Όταν της ‘Ελλάδος Τα Παιδιά’ έγιναν πια Πρωταθλητές
Νίκος Αλεξίου, Γιάννης Καπετάνιος, Γιάννης Σαββιδάκης και Δημήτρης Φραγκιόγλου αφηγούνται στιγμές από το επεισόδιο 'Είμαστε Πια Πρωταθλητές', ίσως το πιο iconic αθλητικό επεισόδιο ελληνικής κωμικής σειράς.
Αντί προλόγου: Και οι τέσσερις ηθοποιοί που μίλησαν στο Contra.gr αφιέρωσαν το παρόν θέμα στον Κώστα Ευριπιώτη, που τους τελευταίους μήνες δίνει τη δική του μεγάλη μάχη. (Update: Την Πέμπτη 30/5, ο Κώστας Ευρυπιώτης έφυγε από τη ζωή νικημένος από τον καρκίνο. Με τη σειρά της, η δημοσιογραφική ομάδα του Contra.gr αφιερώνει αυτό το θέμα στη μνήμη του και εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά του).
Γραφείο Ενημέρωσης της Αεροπορίας, ώρα μηδέν; Ο σμήναρχος Κάκκαλος καλεί τους σμηνίτες σε πρωινή αναφορά! Ο Τζιοβάνι Ντάλας, ο Δημοσθένης Πλαπούτας,ο Γεώργιος Βλάχος και ο Τρύφων Σπιουνέας (γνωστός ευρύτερα ως Χλαπάτσας) εμφανίζονται μπροστά στον Κάκκαλο, βαρώντας προσοχή, υπό το παράγγελμα του επισμηνία Χαράλαμπου Καραβανέα. Της Ελλάδος τα Παιδιά δηλώνουν άπαντες παρόντες, άλλη μια μέρα στην τιμημένη αεροπορία ξεκινάει. Ένας απόηχος μουσικής, ένα τραγούδι ηχεί στ’ αυτιά όλων. Μα τι συμβαίνει;
Είναι χειμώνας του 1993 και η τηλεοπτική σειρά ‘Της Ελλάδος τα Παιδιά’ σε σενάριο Δημήτρη Βενιζέλου και σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου προβάλλεται από τη συχνότητα του ΑΝΤ1. Η σειρά βρίσκει μπροστά της το ‘Δις Εξαμαρτείν’ των Ρέππα-Παπαθανασίου σε ανταγωνιστικό κανάλι, ζούμε άλλωστε στην εποχή που το ‘μωρό’ της ελληνικής τηλεόρασης κάνει τα πρώτα του αποφασιστικά, δοξασμένα βήματα, και εκατομμύρια θεατές συντονίζονται στα prime time προγράμματα κάθε καναλιού σε καθημερινή βάση.
Η σειρά των Βενιζέλου-Μπέζου έχει φτιάξει μια εκρηκτική σύνθεση νέων και ταλαντούχων ηθοποιών εκείνης της εποχής με έμπειρους comedians και κάνει αμέσως τη διαφορά: Γιάννης Σαββιδάκης, Νίκος Αλεξίου, Κώστας Ευρυπιώτης, Γιάννης Καπετάνιος, Δημήτρης Φραγκιόγλου είναι η ‘ορχήστρα’ των σμηνιτών Ντάλας, Πλαπούτα, Βλάχου, Καραβανέα, Χλαπάτσα και ο Γιάννης Μπέζος ως σμήναρχος, δίνει το δικό του one man show, έχοντας στο πλευρό του την ‘Μπουμπού’, μια ταλαίπωρη γραμματέα που υποδύεται μαγικά η Χρυσούλα Διαβάτη.
Από κοντά, εμφανίζονται ως γκεστ σταρ και αφήνουν το δικό τους αποτύπωμα στην πορεία της σειράς, δημοφιλείς ηθοποιοί όπως ο Κώστας Τσάκωνας (ο θρυλικός ‘Μπιτζιμπιτζίδης), η Δήμητρα Παπαδοπούλου, ακόμα και ο Κώστας Γκουζγκούνης. Προφανώς δεν είναι εύκολο να εντοπίσεις το καλύτερο, το masterpiece κωμωδίας μέσα στα 54 επεισόδια της σειράς, που απλώθηκαν στη χρονική περίοδο των τηλεοπτικών σεζόν 1993-94 και 1994-95.
Αν μπορούμε όμως να εντοπίσουμε ένα επεισόδιο που η ομάδα των πρωταγωνιστών μας χάρισε επικές στιγμές κωμικής ανθολογίας, αυτό είναι το ‘Είμαστε Πια Πρωταθλητές’, το 20ό επεισόδιο της σειράς, με τη συμμετοχή του Δημήτρη Κοκκολάκη. Ο θρύλος του Παναθηναϊκού και του Άρη, ύστερα από είκοσι χρόνια στο μπάσκετ, τόλμησε να ‘προπονήσει’ μια ομάδα σμηνιτών.
Επιχειρήσαμε να επικοινωνήσουμε με τους ηθοποιούς που ερμήνευσαν τους σμηνίτες και να επιστρέψουμε πίσω σε εκείνο το επεισόδιο, σε μια χρονιά διαχρονικής, ξεκαρδιστικής τηλεοπτικής κωμωδίας. Σε ένα επεισόδιο όπου ο Γιάννης Μπέζος με τη σκηνοθετική του ματιά, αναδεικνύει το γεγονός ότι έχει υπάρξει αθλητής του μπάσκετ για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες, όπως είχε αποκαλύψει σε αυτή την αξέχαστη αθλητική συνέντευξη..
Flashback, είναι Σεπτέμβριος του 1993. Ανοίγεις την τηλεόραση, κουνάς πέρα-δώθε την κεραία για να φύγουν τα ‘χιόνια’ από την οθόνη. Όλα καθαρά, ξεκινάμε.
Νίκος Αλεξίου (Πλαπούτας): Έχοντας ήδη 15 χρόνια στο θέατρο, βρέθηκα σε κάποιο κάστινγκ και ίσως λόγω του παρουσιαστικού μου, που έδειχνε πιο ‘διανοουμενίστικο’ μου έδωσαν το ρόλο του δημοσιογράφου, του Πλαπούτα.
Γιάννης Καπετάνιος (Καραβανέας): Είχε έρθει το Μάιο του ’93 ο Γιάννης Μπέζος σε μια παράσταση που έπαιζα τότε, στη Θεσσαλονίκη και μου είχε πει ‘σκέφτομαι να γυρίσω μια σειρά για τον ελληνικό στρατό. Μην φανταστείς οχήματα και συρματοπλέγματα, σμηνίτες σε γραφεία θα είναι και θα υπάρχει και μια γραμματέας, η Μπουμπού’. Εγώ του πρότεινα τότε, να βάλει κι έναν ακόμα ρόλο, έναν τρελό επισμηνία που θα προσπαθεί να μάθει πειθαρχία στους φαντάρους.
Μου λέει ‘ωραία ιδέα, θα το πω στον Δημήτρη (σ.σ. Βενιζέλο, σεναριογράφο της σειράς)’. Λίγες μέρες αργότερα με πήρε τηλέφωνο ο Μπέζος. Μου πρότεινε να ερμηνεύσω ένα νέο χαρακτήρα, τον Καραβανέα. Και μπήκα στο τέταρτο επεισόδιο της σειράς, το ’13ο Κιβώτιο’.
Δημήτρης Φραγκιόγλου (Χλαπάτσας): Μόλις είχαν ολοκληρωθεί οι ‘Απαράδεκτοι’ στο MEGA, όπου πέρα από τη συμμετοχή μου σε επεισόδιο της σειράς, είχα συνεργαστεί με τη Δήμητρα Παπαδοπούλου στη συγγραφή του σεναρίου. Γνώριζα τον Δημήτρη Βενιζέλο και κάποια στιγμή μου προτάθηκε να έχω ένα ρόλο σε μια νέα σειρά σχετικά με φαντάρους. Και κάπως έτσι γεννήθηκαν η σειρά, που είχε αρχικό τίτλο ‘Παιδιά, της Ελλάδος Παιδιά’ .
Γιάννης Σαββιδάκης (Ντάλας): Εκείνη την εποχή έγραφα ασταμάτητα νέες μουσικές, τραγούδια, ‘πειράματα’ που άλλα μεταφέρθηκαν σε δίσκο και άλλα όχι. Ο Γιάννης Μπέζος ήξερε για μένα και ύστερα από δική του προτροπή, βρέθηκα κι εγώ στην σειρά. Έγραψα και τη μουσική της σειράς, από την οποία προέκυψε αργότερα και το τραγούδι ‘Φεγγάρι, Φεγγαράκι’.
Καραβανέας: Δεν είχαν περάσει ούτε δέκα χρόνια από τότε που είχα απολυθεί από το στρατό, ως αξιωματικός. Ήμουν μάλιστα στην πυροβολαρχία διοικήσεως και είχα αρκετούς φαντάρους στην καθημερινή μου υπηρεσία. Χρειάστηκε απλά να γυρίσω τη μνήμη μου μερικά χρόνια πριν, για να δημιουργήσω τον Καραβανέα. Στο ’13ο Κιβώτιο’, το πρώτο επεισόδιο που έπαιξα με έβαλαν να φυλάω σκοπιά στα κιβώτια (που μέσα του κρύβονταν οι σμηνίτες) και εκεί βγήκε το “ΕΠ!”, η ατάκα που λίγο αργότερα έγινε κομμάτι του χαρακτήρα μου.
Είναι μια ευτυχής συγκυρία το ότι βρεθήκαμε με αυτά τα παιδιά και γίναμε ομάδα. Είμαι τέσσερις δεκαετίες σε θέατρο και τηλεόραση και σπανίζουν οι περιπτώσεις που τόσο διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ τους συνεργάζονται τόσο όμορφα και βγαίνει ένα αποτέλεσμα μαγικό, κατά τη γνώμη μου. Ειδικά στις σκηνές που γυρνούσα με τον Γιάννη Μπέζο, τα γέλια μεταξύ μας ήταν ασταμάτητα.
Χλαπάτσας: Ναι, ήταν μια σπάνια περίπτωση, όπου πολλοί ετερόκλητοι άνθρωποι – οι περισσότεροι εξ`αυτών γνωρίζονταν για πρώτη φορά στη δουλειά- κατάφεραν να βρουν χημεία και πολύ εύκολα μάλιστα. Σπάνια συμβαίνει κάτι τέτοιο στη δουλειά μας, είτε ένα τηλεόραση είτε οτιδήποτε άλλο.
O δικός μου χαρακτήρας εξελίχθηκε στην πορεία της σειράς, Σίγουρα ήταν από την αρχή ο ‘κακός’ της υπόθεσης, ο σπιούνος των σμηνιτών. Αλλά και οι ρόλοι των υπόλοιπων παιδιών απέκτησαν ψυχή και μπολιάστηκαν με διαφορετικά στοιχεία, ύστερα από πολλές δοκιμές. Πειραματιζόμασταν με διάφορα πράγματα, μέχρι να βρούμε κάτι που θα περάσει στον κόσμο.
Πλαπούτας: Ήταν μια εποχή που η τηλεόραση μεσουρανούσε, ο κόσμος διψούσε για νέες σειρές. Η δική μας σειρά, είχε την υπογραφή του Δημήτρη Βενιζέλου, ενός σπουδαίου σεναριογράφου. Από την αρχή υπήρχαν τα κομμάτια του παζλ για να βγει μια καλή δουλειά. Ο καθένας από εμάς νομίζω πήρε τις εμπειρίες και τις μνήμες που είχε από το στρατό και τις μετουσίωσε στο ρόλο του. Εγώ ακολούθησα ευλαβικά το σενάριο του Δημήτρη, αλλά οι αναμνήσεις από τη θητεία μου γίνονταν συχνά ‘καύσιμο’ στην πορεία των γυρισμάτων της σειράς.
Η τηλεόραση είναι ένας χώρος που απαιτεί να έρθεις πιο κοντά με τους συμπρωταγωνιστές σου, να γίνετε ομάδα από την αρχή, διαφορετικά δεν θα προχωρήσει η παραγωγή. Εκείνη την πολύ όμορφη και ρομαντική εποχή για τα δεδομένα της τηλεόρασης, είχα την τύχη να συνεργάζομαι καθημερινά με τέσσερις πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους, αλλά σπουδαίους ηθοποιούς.
Ντάλας: Ο Τζιοβάνι Ντάλας ήταν μουσικός, όπως είμαι κατά βάση κι εγώ, ήταν μια ευαίσθητη καλλιτεχνική περσόνα με τα γνωστά κωμικά επακόλουθα. Ο Ντάλας ήταν φτιαγμένος πάνω μου. Με τα παιδιά νομίζω ότι μας ένωσε η κούραση από τα γυρίσματα και το μεράκι με το οποίο δουλέψαμε για να αγαπηθεί αυτή η σειρά και να γίνει διαχρονική.
Πώς μεταφράζεται η επιτυχία σε μια εποχή χωρίς social media
Καραβανέας: Όταν στο δρόμο με σταματούσαν μικρά παιδιά και μου έκαναν “ΕΠ”, μιμούμενα τη φωνή μου, τότε κατάλαβα ότι η σειρά έχει επιτυχία, ότι θα χαραχτεί στη μνήμη του κόσμου.
Πλαπούτας: Νομίζω ότι δεν ήταν εύκολο να έχεις σαφή εικόνα για την επιτυχία της σειράς. Εκείνη την εποχή παιζόταν και το ‘Δις Εξαμαρτείν’ , μια σειρά που είχε τεράστια τηλεθέαση και πέρασε λίγος καιρός μέχρι να γίνει αντιληπτό αν αυτό που κάνουμε περνάει στον κόσμο. Νομίζω πως όχι απλά πέρασε στον κόσμο, αλλά η σειρά σήμερα είναι κλασική.
Ντάλας: Δεν ήμουν τόσο σίγουρος στην αρχή. Το πρωί ήμουν στα γυρίσματα της σειράς και το βράδυ αρχικά στις πρόβες και μετά στις ζωντανές εμφανίσεις ενός υπέροχου σχήματος στο Ζυγό, με επικεφαλής τον Μίμη Πλέσσα. Στην πορεία διαπίστωσα την επιτυχία της σειράς.
Χλαπάτσας: Στην άρχη ήταν παράξενο, στη συνέχεια έγινε συνήθεια. Ήμουν ο ‘Χλαπάτσας’ εντός των πλατό, αλλά και εκτός, με ένα σωρό φανατικούς της σειράς να μαθαίνουν απέξω τις ατάκες μου και να με σταματούν στο δρόμο.
Και ξαφνικά ‘Είμαστε Πια Πρωταθλητές’
Ένας αγώνας μπάσκετμπολ – όπως το έλεγε ο Κάκκαλος- στέλνει τους σμηνίτες στο κλειστό γήπεδο του Αμαρουσίου για έναν αγώνα με παίκτες που γνωρίζουν όντως το άθλημα. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Καραβανέας: Είχαμε πάει στο γήπεδο του Αμαρουσίου για να κάνουμε το γύρισμα. Ήταν μια απίστευτη μέρα. Από τις λίγες φορές που σε ένα εξωτερικό γύρισμα κουραστήκαμε τόσο πολύ, αλλά και περάσαμε τόσο καλά.
Πλαπούτας: Το θυμάμαι αυτό το επεισόδιο λόγω της μελέτης που είχα κάνει για να προσαρμόσω το ρόλο μου. Είχα δει πολύ Woody Allen εκείνη την εποχή. Κυρίως τις πρώτες του ταινίες, αυτή την απίστευτη physical κωμωδία που έπαιζε στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Χλαπάτσας: Ο Γιάννης ο Μπέζος είχε φέρει την ιδέα για ένα μπασκετικό επεισόδιο και ο Γιάννης Σαββιδάκης ήταν ο πρώτος που είχε πάρει ζεστά την υπόθεση μπάσκετ. Στη συνέχεια, όταν είδαμε τον Δημήτρη Κοκκολάκη, έναν παλαίμαχο μπασκετμπολίστα, η κατάσταση σοβάρεψε. Ήμασταν έτοιμοι για ματς, ήταν ξεκάθαρο.
Ντάλας: Όλοι κρεμόμασταν από τον Γιάννη, τον ‘προπονητή’ μας, που ήταν και μοναδικός που είχε μια αξιοπρεπή γνώση του αθλήματος.
Η ομάδα χρειάζεται ενισχύσεις. Οι σμηνίτες έχουν μπερδέψει το άθλημα με το χάντμπολ, με τα μπουζούκια, με κάτι που δεν είναι σίγουρα μπάσκετ. Ο κόουτς Κοκκολάκης προσπαθεί να βγάλει άκρη, να δώσει οδηγίες, η ομάδα δεν τραβάει. Χιούστον έχουμε πρόβλημα.
.
Καραβανέας: Ο Μπέζος ήταν ο καλύτερος όλων στο μπάσκετ. Σκηνοθετούσε, έπαιζε το ρόλο του, σούταρε, κάρφωνε. Ήταν δύσκολο να μη μείνεις στην άκρη για να τον χαζέψεις λίγο. Εγώ δεν είχα ιδέα. 100 μπαλιές να μου έδινες κάτω από το καλάθι. Την 101 θα έβαζα μέσα.
Πλαπούτας: Ο καλύτερος όλων στο μπάσκετ ήταν ο Μπέζος. Εκείνος άλλωστε είχε και την ιδέα να κάνουμε ένα επεισόδιο για το μπάσκετ. Δεν θα ξεχάσω όμως και τον Δημήτρη τον Κοκκολάκη! Ο καημένος προσπαθούσε να θυμηθεί τα λόγια του, να τα πει σωστά και σχεδόν ποτέ δεν τα κατάφερνε. Υπήρχαν ένα σωρό στιγμές που ο Μπέζος είχε πάρει τον Κοκκολάκη από δίπλα και προσπαθούσε να του μάθει τα λόγια.
Χλαπάτσας: Ο Μπέζος φαινόταν ότι το είχε σπουδάσει το άθλημα, εμείς ήμασταν που κάναμε τις δικές μας κωμικές ‘χαζομάρες’. Από τη μια είχαμε έναν σκηνοθέτη που είχε μια σοβαρή γνώση του μπάσκετ και από την άλλη έβλεπες εμάς, ένα αυθεντικό τρελοκομείο.
Ντάλας: Ένα από τα πιο αστεία επεισόδιο της σειράς, για μένα που είχα και ‘100 τοις εκατό τρίποντα στα συστηματικά μου’ όπως έλεγε ο Ντάλας. Νομίζω ο ορισμός της αθλητικής παρωδίας όλα όσα κάναμε σε αυτό το επεισόδιο, αλλά τουλάχιστον, γίναμε Πρωταθλητές.
Μπαίνουν ενισχύσεις στον αγωνιστικό χώρο. Ο Καραβανέας είναι ο GOAT της υπόθεσης, η ομάδα παίρνει μια ένδοξη νίκη.
Καραβανέας: Ήμουν ο έξτρα παίκτης, ο ‘εξωφυλαρούχας’ της υπόθεσης που μπαίνω και καλά για να βοηθήσω την ομάδα να νικήσει. Νομίζω ότι αυτή η εξέλιξη από μόνη της, είναι το πιο αστείο στοιχείο του επεισοδίου. ΕΠ! (μιμείται την κλασική ατάκα του)
Πλαπούτας: Εγώ με το μπάσκετ; Καμία επαφή! Το ίδιο και ο Πλαπούτας. Φάνηκε και στο επεισόδιο πιστεύω.
Στις αρχές του 1995, η ομάδα δίνει τις τελευταίες της τηλεοπτικές παραστάσεις. Της Ελλάδος τα Παιδιά παίρνουν απολυτήριο από το στρατό. Όπως έλεγε και ο Χλαπάτσας, “απολύομαι ψαρούκλες, τα μαλλιά μου κάνω μπούκλες”. Πόσο καιρό τους ‘κυνήγησαν’ αυτοί οι χαρακτήρες;
Καραβανέας: Πάρα πολύ! Μέχρι και σήμερα με φωνάζουν Καραβανέα στο δρόμο. Δεν έχω πρόβλημα γι’ αυτό. Για μένα έτσι μετριέται η επιτυχία του ρόλου και του ηθοποιού που τον ερμηνεύει. Είμαι περήφανος γι’ αυτή τη δουλειά και δεν θα σταματήσω να είμαι.
Πλαπούτας: Από τη στιγμή που ξεκινάει ο καθένας μας την υποκριτική, μπαίνει στη διαδικασία να γίνει ‘ένα’ με το ρόλο του. Να ‘ντύνεται’ έναν ρόλο και ύστερα να ‘ντύνεται’ κάτι άλλο. Πέρασα όμορφα με τον Πλαπούτα, έγινε ένα ξένοιαστο και όμορφο κομμάτι της ζωής μου. Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να κοιτάξεις μπροστά.
Χλαπάτσας: Η ταύτιση μου με τον ρόλο του Χλαπάτσα στα μάτια του κοινού ήταν υπερβολική. Και χρειάστηκε να περάσει καιρός μέχρι να αμβλυνθεί κάπως αυτό και να περάσω σε καινούρια πράγματα. Το διασκεδάσαμε πάντως, ήταν μια ονειρεμένη εποχή.
Ντάλας: Γράφοντας μουσική για την τηλεόραση, ενσαρκώνοντας ένα χαρακτήρα που αγάπησε ο κόσμος, πέρασα μια σπουδαία εποχή, αξέχαστα μου έχουν μείνει όλα όσα έγιναν τότε.
Σεπτέμβριος 2019: μπορεί να υπάρξει μια νέα τάξη σμηνιτών-πρωταθλητών;
Καραβανέας: Αυτό που κάναμε ήταν μια κλασική κωμωδία. Παίζεται τόσο συχνά σε επανάληψη, γιατί ο κόσμος το αγαπάει ακόμα, κάτι λέει ακόμα στη ψυχή του αυτή η σειρά. Δεν νομίζω ότι μπορείς να επαναλάβεις σήμερα όσα έγιναν τότε. Μια τόσο όμορφη στιγμή της τηλεοπτικής κωμωδίας, δεν της αξίζει να γίνει ‘μνημόσυνο’ όπως κάποτε είχε πει και ο Γιάννης Μπέζος.
Πλαπούτας: Δεν νομίζω ότι έχει νόημα να επιστρέψει η σειρά. Ίσως με τελείως διαφορετικό σενάριο και άλλους πρωταγωνιστές να έχει κάποιο νόημα αυτή η επιστροφή. Αλλά ύστερα από τόσες ταινίες και σειρές με φαντάρους, τόσα ‘Λούφες και Παραλλαγή’ και τόσα άλλα παρόμοια πράγματα, πιστεύω ότι η σειρά αυτή έκλεισε δοξασμένα τον κύκλο της.
Ντάλας: Με τους ίδιους πρωταγωνιστές; Όχι, δεν νομίζω πως θα είχε κάποιο νόημα. Με διαφορετικούς όμως πρωταγωνιστές, ναι, θα μπορούσα ίσως να το δω. Με ένα τελείως διαφορετικό καστ από αυτό που ήμασταν εμείς. Δεν ξέρω όμως τι επιτυχία θα μπορούσε να έχει κάτι τέτοιο. Δυσκολεύομαι να το φανταστώ.
Χλαπάτσας: Έχω ακούσει πως έγιναν κάποιες συζητήσεις για το ενδεχόμενο μιας συνέχειας της σειράς και πως ο Γιάννης Μπέζος, σωστά σκεπτόμενος, δήλωσε αντίθετος με κάτι τέτοιο. Αυτή η γνώμη με βρίσκει σύμφωνο, γιατί και ο σεναριογράφος της σειράς δεν είναι πια στη ζωή και οι άνθρωποι που έπαιξαν σε αυτή, έχουν προχωρήσει και δεν θα μπορούν να παίξουν ένα τέτοιο ρόλο.
Η σειρά έχει καταφέρει να μείνει επίκαιρη, να αγαπηθεί από τον κόσμο μέχρι και σήμερα, να υπάρχει ακόμα εκεί έξω, μέσα από το YouTube. Είναι διαχρονικά της ‘Ελλάδος Τα Παιδιά’ και έτσι θα παραμείνουν.