγιο έδειχνε 31 Μαΐου του 2018, όταν ο Ζινεντίν Ζιντάν, σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου στο προπονητικό κέντρο του Βαλντεμπέμπας, ανακοίνωνε την παραίτησή του από τη θέση του προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης, προκαλώντας πραγματικό σοκ σε ολόκληρο τον οργανισμό της Πρωταθλήτριας Ευρώπης. Πέντε μόλις ημέρες μετά την κατάκτηση του τρίτου συνεχόμενου Champions League, ο Γάλλος τεχνικός αιτιολόγησε την απόφασή του με τα εξής λόγια: “Εγώ είμαι νικητής, μου αρέσει να κερδίζω τα πάντα, δεν μου αρέσει να χάνω. Αν έχω την αίσθηση ότι πλέον δεν θα μπορώ να νικάω, τότε πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή. Θεωρώ ότι αυτή η ομάδα πρέπει να συνεχίσει να κερδίζει και χρειαζόταν κάτι άλλο. Χρειαζόταν μια διαφορετική προσέγγιση και μεθοδολογία στη λειτουργία της”. Ο Ζιζού είχε συναντηθεί την προηγούμενη μέρα με τον Φλορεντίνο Πέρεθ, τον είχε ενημερώσει για όσα σκόπευε να πει στους δημοσιογράφους και παρά τις προσπάθειες του προέδρου της Ρεάλ, είχε μείνει αμετάπειστος.

Το τί ακολούθησε στον σύλλογο της Μαδρίτης, είναι γνωστό σε όλους. Μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες του Πέρεθ να αντικαταστήσει τον Ζιντάν με ένα μεγάλο όνομα (Ποτσετίνο, Αλέγκρι, Κλοπ, Λεβ και Νάγκελσμαν), κατέφυγε στην αναγκαστική λύση του Τζούλεν Λοπετέγκι, ρισκάροντας σχεδόν τα πάντα σε μια ζαριά, αφού η απειρία του Βάσκου σε τέτοιο υψηλό επίπεδο απαιτήσεων ήταν δεδομένη. Ο πρώην εκλέκτορας της Εθνικής Ισπανίας άντεξε μόλις 139 ημέρες στον πάγκο των “μερένγκες” και απολύθηκε στις 29 Οκτωβρίου, λίγες μόνο ώρες μετά τη συντριβή των “μπλάνκος” με 5-1 από τη Μπαρτσελόνα στο “Καμπ Νόου”. Ο Πέρεθ ανακοίνωσε ως υπηρεσιακό τον μέχρι τότε προπονητή της Καστίγια (β’ ομάδας της Ρεάλ), Σαντιάγο Σολάρι και ξαναβγήκε στη γύρα, προς αναζήτηση τεχνικού. Το ψάξιμο – ακόμα πιο δύσκολο μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου – δεν απέφερε καρπούς και έτσι ο Σολάρι υπέγραψε κανονικό συμβόλαιο με την πρώτη ομάδα μέχρι το καλοκαίρι του 2021.

ΛΟΠΕΤΕΓΚΙ 139, ΣΟΛΑΡΙ 133…

Ο Σαντιάγο Σολάρι στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου ως προπονητής της Ρεάλ (30/10/2018)

Ο διάδοχος του Λοπετέγκι έμεινε στο πόστο του 133 μέρες, έξι λιγότερες από τον προκάτοχό του. Η Μπαρτσελόνα είχε και εδώ την “ευθύνη” μιας ακόμα απόλυσης και μάλιστα εις διπλούν. Προηγήθηκε ο ημιτελικός του Κυπέλλου και ο αποκλεισμός με το ταπεινωτικό 0-3 μέσα στο “Μπερναμπέου” και ακολούθησε τέσσερις μέρες μετά το 0-1 από τους παίκτες του Βαλβέρδε και πάλι μέσα στην έδρα της Ρεάλ, αυτή τη φορά για το πρωτάθλημα, ήττα που έβγαλε τελειωτικά τους “μερένγκες” από τη διεκδίκηση του τίτλου της Λίγκας. Σαν να μην ήταν αρκετά αυτά τα δυο “χαστούκια”, ακολούθησε λίγα 24ωρα αργότερα και ο αποκλεισμός από το Champions League, με το εντυπωσιακό 1-4 του Άγιαξ στη Μαδρίτη, ολοκληρώνοντας μια τραγική εβδομάδα για τους “μπλάνκος” που έμειναν εκτός στόχων τρεις ολόκληρους μήνες πριν ολοκληρωθεί η σεζόν! Ο Πέρεθ είχε κάψει και το δεύτερο ‘χαρτί” του και πλέον ήταν υποχρεωμένος να κάνει την τρίτη και τελική επιλογή του για τον πάγκο, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για πειραματισμούς.

Αμέσως άρχισαν τα διάφορα σενάρια για τον διάδοχο του Σολάρι, κυρίως όμως με τη σκέψη στο καλοκαίρι, αφού αρχικά κυριάρχησε η άποψη να συνεχίσει ο Αργεντίνος μέχρι το τέλος της σεζόν και στη συνέχεια να αντικατασταθεί. Όμως στη διάρκεια των διαβουλεύσεων του Πέρεθ με τους συνεργάτες του, αυτή η πιθανότητα τελικά απορρίφθηκε, αφού ήταν φανερό πως ο Σολάρι είχε χάσει τα αποδυτήρια, με άμεσο επακόλουθο συνεχείς και καθημερινές τριβές με τους παίκτες. Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν οι επαφές με τους υποψήφιους μνηστήρες, με πρώτο και καλύτερο τον Ζοζέ Μουρίνιο, ο οποίος ήταν ελεύθερος (απολύθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) και σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του, έτοιμος να επιστρέψει στη Μαδρίτη και να αναλάβει καθήκοντα. Ο Special One έγινε έτσι το φαβορί, αφού είναι γνωστό πως ο Πέρεθ του έχει τεράστια αδυναμία και το διαζύγιο του 2013 δεν ήταν δική του απόφαση, αλλά αποτέλεσμα αφόρητων πιέσεων από ολόκληρο τον οργανισμό της Ρεάλ.

ΜΟΥΡΙΝΙΟ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΣΚΟΡ ΣΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Μουρίνιο και Πέρεθ, όταν ο Πορτογάλος ήταν προπονητής στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Τα πράγματα φάνηκαν να γίνονται ακόμα πιο ξεκάθαρα, όταν την περασμένη Παρασκευή (8/3), ο πρώην πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης (από το 2006 μέχρι το 2009), Χοσέ Ραμόν Καλντερόν, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο beIN Sports, προχώρησε σε σημαντικές αποκαλύψεις. Από τη μία, είπε πως σύμφωνα με τις πληροφορίες του, ο Πέρεθ είχε προσεγγίσει τον Ζιντάν εισπράττοντας όμως την άρνηση του Γάλλου για επιστροφή στον πάγκο της Ρεάλ και από την άλλη, ότι κατά 90% ο Μουρίνιο θα ήταν ο επόμενος προπονητής των “μερένγκες”, κάτι που θα ανακοινωνόταν επίσημα είτε τη Δευτέρα (χθες, 11/3), είτε κάποια στιγμή μέσα στην εβδομάδα. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι δηλώσεις του Καλντερόν δημιούργησαν την αίσθηση στην πλατιά μάζα των φίλων της Ρεάλ, πως η υπόθεση ήταν σχεδόν τελειωμένη και πως ο Πέρεθ είχε έρθει σε – μια καταρχήν – συμφωνία με τον Πορτογάλο.

Όμως, εκείνοι που γνωρίζουν τα πράγματα καλύτερα, δεν έδωσαν ιδιαίτερη βάση στα λεγόμενα του Καλντερόν, ξέροντας πως ο πρώην διοικητικός παράγοντας των “μερένγκες” δεν έχει εδώ και αρκετά χρόνια τις απαραίτητες προσβάσεις στα κέντρα αποφάσεων του συλλόγου. Πέρα όμως από τα όσα είπε ο Καλντερόν, στην “εξίσωση” του Μουρίνιο, υπήρχε μια πολύ σημαντική μεταβλητή, η οποία δεν γινόταν να παραβλεφθεί τόσο εύκολα: ο Σέρχιο Ράμος. Ο αρχηγός της Ρεάλ είναι γνωστό ότι δεν θέλει να βλέπει τον Πορτογάλο ούτε ζωγραφιστό μπροστά του, κάτι που λειτουργεί τελείως αμφίδρομα, αφού και ο Μουρίνιο, σε ανεπίσημη επαφή που είχε πρόσφατα με τους “μερένγκες”, είχε θέσει ως έναν από τους όρους για να αναλάβει τον πάγκο της Ρεάλ, την αποχώρηση του Ράμος από την ομάδα. Κάποιοι ίσως ξεγελάστηκαν με τη λεκτική αντιπαράθεση που είχαν Πέρεθ και Ράμος στα αποδυτήρια του “Μπερναμπέου”, αμέσως μετά τον αποκλεισμό από τον Άγιαξ.

ΠΕΡΕΘ & ΜΟΥΡΙΝΙΟ: ΕΙΔΥΛΛΙΟ, ΓΑΜΟΣ, ΔΙΑΖΥΓΙΟ

Η επίσημη παρουσίαση του Σέρχιο Ράμος από τον Φλορεντίνο Πέρεθ τον Σεπτέμβριο του 2005.

Ίσως πίστεψαν ότι ο εκνευρισμός του Φλορεντίνο για τον αρχηγό, θα μπορούσε να συνδυαστεί τέλεια με τον ερχομό του Μουρίνιο και την απαίτησή του να φύγει από το Τσαμαρτίν ο Σέρχιο Ράμος. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια δηλαδή, αλλά όλη αυτή η σκέψη ήταν πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Καταρχάς και μόνο το γεγονός ότι την επόμενη του διαπληκτισμού, ήταν ο ίδιος ο Πέρεθ εκείνος που πήρε στο τηλέφωνο τον Ράμος για να λυθεί η παρεξήγηση, δείχνει το τεράστιο “ειδικό βάρος” του αρχηγού σε ολόκληρο τον σύλλογο, από τον πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο φίλαθλο. Ο Φλορεντίνο δεν είναι χαζός, γνωρίζει όσο κανείς άλλος τί σημαίνει ιεραρχία στη Ρεάλ. Σε αυτή την ιεραρχία, η πλατιά μάζα των φίλων της ομάδας, τοποθετεί τον Ράμος πάρα πολύ ψηλά, αντίθετα, δεν υπολογίζει καθόλου τον Μουρίνιο ως οτιδήποτε σε αυτή τη “σκάλα”, θεωρώντας τον ξένο σώμα σε σχέση με τον σύλλογο. Και βέβαια, αυτό είναι κάτι που φρόντισε να “χτίσει” ο ίδιος ο Πορτογάλος στην τριετή παραμονή του στην ισπανική πρωτεύουσα.

Ο Special One, όπως θα θυμάστε, πήγε στη Ρεάλ το καλοκαίρι του 2010, για να ολοκληρωθεί ένα “ειδύλλιο” που είχε αρχίσει αρκετά πριν, αλλά έφτασε στο αποκορύφωμά του, όταν η Ίντερ – την οποία προπονούσε τότε ο Πορτογάλος – είχε αποκλείσει στον ημιτελικό του Champions League της σεζόν 2009/10 τη Μπαρτσελόνα, στερώντας με αυτόν τον τρόπο από τους “μπλαουγκράνα” τη δυνατότητα να διεκδικήσουν το τρόπαιο στον τελικό που θα γινόταν μέσα στο “Μπερναμπέου”. Η ανακούφιση ολόκληρης της Ρεάλ ήταν τεράστια, αφού η πιθανή εικόνα του αρχηγού της Μπάρτσα, Κάρλες Πουγιόλ, να σηκώνει μέσα στο φέουδο των “μερένγκες” το Κύπελλο, θα έμενε για πάντα στην ιστορία. Ο Πέρεθ, εντυπωσιασμένος από το τρεμπλ του Μουρίνιο εκείνη τη χρονιά με τους “νερατσούρι”, τον πήρε στο Τσαμαρτίν με ένα βασιλικό συμβόλαιο, περιμένοντας να επαναφέρει τους “μπλάνκος” στο θρόνο της Ευρώπης με την περίφημη “décima”, το δέκατο δηλαδή Κύπελλο Πρωταθλητριών.

“ΔΕ ΦΟΡΕΣΕΣ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΚΟΝΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΑΚΙ”

Μουρίνιο και Ράμος σε αγώνα της Ρεάλ Μαδρίτης τον Απρίλιο του 2011.

Τρία χρόνια μετά, ο Φλορεντίνο υπέκυψε στην καθολική απαίτηση του οργανισμού Ρεάλ και απέλυσε τον Πορτογάλο, ο οποίος σε αυτό το διάστημα κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και ένα Κύπελλο, αδυνατώντας όμως σε τρεις διαδοχικές χρονιές να οδηγήσει την ομάδα έστω και σε έναν τελικό του Champions League. Πίσω του, εκτός από τον φτωχό απολογισμό τίτλων, ο Μουρίνιο άφησε μια πλουσιότατη συλλογή από εντάσεις, γκρίνιες, συγκρούσεις, προκλήσεις, εμπρηστικές δηλώσεις και κάκιστες σχέσεις με ολόκληρο σχεδόν το ισπανικό ποδόσφαιρο, από τους συλλόγους μέχρι και την Εθνική. Στη διάρκεια της θητείας του στον πάγκο της Ρεάλ, μέσα στα αποδυτήρια είχαν δημιουργηθεί διάφορες κλίκες, κάτι που έβγαλε στην επιφάνεια ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα στις σχέσεις των παικτών μεταξύ τους, αλλά και με τον προπονητή τους. Ο Μουρίνιο είχε κατηγορήσει αρκετές φορές τους αρχηγούς της ομάδας, Κασίγιας (κατά πρώτο λόγο) και Ράμος, ότι ήταν οι υπεύθυνοι για τις διαρροές στον ισπανικό Τύπο.

Τα επεισόδια ανάμεσα στον Πορτογάλο και τους δυο Ισπανούς δεν ήταν λίγα στη διάρκεια της τριετίας 2010-2013. Να αναφέρουμε χαρακτηριστικά ένα από αυτά, που συνέβη στο προπονητικό κέντρο του Βαλντεμπέμπας στις 19 Ιανουαρίου του 2012, την επόμενη της ήττας της Ρεάλ από τη Μπαρτσελόνα στο “Μπερναμπέου” (1-2) στον πρώτο προημιτελικό του Copa del Rey της σεζόν 2011/12. Μπροστά σε όλη την ομάδα, τους φροντιστές και το υπόλοιπο προπονητικό τιμ, ο Μουρίνιο απευθύνθηκε στον Ράμος, λέγοντάς του: ” Με σκοτώσατε στη μικτή ζώνη“. Η απάντηση του Σέρχιο ήταν: ” Όχι μίστερ, απλά διαβάσατε όσα έγραψαν οι εφημερίδες και όχι όσα είπαμε εμείς“. Ο Μουρίνιο συνέχισε: ” Βλέπεις, εσάς τους Ισπανούς που πήρατε το Μουντιάλ, ο Τύπος εδώ σας προστατεύει. Όπως τον τερματοφύλακα” (αναφερόμενος στον Κασίγιας που βρισκόταν 30 μέτρα πιο πέρα, δουλεύοντας με τους υπόλοιπους γκολκίπερ). Ο Ίκερ τον άκουσε και του φώναξε: ” Μίστερ, εδώ τα πράγματα τα λέμε πρόσωπο με πρόσωπο, έτσι;

Ο Μουρίνιο συνέχισε λέγοντας στον Ράμος: ” Πού ήσουν στο πρώτο γκολ;” ” Μάρκαρα τον Πικέ“. ” Έπρεπε να μαρκάρεις τον Πουγιόλ“. ” Ναι, αλλά άλλαζαν θέσεις με τον Πικέ, οπότε αποφασίσαμε κι εμείς να αλλάξουμε μαρκαρίσματα“. ” Μπα; Τώρα έγινες και προπονητής;” ” Όχι, όμως ανάλογα με την εξέλιξη του παιχνιδιού, κάποιες φορές αλλάζουν και τα μαν του μαν. Αλλά αφού εσύ δε φόρεσες ποτέ σου κοντό παντελονάκι, είναι φυσικό να μην έχεις ιδέα ότι αυτό μπορεί να συμβεί στη διάρκεια ενός αγώνα“!!! Το περιστατικό είναι, νομίζω, ενδεικτικό των σχέσεων ανάμεσα στον Πορτογάλο και τον Ράμος, τόσο, ώστε να μην προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ο Μουρίνιο έθεσε ως ένα από τα προαπαιτούμενα για την επιστροφή του στον πάγκο της Ρεάλ, την αποχώρηση του Ράμος. Προφανώς όμως δεν υπολόγισε σωστά ούτε τα δικά του “θέλω”, αλλά – πολύ περισσότερο – ούτε τα όρια του Πέρεθ. Είπαμε, ο Φλορεντίνο δεν είναι χαζός, γνωρίζει ότι αν αποφάσιζε να διώξει τον αρχηγό του, όλοι οι “μαδριδίστας” θα ξεσηκώνονταν και η κατάσταση θα γινόταν ανεξέλεγκτη, μέσα και έξω από τον σύλλογο.

ΒΑΛΝΤΑΝΟ: “Ο ΕΝΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, Ο ΑΛΛΟΣ ΔΙΧΑΖΕΙ”

Χόρχε Βαλντάνο και Ζοζέ Μουρίνιο, στην επίσημη παρουσίαση του Πορτογάλου το 2010. Ο Αργεντίνος, μέσα σε έξι λέξεις, έδωσε την πειστικότερη απάντηση στο δίλημμα του Πέρεθ.

Όλα αυτά, είναι σίγουρο ότι τα υπολόγισαν πολύ σοβαρά ο Πέρεθ και οι συνεργάτες του, πριν καταλήξουν στην τελική τους απόφαση. Μέσα στο Σαββατοκύριακο υπήρξαν πολλές τοποθετήσεις από πρώην παίκτες της Ρεάλ και διοικητικούς παράγοντες νυν και τέως, όμως μια από αυτές ξεχώρισε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη. Ήταν η δήλωση του Χόρχε Βαλντάνο, πρώην παίκτη, προπονητή, σύμβουλου του Πέρεθ, αλλά και συνεργάτη του Μουρίνιο, ο οποίος νομίζω ότι τα είπε όλα μέσα σε μόλις έξι λέξεις. Όταν ρωτήθηκε ποιον θα διάλεγε ο ίδιος ανάμεσα σε Ζιντάν και Μουρίνιο, απάντησε: “Ο ένας ενώνει, ο άλλος διχάζει”. Δεν νομίζω να δόθηκε πειστικότερη απάντηση από αυτήν του Αργεντίνου τις τελευταίες μέρες, σχετική με το δίλημμα που αντιμετώπισε ο Φλορεντίνο Πέρεθ. Σίγουρα υπάρχει ακόμα μια μικρή μειοψηφία των “μαδριδίστας” που θα ήθελε να ξαναδεί τον Μουρίνιο στον πάγκο της Ρεάλ, όμως σε ό,τι αφορά τον Ζιντάν, είναι η συντριπτική πλειοψηφία των φίλων της Ρεάλ που τον προτιμούσαν από τον Πορτογάλο. Και όχι για έναν λόγο, αλλά για πολλούς.

Δεν είναι μόνο οι τίτλοι, εκεί όπου προφανώς ο Γάλλος όχι μόνο υπερτερεί, αλλά με τα τρία συνεχόμενα Champions League, ξεπερνάει σε ευρωπαϊκά τρόπαια οποιονδήποτε από τους προπονητές της Ρεάλ Μαδρίτης διαχρονικά. Δεν είναι μόνο η ταύτιση που υπάρχει ανάμεσα στον Ζιζού και τον ίδιο το σύλλογο, αφού έχει περάσει από όλα τα πιθανά πόστα, πάντα με απόλυτη επιτυχία και αφοσίωση. Δεν είναι μόνο το απίθανο όσο και υπέροχο γκολ που πέτυχε στον τελικό του Champions League το 2002 απέναντι στη Μπάγερ Λεβερκούζεν, χαρίζοντας ένα ακόμα τρόπαιο στους “μερένγκες”, αλλά ούτε και η “décima”, την οποία κατέκτησε ως βοηθός του Αντσελότι. Πέρα και πάνω από όλα αυτά, είναι η προσωπικότητα του Ζιντάν, ο μοναδικός του τρόπος να εμπνέει και όχι να επιβάλλει, να καθοδηγεί και να διαχειρίζεται με απόλυτη επιτυχία το ρόστερ, να “λάμπει” με έναν μοναδικό τρόπο αφού και ο ίδιος υπήρξε ένας τεράστιος σταρ ως παίκτης. Ο Γάλλος ποτέ δε χρειάστηκε να καταφύγει σε “μουρινιακές” τακτικές, απέφυγε αχρείαστες εντάσεις και παράλληλα με τους εννιά τίτλους, κατέκτησε τον σεβασμό και την αναγνώριση όλου του ποδοσφαιρικού κόσμου.

ΜΟΥΡΙΝΙΟ vs ΖΙΝΤΑΝ, ΔΙΠΛΟ ΤΕΛΙΚΟ!

Οι Πάκο Χέντο, Φλορεντίνο Πέρεθ, Βερονίκ Ζιντάν και Ζινεντίν Ζιντάν προσέρχονται στην αίθουσα Τύπου του “Μπερναμπέου” για να ανακοινώσουν στους δημοσιογράφους τη συμφωνία με τον Γάλλο τεχνικό.

Αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, ο Πέρεθ πήρε 100% τη σωστή απόφαση και ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων που θα έρθουν ή όχι, γλύτωσε την ομάδα του από όλα τα άσχημα φαινόμενα που ακολουθούν τον Μουρίνιο, όχι μόνο στη θητεία του στη Ρεάλ, αλλά και σε όλους τους συλλόγους στους οποίους έχει εργαστεί, με πιο χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα το αρνητικότατο κλίμα που δημιουργήθηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το θέμα είναι ότι ο κύβος ερρίφθη, η λύση Ζιντάν επικράτησε, οπότε πλέον όλοι επικεντρώνονται στις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν αυτή την επιλογή. Είναι σίγουρο ότι υπήρξε σοβαρή και σκληρή διαπραγμάτευση ανάμεσα στις δυο πλευρές, άλλωστε στην πρώτη συνάντηση Πέρεθ και Ζιζού, ο Γάλλος απάντησε αρνητικά στον πρόεδρο της Ρεάλ. Χρειάστηκε δεύτερο ραντεβού και το “ναι” του Φλορεντίνο σε όλα τα “θέλω” του Ζιντάν, ώστε να επέλθει συμφωνία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ισπανικού Τύπου, ο πρόεδρος υποσχέθηκε τρεις σούπερ μεταγραφές συν την απόλυτη εξουσία του Γάλλου σε οποιαδήποτε απόφαση αφορά το ποδοσφαιρικό τμήμα και την πρώτη ομάδα.

Και αυτό, γιατί ο Ζιντάν δεν θέλει να επαναληφθούν φαινόμενα όπως εκείνα της μεταγραφής του Κέπα, τον οποίο θέλησε να επιβάλλει ο Πέρεθ στον Γάλλο, ή της περίπτωσης του Μπέιλ, για τον οποίο είχε εισηγηθεί να παραχωρηθεί χωρίς όμως να εισακουστεί από τον πρόεδρο της Ρεάλ. Αφού λοιπόν ξεκαθαρίστηκαν όλα αυτά, η δεύτερη εποχή με τον Ζιζού στον πάγκο είναι έτοιμη να ξεκινήσει. Το καλό για τους “μερένγκες” είναι ότι υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για να σχεδιαστεί προσεκτικά η επόμενη αγωνιστική περίοδος. Μέχρι το τέλος της σεζόν μεσολαβούν σχεδόν τρεις μήνες και ακολουθεί το καλοκαίρι, οπότε σε αυτό το χρονικό διάστημα, θα μάθουμε όλες τις κινήσεις του Γάλλου και της Ρεάλ. Πάντως, γνωρίζοντας τον Ζιντάν, μπορούμε να προεξοφλήσουμε κάποιες αποφάσεις του. Ο Μπέιλ, για παράδειγμα, πολύ δύσκολα θα συνεχίσει, έτσι κι αλλιώς, όπως γράψαμε και παραπάνω, ο Γάλλος είχε ήδη ζητήσει την αποδέσμευσή του από την προηγούμενη θητεία του. Ας δούμε όμως τί συμβαίνει και με το υπόλοιπο ρόστερ.

Η ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΣΕΖΟΝ

Οι παίκτες της Ρεάλ κάνουν το παραδοσιακό “manteo” στον Ζιντάν, μετά την κατάκτηση του περσινού Champions League απέναντι στη Λίβερπουλ.

Αν λοιπόν, όπως όλα δείχνουν, φύγει ο Γκάρεθ Μπέιλ, ο ιδανικός αντικαταστάτης του θα ήταν χωρίς άλλο, ο Εντέν Αζάρ. Η υπόθεση θα ήταν ήδη τελειωμένη, αν δεν είχε μεσολαβήσει η τιμωρία της Τσέλσι από τη FIFA για απαγόρευση μεταγραφών, κάτι που ίσως αναγκάσει τους Λονδρέζους να κρατήσουν τον Βέλγο, αφού δεν θα μπορούν να τον αντικαταστήσουν. Ο Αζάρ είναι γνωστό από πέρυσι ότι θέλει να πάει σαν τρελός στη Ρεάλ, πολύ περισσότερο τώρα που επέστρεψε ο Ζιντάν, το παιδικό του είδωλο. Τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν, αν η Τσέλσι καταφέρει να μεταθέσει κατά ένα “παράθυρο” την τιμωρία (κάτι που στο πρόσφατο παρελθόν πέτυχαν και η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ και η Ατλέτικο), αφού σε μια τέτοια περίπτωση θα ολοκληρωθεί χωρίς προβλήματα η μετακίνηση (μην ξεχνάμε ότι το συμβόλαιο του Αζάρ ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του 2020, άρα ελοχεύει ο κίνδυνος να τον χάσει η Τσέλσι χωρίς να πάρει ούτε ένα ευρώ). Συνεχίζουμε, ξεκινώντας από την άμυνα.

Λογικά ο Ζιντάν θα συνεχίσει με τον Κουρτουά ως βασικό τερματοφύλακα, απομένει να δούμε τί θα συμβεί με τον Νάβας, με τον οποίο ο Γάλλος κατέκτησε τα τρία Champions League και τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση. Στα μετόπισθεν, υπάρχει πληρότητα με τους Σέρχιο Ράμος, Βαράν, Καρβαχάλ, Ρεγιλόν, Νάτσο και Οδριοθόλα. Εδώ υπάρχει το θέμα με τον Μαρσέλο, εκπληκτικό και καθοριστικό τα προηγούμενα χρόνια, σε πολύ κακή κατάσταση και παραγκωνισμένο φέτος. Οι πληροφορίες από τη Μαδρίτη λένε ότι ο Ζιντάν ζήτησε την παραμονή του Βραζιλιάνου, οπότε καθόλου απίθανο να δούμε τον Μαρσέλο να συνέρχεται αγωνιστικά και να παίρνει ξανά πρωταγωνιστικό ρόλο. Στο κέντρο υπάρχει η “αγία τριάδα” των Μόντριτς, Κασεμίρο και Κρόος, στους οποίους στηρίχτηκε ο Ζιντάν για την ευρωπαϊκή κυριαρχία της Ρεάλ. Όμως ο Κροάτης είναι πλέον 33 ετών, ενώ οι άλλοι δυο φέτος βρέθηκαν κάτω από τα γνωστά τους επίπεδα. Προφανώς η παρουσία του Ζιντάν θα αποτελέσει κίνητρο και για τους τρεις να ανεβάσουν την απόδοσή τους, όμως το πιθανότερο είναι να αποκτηθεί ένας ακόμα χαφ πρώτης γραμμής για να πλαισιώσει τους τρεις.

ΣΤΟΧΟΣ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Ο Ζιντάν μιλάει στους παίκτες της Ρεάλ στο προπονητικό κέντρο του Βαλντεμπέμπας.

Πέρα από αυτούς, στο κέντρο υπάρχουν παίκτες ικανοί να προσφέρουν βοήθεια, όπως οι Θεμπάγιος, Γιορέντε και Βαλβέρδε. Βέβαια, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τί θα γίνει με τον Θεμπάγιος, αφού ο Ισπανός χαφ ήταν – μαζί με τον Μπέιλ – ο μοναδικός παίκτης της Ρεάλ, που το περασμένο καλοκαίρι, μετά την αποχώρηση του Ζιντάν, μίλησε με μειωτικά λόγια για τον πρώην προπονητή του. Περνάμε στη γραμμή κρούσης, όπου έχουμε τους δυο “εξαφανισμένους” φέτος από τον Σολάρι, Ίσκο και Μάρκο Ασένσιο, οι οποίοι λογικά θα επανέλθουν στη δράση. Επίσης έχουμε τον Λούκας Βάθκεθ, τον ανερχόμενο και πολλά υποσχόμενο Βινίσιους, τον Μαριάνο ως δεύτερη ή τρίτη λύση και βέβαια το αγαπημένο παιδί του Ζιζού, Καρίμ Μπενζεμά. Πράγμα που σημαίνει ότι με την απόκτηση ενός ακόμα ποιοτικού σκόρερ, η ομάδα θα είναι και πάλι εξόχως ανταγωνιστική, έτοιμη να επιστρέψει στη διεκδίκηση των τίτλων σε Ισπανία και Ευρώπη.

Ο Ζιντάν επιστρέφει στη Μαδρίτη εννιά μήνες μετά την παραίτησή του, ξεκούραστος, ανανεωμένος και έτοιμος για τη νέα πρόκληση που καλείται να φέρει σε πέρας. Ο Γάλλος δήλωσε χθες στην παρουσίασή του, ότι δεν θα είναι ο ίδιος με την προηγούμενη θητεία, του, ότι θα υπάρξουν αλλαγές στις τακτικές και τη μεθοδολογία του. Η Ρεάλ Μαδρίτης, μετά την εποχή Ρονάλντο και την φετινή, αποτυχημένη μεταβατική σεζόν, βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι σημαντικών αποφάσεων και κινήσεων. Η πρώτη έγινε και ήταν η ενδεδειγμένη, μιλάμε φυσικά για την επιλογή του Πέρεθ να φέρει τον Ζιντάν και να πει όχι στο “κυνήγι μαγισσών” που θα ακολουθούσε την επιστροφή του Μουρίνιο. Τώρα ο Γάλλος καλείται να κάνει ένα συμμάζεμα στο ρόστερ, να αποφασίσει με ποιους θα συνεχίσει, να ενισχύσει την ομάδα με σωστές κινήσεις και να αλλάξει την ψυχολογία των παικτών, επαναφέροντας τον ενθουσιασμό στις κερκίδες του “Μπερναμπέου”. Όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος, το ίδιο ισχύει και για τον Ζιντάν. Ο χρόνος θα δείξει αν θα δικαιωθεί ο Πέρεθ για την απόφασή του και αν ο Γάλλος θα πετύχει την ολική επαναφορά της “βασίλισσας” από το ναδίρ στο ζενίθ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ