Όλοι οι σέντερ της Euroleague στο μικροσκόπιο

“Πάρτε τώρα ένα ψηλό…” είναι μια από τις πιο συνηθισμένες απαιτήσεις των οπαδών (και όχι μόνο) των ομάδων μας στην Ευρωλίγκα. Ειδικά στον φετινό Ολυμπιακό το αίτημα ήταν διακαές σχεδόν από την πρώτη αγωνιστική, ενώ και στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ υπήρχε γκρίνια για το “τι γίνεται πίσω από τον Παπαγιάννη”. Ποια όμως είναι η αλήθεια; Πόσο εύκολο είναι να βρει κανείς σέντερ, εν μέσω της αγωνιστικής σεζόν. Ποια είναι η πραγματικότητα των ψηλών στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Έχουμε πράγματι επιστρέψει στην εποχή των δεινοσαύρων και πήγαν περίπατο οι mobile center, οι rim protectors και άλλα ωραία αγγλικά, που μάθαμε τα τελευταία χρόνια;

Η διακοπή της Ευρωλίγκας, λόγω των Κυπέλλων, μας δίνει τη δυνατότητα να ρίξουμε μια εμπεριστατωμένη κριτική ματιά, στα ψηλά παιδιά της διοργάνωσης. Τους ανθρώπους που κάνουν τα … μεγαλύτερα σε απόσταση πάνω-κάτω στο γήπεδο, αφού συνήθως φεύγουν από τη δική τους ρακέτα με προορισμό εκείνη των αντιπάλων.

Είναι εκείνοι που ζητάνε την μπάλα από τους κοντούς, αν δεν την πάρουν είναι υποχρεωμένοι να διεκδικήσουν το επιθετικό ριμπάουντ, πρέπει να κόβουν, ή να αλλοιώνουν σουτ, να έχουν χουκ, να παίζουν με πλάτη και εσχάτως να σουτάρουν και για τρεις. Κι όλα αυτά ενώ το ΝΒΑ καραδοκεί για να πάρει τα μεγαλύτερα ταλέντα, ειδικά εκείνα που βλέπουν τον κόσμο πάνω από τα 210 εκατοστά.

Ξέρετε ότι στην Ευρωλίγκα δεν έχουμε δει παίκτες όπως ο Νίκολα Γιόκιτς που σαρώνει αυτή την εποχή στο ΝΒΑ, ή ο Νίκολα Βούτσεβιτς που επίσης βάζει σαραντάρες και ο Κρίσταπ Πορζίνκις που έχει μεν συμμετοχές, αλλά στο Eurocup; Όσοι αγωνίστηκαν σαν τον Ρούντι Γκομπέρ (με τη Σολέ) και τον Ντομάντας Σαμπόνις (με τη Μάλαγα) ήταν στο ξεκίνημά τους και αμέσως μετά έφυγαν για τις ΗΠΑ, όπως βέβαια και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, που δεν έπαιξε καν … επαγγελματικό μπάσκετ στην Ευρώπη. Μα καλά είναι σέντερ ο Γιάννης; Απ’ όλα είναι, αν και δε νομίζω ότι έχουμε δει καλύτερες κινήσεις μέσα στο καλάθι από τον Έλληνα διεθνή, είτε με πρόσωπο, είτε με πλάτη, αλλά αυτό είναι ένα θέμα για άλλη μέρα, να ‘ χουμε να λέμε.

Η πρώτη αλήθεια είναι ότι οι καλοί (και πανάκριβοι, με τα ποτάμια των εκατομμυρίων δολαρίων που τους στρώνουν οι ομάδες του ΝΒΑ) δεν είναι εδώ. Οι μάχες του Στόγιαν Βράνκοβιτς με τον Παναγιώτη Φασούλα, του Ντίνο Ράτζα με τον Βλάντε Ντίβατς, του Άρβιντας Σαμπόνις φυσικά … εναντίον όλων, έχουν περάσει στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, σχεδόν σαν μυθολογία. Για να ξαναδούμε μια ανάλογη κατάσταση στην Ευρώπη, θα πρέπει να έχει διαλυθεί το ΝΒΑ. Ποτέ δηλαδή…

Οι φετινές αλλαγές των ψηλών

Η αγορά, λοιπόν, στην Ευρωλίγκα για να επιστρέψουμε στα δικά μας είναι περιορισμένη. Οι καλοί σέντερ σπανίζουν, ουσιαστικά ανακυκλώνονται και σπανίως βλέπουμε νέα πρόσωπα, που αφήνουν το στίγμα τους. Ένας συνηθισμένος σχεδιασμός για μια ομάδα Ευρωλίγκας είναι δυο σέντερ που εναλλάσσονται τη θέση στο ‘5’ κι ένας τρίτος που συνήθως μπορεί να παίξει και στο ‘4’. Με τα δεδομένα που περιγράψαμε η συγκρότηση μιας τέτοιας τριάδας δεν είναι τόσο εύκολη. Φανταστείτε τη δυσκολία, να … πάρει κάποιος ψηλό, εν μέσω της σεζόν.

Ας δούμε, όμως, τις κινήσεις που έγιναν στο ‘5’, μεταξύ των ομάδων της Euroleague. Τις αλλαγές, δηλαδή, λόγω των τραυματισμών, ή τις προσθήκες λόγω τακτικής, που έκαναν οι κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.

✐ Η Ρεάλ Μαδρίτης, μετά τον τραυματισμό του Άντονι Ράντολφ, ήθελε ένα ψηλό κορμί. Αντί να πάρει ‘τεσσάρι’, πήγε σε έναν έμπειρο σέντερ. Τον Άλεξ Τάιους (33, 2.04), από την Γαλατασαράι. Έχει προλάβει να παίξει κιόλας 7 αγώνες, χωρίς πάντως να προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο (2.9π, 2.1ρ), παίρνοντας περισσότερο χρόνο στις ισπανικές διοργανώσεις.

✎ Τραυματισμό είχε και η Ζενίτ, καθώς χτύπησε σοβαρά ο φορμαρισμένος Άλεξ Πόιθρες. Η ρωσική ομάδα προχώρησε στην απόκτηση του Ταρίκ Μπλακ (29, 2.08) που πέρσι είχε παίξει στη Μακάμπι, αλλά ακόμη λόγω της αγωνιστικής του απραξίας για ένα χρόνο περίπου, ακολουθεί ειδικό πρόγραμμα ώστε να εμφανιστεί κανονικά στο γήπεδο.

✏ Αλλαγή έκανε η Φενέρ, καθώς ο Τζόνι Χάμιλτον δεν είχε ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ομάδας. Οι Τούρκοι πήραν απευθείας από το ΝΒΑ, Μπράντον Ο’Κουίν (34, 2.06) με την εντυπωσιακή σωματική διάπλαση, αλλά μηδαμινή συμμετοχή μέχρι τώρα, καθώς βρίσκεται στη διαδικασία εκμάθησης των ευρωπαϊκών δεδομένων στο μπάσκετ.

✐ Ο Έτορε Μεσίνα ήθελε ένα ακόμη ψηλό κορμί στο ρόστερ του, έχει παράπονα από τον Κάλεμ Ταρζέφσκι και η Αρμάνι Μιλάνου πήγε στην Α2 Ιταλίας για να αγοράσει από την Μπιέλα τον Γιάκομπ Βοϊτσινόφσκι (31, 2.13).

✎ Η Μπάγερν Μονάχου έκανε επίσης προσθήκη, νωρίτερα μέσα στη χρονιά, βάζοντας στη μηχανή της τον πολύπειρο Τζέιμς Γκιστ (35, 2.04). Ο άλλοτε άσος του Παναθηναϊκού δίνει σημαντική βοήθεια (5.4π, 2.9ρ σε 9 αγώνες)

✏ Τα προβλήματα με τον Εμάνουελ Τέρι έφεραν στον Ερυθρό Αστέρα τον Καμερουνέζο Λάντρι Ενοκό (27, 2.08). Ένα ακατέργαστο κορμί, που πέρσι πέρασε τη χρονιά στην Άλμπα Βερολίνου. Σε τρεις αγώνες ο Ενοκό έχει 6π και 3.7ρ.

✐ Τελευταία στη λίστα η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία ατύχησε με τον τραυματισμό του Νίκολα Μιλουτίνοφ. Ο Σέρβος τραυματίστηκε σοβαρά στον ώμο και το κενό του καλείται να καλύψει ο Μάικλ Έρικ (32, 2.10) που ξεκίνησε να βγάζει το ψωμί του στην Ευρώπη στην Ελευσίνα. Τον πήρε από την Τουρκία, ενώ πέρσι αγωνιζόταν με την Μπασκόνια (5.7π, 2.7ρ)

Πρώτο σχόλιο: Από τους εφτά, οι πέντε είναι 30 ετών και άνω. Με εξαίρεση τον Μπράντον Κουίν όλοι οι άλλοι έχουν ευρωπαϊκή εμπειρία. Δεύτερο: Δύσκολα θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της διοργάνωσης.

Ποιοι είναι οι καλύτεροι;

Πάμε και στην αξιολόγηση των φροντ-λάιν όλων των ομάδων της διοργάνωσης. Να βρούμε εκείνους που ξεχωρίζουν, τους καλούς, τους κακούς και τους άσχημους. Θα δούμε και το σκεπτικό των προπονητών, αλλά και το πως ακριβώς παίζεται το παιχνίδι μέσα στο ζωγραφιστό, στο κορυφαίο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

✔ ΑΛΜΠΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ: Ο Αϊτο Ρενέσες, όπως έχει κάνει σε όλο το χτίσιμο της ομάδας του, στηρίζεται σε νέα παιδιά και μέσα στη ρακέτα. Ο 26χρονος Αμερικανός Μπεν Λάμερς (9.9π-4.1ρ) έχει αφήσει καλές εντυπώσεις, ο Γιοχάνες Τίμαν (27, 2.05) έρχεται από τον πάγκο (7.2π, 4.5ρ) ένας ψηλός πάντως που βγαίνει και έξω από τη ρακέτα. Δεν είναι άσχημο το δίδυμο, δεν αποτελεί βέβαια και το φόβητρο όλων των ομάδων. Τρίτος σέντερ ένας 22χρονος Κροάτης (2.13) που έχει παίξει σε 10 ματς (2.2π-1.9ρ)

✘ ΕΦΕΣ: Μέσα στα πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε ο Εργκίν Αταμάν φέτος ήταν και τα προβλήματα των ψηλών του. Ο Μπράιαν Ντάνστον που πάτησε πια τα 35, έμεινε έξω για αρκετό καιρό, ενώ τώρα είναι στα πιτς ο Τίμπορ Πλάις. Ο Αμερικανός (9.5π-4.4ρ και 1κοψ) που επέστρεψε κανονικά και ο Γερμανός γίγαντας των 221 εκατοστών (9.2π-4ρ) παραμένουν οι βασικοί σέντερ της τουρκικής ομάδας, αν και ο Αταμάν παίρνει βοήθεια και από το τρίτο πεντάρι της ομάδας, τον ‘τίμιο’ Σερτάκ Σανλί (30, 2.12) που παίζει με πάθος και… όσο μπορεί (5.8π, 1.3ρ).

✍ ΜΙΛΑΝΟ: Ο Μεσίνα γκρινιάζει κυρίως για την μέτρια απόδοση του Κάλεμπ Ταρζέφσκι (28, 2.13). Ο Αμερικανός είναι σκιά του καλού του εαυτού (μόλις 3.7π και 3.1 ρ, η προσφορά του) με αποτέλεσμα η Αρμάνι Μιλάνου να παίζει περισσότερο με τους δυο σέντερ-τσέπης. Τον Κάιλ Χάινς που δεν είναι, όμως, και στην πρώτη νεότητά του, αλλά παραμένει σταθερός και πολύτιμος (8.3π-3.9ρ) και τον Ζακ Λεντέι, που παίζει βέβαια και στο ‘4’ (10.3π-4.7ρ). Η απόκτηση του Βοϊτσιενόφσκι, ενός σέντερ 2.13, μπορεί να μην αποτελεί μεταγραφή… μόνο για την προπόνηση

✔ ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ: Οι ψηλοί του Αστέρα (όπως και οι υπόλοιποι Αμερικανοί) αξίζουν της προσοχής, ως άτομα. Σαν ομάδα αφήστε καλύτερα. Ο Τζόνι Ο’Μπράιαντ που πέρσι αγωνίστηκε στη Μακάμπι έχει καλούς αριθμούς (11.3π, 5.2ρ και 1.4 ασίστ) είναι παίκτης Ευρωλίγκας χωρίς αμφιβολία, με προβλήματα ωστόσο στη συμπεριφορά του. Ο Τέρι ήταν επίσης μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, αλλά έφυγε νωρίς, κι ο Αστέρας δίνει πλέον χρόνο στον Όγκνιεν Κούζμιτς (30, 2.13) για τον οποίο χαιρόμαστε πολύ που παίζει ξανά μπάσκετ, μετά το τρομακτικό τροχαίο (3.9π-3.7ρ) και έχει ακόμη τον ρούκι Ντιόπ Ριθ (25, 2.10, 5π-2ρ) και τον Ενοκό ως έκτακτη προσθήκη.

✘ ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ: Στην καλύτερη σεζόν της καριέρας του ο Νίκολα Μιλουτίνοφ (9.8π, 8.6ρ) βγήκε νοκ-άουτ! Δεν έδωσε άδικα μια περιουσία η ρωσική ομάδα για να τον εντάξει στο δυναμικό της και παρότι ξεκίνησε με τραυματισμό, ο Σέρβος ήταν στη συνέχεια πρωταγωνιστής. Από την 13η αγωνιστική και μέχρι να τραυματιστεί νοκ-άουτ είχε δέκα ματς με διψήφιο αριθμό πόντων, σάρωσε στα ριμπάουντ (κορυφαίος της λίγκας με 8.6) και ετοιμαζόταν για το φίνις της χρονιάς με τεράστια ορμή. Έμοιαζε ασταμάτητος μέσα στο καλάθι, οι καλοί δημιουργοί της ΤΣΣΚΑ τον ‘τάιζαν’ αρκετά, αλλά κι ίδιος σκόραρε, ακόμη και με τρίποντα!

Η ΤΣΣΚΑ είναι άλλη ομάδα χωρίς τον ‘Μιλου’, καθώς αναγκαστικά θα στηριχθεί στον Τζόελ Μπολομπόι (ιδανικός δεύτερος σέντερ, με απολογισμό 4.9π και 3.8), στον νεαοποκτηθέντα Μάικλ Ερικ και ενδεχομένως στον Γιοχάνες Βόιτμαν που παίζει περισσότερο στο ‘4’, αλλά είναι και 2.11.

✍ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Ο Σάρας Γιασικεβίτσιους ήταν προφανές ότι θα εμπιστευόταν τον Μπράντον Ντέιβις με τον οποίο είχε συνεργαστεί στη Ζαλγκίρις και τον ξαναβρήκε στην Μπαρτσελόνα. Ο Αμερικανός (30, 2.08) δεν είναι βέβαια το θωρηκτό που θύμιζε παίζοντας στο Κάουνας, παραμένει ωστόσο αξιόπιστος σκόρερ (11.8π) με καλές τοποθετήσεις μέσα στο καλάθι λίγο ευάλωτος, ωστόσο, στα ριμπάουντ (3.7). Τον συμπληρώνει ιδανικά ο μαχητής Πιέρ Οριόλα (29, 2.08), παίκτης που τα δίνει όλα και διεκδικεί κάθε μπάλα (5.5π-4.2ρ). Τρίτος σέντερ για την Μπάρτσα φέτος, ο Ουκρανός Άρτεμ Πουστοβόι (2.18). Καλή γραμμή ψηλών, φτάνει όμως για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας;

✔ ΜΠΑΓΕΡΝ: Το στοίχημα του Τζέιλεν Ρέινολντς το κέρδισε και με το παραπάνω ο Αντρέα Τρινκιέρι. Ο 29χρονος Αμερικανός, ένας ακόμη πρώην σέντερ της περσινής Μακάμπι, έπιασε την ευκαιρία της Μπάγερν και την αξιοποίησε στο έπακρο! Μπορεί ο Ρέινολντς να είναι ένας ιδιόρρυθμος, αρκετά εκρηκτικός, τη δουλειά του, ωστόσο, φέτος με την γερμανική ομάδα την κάνει και με το παραπάνω. Ο δυναμικός σέντερ είναι από τους κορυφαίους της Ευρωλίγκας, το λένε και οι αριθμοί του: 14.5π (με 60.3%δ, 86.4%β) και 6.5 ριμπ, το λένε οι εν γένει εμφανίσεις του όπως αυτή με την Εφές στην Κωνσταντινούπολη

Αυτός ο σπουδαίος σέντερ είναι ένας από τα μυστικά της εκπληκτικής πορείας της Μπάγερν στη φετινή Ευρωλίγκα και βέβαια έχει εκθρονίσει από τη θέση του βασικού τον 30χρονο Λέον Ραντόσεβιτς (4.4π-2.3ρ) που έρχεται συνήθως από τον πάγκο. Ο Γκιστ που μπορεί να συνυπάρξει και με ψηλό παίκτη δίπλα του (παίζοντας στο “4′) έχει γίνει το κερασάκι στην γευστική τούρτα που σερβίρει φέτος ο Τρινικιέρ

✘ ΦΕΝΕΡ: Η σεζόν έμοιαζε ολότελα χαμένη για την Φενέρ, με τον Ιγκόρ Κοκόσκοφ να προσπαθεί να μάθει τις ιδιαιτερότητες της Ευρωλίγκας και την τουρκική ομάδα να μετράει 10 ήττες στα 15 πρώτα παιχνίδια της. Ξαφνικά (μετά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό) ο διακόπτης γύρισε και η Φενέρ μέτρησε ένα τρομερό 9-0, που σίγουρα το οφείλει και στον άνθρωπο ο οποίος καλύπτει τη θέση του σέντερ. Ο Γιαν Βέσελι (30, 2.13) άλλαξε κι αυτός τσιπάκι κι από τη μετριότητα του πρώτου μισού, εκτόξευσε τις εμφανίσεις του στο ζενίθ. Ο Τσέχος (13π, 5.1ρ.0.9κλ) είναι καταλυτικός και τον Γενάρη έμοιαζε ασυναγώνιστος. Δεν πήρε άδικα το MVP του μήνα και πάνω του η Φενέρ βλέπει τον ηγέτη για την τελική αντεπίθεση μέχρι το φάιναλ-φορ.

Ο Αχμέτ Ντουβερίογλου είναι αυτός που δίνει ανάσες στον Βέσελι. Πάντα χρήσιμος από τον πάγκο προσφέρει φέτος 4π και 2.5ρ, με τον Κοκόσκοφ να διαλέγει από το ΝΒΑ τον Ο’Κουίν, ελπίζοντας ότι θα του προσφέρει ακόμη περισσότερη δύναμη μέσα στη ρακέτα. Θα φανεί στη διαδρομή αν ήταν σωστή επιλογή, ή μια μεταγραφή για … τη μεταγραφή

✍ ΧΙΜΚΙ: Μια ανάλογη περίπτωση με εκείνη του Αστέρα. Εν προκειμένω οι ψηλοί της Χίμκι μπορεί να είναι ακόμη καλύτεροι, ωστόσο έχουν παρασυρθεί στην συνολικά καταστροφική πορεία της ρωσικής ομάδας. Αυτό, για όσους κοιτάζουν από τώρα την επόμενη χρονιά, μπορεί να αποδειχθεί ευκαιρία, καθώς αναμένεται να είναι διαθέσιμοι, εκτός αν έχουν ακόμη συμβόλαιο και θελήσουν να το εξαντλήσουν στη Μόσχα (δεν το βλέπουμε εύκολο, με την κατάσταση στην Χίμκι να θυμίζει τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας). Ο Ντέβιν Μπούκερ (30, 2.05) πήγε για καλό στη Ρωσία, πήρε μεν χρήματα, περισσότερα από την Μπάγερν, δεν φανταζόταν όμως ότι θα μετρούσαν όλοι μαζί με το σταγονόμετρο τις νίκες. Με 13.1π και 5.7 ρ κάνει μια καλή σεζόν, που δεν θα πάρει κανείς χαμπάρι. Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κανείς και για τον Τζόρνταν Μίκι (27, 2.03) ένα εξαιρετικό παίκτη μέσα στη ρακέτα (12.2π και 5.1ρ) και αμυντικό πάνω από το στεφάνι. Ενδιάμεσα στη σεζόν η Χίμκι είχε αποδεσμεύσει και τον Γκρεγκ Μονρό (10.3π-6ρ, σε 9 αγώνες).

✔ ΒΙΛΕΡΜΠΑΝ: Η γαλλική ομάδα ήταν μια από τις λίγες που έφερε νέα πρόσωπα στο παιχνίδι. Κι ο γίγαντας Μουσταφά Φολ, ένας από τους δυο Φολ που παίζουν στην Ευρωλίγκα, που λόγω ονόματος πρέπει να είναι… αναγκαστικά πάνω από 2.15! Για την ακρίβεια 2.18 είναι ο πρώην άσος της Λοκομοτίβ Κουμπάν που έκανε ένα καλό ντεμπούτο στην κορυφαία διοργάνωση έχοντας 9π, 5.4ρ και 1 κοψ, στα 21 παιχνίδια που έχει αγωνιστεί. Ο Αμιγιέ Νουά (24, 2.02) που καλύπτει το ‘5’ στην ομάδα του Τι Τζέι Πάρκερ, είναι ένας ακριβώς αντίθετος σέντερ (σχετικά κοντός, πολύ δυναμικός ωστόσο) με τον Ισμαέλ Μπακό (27, 2.08) ωστόσο να εντυπωσιαζει περισσότερο με τα σωματικά του προσόντα (4.5π-3.2ρ).

✘ ΜΑΚΑΜΠΙ: Αλλιώς τα περίμενε, αλλιώς του ήρθαν τα πράγματα του Γιάννη Σφαιρόπουλου στη Μακάμπι. Από την περσινή δυναμική φροντ-λάιν κράτησε μεν τον καλύτερο (Οθέλο Χάντερ) δεν δικαιώθηκε, ωστόσο, με αυτούς που διάλεξε για να πλαισιώσουν τον 35χρονο Αμερικανό που με τα 203 εκατοστά του και τα πολύ μακριά χέρια του εξακολουθεί να είναι πολύτιμος (8,7π, 5.3ρ, 1.1 ασ). Η επιστροφή του Κροάτη Άντε Ζίζιτς (24, 2.10) χαιρετίστηκε στην αρχή σαν κίνηση-ματ, αποδείχθηκε λίγο… μικρότερη σε ισχύ. Ματ δεν έκανε σίγουρα η Μακάμπι κι ο Ζίζιτς (8π, 4.8 ρ) έχει μεν δυναμισμό στο παιχνίδι του, είναι όμως ευάλωτος κυρίως στην άμυνα. Και ο Ντράγκαν Μπέντερ (24, 2.11) που καλύπτει και το ‘4’ δεν έχει πείσει τόσο πολύ για το σωστό της επιλογής του (5.7π, 3.7ρ).

✍ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Η επιλογή του Χασάν Μάρτιν (26, 2.01) δικαιώθηκε πολύ γρήγορα στον Ολυμπιακό. Από τους πρωτοεμφανιζόμενους στην Ευρωλίγκα, ο σέντερ των ‘ερυθρολεύκων’ έχει μάλλον την μεγαλύτερη προσαρμογή και σίγουρα μια θέση σε ομάδα του κορυφαίου επιπέδου. Με 9.2π κατά μέσο όρο, ο Μάρτιν σουτάρει με 71.5% δίποντα και έχει βελτιώσει πάρα πολύ και τις επιδόσεις του στις βολές (71.4%), έχοντας ακόμη 4.8ρ, 0.7κλ και 0.5 κοψ. Πολύ δυνατός, ανταποκρίνεται και σε αμυντικές αποστολές, έχοντας μοναδικό μειονέκτημα το ύψος του, όταν παίζει με ψηλότερους αντιπάλους, τους οποίους πάντως δεν φοβάται.

Αν ο Οκτάβιους Έλις συνέχιζε από ‘κει που σταμάτησε πέρσι, ενδεχομένως το πρόβλημα να μην ήταν τόσο μεγάλο για τον Ολυμπιακό. Όμως ο 28χρονος σέντερ (2.08) που αποκτήθηκε πέρσι από τον Προμηθέα δεν έχει πείσει, μοιάζει με αδύναμο κρίκο, κυρίως στις μονομαχίες σώμα με σώμα και στη διεκδίκηση των ριμπάουντ, έστω κι αν στη θεωρία είναι ένας εξαιρετικός ριμπάουντερ. Δεν το βλέπουμε στο γήπεδο, όμως, καθώς οι αριθμοί του (5.5π και 3.8ρ) είναι ενδεικτικοί.

Αν ο Έλις ήταν λίγο πιο παραγωγικός και κυρίως πιο δυναμικός, δεν θα υπήρχε πρόβλημα με τον Ζαν Σαρλ Λιβιό, που για έναν παίκτη μπαλαντέρ (παίζει και στο ‘4’) κάνει καλή δουλειά (5.8π, 2.8ρ) όχι τόση όμως για να καλύψει το έλλειμμα του Έλις. Στη συνολική σούμα η γραμμή των ψηλών του Ολυμπιακού δείχνει ευάλωτη σε μέγεθος και σίγουρα στις μάχες των ριμπάουντ.

✔ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΟΠΑΠ: Ο Γιώργος Παπαγιάννης στα καλύτερά του. Η εκπληκτική άνοδος του 24χρονου διεθνή είναι ίσως ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ σε αυτή την πολύ μέτρια ευρωπαϊκή του σεζόν. Ο νεαρός σέντερ έχοντας δουλέψει στο σώμα του το καλοκαίρι, έγινε σημείο αναφοράς των ‘πρασίνων’ στη φετινή περίοδο και σίγουρα θα είναι και για… τις επόμενες, εφόσον συνεχίσει έτσι. Ο Παπαγιάννης σκοράρει 9.6π και παίρνει 6.2 ριμπάουντ κατά μέσο όρο, ενώ είναι και ο κορυφαίος μπλοκέρ της Ευρωλίγκας (μ.ο 2 κοψ) συναγωνιζόμενος τον Εντι Ταβάρες. Η επαφή του με το καλάθι είναι μοναδική (83.3% στις βολές και μιλάμε για ένα παίκτη 2.20) όπως και η βελτίωση του στην άμυνα, έστω κι αν πολλές φορές οι αντίπαλοι γκαρντ τον σημαδεύουν για να τον περάσουν στα πόδια. Σε μερικά ματς είναι απολαυστικός!

Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ δεν θα είχε κανένα πρόβλημα, αν ο Ζακ Όγκαστ μπορούσε να δώσει πραγματικές ανάσες στον Παπαγιάννη. Με εξαίρεση τα τελευταία ματς που κάτι προσπαθεί να κάνει, ο Έλληνας σέντερ (4.8π, 2.7ρ) δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν είναι παίκτης σε αυτό το επίπεδο. Ένα σκαλί πιο κάτω, σίγουρα. Όχι όμως στην Ευρωλίγκα. Κι αυτό ανάγκασε τον Γιώργο Βόβορα να χρησιμοποιεί κατά κόρον τον Ντίνο Μήτογλου (25, 2.10) στο ‘5’, με τον διεθνή άσο όμως να κάνει τη διαφορά όταν τον αξιοποιεί ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ στο “4” (μ.ο 9π-5.5ρ).

✘ ΡΕΑΛ: Η Ρεάλ δεν έχει την φρεσκάδα και τη ζωντάνια των προηγούμενων ετών, της λείπει ο Φακούντο Καμπάτσο, αλλά αν πάρει την Ευρωλίγκα θα το οφείλει κατά πολύ στον Γουόλτερ Ταβάρες. Ο 29χρονος γίγαντας των 2.20μ εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο φόβητρο για οποιονδήποτε επιθετικό θέλει να μπει στη ρακέτα της Ρεάλ, καθώς δεν είναι μόνο το ύψος του, αλλά και τα τεράστια χέρια του που κάνουν μπλοκ με το έτσι θέλω. Με 11.5π, 7.8ρ και 1.9 κοψ, κατά μέρο όρο, ο εκ του Πράσινου Ακρωτηρίου ορμώμενος, μπασκετμπολίστας μοιάζει με ανυπέρβλητο εμπόδιο για όσους θέλουν να νικήσουν την βασίλισσα

Ο Πάμπλο Λάσο πιστεύει στον δυναμικό 19χρονο Ουσμάν Καρούμπα (2.02, 2,7-3.3ρ σε 19 ματς) που παίρνει χρόνο και προσαρμόζεται στις απαιτήσεις μιας ομάδας όπως η Ρεάλ, σε πολλά παιχνίδια, όμως, έβαζε στο ‘5’ και τον εξαιρετικό φέτος Τρέι Τόμπκινς (30, 2.07, 10.4π, 4.5ρ) ένα ψηλό που σουτάρει με 40.7% από το τρίποντο. Όταν τραυματίστηκε ο Ράντολφ, έπρεπε να περάσει τον Τρέι αποκλειστικά στο ‘4’ κι έτσι αναγκάστηκε να πάρει έξτρα πεντάρι, τον Άλεξ Τάιους.

✍ ΒΑΛΕΝΘΙΑ: Δυο σπουδαίοι παίκτες εναλλάσσονται στο ‘5’ για τη Βαλένθια. Ο Μπόγιαν Ντούμπλιεβιτς (30, 2.05) που κάνει πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο, περισσότερα απ’ ό,τι ένας κλασικός σέντερ (10.3π, 5.5ρ, 2.4 ασίστ, 0.9κλ) με την ομάδα του, μάλιστα, να έχει πολύ μεγάλη εξάρτηση από το παιχνίδι του. Όταν λείπει, άλλωστε, η Βαλένθια είναι μια τελείως διαφορετική ομάδα. Πολύ καλός και ο έτερος σέντερ, ο 27χρονος Αμερικανός Μάικ Τόμπι, που παρά το ύψος του (2.13) είναι πολύ κινητικός, και ιδιαίτερα αλτικός (9π, 4.9ρ). Σπουδαίο δίδυμο, που ψάχνει να βρει τον τρίτο της παρέας για το ‘5’, με τον Χάιμε Πονσαρνάου να δίνει χρόνο στον 20χρονο Χάιμε Πραντίγια (2.05) για να τον ψήσει…

✔ ΜΠΑΣΚΟΝΙΑ: Η μόνη ίσως ομάδα που έχει τρία ίδια πεντάρια. Τρεις παίκτες δηλαδή πάνω από τα 2.10, που δεν αλλάζουν και το παιχνίδι της σε ολόκληρο το σαραντάλεπτο. Βασικός ξεκινάει ο άλλος… Φολ, ο Γιουσούφα, που αποκτήθηκε πέρσι από την γαλλική Στρασμπούρ. Ο 27χρονος Σενεγαλέζος με το τεράστιο κορμί (2.21) δεν νικιέται εύκολα αν βρεθεί μπροστά σου και γι’ αυτό όλοι προσπαθούν να τον χτυπήσουν στις αλλαγές ή στο ένας εναντίον ενός. Σκοράρει 6.8π και μαζεύει 3 ριμπάουντ. Η Μπασκόνια δεν έχει εναλλακτικό παιχνίδι, αφού κι ο δεύτερος σέντερ, ο Τόνιε Τζεκίρι (27, 2.13) που έπαιζε στη Βιλερμπάν είναι ίδιος παίκτης (5.4ρ, 4.9ρ) ενώ και ο τρίτος ψηλός, Νιμάνιε Ντιόπ (27, 2.11) έχει σχεδόν παρόμοια προσόντα. Ένα από τα λάθη που έκανε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς χτίζοντας τη φετινή Μπασκόνια…

✘ ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ: Οι εξαιρετικές εμφανίσεις του Ζοφρί Λοβέρν (30, 2.11), πρώτα έχουν βάλει τη Ζαλγκίρις σε τροχιά πρόκρισης στους ‘8’ και δεύτερον υποχρέωσαν τη λιθουανική ομάδα να ανανεώσει το συμβόλαιο του Γάλλου σέντερ πριν εκπνεύσει η σεζόν. Όχι άδικα, καθώς ο ψηλός που δεν ήθελε σχεδόν κανείς το καλοκαίρι μετά το ανεπιτυχές πέρασμά του από την Τουρκία και τη Φενέρ, έχει μεταμορφωθεί πλήρως και είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτης της ομάδας σε αυτή την ξέφρενη πορεία προς τα πλέι-οφ. Η προσαρμογή του στο παιχνίδι της Ζαλγκίρις είναι εντυπωσιακή και το πάθος του ξεχειλίζει σε μια πληθωρική χρονιά, όπου έχει 11.6π, 5.8ρ και 1.6 ασίστ

Ο Μάρτιν Σίλερ έφτιαξε μια καλή τριάδα καθώς πίσω από τον Λοβέρν, έρχονται ο Μαρτίνας Γκέμπεν (3.2π και 2.2ρ) και ο Ογκουστίν Ρούμπιτ, που παίζει βέβαια και στο ‘4’, αλλά σε χαμηλά σχήματα είναι καλός και στο “5” (8.3π-3.7ρ) έχοντας μια πολύ καλή δεύτερη χρονιά στην Ευρωλίγκα, μετά την πρώτη του στον Ολυμπιακό.

✍ ΖΕΝΙΤ Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει φτιάξει μαεστρικά το παζλ της Ζενίτ, άλλωστε η πορεία της ρωσικής ομάδας επιβεβαιώνει τις επιλογές του καλοκαιριού. Ο Αρτούρας Γκουντάιτις είναι ο βασικός σέντερ, σε μια εξαιρετική σεζόν την καλύτερη του 28χρονου Λιθουανού από το 2018 όταν τον πρωτοθαυμάσαμε με την Αρμάνι Μιλάνου (10.7π και 4.5ρ). Ο Άλεξ Πόιθρες (28, 2.06) τον πλασίωνε ιδανικά, παίζοντας αρκετές φορές και στο “5”. Ο πρώην φόργουορντ- σέντερ της Γαλατασαράι θα έκανε ακόμη μεγαλύτερη θραύση, αν δεν τραυματιζόταν, κάτι που ανάγκασε τον Πασκουάλ να αναζητήσει στο πρόσωπο του Ταρικ Μπλακ μια έξτρα λύση μέσα στη ρακέτα. Μόνο που ο Αμερικανός είχε να παίξει περισσότερο από ένα χρόνο κι ακόμη δεν έχει αγωνιστεί. Τρίτος ψηλός για την ομάδα της Αγίας Πετρούπολης, προς το παρόν, είναι ο Αντον Πουσκόφ (32, 2.08).